Autor: RK

Inno­wacje w nauczaniu szkolnym / Erich Petlák ; tłuma­czenie Artur Sobótka. – Kraków : Wydaw­nictwo Petrus, cop. 2017.
Sygn. 162213

Reko­men­duję książkę autor­stwa profe­sora Ericha Petláka do opubli­ko­wania jej w Polsce. Zawiera szereg bardzo ważnych infor­macji dla nauczy­cieli, które mogą wyko­rzy­stać w swej codziennej pracy peda­go­gicznej z uczniami i w prowa­dzo­nych przez siebie syste­ma­tycz­nych bada­niach peda­go­gicz­nych, na użytek swej pracy zawo­dowej. Autor korzysta nie tylko ze specja­li­stycznej lite­ra­tury słowac­kiej, ale także polskiej i anglojęzycznej.
Książkę cechuje wysoki poziom mery­to­ryczny, meto­dyczny i naukowy. Język pracy dosto­so­wany jest do inte­rakcji z nauczy­cie­lami i wska­zuje im najnowsze nurty w świa­towej dydak­tyce ogólnej.
Wiele przy­kładów i propo­zycji Autora może z powo­dze­niem być wpro­wa­dzone w polskiej szkole, podno­sząc poziom kształ­cenia, zrozu­mienie naucza­nych treści przez uczniów, moty­wując ich do nauki poprzez wpro­wa­dzenie wielu inno­wa­cyj­nych metod i czyn­ników. Publi­kacja stanowi wspa­niałe narzę­dzie dydak­tyczne dla polskich nauczy­cieli, ale stanowi także kompen­dium wiedzy z zakresu dydak­tyki ogólnej dla nauczy­cieli akade­mic­kich i studentów pedagogiki.
prof. Stani­sław Juszczyk
Uniwer­sytet Śląski, Katowice

(…). Ta książka może stanowić dosko­nały mate­riał do samo­kształ­cenia, jak również do prowa­dzenia szkoleń nauczy­cieli w więk­szych grupach w zakresie inno­wa­cyj­nego podej­ścia do edukacji. W inte­resie uczą­cych się jest, aby w szkole otrzy­mali szansę do wyka­zania się aktyw­no­ścią, a nie tylko bier­nego słuchania i pamię­cio­wego utrwa­lania treści eduka­cyj­nych. Do tego potrzeba przy­go­to­wa­nych nauczy­cieli goto­wych zmniej­szyć liczbę zajęć prowa­dzo­nych metodą poda­jącą, która – jak poka­zują badania – jest jedną z najmniej efek­tyw­nych metod dydak­tycz­nych. Odpo­wiedź na pytanie – czym można zastąpić metodę poda­jącą? – znaj­duje się na kartach tej książki.
Janusz Krupa
ekspert w zakresie jakości edukacji

W trosce o zdrowie dziecka w okresie przed­szkolnym : obszary promocji zdrowia i propo­zycje meto­dyczne / Magda­lena Madej-Babula. – Kraków : Akademia Igna­tium : Wydaw­nictwo WAM, 2016.
Sygn. 162149, 162150

Dużym walorem książki jest jej strona meto­dyczna, wyra­ża­jąca się w konkret­nych propo­zy­cjach, stosownie do podej­mo­wa­nych zagad­nień w obszarze edukacji zdro­wotnej skie­ro­wanej do dzieci w wieku przed­szkolnym. Publi­kacja będzie z pewno­ścią warto­ściową pomocą dydak­tyczną dla nauczy­cieli, rodziców, wycho­wawców i opie­kunów mają­cych świa­do­mość wagi zdrowia dzieci i jego znaczenia dla satys­fak­cjo­nu­ją­cego funk­cjo­no­wania i osią­gania sukcesu życio­wego, w tym także eduka­cyj­nego. Książka może być także wyko­rzy­stana w procesie kształ­cenia studentów wycho­wania przed­szkol­nego oraz opie­kunek dzieci w wieku przedszkolnym.
Prof. dr hab. Ewa Syrek

Prawa dziecka w prze­strzeni eduka­cyjno-społecznej / redakcja naukowa Iryna Surina, Anna Babicka-Wirkus. – Kraków : Oficyna Wydaw­nicza Impuls, 2016.
Sygn. 162171, 162172

