Socja­li­zacja i wycho­wanie dzieci i mło­dzieży z nie­peł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną w erze cyfrowej / Piotr Plichta. – Toruń : Wydaw­nictwo Adam Mar­szałek, 2018.
Sygn. 164417, 164418

Recen­zo­wana książka stanowi nie­wąt­pliwie świa­dectwo wyso­kich kom­pe­tencji autora jako badacza zjawisk edu­ka­cyj­nych uwi­kła­nych w zróż­ni­co­wany tech­nicznie, tre­ściowo i etycznie świat tech­no­logii infor­ma­cyjno-komu­ni­ka­cyj­nych. Z uzna­niem należy także odno­tować kon­se­kwencję autora w eks­plo­ro­waniu roli TIK w życiu osób z nie­pełno-spraw­no­ścią, ze szcze­gólnym uwzględ­nie­niem nie­peł­no­spraw­ności inte­lek­tu­alnej.
Z recenzji dr hab. Teresy Żół­kow­skiej, prof. Uni­wer­sy­tetu Szcze­ciń­skiego

Autor podjął tema­tykę spo­łecznie ważną, bardzo współ­czesną, a jed­no­cze­śnie w dużej mierze uni­kalną, gdyż połą­czenie trzech obszarów (peda­go­giki, peda­go­giki spe­cjalnej i peda­go­giki medialnej) w jednej mono­grafii spotyka się bardzo rzadko. Recen­zo­wana książka jest więc próbą wypeł­nienia ist­nie­jącej luki, jaką był brak kom­plek­so­wego opra­co­wania pro­ble­ma­tyki miejsca, roli, zna­czenia i zakresu uży­wania narzędzi ery cyfrowej, głównie Inter­netu, przez młodych ludzi z nie­peł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną. (…) Jest to pozycja ważna, mery­to­rycznie war­to­ściowa i ory­gi­nalna.
Z recenzji dr hab. inż. Janusza Mor­bit­zera, prof. Wyższej Szkoły Biznesu w Dąbrowie Gór­ni­czej

Zacho­wania auto­agre­sywne w auty­zmie : przy­czyny i postę­po­wanie : per­spek­tywa inter­dy­scy­pli­narna / redakcja naukowa Stephen M. Edelson, Jane Bots­ford Johnson ; [prze­kład Anna Sawicka-Chrap­kie­wicz] ; przed­mowa Temple Grandin. – Gdańsk : Har­monia Uni­ver­salis – Grupa Wydaw­nicza Har­monia, 2018.
Sygn. 164425

Zacho­wania auto­agre­sywne wystę­pują u prawie połowy osób z auty­zmem i sta­nowią jeden z naj­bar­dziej wynisz­cza­ją­cych pro­blemów, a zarazem naj­trud­niej­szych do wyeli­mi­no­wania. Auto­agresja może prze­ja­wiać się w różnych formach – dana osoba może na przy­kład uderzać głową, gryźć się w ręce, ciągnąć się za włosy lub nad­miernie się drapać. Medyczne i beha­wio­ralne badania nad zacho­wa­niami auto­agre­syw­nymi są pro­wa­dzone od ponad pięć­dzie­sięciu lat, jednak wciąż wielu spe­cja­li­stów i rodziców nie zna sze­ro­kiego spek­trum przy­czyn tych zachowań ani dostęp­nych moż­li­wości terapii. Autorzy niniej­szego tomu – wybitni badacze i prak­tycy – przed­sta­wiają kom­pletną analizę zachowań auto­agre­syw­nych prze­ja­wia­nych przez osoby z zabu­rze­niami ze spek­trum autyzmu lub powią­za­nymi zabu­rze­niami rozwoju, a także pre­zen­tują róż­no­rodne metody terapii.

Książka ta łączy podej­ście medyczne, bio­me­dyczne i beha­wio­ralne. To pod­sta­wowa lektura dla rodziców, nauczy­cieli, tera­peutów i lekarzy, którzy pracują z osobami prze­ja­wia­ją­cymi zacho­wania auto­agre­sywne.
Z przed­mowy Temple Grandin

Socjo­te­rapia w pracy z dziećmi i mło­dzieżą : pro­gramy zajęć. Cz. 3 / pod redakcją naukową Ewy Gru­dziew­skiej. – War­szawa : Difin, 2017.
Sygn. 159405/Cz. 3, 159406/Cz. 3

Książka łączy roz­wa­żania teo­re­tyczne doty­czące oddzia­ływań socjo­te­ra­peu­tycz­nych z pro­gra­mami zajęć prze­zna­czo­nych dla kon­kret­nych grup dzieci i mło­dzieży, bory­ka­ją­cych się na co dzień z różnego rodzaju trud­no­ściami, które utrud­niają funk­cjo­no­wanie psy­cho­spo­łeczne.

Publi­kacja ma umoż­liwić Czy­tel­nikom zna­le­zienie odpo­wiedzi na nur­tu­jące ich pytania doty­czące etyki pracy socjo­te­ra­peu­tycznej (oraz gru­powej).

Ponadto ma wskazać na zna­czenie super­wizji dla osoby socjo­te­ra­peuty oraz stać się inspi­racją do pracy z dziećmi i mło­dzieżą dla peda­gogów, psy­cho­logów, nauczy­cieli, wycho­wawców z różnego typu pla­cówek.

Pies do pracy w dogo­te­rapii / Anja Carmen Müller i Gabriele Lehari ; [prze­kład Barbara Flo­riań­czyk]. – War­szawa : Powszechne Wydaw­nictwo Rol­nicze i Leśne, cop. 2018.
Sygn. 164433

Książka ma pomóc w pod­jęciu decyzji, czy szko­lenie do pracy w zespole kyno­te­ra­peu­tycznym jest odpo­wiednie dla nas i naszego czwo­ro­noga.

Dowiemy się z niej, jakie ist­nieją moż­li­wości szko­lenia i póź­niej­szej aktyw­ności. Jest ona skie­ro­wana również do instruk­torów i hodowców psów. Zawiera war­to­ściowe rady i suge­stie, które mogą oni sto­sować na pro­wa­dzo­nych kursach.
Opis wydawcy

Wyzwania sta­rze­ją­cego się spo­łe­czeń­stwa : Polska dziś i jutro / redakcja naukowa Marek Okólski ; Uni­wer­sytet War­szawski. – Wydanie 1. – War­szawa : Wydaw­nictwa Uni­wer­sy­tetu War­szaw­skiego, 2018.
Sygn. 164436p

Autorzy przed­sta­wiają stojące przed polskim spo­łe­czeń­stwem wyzwania wyni­ka­jące ze sta­rzenia się lud­ności, odwo­łując się do doświad­czeń innych spo­łe­czeństw i prze­no­sząc te doświad­czenia na spe­cy­ficzne warunki demo­gra­ficzne oraz uwa­run­ko­wania spo­łeczno-eko­no­miczne i poli­tyczne współ­cze­snej Polski.
Na tle ogól­nych pra­wi­dło­wości zjawisk lud­no­ścio­wych pro­wa­dzą­cych do prze­kształ­cenia się struk­tury popu­lacji według wieku z bardzo młodej w bardzo starą – skon­fron­to­wa­nych z dłu­go­okre­sowym prze­bie­giem zjawisk demo­gra­ficz­nych w Polsce, mają­cych decy­du­jący wpływ na dyna­mikę i skalę sta­rzenia się Polaków – w książce zostały zapre­zen­to­wane wybrane aspekty i kon­se­kwencje tego procesu oraz zwią­zane z nim wyzwania spo­łeczne, z uwzględ­nie­niem obecnej i przy­szłej sytu­acji demo­gra­ficznej.

Pre­zen­tując szeroką pano­ramę skutków sta­rzenia się w wybra­nych obsza­rach życia spo­łecz­nego: gospo­darce, rela­cjach mię­dzy­po­ko­le­nio­wych (w tym w dzie­dzinie opieki), war­to­ściach i normach kul­tu­ro­wych, par­ty­cy­pacji oby­wa­tel­skiej oraz poli­tyce publicznej, autorzy skon­cen­tro­wali się na kon­se­kwen­cjach widocz­nych na rynku pracy, w sferze zabez­pie­czenia spo­łecz­nego i dłu­go­ter­mi­nowej opieki zdro­wotnej. Szcze­gólną uwagę poświę­cili reakcji poli­tyków i innych pod­miotów życia publicz­nego na zmiany demo­gra­ficzne.

Klu­czowym zagad­nie­niem pod­jętym w publi­kacji jest wpływ postę­pu­ją­cego sta­rzenia się popu­lacji na sytu­ację seniorów i ich rodzin oraz wyni­ka­jące z tego wyzwania spo­łeczne w skali lokalnej. Zary­so­wany został również prze­wi­dy­wany proces sta­rzenia się pol­skiej popu­lacji i jego wybrane skutki na pod­stawie ory­gi­nalnej pro­gnozy demo­gra­ficznej, w której wyjąt­kowe miejsce zajęło kształ­to­wanie się i kon­se­kwencje spo­łeczne przy­szłych migracji zagra­nicz­nych.