Celem książki jest przede wszystkim ukazanie złożo­ności i wielo­wy­mia­ro­wości proble­ma­tyki praw dziecka i praw czło­wieka, a także faktycz­nego ich posza­no­wania w prze­strzeni życia eduka­cyjno-społecz­nego. Oprócz zapre­zen­to­wania obszarów, w których prawa te wystę­pują w formie narracji, a nie rzeczy­wi­stego posza­no­wania, istotne jest również ukazanie pozy­tyw­nych praktyk imple­men­tacji praw dziecka i czło­wieka w codzien­ności życia szkol­nego i społecz­nego. Z tego też względu książka adre­so­wana jest w głównej mierze do profe­sjo­na­li­stów, którzy na co dzień pracują z dziećmi i młodzieżą.
W pierw­szej części książki proble­ma­tyka praw czło­wieka i dziecka została osadzona w kontek­ście eduka­cyjnym. Laura Koba w swoim tekście omawia znaczenie edukacji dla propa­go­wania i reali­zacji idei praw czło­wieka i dziecka. Autorka podkreśla wagę kształ­to­wania, szcze­gólnie wśród młodych ludzi, świa­do­mości tych praw jako niezmiernie istotnej dla tworzenia społe­czeństw demo­kra­tycz­nych. Jednak rzeczy­wisty stan tej edukacji odbiega daleko od ideału, ponieważ jest ona często prowa­dzona niedo­kładnie i przez osoby do tego nieprzygotowane.
Druga część książki ogni­skuje się wokół proble­ma­tyki praw dziecka w systemie wycho­wawczo-reso­cja­li­za­cyjnym. Tekst Iryny Suriny porusza zagad­nienie euro­sie­roctwa, które w wyniku migracji zarob­kowej rodziców stało się poważnym problemem m.in. w Polsce, w Mołdawii, na Ukra­inie i na Litwie. Autorka prezen­tuje ten problem w kontek­ście sieroctwa społecz­nego, które wiąże się z brakiem zaspo­ko­jenia podsta­wo­wych potrzeb dziecka, takich jak bezpie­czeń­stwo, poczucie bycia kochanym. Poczucie opusz­czenia przez najbliż­szych niesie ze sobą dale­ko­siężne skutki zarówno dla sfery psychicznej, jak i społecznej funk­cjo­no­wania młodego człowieka.

Edukacja muze­alna : muzea dla dzieci i młodzieży / Renata Pater. - Kraków : Wydaw­nictwo Uniwer­sy­tetu Jagiel­loń­skiego, copy­right 2016.
Sygn. 162195, 162196

Wiek XXI stawia nowe wyzwania i muzea przyj­mują coraz śmielej odpo­wie­dzial­ność za naukę, społeczną edukację i rekre­ację. Przy­go­to­wują atrak­cyjne miejsca doświad­czeń, tworzą este­tyczne prze­strzenie, dosto­so­wując propo­zycje i oferty do zróż­ni­co­wa­nych grup odbiorców. Równo­cze­śnie perso­na­li­zują komu­ni­kację ze swoim obecnym i poten­cjalnym gościem. Zapra­szają do spotkań również w świecie wirtu­alnym. Kreatywne dzia­łania w obszarze sztuki współ­cze­snej i dawnej stanowić mogą aktu­alną płasz­czyznę dialogu, kształ­cenia, wycho­wania dzieci i młodzieży. Prze­strzenie wystaw narra­cyj­nych, inte­rak­tyw­nych, party­cy­pa­cyj­nych w muzeach klasycz­nych, a w szcze­gól­ności w muzeach dla dzieci i młodzieży są aktu­alną propo­zycją meto­dyczno-dydak­tyczną dla uczenia się w ciągu całego życia.
„Autorka defi­niuje pojęcie edukacji muze­alnej i przy­tacza koncepcje peda­go­giczne, szcze­gólnie takich autorów, jak John Dewey, Maria Montes­sori i Jean Piaget. Inte­re­su­jące są drobia­zgowe opisy oraz charak­te­ry­styki muzeów dla dzieci i młodzieży utwo­rzo­nych w Mona­chium, Berlinie i we Frank­furcie nad Menem. Na szcze­gólną uwagę zasłu­guje projekt edukacji este­tycznej reali­zo­wany w gale­riach sztuki współ­cze­snej w Krakowie. Wspo­mniany projekt miał charakter badawczy. Były to próby połą­czenia zajęć szkol­nych z przed­miotu «sztuka» z percepcją sztuki współ­cze­snej. Rezul­taty tych działań okazały się zaska­ku­jąco twórcze i pozy­tywne. Autorka słusznie podkreśla zasługi dla polskiego muze­al­nictwa nieży­ją­cych już krakow­skich profe­sorów – Tade­usza Goła­szew­skiego i Jerzego Świe­cim­skiego. Na uwagę i uznanie zasłu­guje obszerna i kompe­tentnie opra­co­wana bibliografia.
Książka będzie z pewno­ścią pomocna dla adeptów peda­go­giki, anima­torów kultury, wycho­wawców i rodziców w poszu­ki­waniu szer­szego spoj­rzenia na wartość eduka­cyjną muzeum. Z pełnym prze­ko­na­niem polecam tę książkę”.
Z recenzji prof. dr hab. Ireny Popiołek-Rodzińskiej