Wiedza oso­bista dziecka w refleksji i prak­tyce nauczy­cieli edu­kacji wcze­snosz­kolnej / Ewa Kocha­nowska. – Wydanie I. – Kraków : Oficyna Wydaw­nicza „Impuls“, 2018.
Sygn. 164441, 164442

Książka jest obszernym opra­co­wa­niem o cha­rak­terze teo­re­tyczno-empi­rycznym, a jej tema­tyka mieści się w obszarze peda­go­giki wcze­snosz­kolnej, szcze­gólnie zagad­nień teo­re­tycz­nych i prak­tycz­nych dydak­tyki wcze­snosz­kolnej. Pod­jęcie przez Autorkę kwestii wiedzy oso­bi­stej znaj­duje głę­bokie uza­sad­nienie we współ­cze­snym dys­kursie naukowym. […] Praca pod względem oma­wianej w niej pro­ble­ma­tyki jest nowa­torska, wzbo­gaca wiedzę o szkolnej edu­kacji dziecka, zakreśla ważne pole dociekań w tej dzie­dzinie. […] Mono­grafia jest war­to­ściowa poznawczo, wnosi nowe treści do peda­go­giki, w tym peda­go­giki wcze­snosz­kolnej.
Z recenzji wydaw­ni­czej dr hab. Józefy Bała­cho­wicz, prof. APS

Praca ma cha­rakter inter­dy­scy­pli­narny i odpo­wiada pilnym potrzebom edu­kacji kształ­tu­jącej osoby, oso­bo­wości i indy­wi­du­al­ności […]. Istotną war­to­ścią książki jest bogaty, dobrze dobrany zestaw lite­ra­tury inter­dy­scy­pli­narnie trak­to­wa­nego przed­miotu jej studiów i badań. […] Publi­kacja stanie się cennym źródłem dla tych Czy­tel­ników, którzy chcą zgłę­biać, zmie­niać, wzbo­gacać i umoż­li­wiać kształ­to­wanie pod­mio­to­wych struktur oso­bi­stej wiedzy uczniów edu­kacji wcze­snosz­kolnej.
Z recenzji wydaw­ni­czej prof. dr hab. Woj­ciecha Kojsa

Domek tera­peu­tyczny, czyli 100 spo­sobów na terapię z mamą i tatą / Anna Różańska-Gał, Joanna Kuś, Beata Brze­zińska. – Wydanie I. – Gdańsk : Wydaw­nictwo Har­monia, 2018.
Sygn. 164443

Domek tera­peu­tyczny… ma za zadanie zachęcić rodziców do podej­mo­wania działań tera­peu­tycz­nych (z zakresu logo­pedii, baj­ko­te­rapii, terapii SI i innych) we własnym domu i w trakcie codzien­nych aktyw­ności. Poka­zuje, jak pro­wa­dzić zabawę z dziec­kiem, aby – poza rado­ścią obu stron – przy­no­siła ona również pomoc w doko­ny­waniu postępów i była sty­mu­lacją okre­ślo­nych funkcji roz­wo­jo­wych.

Ideą porad­nika jest wyko­rzy­sty­wanie przed­miotów znaj­du­ją­cych się pod ręką. Dlatego po prze­czy­taniu któ­rej­kol­wiek ze 100 pro­po­zycji rodzic będzie mógł ją od razu zre­ali­zować, bez wycho­dzenia z domu ani koniecz­ności inwe­sto­wania czasu i pie­niędzy w dodat­kowe zakupy.

Dia­gno­zo­wanie rozwoju małego dziecka. Cz. 1 / Mał­go­rzata Wój­to­wicz-Szefler. – Wydanie V. – War­szawa : Difin, 2018.
Sygn. 164450 / Cz. 1, 164451 / Cz. 1

Książka ma cha­rakter prze­wod­nika dla psy­cho­logów, peda­gogów, stu­dentów lub opie­kunów dzie­cię­cych czy rodziców małego dziecka, pozwa­la­ją­cego na poznanie spe­cy­ficznej sytu­acji badania małego dziecka (od uro­dzenia do 5 roku życia) oraz moż­li­wości wyko­rzy­stania narzędzi dia­gnozy rozwoju zarówno dzieci pra­wi­dłowo roz­wi­ja­ją­cych się jak i zagro­żo­nych nie­peł­no­spraw­no­ścią czy też nie­peł­no­spraw­nych.

Ocena poziomu rozwoju małych dzieci, pozwa­la­jąca na uwi­docz­nienie obszarów dobrze i słabo roz­wi­nię­tych, ma szcze­gólne zna­czenie dla orga­ni­zo­wania pro­gramów wcze­snej inter­wencji lub wcze­snego wspo­ma­gania dzieci z trud­no­ściami w rozwoju. W postę­po­waniu dia­gno­stycznym-inter­wen­cyjnym nie powszechnej zgody doty­czącej sposobu w jaki ma być prze­pro­wa­dzana dia­gnoza, co powinna obej­mować oraz jak powinny być for­mu­ło­wanie wnioski (opinie, orze­czenia) potrzebne do kon­stru­owania sku­tecz­nych pro­gramów inter­wen­cyj­nych czy tera­peu­tycz­nych. Stąd rodzi się potrzeba roz­sze­rzenia wiedzy na temat dia­gno­zo­wania dziecka od naj­wcze­śniej­szego okresu życia, gdyż wszyscy spe­cja­liści są zgodni, że szcze­gólnie ważny dla wspo­ma­gania rozwoju jest okres pierw­szych trzech lat życia dziecka.

Nowe media, tech­no­logie i trendy w edu­kacji : w kie­runku mobil­ności i kształ­cenia hybry­do­wego / Monika Frania. – Kraków : Oficyna Wydaw­nicza „Impuls“, 2017.
Sygn. 164471

Czy edu­kacja – jej istota, cele, proces – wymaga dzisiaj rede­fi­nicji? Czy jesteśmy świad­kami kolej­nych etapów ewo­lucji, czy też można mówić o bar­dziej gwał­tow­nych zmia­nach rewo­lu­cyj­nych? Czy, myśląc o edu­kacji, trzeba pójść za głosami, że system wymaga zrów­nania z ziemią i wybu­do­wania wszyst­kiego na nowo, albo za tymi, że trzeba trwać przy tra­dy­cyjnym modelu, bo tylko on jest naprawdę war­to­ściowy?

Publi­kacja Moniki Frani nie stanowi zbioru kom­plet­nych odpo­wiedzi na powyżej sfor­mu­ło­wane pytania. Jest ona raczej wyni­kiem zatrzy­mania się w dzi­siej­szym, szybko pędzącym świecie oraz próbą spoj­rzenia na trendy i zja­wiska doty­czące edu­kacji i szeroko rozu­mia­nych mediów i tech­no­logii w połowie drugiej dekady XXI wieku. Dyna­mika zjawisk w opi­sy­wanym obszarze jest tak duża, że eks­plo­racje w tej pro­ble­ma­tyce są potrzebne cały czas.

Książka ma cha­rakter naukowo-badawczy. Opiera się na wyni­kach kil­ku­let­nich badań i analiz, jednak można w niej znaleźć również frag­menty o cha­rak­terze bar­dziej popu­lar­no­nau­kowym. Została przy­go­to­wana z myślą zarówno o teo­re­ty­kach, jak i prak­ty­kach edu­kacji. Publi­kacja roz­po­czyna się od roz­ważań na temat zacho­dzą­cych zmian, ich potrzebie i prze­słan­kach do nich pro­wa­dzą­cych, a doty­czą­cych insty­tucji szkoły, współ­cze­snego edu­ka­tora i nowo­cze­snej edu­kacji. Odnoszą się one przede wszystkim do wybra­nego obszaru, który takie meta­mor­fozy może powo­dować, a mia­no­wicie mediów i tech­no­logii infor­ma­cyjno-komu­ni­ka­cyj­nych.

Poli­tyka oświa­towa w per­spek­tywie porów­naw­czej / redakcja Renata Nowa­kowska-Siuta, Kata­rzyna Dmitruk-Sie­ro­cińska. – Wydanie I. – Kraków : Oficyna Wydaw­nicza „Impuls“, 2018.
Sygn. 164475, 164476

Książka, którą odda­jemy w ręce czy­tel­nika, jest autorską refleksją peda­gogów porów­naw­czych nad edu­ka­cyj­nymi prze­mia­nami doko­nu­ją­cymi się we współ­cze­snym świecie. Świecie nie­zwykle dyna­micz­nych rotacji, pęknięć spo­łecz­nych, gwał­tow­nego przy­rostu wiedzy i równie inten­syw­nego odwrotu od jej racjo­nal­ności. Świecie, w którym płyną dwa prze­ciw­stawne nurty. Pierw­szym jest nurt dyna­micznej uni­fi­kacji – jed­na­kowe lub podobne stały się ubiory i moda, muzyka popu­larna i pro­gramy tele­wi­zyjne, archi­tek­tura wiel­kich miast i język inter­netu. Drugi to nurt rosną­cego poczucia odmien­ności i nada­wania zna­czenia własnej toż­sa­mości, chęci mani­fe­sto­wania swojej odręb­ności i inności. W tej nie­jed­no­znacznej i roze­dr­ganej rze­czy­wi­stości ogromną rolę odgrywa wiedza. Ma ona bowiem zadanie porząd­ko­wania tego, co cha­otyczne i nie­jasne.

Arty­kuły zgro­ma­dzone w niniej­szej publi­kacji wpisują się w kla­syczne już rozu­mienie zadań peda­go­giki porów­naw­czej, w którym wychodzi się od zjawisk kształ­cenia i wycho­wania usy­tu­owa­nych w czasie i mają­cych związek ze spo­łe­czeń­stwem, by poprzez skon­tra­sto­wanie różnych poglądów i wytworów ujawnić leżące u ich podłoża pra­wi­dło­wości, przy­po­rząd­kować je na zasa­dzie domi­nacji i w ten sposób dojść do auten­tycz­nego poznania.

Autorzy arty­kułów w tej publi­kacji chcą ukazać uty­li­tarny cha­rakter badań kom­pa­ra­ty­stycz­nych, dając dowód na to, że peda­go­gika porów­nawcza może nie tylko służyć wyja­śnianiu reguł funk­cjo­no­wania sys­temów oświa­to­wych, lecz także sta­nowić sku­teczne narzę­dzie pla­no­wania reform edu­ka­cyj­nych i kre­owania poli­tyki oświa­towej.

Zdrowie emo­cjo­nalne mło­dzieży / Ire­neusz Kowa­lewski, Jan L. Fran­czyk. – Kraków : Wydaw­nictwo Petrus, copy­right 2017.
Sygn. 164492, 164493

Emocje towa­rzyszą czło­wie­kowi od zawsze. Odczu­wamy je sami i oka­zu­jemy innym. Nasz świat jest światem emo­cjo­nal­nych przeżyć: od unie­sień i wzru­szeń, które stają się przy­czyną twór­czych decyzji i działań, po emocje, które stają się powodem działań destruk­cyj­nych.

Historia ludz­kości jest w istocie historią miłości i gniewu, strachu i radości, poczucia winy i satys­fakcji z wła­snych działań; jest historią uczuć, które wpły­wały na nasze dzieje i zmie­niały je. Emocje są wyjąt­kowym feno­menem, który zdaje się przy­tła­czać swoim prze­możnym wpływem to, co racjo­nalne: prze­my­ślane, wykal­ku­lo­wane, logiczne i prze­wi­dy­walne.