Przy­goda z muzeum, która stała się dla autorki pasją w poszu­ki­wa­niach badaw­czych, może stać się również zachętą dla każdego, kto odkryje dla siebie „czar” muzeów i muze­aliów, urok sztuki i jej wielo­stronne oddziaływanie.
Książka może zain­spi­rować kreatyw­nych eduka­torów muze­al­nych, anima­torów, peda­gogów, nauczy­cieli czy studentów, którzy odnajdą w niej inspi­racje do własnych poszu­kiwań badaw­czych – zarówno teore­tycz­nych rozważań, a przede wszystkim prak­tycz­nych impli­kacji w aktu­alnej edukacji dzieci i młodzieży. Z muzeum, w muzeum i przez muzeum.

Edukacja seksu­alna w polskiej szkole : perspek­tywa uczniów i dyrek­torów / Mariola Bieńko, Zbigniew Izdebski, Krzysztof Wąż. - Warszawa : Difin, 2016.
Sygn. 162197, 162198

Książka powstała jako rezultat badań jako­ścio­wych, wywiadów grupo­wych zreali­zo­wa­nych z uczniami szkół podsta­wo­wych, gimna­zjów i szkół ponad­gim­na­zjal­nych oraz wywiadów z dyrek­to­rami szkół, na temat zajęć eduka­cyj­nych: wycho­wanie do życia w rodzinie. Opra­co­wanie pozwala na zapo­znanie się z obrazem tych zajęć z perspek­tywy osób odpo­wie­dzial­nych za ich orga­ni­zację, a przede wszystkim z perspek­tywy ich uczest­ników, poznanie doświad­czeń i ocen uczniów doty­czą­cych zarówno orga­ni­zacji zajęć, ich proble­ma­tyki, stoso­wa­nych metod i środków dydak­tycz­nych, jak też sposobu postrze­gania postawy nauczy­ciela prezen­to­wanej na lekcji. Z badań wyłania się również obraz samych uczest­ników fokusów, niezwykle cenny dla zrozu­mienia uwarun­kowań ich rozwoju psychoseksualnego.
Z recenzji dr hab. Beaty Łaciak, prof. UW:

Przed­sta­wiony raport jest lekturą wcią­ga­jącą, Autorzy często oddają głos badanym, co dodat­kowo powo­duje wart­kość narracji, a wyniki badań są nie tylko inte­re­su­jące, ale także pozwa­lają odpo­wie­dzieć na pytanie, co w dotych­cza­sowej formie edukacji seksu­alnej warto zachować, a co wymaga zmian. (…) Jeśli edukacja seksu­alna ma być skuteczna, to musi trafiać w potrzeby i ocze­ki­wania samych zain­te­re­so­wa­nych, musi być dobrze przez nich odbie­rana i postrze­gana jako przy­datna, pomocna w codziennym obecnym i przy­szłym życiu.

Efek­tyw­ność edukacji wcze­snosz­kolnej : wybrane aspekty / redakcja Teresa Parczewska. – Lublin : Wydaw­nictwo Uniwer­sy­tetu Marii Curie-Skło­dow­skiej, 2016.
Sygn. 162199, 162200

Publi­kacja „Efek­tyw­ność edukacji wcze­snosz­kolnej. Wybrane aspekty“ pod redakcją naukową Teresy Parczew­skiej wpisuje się w aktu­alne potrzeby społeczne i eduka­cyjne. Jest inte­re­su­jącą i ważną mono­grafią w peda­go­gice wcze­snosz­kolnej. Podjęto w niej trud uporząd­ko­wania i ujęcia cało­ścio­wego różnych, ale zinte­gro­wa­nych w edukacji dziecka obszarów kształ­cenia […]. Książka stanowi cenną lekturę dla nauczy­cieli, studentów i osób zain­te­re­so­wa­nych proble­ma­tyką edukacji dziecka.
[Z recenzji dr hab. Marzenny Magdy-Adamo­wicz, prof. UZ]

Inte­li­gencja emoso­cjalna : poznaj emocje swoje i innych, i żyj lepiej / Luis Stor­tini Sabor ; tłuma­czyła Ewa Mory­cińska-Dzius. – Warszawa : Bellona, cop. 2016.
Sygn. 162204

Irytu­jesz się, gdy ktoś wytknie ci błąd? Przej­mu­jesz się tym, co inni o tobie myślą? Czujesz, że ludzie cię nie rozu­mieją? Często się stre­su­jesz? Jeśli na przy­naj­mniej jedno z tych pytań odpo­wie­działeś poprawnie, ta książka jest dla ciebie!
Luis Stor­ti­ni­Sabor, psycholog, anali­zuje w książce sytu­acje, z którymi codziennie się spoty­kamy, i poka­zuje nam, jak je rozwiązać.
Dzięki tej książce:
– będziesz umiał rozpo­znawać własne uczucia,
– pozbę­dziesz się strachu i wstydu,
– prze­ku­jesz gniew w pozy­tywne emocje,
– nauczysz się empatii,
– rozwią­żesz problemy w związku,
– podej­dziesz z dystansem do toksycz­nego szefa,
– nawią­żesz lepsze kontakty z otoczeniem,
– poczu­jesz się świa­domy, speł­niony i szczęśliwy.

Kultura nauczy­cieli a kultura uczniów : impli­kacje wycho­wawcze / Ewa Jówko. – Warszawa : Difin SA, 2016.
Sygn. 162209, 162210

Publi­kacja przed­stawia nowe spoj­rzenie na kulturę szkoły poprzez kulturę czło­wieka (nauczy­ciela i ucznia), a nie tylko kulturę orga­ni­zacji. W prezen­to­wanej mono­grafii ukazano, że aspekt doty­czący kultury uczniów i nauczy­cieli stanowi podwa­linę dla kultury każdej szkoły. Autorka jest prze­ko­nana, że to właśnie ostatni z wymie­nio­nych czyn­ników, głównie jednak kultura nauczy­cieli, ma decy­du­jące znaczenie w kształ­to­waniu kultury pracy szkoły: klimatu społecz­nego, stylu kiero­wania, oraz stosunków inter­per­so­nal­nych pomiędzy wszyst­kimi podmio­tami eduka­cyj­nymi. Wery­fi­kacja wiedzy o kulturze szkoły (szcze­gólnie kulturze osobi­stej i osobowej nauczy­cieli oraz uczniów) i jej boga­cenie wydaje się konieczna.
prof. nadzw. dr hab. Miro­sław Z. Babiarz:
(…) ważne i ciekawe przed­się­wzięcie, które wpisuje się w dyskusję na temat kultury nauczy­ciela i kultury uczniów. Wska­zaną proble­ma­tykę przed­stawia w świetle teorii, prze­pisów prawa, badań, ale też poka­zując ją od strony prak­tycznej, co stanowi dodat­kowy walor niniej­szej publi­kacji. (…) Uważam, że powinna znaleźć zain­te­re­so­wanie m.in. peda­gogów, pracow­ników socjal­nych, psycho­logów, ale także służyć jako mate­riał do analiz dla studentów kierunku peda­go­gika, psycho­logia, praca socjalna.