Życie w szkolnej klasie : jak poprawić relacje i zapo­biegać prze­mocy / Fabio Pasquale, Alfredo Cenini ; [prze­kład z j. wło­skiego Anna Gogolin]. – Kielce : Wydaw­nictwo Jedność, copy­right 2018.
Sygn. 164495, 164496

Jednym z naj­po­waż­niej­szych pro­blemów dzi­siej­szej szkoły jest bez wąt­pienia przemoc wobec słab­szych. Mierzą się z nią sami uczniowie, ich rodzice, a także nauczy­ciele, których rolą jest nie tylko prze­ka­zy­wanie wiedzy, ale również wycho­wy­wanie i kształ­to­wanie odpo­wied­nich postaw. Życie w szkolnej klasie to książka, która pre­zen­tuje odkrywczą, a co naj­waż­niejsze sku­teczną metodę pracy z grupami dzieci i mło­dzieży, która gwa­ran­tuje szybkie i trwałe rezul­taty na polu inte­gracji, współ­dzia­łania i wzrostu empatii wobec wszyst­kich członków grupy. Mowa o Circle Time 3.0, która nie wymaga żadnych dodat­ko­wych środków – wystarczy szkolna sala i nauczy­ciel pro­wa­dzący. Co za tym idzie, stra­tegie sto­so­wane w tej meto­dzie mogą być szybko wyko­rzy­stane za każdym razem, gdy zachodzi potrzeba inter­wencji w wewnętrzne relacje grupy. Zapra­szamy do lektury i wcie­lania metody Circle Time 3.0 w życie!

Odbiorcy:
– nauczy­ciele i wycho­wawcy pra­cu­jący w szko­łach pod­sta­wo­wych i śred­nich
– wycho­wawcy, ani­ma­torzy i opie­ku­nowie pra­cu­jący z grupami mło­dzieży
– peda­godzy i psy­cho­lo­gowie zaj­mu­jący się pro­ble­mami w grupach mło­dzieży.

Dla­czego warto sięgnąć po tę książkę?
– podaje spraw­dzone metody popra­wiania relacji w grupach mło­dzieży i roz­wią­zy­wania pro­blemów
– pre­zen­tuje metodę spraw­dzoną w prak­tyce i łatwą w sto­so­waniu w warun­kach szkol­nych
– pozwala osiągać wymierne rezul­taty i realnie zapo­biegać pro­blemom w grupach mło­dzieży.

Jak uczyć się sku­tecznie – jakie to proste! : ilu­stro­wany pod­ręcznik technik przy­swa­jania wiedzy / [Carol Vor­derman ; tłu­ma­czenie Joanna Kol­czyńska]. – War­szawa : Wydaw­nictwo Arkady, 2018.
Sygn. 163577

Czy twoje dziecko ma kłopoty z ucze­niem się? Nie wiesz, jak mu pomóc, żeby wyniki w szkole były dużo lepsze?

Książka Jak uczyć się sku­tecznie powinna trafić do rąk każdego zde­spe­ro­wa­nego rodzica, ucznia i stu­denta. Jej nowa­tor­skie pod względem gra­ficznym barwne sche­maty i ilu­stracje z pre­cy­zyj­nymi wska­zów­kami postę­po­wania sprawią, że zro­zu­mienie technik przy­swa­jania wiedzy będzie o wiele łatwiejsze.

Ten nie­oce­niony prze­wodnik – oma­wia­jący naj­istot­niejsze pro­blemy zwią­zane z orga­ni­zacją pracy, ukła­da­niem har­mo­no­gramów, moty­wacją, stylami uczenia się, meto­dami powta­rzania mate­riału, egza­mi­nami i radze­niem sobie z lękami – pomoże rodzicom i dzie­ciom we wspólnej pracy nad polep­sze­niem efektów nauki.
Jak uczyć się sku­tecznie na pewno pod­bu­duje zaufanie uczniów do siebie, zmniejszy poziom stresu i sprawi, że naj­trud­niejsze ele­menty uczenia się staną się proste, zro­zu­miałe i łatwe do opa­no­wania.

Źródło:
mar​szalek​.com​.pl
har​monia​.edu​.pl
difin​.pl
wuw​.pl
impul​so​fi​cyna​.com​.pl
wydaw​nic​two​pe​trus​.pl
jednosc​.com​.pl

Co się przed chwilą mogło stać? : ćwi­czenia roz­wi­ja­jące myślenie przy­czy­nowo-skut­kowe / Amanda Hopkins ; [opra­co­wanie mery­to­ryczne i gra­ficzne Mag­da­lena Hinz]. – Gdańsk : Wydaw­nictwo Har­monia, 2017.
Sygn. 163613

Co się przed chwilą mogło stać? to książka ucząca dostrzegać i ana­li­zować zależ­ności przy­czy­nowo-skut­kowe. Patrząc na zdjęcia i odpo­wia­dając na pytania, dziecko musi prze­wi­dzieć, co się stało w danych sytu­acjach.

W książce przed­sta­wiono 57 zdjęć. Na stro­nach parzy­stych umiesz­czono foto­grafie dla dziecka. Na stro­nach nie­pa­rzy­stych znaj­dują się pytania i pole­cenia, które czyta dorosły (nauczy­ciel, tera­peuta, rodzic) pra­cu­jący z uczniem.

Co się za chwilę może stać? : ćwi­czenia roz­wi­ja­jące myślenie przy­czy­nowo-skut­kowe / Amanda Hopkins ; [opra­co­wanie mery­to­ryczne i gra­ficzne Mag­da­lena Hinz]. – Gdańsk : Wydaw­nictwo Har­monia, cop. 2018.
Sygn. 163614

Co się za chwilę może stać? to książka, która uczy dostrzegać i ana­li­zować zależ­ności przy­czy­nowo-skut­kowe. Patrząc na zdjęcia i odpo­wia­dając na pytania, dziecko musi prze­wi­dzieć, co się stanie w danych sytu­acjach.

W książce przed­sta­wiono 57 zdjęć. Na stro­nach parzy­stych umiesz­czono foto­grafie dla dziecka. Na stro­nach nie­pa­rzy­stych znaj­dują się pytania i pole­cenia, które czyta dorosły (nauczy­ciel, tera­peuta, rodzic) pra­cu­jący z uczniem.

Komu­ni­kacja inter­per­so­nalna i masowa : wybrane teorie i prak­tyki / Miro­sława Wawrzak-Cho­da­czek. – Kraków : Oficyna Wydaw­nicza „Impuls“, 2018.
Sygn. 163580

„Tak roz­legły i silnie zróż­ni­co­wany przed­miot badań nie pojawił się do tej pory w żadnej z mono­grafii nauko­wych opu­bli­ko­wa­nych nie tylko na polskim rynku wydaw­ni­czym” – brzmi zachę­ca­jąco? Książka jak już wiemy nie­zwykła: Miro­sława Wawrzak-Cho­da­czek, pisząc Komu­ni­kację inter­per­so­nalną i masową. Wybrane teorie i prak­tyki, jedną publi­kacją odpo­wie­działa na wszystkie otwarte i ukryte potrzeby spe­cja­li­stów zgłę­bia­ją­cych tajniki teorii komu­ni­kacji spo­łecznej, we wszyst­kich jej prze­ja­wach: kon­tak­tach bez­po­śred­nich, pośred­nich, orga­ni­za­cyj­nych, służ­bo­wych, maso­wych, mię­dzy­kul­tu­ro­wych…

Mono­grafia składa się ze wstępu oraz z trzech części. Pierwsza stanowi pod­bu­dowę teo­re­tyczną badań – zawiera opis teorii wyja­śnia­ją­cych zacho­wania w komu­ni­kacji bez­po­śred­niej i pośred­niej, a także uza­sad­nienie wyboru metody badaw­czej i osa­dzenia badań w okre­ślonym para­dyg­macie, cha­rak­te­ry­stykę pro­blemów badaw­czych i grup badaw­czych. W części drugiej umie­ściłam inter­pre­tację wyników badań wła­snych. Część trzecia zawiera wyniki badań doty­czą­cych komu­ni­kacji masowej.

Dzielne dzieci! : wspie­ranie odpor­ności psy­chicznej w wieku przed­szkolnym / Iwona Sikorska, Jolanta Sajdera, Marta Paluch-Chra­bąszcz. – Kraków : Wydaw­nictwo Edu­ka­cyjne, 2017.
Sygn. 163582

Pozycja o wzmac­nianiu odpor­ności psy­chicznej dzieci. Publi­kacja pre­zen­tuje autorski program DZIELNE DZIECI! doty­czący wspie­rania zdrowia psy­chicz­nego dzieci w okresie śred­niego dzie­ciń­stwa. Jest on prze­zna­czony przede wszystkim dla przed­szko­laków, czyli dzieci w wieku od trzech do sześciu lat. Jednak wiele ćwiczeń i zabaw może być pro­po­no­wa­nych star­szym dzie­ciom, jak i mody­fi­ko­wa­nych wedle potrzeb nauczy­ciela.

Program DZIELNE DZIECI! jest pierwszą polską pro­po­zycją obej­mu­jącą wiele kom­pe­tencji istot­nych dla rozwoju odpor­ności psy­chicznej dziecka. Siła wewnętrzna połą­czona z opty­mi­zmem, zaufa­niem do innych i świata oraz wiedzą na temat kon­kret­nych stra­tegii radzenia sobie z trud­no­ściami może stać się dobrym kapi­tałem na dalszą drogę edu­ka­cyjną dziecka. Adre­satem naszego pro­gramu są przede wszystkim dzieci po 4. roku życia, nato­miast wiele ćwiczeń będą mogły wykonać także dzieci młodsze, szcze­gólnie prze­by­wa­jące w grupie mie­szanej wiekowo. Pod­sta­wowym kry­te­rium dosto­so­wania pro­gramu powi­nien być nie tyle wiek metry­kalny, co poziom rozwoju. Program DZIELNE DZIECI! obej­muje 5 modułów:
Moduł 1: Spo­strze­ganie siebie i innych
Moduł 2: Ini­cja­tywa
Moduł 3: Samo­kon­trola i poko­ny­wanie stresu
Moduł 4: Umie­jęt­ności spo­łeczne
Moduł 5: Roz­wią­zy­wanie pro­blemów

Uwaga: książka zawiera listę utworów lite­rac­kich i książek wybra­nych przez autorki, z których warto sko­rzy­stać podczas aran­żacji spotkań i zabaw wspie­ra­ją­cych odpor­ność psy­chiczną dzieci.