Nauczy­ciel dosko­nały : kształ­to­wanie się nauczy­ciel­skiego zawodu, warunki, kryteria i mier­niki efek­tyw­ności pracy nauczy­ciela / Janusz Bielski. – Kraków : Oficyna Wydaw­nicza „Impuls“, 2017.
Sygn. 162217, 162218

Proble­ma­tyką osobo­wości nauczy­ciela zajmo­wali się głównie psycho­lodzy. Pierwsze polskie docie­kania w tym zakresie odnoszą się nie do osobo­wości, lecz do „duszy” nauczy­ciela. Później poja­wiły się prace trak­tu­jące o jego „instynkcie” i „typie antro­po­lo­gicznym”. Przed­miotem kolej­nych rozważań stał się „talent” nauczy­ciela i wreszcie zaczęto zajmować się nauczy­cielską „osobo­wo­ścią”. Pojmo­wano ją zresztą rozma­icie – jako struk­turę, w której domi­nu­jącą rolę odgry­wają czyn­niki biolo­giczne bądź psycho­lo­giczne, peda­go­giczne czy społeczne.
W bada­niach nad zawodem nauczy­ciela prowa­dzo­nych w ostat­nich kilku­dzie­sięciu latach daje się zauważyć zjawisko odcho­dzenia od badań norma­tywno-speku­la­tyw­nych, opar­tych na rozu­mo­waniu deduk­cyjnym, i podej­mo­waniu badań empi­rycz­nych, opar­tych na rozu­mo­waniu induk­cyjnym. W refleksji nad nauczy­cielem mamy do czynienia z prze­su­wa­niem się punktu cięż­kości z prób nakre­ślenia obrazu ideal­nego nauczy­ciela w kierunku badań empi­rycz­nych czyn­nych zawo­dowo rzeczy­wi­stych nauczy­cieli, kończą­cych się z reguły próbami typologii. […]

Jeden z najwy­bit­niej­szych twórców polskiej pedeu­to­logii – Jan Włady­sław Dawid – w swoim dziele O duszy nauczy­ciel­stwa pisał, że: „Istotą nauczy­ciel­skiego powo­łania jest miłość dusz ludz­kich”. Ta miłość do wycho­wanków stano­wiła dla autora funda­ment efek­tyw­ności pracy wycho­waw­czej i moty­wację do samo­kształ­cenia nauczyciela. […]

W ostat­nich latach odno­to­wuje się coraz częściej badania nad rzeczy­wi­stym nauczy­cielem. Anali­zuje się jego czyn­ności zawo­dowe i poszu­kuje czyn­ników warun­ku­ją­cych większą efek­tyw­ność pracy. W bada­niach tych coraz wyraź­niej ekspo­nuje się aspekt prak­se­olo­giczny. Szuka się odpo­wiedzi na pytania: co powi­nien wiedzieć i umieć dobry nauczy­ciel okre­ślonej specjal­ności? Jak poszcze­gólne czyn­ności zwią­zane z wyko­ny­wanym zawodem powi­nien wyko­nywać, aby działać sprawnie i skutecznie? Jakie kompe­tencje moralne, społeczne i komu­ni­ka­cyjne powi­nien posiadać? Przy zasto­so­waniu w bada­niach metody induk­cyjnej stwier­dzono rzeczy­wiste cechy konkret­nych nauczy­cieli lub grup nauczy­ciel­skich. Poka­zano czyn­niki warun­ku­jące osią­ganie sukcesów peda­go­gicz­nych, wska­zano na zależ­ności między cechami osobowo-zawo­do­wymi i niektó­rymi czyn­ni­kami zewnętrz­nymi a rezul­ta­tami pracy. […]

Jak pisze autor Nauczy­ciel doko­nały publi­kacji Janusz Bielski cech efek­tyw­nego nauczy­ciela poszu­kuje się również dzisiaj, ale coraz częściej poja­wiają się u badaczy prze­ko­nania, że cechy te nie są wrodzone i że można je wykształcić w procesie przy­go­to­wania zawo­do­wego. Głównym przed­miotem współ­cze­snych badań staje się rzeczy­wisty nauczy­ciel, dzia­ła­jący w konkret­nych warun­kach. Odrzuca się zało­żenie, że nauczy­ciel jest z natury dosko­nały. Wytwo­rzył się też „reali­styczny” stosunek do jego pracy dydak­tyczno-wycho­waw­czej, z pewnym odcie­niem kryty­cyzmu. Nauczy­ciel, który nie najle­piej wyko­nuje swoje zadania, może spotkać się z brakiem akcep­tacji nie tylko ze strony swoich zwierzch­ników. Powstała swego rodzaju społeczna presja na dosko­na­lenie się w zawo­dzie. Coraz częściej odrzuca się pogląd o istnieniu jakiegoś jednego warunku decy­du­ją­cego o efek­tach pracy zawo­dowej nauczy­ciela, a przyj­muje się zało­żenie, że rezul­taty pracy uwarun­ko­wane są całym zespołem różno­rod­nych czynników.

Rozwi­janie mądrości w prak­tyce eduka­cyjnej : scena­riusze zajęć w przed­szkolu i szkole podsta­wowej / Elżbieta Płóciennik. – Łódź : Wydaw­nictwo Uniwer­sy­tetu Łódz­kiego, 2016.
Sygn. 162236

Kolejna publi­kacja w ramach serii „Edukacja dla Mądrości”, inspi­ro­wanej koncepcją i doko­na­niami Roberta J. Stern­berga (Teaching for Wisdom) – prak­tyczny poradnik meto­dyczny dla nauczy­cieli, wycho­wawców i peda­gogów, pracu­ją­cych w różnych insty­tu­cjach oświa­to­wych, dla konsul­tantów i doradców meto­dycz­nych, a także rodziców. Zawiera wpro­wa­dzenie teore­tyczne oraz przy­kłady sytu­acji eduka­cyj­nych, służą­cych rozwi­janiu inte­li­gencji anali­tycznej, twór­czej, prak­tycznej, reflek­syj­ności, myślenia dialo­gicz­nego i dialek­tycz­nego oraz propo­zycje konkret­nych ćwiczeń. Czytelnik znaj­dzie również zestaw scena­riuszy zajęć do pracy z dziećmi w przed­szkolu i szkole podstawowej.
Poradnik uzupeł­niają gotowe do powie­lenia karty pracy.
W plano­wanym trzecim tomie serii, mającym również charakter prak­tyczny, zostaną zamiesz­czone scena­riusze zajęć do pracy z młodzieżą. Zain­te­re­so­wani szer­szym wpro­wa­dze­niem do koncepcji edukacji dla mądrości mają do dyspo­zycji tom pierwszy (E. Płóciennik, Rozwi­janie mądrości dziecka. Koncepcja i wska­zówki metodyczne).

Rozwi­janie mądrości w prak­tyce eduka­cyjnej : scena­riusze zajęć dla młodzieży / Elżbieta Płóciennik. – Łódź : Wydaw­nictwo Uniwer­sy­tetu Łódz­kiego, 2016.
Sygn. 162237