Muzy­ko­te­rapia : między wglądem a inkluzją / redakcja naukowa Miro­sława Cyl­kowska-Nowak, Woj­ciech Strze­lecki. – Toruń : Wydaw­nictwo Adam Mar­szałek, 2018.
Sygn. 163586

Praca stanowi istotny wkład w badania nad spo­łecz­nymi kon­se­kwen­cjami muzy­ko­te­rapii. Zain­te­re­so­wanie tą tema­tyką znaj­duje uza­sad­nienie zarówno ze względu na poszu­ki­wanie para­dyg­matu umoż­li­wia­ją­cego łączenie pro­cesów inkluzji spo­łecznej z muzy­ko­te­rapią, jak i pogłę­biania wiedzy eko­no­micznej, socjo­lo­gicznej czy psy­cho­lo­gicznej doty­czącej pro­cesów włą­czania poszcze­gól­nych grup spo­łeczno-eko­no­micz­nych w nurt życia spo­łe­czeń­stwa. W tym kon­tek­ście podjęta tema­tyka ma znaczne zadanie apli­ka­cyjne, ponieważ może sta­nowić cenną wska­zówkę przy doborze instru­mentów, które w naj­bar­dziej efek­tywny sposób pomogą na włą­czanie się w życie, tym samym zmniej­szając grupę jed­no­stek pozo­sta­ją­cych na mar­gi­nesie. (…) Autorzy zakła­dają, że inkluzja wiąże się z goto­wo­ścią i moty­wacją do włą­czania, zdol­no­ścią do uczenia się i naby­wania cech inklu­zyj­nych. Słusznie zwra­cają uwagę, że potrzebne jest wsparcie w ściśle okre­ślo­nych sytu­acjach, bez którego nie jest możliwa spój­ność spo­łeczna. (…) Patrzą na to zja­wisko wie­lo­stronnie, inter­dy­scy­pli­narnie i przez pryzmat wie­lości form wyklu­czenia spo­łecz­nego. Już na wstępie zazna­czając, że „jest to proces, który zaczyna się w głowach”.

Z recenzji dr. hab. Sła­wo­mira Kali­now­skiego

Nauczy­ciel­skie prak­tyki oce­niania poza stan­dar­dami / Grażyna Szyling. – Wydanie II. – Kraków : Oficyna Wydaw­nicza Impuls, 2017.
Sygn. 163587

Książka dotyczy ważnego naukowo i spo­łecznie zagad­nienia. Dobrze wpisuje się w dys­kusję, toczącą się zarówno w pro­fe­sjo­nal­nych śro­do­wi­skach peda­go­gicz­nych, jak i na szer­szym forum spo­łecznym, nad istotą, prze­bie­giem i skut­kami oce­niania szkol­nego i jego związków z bio­gra­fiami uczniów.

Oce­nianie, jako element prak­tyki spo­łecznej, pozo­staje silnie powią­zane z aktu­ali­zacją sto­sunków władzy (w tym władzy nad wiedzą i nad roz­wojem jed­nostki), co sprawia, że jest z natury rzeczy pro­ble­ma­tyczne i budzi kon­tro­wersje. Dyle­maty decy­zyjne odno­szące się do funkcji i skutków ocen szkol­nych, przy poważ­nych psy­chicz­nych i spo­łecz­nych ich kon­se­kwen­cjach, rodzą liczne pytania badawcze, które w pracy zostały posta­wione. Każda próba pogłę­bienia rozu­mienia prak­tyki oce­niania edu­ka­cyj­nego jest zatem warta uwagi, a próba udana, do jakich z pew­no­ścią należy książka Grażyny Szyling, jest szcze­gólnie inte­re­su­jąca.

[…] książka trafia w żywe zapo­trze­bo­wanie dydak­tyki i szkoły, znaj­dzie więc czy­tel­ników zarówno wśród kadry aka­de­mic­kiej i meto­dyków, jak i wśród nauczy­cieli. Wypełnia ona wyraźną lukę w lite­ra­turze doty­czącej oce­niania szkol­nego, tym bar­dziej dotkliwą że wyni­ka­jącą z wciąż w pol­skiej szkole iner­cyjnie obec­nego bez­re­flek­syj­nego trak­to­wania oceny jako oczy­wi­stego, pro­stego w użyciu narzę­dzia pracy szkoły. Książka Grażyny Szyling nie tylko ukazuje zło­żo­ność procesu oce­niania, ale również wska­zuje czy­tel­ni­kowi kie­runki poszu­kiwań i drogi zmiany, której zaini­cjo­wanie i utrzy­manie jest nie­zbędne, by ocena pełniła funkcje pro­ro­zwo­jowe.

Z recenzji dr hab. Doroty Klus-Stań­skiej, prof. Uni­wer­sy­tetu Gdań­skiego

Peda­go­gika grecka : od Pro­ta­go­rasa do Posej­do­niosa / Marcin Wasi­lewski. – Łódź : Wydaw­nictwo Uni­wer­sy­tetu Łódz­kiego, 2017.
Sygn. 163592

W publi­kacji autor bada ele­menty myślenia o wycho­waniu i kształ­ceniu w poezji epic­kiej, lirycznej i dra­ma­tycznej, w pra­wo­daw­stwie, bada­niach natury, sofi­styce i filo­zofii sta­ro­żytnej Grecji. Analizą obej­muje około 800 lat (od okresu archa­icz­nego po hel­le­ni­styczny) rozwoju myśli peda­go­gicznej i omawia dorobek blisko 50 myśli­cieli z tego okresu.

Ory­gi­nal­ność tej książki ma kilka istot­nych wymiarów. Po pierwsze współ­czesna polska lite­ra­tura peda­go­giczna nie posiada mono­grafii łączącej w sobie analizę odna­le­zio­nych, wydo­by­tych z zapo­mnienia frag­mentów tekstów grec­kich, ich tłu­ma­czenia oraz peda­go­gicznej, ale także histo­ryczno-filo­zo­ficznej, inter­pre­tacji. Po wtóre ana­li­zo­wana praca jest syntezą jednego autora długiej per­spek­tywy cza­sowej, co w kon­tek­ście raczej domi­nu­ją­cych nar­racji frag­men­ta­rycz­nych jest także istotnym osią­gnię­ciem Autora. Nowo­żytna polska peda­go­gika w kolej­nych odsło­nach swego rozwoju zawsze sięgała po tra­dycje wspólne całej kul­tu­ralnej Europie. Przy­wo­łanie w dobie post­mo­der­nizmu źródeł naszej – euro­pej­skiej – kultury jest nie tylko uza­sad­nie­niem obec­ności pol­skiej huma­ni­styki w jej obrębie, ale także asumptem do współ­cze­snego odczy­tania prze­słania mistrzów antyku.

Z recenzji prof. nadzw. dr. hab. Sła­wo­mira Szto­bryna (Aka­demia Tech­niczno-Huma­ni­styczna w Bielsku-Białej)

Sekrety sto­ry­tel­lerów / Carmine Gallo ; prze­ło­żyła Marta Komo­rowska. – War­szawa : Grupa Wydaw­nicza Foksal, copy­right 2018.
Sygn. 163596

Nar­racja, która zmienia świat.

Co łączy Steve’a Jobsa, Elona Muska i Martina Luthera Kinga? Wszyscy trzej to mistrzowie sto­ry­tel­lingu, który potrafi inspi­rować, moty­wować, edu­kować, budować markę, tworzyć ruchy spo­łeczne i zmie­niać życie. Gallo wyja­śnia, dla­czego ludzki umysł kocha opo­wieści – zwłaszcza te „od pucy­buta do milio­nera” – i jak naj­nowsze odkrycia naukowe mogą pomóc nam kon­stru­ować nar­racje, które poruszą tysiące serc i umysłów. „Sztuka sto­ry­tel­lingu może zmienić świat“, twierdzi miliarder Richard Branson. Naj­bar­dziej chwy­tliwe pomysły obu­do­wane są poru­sza­jącą nar­racją. Twoja nar­racja może zmienić świat. Czy nie czas, byś się nią podzielił?

Wypa­lone dzieci : o presji osią­gnięć i pogoni za suk­cesem / Michael Schulte-Mar­kwort ; prze­ło­żyła Mał­go­rzata Guzowska. – [Słupsk] : Wydaw­nictwo Dobra Lite­ra­tura, copy­right 2017.
Sygn. 163604, 163605

Dzieci również mogą się wypalić.

Presja, której pod­le­gają, jest nie do wytrzy­mania. Muszą mieć per­fek­cyjną sty­li­zację na występ w klasie, idealne oceny, a po zakoń­czeniu lekcji i dodat­kowej godzinie języka obcego już czekają na nie trener i nauczy­cielka gry na pia­ninie. Dzieci niemal cał­ko­wicie poddają się dyk­ta­towi spo­łe­czeń­stwa, w którym liczy się tylko sukces – i ponoszą tego bolesne kon­se­kwencje.

Doświad­czony psy­chiatra, pro­fesor Michael Schulte-Mar­kwort, codziennie dia­gno­zuje u dzieci i mło­dzieży wypa­lenie. Swoją książką chciałby nami wstrzą­snąć i wywołać dys­kusję na temat stresu, który towa­rzyszy naj­młod­szym. Nauka i cho­dzenie do szkoły powinny być dla nich przy­jem­no­ścią. Tym­czasem żyją w świecie, który gna je bez tchu od jednej prze­szkody do następnej i zmusza do walki o wąt­pliwe war­tości. To ważne, by dzieci we wła­ściwym czasie sygna­li­zo­wały, kiedy żąda się od nich zbyt wiele. Te, które bez szem­rania wyko­nują wszystko, czego się od nich wymaga, nie wyrosną na ludzi kry­tycz­nych, mają­cych moż­li­wość kształ­to­wania świata.

Komu­ni­kacja i zarzą­dzanie mię­dzy­kul­tu­rowe : współ­czesne wyzwania prawno-orga­ni­za­cyjne / redakcja naukowa Grze­gorz Igna­towski, Łukasz Suł­kowski. – War­szawa : Difin, cop. 2017.
Sygn. 163609

Książka stanowi kolejny tom serii wydaw­ni­czej „Metody i tech­niki zarzą­dzania”. Podjęto w nim pro­ble­ma­tykę metod, technik i narzędzi poli­tyki spo­łecznej w per­spek­tywie wie­lo­kul­tu­ro­wości.

Reali­zacja poli­tyki spo­łecznej nie jest zawę­żona do metod zaczerp­nię­tych z nauk o zarzą­dzaniu, chociaż z meto­do­logii zarzą­dzania wyko­rzy­stuje kon­cepcje stra­tegii, zarzą­dzania kadrami oraz teorii orga­ni­zacji.

Afazja i powrót do prze­szłości / Jolanta Psz­czółka, Mał­go­rzata Jan­kowska. – Gdańsk : Grupa Wydaw­nicza Har­monia. Har­monia Uni­ver­salis, 2017.
Sygn. 163616

Książka stanowi rodzaj porad­nika dla osób sty­ka­ją­cych się na co dzień z pro­blemem afazji, zarówno dla pacjentów oraz ich rodzin, jak i spe­cja­li­stów zaj­mu­ją­cych się reha­bi­li­tacją osób z zabu­rze­niami neu­ro­lo­gicz­nymi. Autorki w przy­stępny sposób oma­wiają naj­waż­niejsze zagad­nienia doty­czące afazji – jej defi­nicję, przy­czyny, rodzaje, prze­jawy, a także formy, cele i prze­bieg procesu tera­peu­tycz­nego. Posłu­gują się przy tym przy­kła­dami auten­tycz­nych przy­padków zaczerp­nię­tymi z własnej prak­tyki zawo­dowej oraz z zapi­sków znanych postaci, lite­ra­tury i filmu, które ukazują wyzwania, z jakimi muszą się zmie­rzyć afatycy, aby „powrócić do prze­szłości”. Dużym walorem książki są liczne ilu­stracje wyko­nane przez pacjentów i słow­ni­czek pojęć zwią­za­nych z zabu­rze­niami mowy.

Mały czło­wiek, wielkie potrzeby : jak zadbać o pra­wi­dłowy rozwój emo­cjo­nalny dziecka / John Philip Louis, Karen McDo­nald Louis ; prze­kład Agnieszka Cioch. – Sopot : Gdań­skie Wydaw­nictwo Psy­cho­lo­giczne, 2018.
Sygn. 163617

Zaspo­ka­janie pod­sta­wo­wych potrzeb emo­cjo­nal­nych nie jest po prostu jedną z wielu dobrze brzmią­cych rad dla rodziców ani suge­stią, że nale­ża­łoby zmienić swoje postę­po­wanie. To abso­lutna koniecz­ność, jeśli chce się wychować zdrowe i szczę­śliwe dziecko.

Więk­szość rodziców robi wszystko, by okazać swoim dzie­ciom miłość, troskę i zro­zu­mienie. Oczy­wi­ście nie ma ide­al­nych ojców ani ide­al­nych matek – wszyscy popeł­niają błędy, powie­lają sche­maty ze swojego dzie­ciń­stwa i mimo dobrych chęci czasem postę­pują nie­wła­ściwie. Dzieci nie potrze­bują jednak rodziców per­fek­cyj­nych – potrze­bują rodziców, którzy je szanują, słu­chają ich oraz próbują je zro­zu­mieć.

Bycie rodzicem nie jest łatwe. Zwłaszcza, że mogą nam w tym prze­szka­dzać doświad­czenia z wła­snego dzie­ciń­stwa. Autorzy, w oparciu o teorię sche­matów i własna wie­lo­letnią prak­tykę (rodziców i tera­peutów), w przy­jazny sposób poka­zują jak nie prze­nieść nie­ko­rzyst­nych doświad­czeń z wła­snymi rodzi­cami na relacje ze swoimi dziećmi. W jaki sposób świa­domie wpływać na to, by kolejne poko­lenie miało dobrą samo­ocenę, lubiło siebie i innych, wcho­dziło w zdrowe związki i potra­fiło w bez­pieczny sposób cieszyć się życiem.

dr n. med. Artur Koła­kowski, spe­cja­lista psy­chia­trii dzieci i mło­dzieży, psy­cho­te­ra­peuta poznawczo-beha­wio­ralny, super­wizor

To wyjąt­kowy prze­wodnik po świecie emo­cjo­nal­nych potrzeb dzieci w każdym wieku. Daje rodzicom wska­zówki jak budować bliską więź z dziec­kiem, uni­kając sub­tel­nych i często nie­in­ten­cjo­nal­nych zanie­dbań w relacji. Odpo­wia­danie na emo­cjo­nalne potrzeby dziecka nie jest łatwe i intu­icyjne, lecz wymaga wiedzy, tre­ningu i przyj­rzenia się swoim własnym sche­matom oraz doświad­cze­niom wynie­sionym z rodzin­nego domu. Cze­ka­łyśmy na książkę, która w przy­jazny sposób, z dużą dozą empatii i bez pouczania, poka­zy­wa­łaby jak stać się „wystar­cza­jąco dobrym rodzicem”. To mały poradnik, ale wielka pomoc dla każdego rodzica!

Joanna Giereło, Izabela Gołę­biewska, psy­cho­te­ra­peutki poznawczo-beha­wio­ralne (CBT), w trakcie szko­lenia z terapii sche­matów

Źródło :

www​.impul​so​fi​cyna​.com​.pl
www​.we​.pl
www​.mar​szalek​.com​.pl
www​.wydaw​nictwo​.uni​.lodz​.pl
www​.gwfoksal​.pl
www​.dobra​li​te​ra​tura​.pl
www​.har​monia​.edu​.pl
www​.gwp​.pl

Biblio­teki uni­wer­sy­teckie w Niem­czech w epoce cyfrowej : cią­głość i zmiana / Kry­styna Hudzik ; Sto­wa­rzy­szenie Biblio­te­karzy Pol­skich. – Wyd. I. – War­szawa : Wydaw­nictwo Sto­wa­rzy­szenia Biblio­te­karzy Pol­skich, 2017.
Sygn. 164663pb
Dla historii naj­now­szej, czyli od momentu zjed­no­czenia Niemiec, nie ma u nas zbyt wielu, a na pewno ogól­nych, opra­cowań. Obraz biblio­te­kar­stwa nie­miec­kiego tych ostat­nich lat znamy tylko przez pryzmat opra­cowań szcze­gó­ło­wych, wąsko tema­tycz­nych, wycin­ko­wych. W tym kon­tek­ście próba podjęta przez Kry­stynę Hudzik wydaje się nie­zwykle inte­re­su­jąca i potrzebna, gdyż przez wiele lat związki biblio­te­kar­stwa nie­miec­kiego i pol­skiego były – i pozo­stają – bliskie, co owo­co­wało korzy­sta­niem z doświad­czeń nie­miec­kich i próbą ich imple­men­tacji na naszym gruncie. Zna­jo­mość więc realiów, osią­gnięć czy porażek biblio­te­karzy nie­miec­kich jest dla nas nie­zwykle istotna.
Z recenzji dr. hab. Artura Jazdona

Książka w życiu czło­wieka : w poszu­ki­waniu (u)traconej war­tości / redakcja naukowa Kata­rzyna Segiet, Kamila Słupska. – Wydanie I. – Poznań : Wydaw­nictwo Naukowe Uni­wer­sy­tetu im. Adama Mic­kie­wicza, 2017.
Sygn. 164679
Twór­czyni pol­skiej peda­go­giki spo­łecznej Helena Radlińska uważała, iż: Dzięki książkom roz­sze­rzamy zasięg swej wiedzy o świecie, potrzebnej dla zro­zu­mienia zjawisk, które zachodzą wokoło nas. Poznając obce doświad­czenia uprzy­tom­niamy sobie własne potrzeby, dostrze­gamy zanie­dbanie i nie­spo­żyt­ko­wane moż­li­wości działań. Książka nie tylko rozwija inte­lekt, lecz również wpływa na emocje czy­tel­nika. Ponadto ukazuje sto­sunek ludzi do siebie, rozwija uczucia huma­ni­styczne (m.in. życz­li­wości, miłości, poświę­cenia). Powinna być zatem, co wyraźnie pod­kre­ślała wspo­mniana Autorka, pod­sta­wowym narzę­dziem słu­żącym i pracy zawo­dowej, i pozna­waniu świata na co dzień, powinna sta­nowić także istotny element gwa­ran­tu­jący uczest­nictwo w kul­turze. Wątki czy­tel­nicze mają więc długą tra­dycję w pol­skiej peda­go­gice spo­łecznej, której kon­cepcja jest wysoce huma­ni­styczna i per­so­na­li­styczna, bowiem w jej centrum znaj­duje się czło­wiek i troska o roz­bu­dzenie jego twór­czej aktyw­ności indy­wi­du­alnej oraz spo­łecznej. Niniejsza mono­grafia wie­lo­au­torska ma służyć ich przy­po­mnieniu, zaak­cen­to­waniu waż­ności oraz refleksji nad aktu­alnym postrze­ga­niem istoty obco­wania z lite­ra­turą (w nawią­zaniu tak do teorii z zakresu roz­ma­itych nauk i dys­cy­plin, jak i do prak­tyki).

Okładka jako część doku­mentu na przy­kła­dzie płyty gra­mo­fo­nowej w ujęciu biblio­lo­gicznym = Cover as a part of docu­ment by example on gra­mo­phone record in biblio­lo­gical per­spec­tive / Jakub Maciej Łubocki. – Wyd. I. – War­szawa : Wydaw­nictwo Sto­wa­rzy­szenia Biblio­te­karzy Pol­skich, 2017.
Sygn. 164705pb

W niniej­szej pracy podjęto próbę upo­rząd­ko­wania, kry­tycz­nego omó­wienia i usys­te­ma­ty­zo­wania zagad­nień doty­czą­cych okładek (przede wszystkim płyt gra­mo­fo­no­wych i książek) z per­spek­tywy biblio­lo­gicznej.
Prze­gląd i omó­wienie różnych dotych­cza­so­wych ujęć poru­szanej pro­ble­ma­tyki dopro­wa­dziły do sfor­mu­ło­wania kilku autor­skich pro­po­zycji meto­do­lo­gicz­nych i ter­mi­no­lo­gicz­nych. Nie­za­prze­czalną war­to­ścią pracy są skru­pu­latne analizy ter­mi­no­lo­giczne, upo­rząd­ko­wanie i synteza głów­nych zagad­nień zwią­za­nych z tematem, a także wska­zanie per­spektyw ich rozwoju, miejsc wyma­ga­ją­cych opra­co­wania lub rewizji. W ten sposób praca stanowi zapro­szenie do dys­kusji nad miej­scem i przy­szło­ścią badań okładek w ramach nauk huma­ni­stycz­nych.