Celem serii prze­wod­ników meto­dycz­nych Edukacja dla mądrości, jest wska­zanie prak­tycz­nych i meto­dycz­nych wska­zówek pozwa­la­ją­cych nauczycie­lom, wycho­wawcom i rodzicom uczniów orga­ni­zować warunki rozwi­jania mądrości oraz zdol­ności sprzy­ja­ją­cych mądremu myśleniu i dzia­łaniu. W pierw­szej części tej serii zostały przed­sta­wione propo­zycje meto­dyczne służące rozwi­janiu mądrości dzieci w wieku przed­szkolnym oraz uczniów w szkole podsta­wowej, nato­miast w tej części autorka zapro­po­no­wała scena­riusze ćwiczeń i zajęć na poziomie ponad­pod­sta­wowym. By jednak umoż­liwić czytel­nikom jedynie tej książki poznanie podstaw teore­tycz­nych edukacji dla mądrości, podobnie jak w części pierw­szej z tej serii, zostały tu zapre­zen­to­wane najistot­niejsze infor­macje doty­czące koncepcji rozwi­jania mądrości w szkole.
Prezen­to­wana publi­kacja stanowi prak­tyczny prze­wodnik meto­dyczny dla nauczy­cieli gimna­zjów i liceów zakresie rozwi­jania mądrości dzieci. Kolejny tom po publi­kacji dla przed­szkoli i szkół podstawowych.
W książce zapre­zen­to­wano synte­tycznie koncepcję edukacji dla mądrości oraz dostar­czono nauczy­cielom konkret­nych narzędzi do wyko­rzy­stania w pracy eduka­cyjnej i wycho­waw­czej z młodzieżą w postaci ćwiczeń propo­no­wa­nych w codzien­nych sytu­acjach eduka­cyj­nych oraz scena­riuszy zajęć.
Ćwiczenia i scena­riusze służą: dosko­na­leniu kompe­tencji nauczy­cieli i wycho­wawców, wyzwa­laniu aktyw­ności i reflek­syj­ności; prak­tycz­nemu przy­go­to­waniu ucznia do życia; wsparciu w procesie dojrze­wania do samo­dziel­ności; auto­re­fleksji, samo­po­znaniu, podej­mo­waniu wyborów również odno­śnie do przy­szłej drogi zawo­dowej; inte­gracji; profi­lak­tyce nega­tyw­nych zjawisk w środo­wisku rówie­śni­czym uczniów; terapii nace­cho­wa­nych agresją oraz nega­tyw­nymi emocjami relacji i mody­fi­ko­waniu pracy szkoły w kierunku właści­wego reali­zo­wania funkcji wycho­waw­czej i edukacyjnej.

Sztuka wycho­wania : jak nie zepsuć własnego dziecka? : od poczęcia do doro­słości / Bożena Kubi­czek. – Opole : Wydaw­nictwo Nowik, 2016.
Sygn. 162241

Wyobraź sobie, jak by to było wspa­niale otrzymać instrukcję obsługi do dziecka? Czy to możliwe? Prze­konaj się czytając najnowszą publi­kację Bożeny Kubiczek.
Na pewno zdajesz sobie sprawę, że nie ma nic cenniej­szego niż nasze dzieci? Ale czy znamy ich „instrukcję obsługi”? Co robimy, kiedy upra­gnione poja­wiają się na świecie? A prze­cież to nasza rodzi­cielska powin­ność aby przy­go­tować się do tego najważ­niej­szego i najtrud­niej­szego zarazem wyzwania, jakim jest przyj­ście na świat, a następnie wycho­wanie dziecka tak, by czuło się w życiu speł­nione i szczęśliwe.
Ta książka ma na celu w zwięzły i prosty sposób zapo­znać rodziców z podsta­wo­wymi zagad­nie­niami doty­czą­cymi rozwoju dziecka i udzielić odpo­wiedzi na podsta­wowe pytania:
– Na czym polega wychowanie?
– Co zrobić, by dziecko było lepsze i mądrzejsze?
– Jak rozwijać jego wrodzone możliwości?
– Jak wspierać go w okresie dojrzewania?
– Jak współ­działać ze szkołą, by w procesie kształ­cenia w pełni wyko­rzy­sty­wało swój potencjał?

Pole­camy tę publi­kację również babciom i dziadkom, którzy współ­dzia­łając mądrze z rodzi­cami mogą wspo­magać rozwój swoich ukocha­nych wnuków lub zepsuć swoje wnuki lekce­ważąc zasady usta­lone przez rodziców. Publi­kacja będzie także przy­datna nauczy­cielom, może mieć wpływ na poprawę komu­ni­kacji jak i zrozu­mienie potrzeb dzieci.

Źródło:
www​.wydaw​nictwo​.igna​tianum​.edu​.pl
www​.impul​so​fi​cyna​.com​.pl
www​.wuj​.pl
www​.difin​.pl
www​.ksie​garnia​.bellona​.pl
www​.wydaw​nic​two​pe​trus​.pl
www​.wydaw​nictwo​.uni​.lodz​.pl
www​.nowik​.com​.pl