Mit dziecka : Korczak, Nie­tz­sche, Zara­tu­stra / Marta Jaworek. – War­szawa : Wydaw­nictwo Sto­wa­rzy­szenia Biblio­te­karzy Pol­skich : we współpr. z Wydziałem Polo­ni­styki Uni­wer­sy­tetu War­szaw­skiego, 2016.
Sygn. 164692

Niniejsza książka nie rości sobie prawa do bycia mono­grafią. Zbyt wycin­kowy jest obszar pod­ję­tych w niej lektur, zbyt ściśle dla tak obszernej i zróż­ni­co­wanej twór­czości obrana per­spek­tywa badawcza. Celem przy­świe­ca­jącym pisaniu tej roz­prawy było wydo­bycie nie­tz­sche­anizmu jako tego kon­tekstu twór­czości Henryka Goldsz­mita, który pozwala wpisać cało­kształt jego dzieła w hory­zont odczytań tak zwanej pierw­szej lite­ra­tury, lite­ra­tury wyso­kiej. W obecnej świa­do­mości czy­tel­ni­czej lite­racka spu­ścizna Kor­czaka jawi się jako kie­ro­wana głównie do dzieci.
Ze wstępu

Książka i tech­no­logie / redakcja naukowa: Dariusz Kuźmina, Mikołaj Ochmański ; Wydział Dzien­ni­kar­stwa, Infor­macji i Biblio­logii. Uni­wer­sytet War­szawski, Polskie Towa­rzy­stwo Biblio­lo­giczne. Oddział War­szawski. – War­szawa : Oficyna Wydaw­nicza ASPRA-JR, 2016.
Sygn. 164723pb

Wraz z upływem tysiąc­leci zmie­niają się formy, sposoby pro­dukcji, roz­po­wszech­niania, pro­mo­wania i wyko­rzy­sty­wania książki. Roz­wo­jowi ulegają również tech­no­logie, którym przy­padło i w dalszym ciągu przy­pada odgrywać ważną rolę w pro­ce­sach biblio­lo­gicz­nych. Zwró­cenie uwagi na aspekt tech­niczny i tech­no­lo­giczny pozwala na umiej­sco­wienie książki w prze­mia­nach istot­nych ze względu na rozwój świata, spo­łe­czeństw, mediów.
Ze Wstępu prof. dr hab. Dariusza Kuźminy

Pod­su­mo­wując, zebrane w tomie arty­kuły poma­gają spoj­rzeć na rozwój samej książki, jak i badań biblio­lo­gicz­nych, z per­spek­tywy relacji między obiektem tychże badań a dostęp­nymi w danym czasie roz­wią­za­niami tech­nicz­nymi. Poza zależ­no­ściami oczy­wi­stymi, takimi jak rozwój tech­niki druku, książka bywała i jest przed­miotem oddzia­ły­wania także innych narzędzi czy technik, czy to jako przed­miot mate­rialny wyko­nany z kon­kret­nego mate­riału, czy obecnie jako obiekt pro­cesów digi­ta­li­zacji bądź sie­ciowej komu­ni­kacji biblio­lo­gicznej.
Z recenzji dr hab. Mał­go­rzaty Kisi­low­skiej

Rozu­mienie świata : o warsz­ta­tach pracy z książką i czy­tel­ni­kami / Elż­bieta Hor­nowska, Mał­go­rzata Kara­sińska, Maria Kulik, Anna Lipińska, Anna Sadowska, Grażyna Sobieska-Szo­sta­kie­wicz, Mag­da­lena Sowik, Beata Świ­derek, Marta Todys, Grażyna Wal­czewska-Klim­czak ; Polskie Sto­wa­rzy­szenie Peda­gogów i Ani­ma­torów „Klanza“. – Wyd. 1. – War­szawa : Wydaw­nictwo Sto­wa­rzy­szenia Biblio­te­karzy Pol­skich, 2017.
Sygn. 164715
Przez warsz­taty pracy z książką rozu­miemy aktywne spo­tkania ludzi z lite­ra­turą, a jed­no­cze­śnie ze sobą nawzajem.
Publi­kację kie­ru­jemy do wszyst­kich, którzy już wyko­rzy­stują aktywne metody w swojej codziennej pracy, ale nadal poszu­kują nowych pomy­słów oraz inspi­racji. Myślimy również o adre­sa­tach porad­nika zacie­ka­wio­nych metodą KLANZY, zain­te­re­so­wa­nych prak­tycz­nymi spo­so­bami radzenia sobie z orga­ni­zacją zajęć z książką i czy­tel­ni­kami, być może pla­nu­ją­cych samo­dzielne pro­wa­dzenie warsz­tatów. Do takich odbiorców poten­cjalnie należą: biblio­te­karze bibliotek publicz­nych i szkol­nych, nauczy­ciele, stu­denci kie­runków huma­ni­stycz­nych i spo­łecz­nych, rodzice, ani­ma­torzy kultury zatrud­nieni w domach kultury, cen­trach spo­łecznej aktyw­ności, w księ­gar­niach oraz wszę­dzie tam, gdzie obecna jest książka i jej czy­telnik. Poradnik będzie przy­datny pośred­nikom między książką a czy­tel­ni­kiem, pra­cu­jącym przede wszystkim z grupami. Inte­gralną częścią publi­kacji jest płyta z nagra­niem czte­rech opo­wieści. Maria Kulik opo­wiada baśnie.

Źródło:

sbp​.pl
aspra​.pl
press​.amu​.edu​.pl

Mózg auty­styczny : podróż w głąb nie­zwy­kłych umysłów / Temple Grandin, Richard Panek ; tłu­ma­czenie Krzysztof Mazurek ; kon­sul­tacja Kinga Woło­szyn, Mateusz Hohol. – Wyd. 2, (dodruk). – Kraków : Coper­nicus Center Press, 2018.
Sygn. 163530

Fascy­nu­jąca podróż do wnętrza auty­stycz­nego umysłu wiedzie przez roz­maite struk­tury mózgowe, geny oraz codzienne doświad­czenia osób auty­stycz­nych i ich opie­kunów. Temple Grandin, sama będąca osobą auty­styczną, poka­zuje, że kluczem do zro­zu­mienia autyzmu są zmysły, których odmienne funk­cjo­no­wanie warun­kuje sposób doświad­czania świata. Przy­gląda się różnym typom myślenia, których wła­ściwe wyko­rzy­stanie może pro­wa­dzić do zdu­mie­wa­ją­cych rezul­tatów.

Książka uczy osoby auty­styczne, ich rodziny, lekarzy i tera­peutów, jak roz­po­znać i wyko­rzy­stać poten­cjał drze­miący w mózgu auty­stycznym, a pozo­stałym czy­tel­nikom pozwala lepiej zro­zu­mieć funk­cjo­no­wanie umysłu i dzia­łanie mózgu w ogóle.

Kra­jo­braz cywi­li­za­cyjny, w którym uro­dziłam się 65 lat temu, był bardzo odmienny od dzi­siej­szego. Prze­szliśmy od zamy­kania dzieci z ostrym auty­zmem w zakła­dach lecz­ni­czych do prób zapew­nienia im speł­nio­nego, naj­lep­szego z moż­li­wych sposobu życia. W tej książce popro­wadzę czy­tel­nika krok po kroku przez wszystkie etapy mojej podróży.
Temple Grandin

Abs­ty­nencja czy ogra­ni­czanie picia? : zna­czenie zasobów w prze­wi­dy­waniu abs­ty­nencji osób uza­leż­nio­nych od alko­holu we wcze­snej fazie zdro­wienia / Robert Modrzyński. – War­szawa : Difin, 2018.
Sygn. 163502, 163503

Dążenie do trwałej abs­ty­nencji bywa celem trudnym do osią­gnięcia bądź wręcz nie­moż­liwym, co z kolei skut­kuje często prze­rwa­niem leczenia. Dopusz­czenie moż­li­wości ogra­ni­czenia picia staje się wyjąt­kowo pożą­daną stra­tegią terapii uza­leż­nienia od alko­holu.

Książka, będąca efektem kil­ku­let­niej pracy badaw­czej, odpo­wiada na pytania:
– Czy można prze­wi­dywać abs­ty­nencję u osób uza­leż­nio­nych od alko­holu oraz jak to robić?
– Jakie zasoby odgry­wają klu­czową rolę na poszcze­gól­nych etapach zdro­wienia?
– U których osób warto sto­sować model terapii oparty na abs­ty­nencji, a w sto­sunku do jakich pacjentów wyko­rzy­stywać podej­ście ogra­ni­czania picia?
To pierwsza w Polsce pro­po­zycja, wycho­dzącą naprzeciw potrzebom tera­peutów, a otrzy­mane rezul­taty sta­nowią novum w dzie­dzinie psy­cho­te­rapii uza­leż­nień.

Kom­pletny program terapii SAZ : dla osób z zabu­rze­niami ze spek­trum autyzmu w wieku roz­wo­jowym od 3 do 5 lat : pod­ręcznik tera­peuty zawie­ra­jący mate­riały do nauczania 140 umie­jęt­ności począt­ko­wych krok po kroku / Julie Knapp, Carol­line Turn­bull ; prze­kład: Justyna Zyśk. – Wydanie I. – Gdańsk : Har­monia Uni­ver­salis – Grupa Wydaw­nicza Har­monia, 2017.
Sygn. 163504

Kom­pletny program terapii SAZ (Sto­so­wana Analiza Zacho­wania, ang. Applied Beha­vior Ana­lysis – ABA) stwo­rzony dla osób z zabu­rze­niami ze spek­trum autyzmu w wieku roz­wo­jowym od około trzech do pięciu lat zawiera wszystko, co jest potrzebne, żeby nauczyć dzieci umie­jęt­ności począt­ko­wych, takich jak: naśla­do­wanie, świa­do­mość wzro­kowo-prze­strzenna, umie­jęt­ności zwią­zane z mową bierną i czynną, a także umie­jęt­ności samo­ob­słu­gowe. Niniejsza książka powstała w oparciu o dowody naukowe i stanowi prze­wodnik dla tera­peutów, jak krok po kroku wyko­rzy­stać SAZ, żeby nauczyć dziecko ponad 140 umie­jęt­ności począt­ko­wych. Program można dosto­sować do potrzeb i zain­te­re­sowań ucznia według wska­zówek zawar­tych w książce. Towa­rzy­sząca książce płyta CD zawiera mate­riały dydak­tyczne potrzebne do prze­pro­wa­dzenia pro­gramu, w tym ponad 1000 kart z kolo­ro­wymi obraz­kami, wygodne wersje pro­gramów szcze­gó­ło­wych do wydru­ko­wania, for­mu­larze danych oraz listy zadań. Autorki dora­dzają, jak stwo­rzyć efek­tywne śro­do­wisko do prze­pro­wa­dzenia terapii SAZ, a także pre­zen­tują wiele metod dydak­tycz­nych, które zapew­niają sukces w terapii.

Nowe pro­gramy edu­ka­cyjno-tera­peu­tyczne dla I etapu nauczania uczniów z nie­peł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną w stopniu umiar­ko­wanym / Alicja Tana­jewska, Renata Naprawa. – Gdańsk : Wydaw­nictwo Har­monia, 2017.
Sygn. 163510, 163511

Nowe pro­gramy edu­ka­cyjno-tera­peu­tyczne dla I etapu nauczania uczniów z nie­peł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną w stopniu umiar­ko­wanym zostały przy­go­to­wanie z myślą o nauczy­cie­lach spe­cjal­nych ośrodków szkolno-wycho­waw­czych, nauczy­cie­lach szkół maso­wych uczą­cych uczniów z nie­peł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną w stopniu umiar­ko­wanym oraz rodzi­cach tych uczniów.

Pro­gramy obej­mują treści kształ­cenia zgodne z pod­stawą pro­gra­mową zawartą w Roz­po­rzą­dzeniu Mini­stra Edu­kacji Naro­dowej z dnia 14 lutego 2017 r. Ponadto są ściśle sko­re­lo­wane z publi­ka­cjami: Karty pracy dla I etapu nauczania uczniów z nie­peł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną w stopniu umiar­ko­wanym (Jest już jesień, Nade­szła zima, Przy­szła wiosna, Nareszcie lato). Umoż­liwi to efek­tywne reali­zo­wanie i moni­to­ro­wanie pro­gramu edu­ka­cyjno-tera­peu­tycz­nego oraz doko­nanie dia­gnozy rozwoju dziecka z nie­peł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną w stopniu umiar­ko­wanym.

Nowe pro­gramy edu­ka­cyjno-tera­peu­tyczne dla II etapu nauczania uczniów z nie­peł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną w stopniu umiar­ko­wanym / Alicja Tana­jewska, Renata Naprawa. – Gdańsk : Wydaw­nictwo Har­monia, 2018.
Sygn. 163512, 163513

Publi­kacja została przy­go­to­wana z myślą o nauczy­cie­lach spe­cjal­nych ośrodków szkolno-wycho­waw­czych, nauczy­cie­lach szkół maso­wych uczą­cych uczniów z nie­peł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną w stopniu umiar­ko­wanym oraz rodzi­cach tych uczniów.

Pro­gramy obej­mują treści kształ­cenia zgodne z pod­stawą pro­gra­mową zawartą w Roz­po­rzą­dzeniu Mini­stra Edu­kacji Naro­dowej z dnia 14 lutego 2017 r. Ponadto są ściśle sko­re­lo­wane z publi­ka­cjami: Podróż przez pory roku z kartami pracy. Karty pracy dla II etapu nauczania uczniów z nie­peł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną w stopniu umiar­ko­wanym. Umoż­liwi to efek­tywne reali­zo­wanie i moni­to­ro­wanie pro­gramu edu­ka­cyjno-tera­peu­tycz­nego oraz doko­nanie dia­gnozy rozwoju dziecka z nie­peł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną w stopniu umiar­ko­wanym.

Pro­gramy edu­ka­cyjno-tera­peu­tyczne dla uczniów z nie­peł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną w stopniu umiar­ko­wanym, znacznym i nie­peł­no­spraw­no­ścią sprzę­żoną / Alicja Tana­jewska, Renata Naprawa. – Gdańsk : Wydaw­nictwo Har­monia, 2017.
Sygn. 163533, 163534

„Pro­gramy edu­ka­cyjno-tera­peu­tyczne dla uczniów z nie­peł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną w stopniu umiar­ko­wanym, znacznym i nie­peł­no­spraw­no­ścią sprzę­żoną“ zostały przy­go­to­wane z myślą o nauczy­cie­lach spe­cjal­nych ośrodków szkolno-wycho­waw­czych, nauczy­cie­lach szkół maso­wych uczą­cych uczniów z nie­peł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną w stopniu umiar­ko­wanym, znacznym i nie­peł­no­spraw­no­ścią sprzę­żoną oraz rodzi­cach tych uczniów. Pro­gramy obej­mują treści kształ­cenia zgodne z pod­stawą pro­gra­mową zawartą w Roz­po­rzą­dzeniu Mini­stra Edu­kacji Naro­dowej z dnia 14 lutego 2017 r. Ponadto są ściśle sko­re­lo­wane z publi­ka­cjami: Śladami pór roku. Karty pracy dla uczniów z nie­peł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną w stopniu umiar­ko­wanym, znacznym i nie­peł­no­spraw­no­ścią sprzę­żoną. Umoż­liwi to efek­tywne reali­zo­wanie i moni­to­ro­wanie pro­gramu edu­ka­cyjno-tera­peu­tycz­nego oraz doko­nanie dia­gnozy rozwoju dziecka z nie­peł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną w stopniu umiar­ko­wanym.

Sto­so­wanie metody har­cer­skiej w dru­żynie har­cerzy / Marek Kamecki. – Wydanie 5. – War­szawa : Nie­za­leżne Wydaw­nictwo Har­cer­skie, 2017.
Sygn. 163522

Drugie już z w NWH wydanie zna­ko­mi­tego, kon­kretnie, żywo i z humorem napi­sa­nego pod­ręcz­nika dla dru­ży­no­wych.

Doświad­czony instruktor, dru­ży­nowy i orga­ni­zator wielu kursów instruk­tor­skich, dzieli się swą wiedzą, doświad­cze­niami i prze­my­śle­niami na temat pro­wa­dzenia drużyny har­cer­skiej, sku­tecz­nego wycho­wania chłopców i zasto­so­wania naj­lep­szej spraw­dzonej metody wycho­waw­czej: metody har­cer­skiej.

To książka ważna także dla byłych dru­ży­no­wych, peł­nią­cych dziś inne funkcje w har­cer­stwie — żeby im przy­po­minać, iż pracują dla dru­ży­no­wych…

Sztuka wycho­wania czyli Jak pomóc dziecku i zadbać o siebie / Agnieszka Wróbel. – Malec ; Bielsko-Biała : Peef Media, 2017.
Sygn. 163524

To nowy poradnik Agnieszki Wróbel, psy­cho­te­ra­peutki, autorki m.in. best­sel­lera „Aser­tyw­ność na co dzień…“. Książka przy­ja­znym i zro­zu­miałym języ­kiem pod­po­wiada jak wychować odważne i twórcze dziecko, które wyro­śnie na aser­tyw­nego, sza­nu­ją­cego siebie i innych doro­słego.

„Sztuka wycho­wania, czyli jak pomóc dziecku i zadbać o siebie“ to poradnik dla rodziców i wycho­wawców, który zain­spi­ruje cię do wypra­co­wania własnej postawy w relacji z dziec­kiem. Książka podzie­lona jest na 3 części. W części 1 dowiesz się jakie są praw­dziwe potrzeby dziecka. Część 2 pomoże ci uniknąć tego co może zaszko­dzić relacji z dziec­kiem. Część 3 zawiera wska­zówki – co warto zasto­sować, żeby było lepiej.

Mutyzm wybiórczy w prak­tyce tera­peu­tycznej : terapie szyte na miarę / Joanna Bala, Monika Cabała, Klaudia Giese-Szczap, Aneta Kie­piela-Koperek, Jadwiga Miękina-Pindur, Iwona Mły­narska, Alicja Pilch, Sylwia Szczę­śniak, Kata­rzyna Szyszka. – Kraków : Oficyna Wydaw­nicza „Impuls“, 2017.
Sygn. 163529

Książka przed­stawia doświad­czenia tera­peutów i ich różne spoj­rzenia na terapię w muty­zmie wybiór­czym. Opisuje formy, tech­niki i metody pracy z dziećmi z tym zabu­rze­niem. Autorki wyko­rzy­stują zróż­ni­co­wane formy tera­peu­tyczne i „szyją terapie na miarę dziecka”, a także pod­kre­ślają, że z wielu metod tera­peu­tycz­nych należy stwo­rzyć tę jedną, „własną” – indy­wi­du­alną dla kon­kret­nego dziecka z muty­zmem wybiór­czym. […] Przed­sta­wiają przy­padki dzieci na różnych etapach roz­wo­jo­wych: dwu­let­niej dziew­czynki uczęsz­cza­jącej do żłobka, pacjentów w wieku przed­szkolnym i wcze­snosz­kolnym oraz chłopca w wieku gim­na­zjalnym. Uka­zanie skali zabu­rzenia wśród dzieci jest ogromnie ważne dla logo­pedów, psy­cho­logów, peda­gogów i rodziców. Mutyzm może bowiem pojawić się nie­za­leżnie od wieku dziecka, przeżyć, śro­do­wiska i miejsca.

Publi­kacja pre­zen­tuje wiele uni­ka­to­wych i bardzo cie­ka­wych pro­po­zycji oddzia­ływań, które opie­rają się na sze­ro­kiej lite­ra­turze przed­miotu oraz pogłę­bio­nych przez analizę roz­wią­za­niach prak­tycz­nych. […] Należy czerpać jak naj­więcej z wiedzy i doświad­czenia spe­cja­li­stów pro­wa­dzą­cych dia­gnozę i terapię mutyzmu wybiór­czego, którzy repre­zen­tują różne ośrodki tera­peu­tyczne w Polsce, co pod­kreśla wagę pod­jętej tutaj pro­ble­ma­tyki.
Z recenzji dr Moniki Kozery-Wierz­choś

Wycho­wanie i wspie­ranie rozwoju małych dzieci w domu, żłobku i przed­szkolu / pod redakcją Anny Mikler-Chwa­stek. – War­szawa : Difin, 2017.
Sygn. 163536

Książka jest prze­zna­czona dla rodziców, nauczy­cieli i opie­kunów małych dzieci. Mogą oni zapo­znać się z normami roz­wo­jo­wymi doty­czą­cymi dzieci w wieku ponie­mow­lęcym i przed­szkolnym, a także poznać metody i formy wspie­rania rozwoju.

Autorzy przy­bli­żają kwestie zwią­zane ze wspo­ma­ga­niem rozwoju umy­sło­wego, zdo­by­wa­niem umie­jęt­ności spo­łeczno-emo­cjo­nal­nych, kom­pe­tencji w zakresie moto­ryki małej i dużej, poro­zu­mie­wania się, samo­dziel­nego roz­wią­zy­wania pro­blemów, naby­wania umie­jęt­ności samo­ob­słu­go­wych. Poru­szono tematy zawią­zane z wycho­wa­niem małych dzieci w rodzinie, żłobku i przed­szkolu a także w rodzi­nach zastęp­czych, domach dziecka i rodzin­nych domach. Czy­telnik znaj­dzie też odpo­wiedzi na pytania doty­czące mediów w wycho­waniu dzieci, pozna nie tylko korzyści, ale też zagro­żenia.

Część książki dotyczy orga­ni­zacji pomocy psy­cho­lo­giczno-peda­go­gicznej, współ­pracy z rodziną małego dziecka oraz współ­pracy rodziców i nauczy­cieli ze spe­cja­li­stami.

Zabawa : o uczeniu się, zaufaniu i życiu pełnym entu­zjazmu / André Stern ; z języka nie­miec­kiego prze­ło­żyła Barbara Niedź­wiecka. – Gliwice : Wydaw­nictwo Element, 2018.
Sygn. 163537, 163538

Autor, który nigdy nie chodził do szkoły, prze­ko­nuje, że zabawa jest naj­sku­tecz­niej­szym narzę­dziem do uczenia się, a rozwój dziecka leży w jego naturze. Zachęca więc do bez­wa­run­ko­wego zaufania dziecku. Zamiast stan­da­ry­zacji i rywa­li­zacji, poka­zuje nie­sa­mo­witą siłę swo­bodnej zabawy, dzięki której dziecko może roz­wijać się w indy­wi­du­alny sposób i we własnym tempie.
W tej książce André Stern poka­zuje, jak dzięki zabawie Twoje dziecko może uczyć się naprawdę sku­tecznie. Jego przekaz wypływa z dorobku jego ojca Arno, który od ponad sześć­dzie­sięciu lat nie­prze­rwanie pracuje z dziećmi, a także z jego oso­bi­stego doświad­czenia dzie­ciń­stwa bez szkoły, które pozwo­liło mu opa­nować umie­jęt­ności od czy­tania, pisania i liczenia przez naukę pięciu języków, pro­gra­mo­wania i astro­nomii po pro­fe­sjo­nalną grę na instru­mencie, kom­po­no­wanie muzyki i lut­nictwo.

„Zabawa pozwala dziecku nawiązać kontakt z codzien­no­ścią, z sobą samym i ze światem. Przez nią prze­ja­wiają się jego skłon­ności, poten­cjał, a także głę­bokie wewnętrzne pra­gnienia. Swo­bodna zabawa daje dziecku głę­bokie poczucie speł­nienia“.
André Stern

Kodo­wanie na dywanie : w przed­szkolu, w szkole i w domu / Anna Świć. – Opole : Wydaw­nictwo Nowik, 2017.
Sygn. 163546

„Gdzie się ukrył kod? Jak go znaleźć? Co on wła­ściwie oznacza? Jak go stwo­rzyć? Coraz czę­ściej temat kodo­wania, pro­gra­mo­wania prze­wija się w roz­mo­wach rodziców, nauczy­cieli, w mediach. Od wrze­śnia 2017 nauką pro­gra­mo­wania objęci zostaną wszyscy uczniowie szkół pod­sta­wo­wych. Jak mogą wyglądać takie zajęcia? Czy zawsze do ich prze­pro­wa­dzenia nie­zbędny jest sprzęt kom­pu­te­rowy? Abso­lutnie nie, pod­sta­wowe zagad­nienia pro­gra­mi­styczne można wdrażać podczas zabaw bazu­ją­cych na aktyw­ności uczniów – bez użycia tabletów, smart­fonów czy kom­pu­terów. Zabawy wpro­wa­dza­jące dzieci w świat kodo­wania sprawdzą się zarówno w przed­szkolu, szkole jak i w domu, trzeba je tylko sta­rannie dobrać do potrzeb i moż­li­wości roz­wo­jo­wych dzieci.

Jesteś nauczy­cielem i boisz się wpro­wa­dzać ele­menty kodo­wania, a może rodzicem, który chciałby spró­bować kodo­wania razem z dziec­kiem? Myślę, że ta książka będzie odpo­wie­dzią na Twoje potrzeby. Każdy roz­dział to pro­po­zycja zabaw z wyko­rzy­sta­niem innego mate­riału dydak­tycz­nego. Zabawy pogru­po­wałam i ozna­czyłam sym­bo­lami, dzieląc je na odpo­wiednie dla dzieci w wieku przed­szkolnym, uczniów klas 1 – 3 i zabawy do wyko­rzy­stania w domu, z rodzi­cami. Należy pamiętać jednak, że podział jest umowny, przy­go­to­wany na bazie uśred­nio­nych moż­li­wości dzieci w danym wieku, nie uwzględnia spe­cy­fiki danej grupy, potrzeb i moż­li­wości roz­wo­jo­wych kon­kret­nego dziecka, warto więc przej­rzeć wszystkie pro­po­zycje aktyw­ności i wybrać te, które będą naj­le­piej odpo­wiadać naszym potrzebom.

Zachęcam również do potrak­to­wania zapro­po­no­wa­nych przeze mnie zabaw jako bazy, która może być mody­fi­ko­wana w dowolny sposób. Ostatni roz­dział prze­zna­czyłam na zabawy wpro­wa­dza­jące dzieci do pracy z wyko­rzy­sta­niem kom­pu­terów, to taki łącznik między „kodo­wa­niem na dywanie”, a pracą w apli­ka­cjach table­to­wych lub na kom­pu­terze.
Drogi Czy­tel­niku, mam nadzieję, że znaj­dziesz tu coś dla siebie.”
Anna Świć

Źródło:
www​.difin​.pl
www​.har​monia​.edu​.pl
www​.nwh​.com​.pl
www​.impul​so​fi​cyna​.com​.pl
www​.ccpress​.pl
www​.wydaw​nic​two​ele​ment​.com​.pl
www​.nowik​.com​.pl
www​.nwh​.com​.pl
www​.ccpress​.pl

Z lotu ptaka : Byd­goszcz na foto­grafii lot­ni­czej w latach 1911 – 1945 / Krzysztof Droz­dowski. – Wydanie I. – War­szawa : Agencja Wydaw­nicza CB, 2018.
Sygn. 165822p

Publi­kacja albu­mowa „Z lotu ptaka. Byd­goszcz na foto­gra­fiach lot­ni­czych 1911 – 1945” to kolejna publi­kacja przy­go­to­wana przez młodego, ale już mają­cego pokaźny dorobek byd­go­skiego pasjo­nata historii, Krzysz­tofa Droz­dow­skiego. Autor kolejny raz podjął się opra­co­wania tematu, który do tej pory nie znalazł uznania w śro­do­wisku aka­de­mickim. Zebrał ponad 50 zdjęć lot­ni­czych do tej pory nie­zna­nych i nie publi­ko­wa­nych. Wiele z nich autor odna­lazł podczas żmudnej kwe­rendy archi­walnej, kil­ka­na­ście udo­stęp­nili pry­watni kolek­cjo­nerzy. Książka została podzie­lona na 5 roz­działów, co nie tylko ułatwia opis oko­licz­ności wyko­nania pre­zen­to­wa­nych zdjęć, ale pozwala także na chro­no­lo­giczne postrze­ganie zmian urba­ni­stycz­nych w Byd­goszczy. Do książki dołą­czona została płyta CD zawie­ra­jąca wszystkie opu­bli­ko­wane zdjęcia, co pozwoli zain­te­re­so­wanym osobom powięk­szyć ich obraz na kom­pu­te­rach i dokład­niej ana­li­zować wybrane frag­menty zabu­dowy miasta.

Byd­goska archi­tek­tura mili­tarna w latach 1772 – 1945 / Krzysztof Droz­dowski. – Wydanie 1. – War­szawa : Agencja Wydaw­nicza Cin­de­rella Books Andrzej Zasieczny, 2017.
Sygn. 163925pb

Po okresie upadku Byd­goszczy i cał­ko­witej degra­dacji mili­tarnej miasta na skutek potopu szwedz­kiego (1655 – 1656) ponowny jego rozkwit roz­po­czął się w 1772 r. po przy­łą­czeniu do kró­le­stwa Prus. W celu ujarz­mienia nowych terenów wschod­nich władca Prus usta­nowił w Byd­goszczy stały gar­nizon woj­skowy. Począt­kowo nie był on zbyt liczny, lecz od połowy XIX wieku do miasta prze­no­szono coraz więcej jed­no­stek pie­choty, kawa­lerii i arty­lerii. W celu zapew­nienia kadrze ofi­cer­skiej i żoł­nie­rzom odpo­wied­nich warunków byto­wych stop­niowo wzno­szono kolejne kom­pleksy kosza­rowe, maga­zyny i inne obiekty infra­struk­tury, a także urzą­dzano place ćwiczeń. Zakres i tempo inwe­stycji mili­tar­nych w Byd­goszczy znacznie zwięk­szył się po 1871 r., kiedy to armii pru­skiej przy­dzie­lono dodat­kowe środki finan­sowe uzy­skane z kon­try­bucji nało­żonej na Francję, która prze­grała wojnę z Prusami (1870 – 1871). Kolejne obiekty mili­tarne w mieście zbu­do­wano tuż przed i w trakcie I wojny świa­towej, m.in. gmach Szkoły Wojennej i 10 han­garów na lot­nisku woj­skowym. W okresie II Rze­czy­po­spo­litej głównym zmar­twie­niem władz woj­sko­wych były remonty i moder­ni­zacje odzie­dzi­czo­nych po Niem­cach koszar i innych obiektów. Nowe inwe­stycje obej­mo­wały głównie budynki miesz­kalne dla kadry zawo­dowej i m.in. sie­dzibę dla Eks­po­zy­tury nr 3 Oddziału II Sztabu Głów­nego WP.
Wyda­wa­łoby się, że odna­le­zienie i opi­sanie ogromnej ilości obiektów mili­tar­nych na terenie Byd­goszczy, zbu­do­wa­nych w latach 1772 – 1945, dziś po części już nie ist­nie­ją­cych, prze­kracza moż­li­wości jednego czło­wieka. Otóż twierdzę, że tak – to wiedzą zawo­dowi histo­rycy i dlatego żaden z nich nie podjął się tego zadania. Ale Krzysztof Droz­dowski jest pasjo­natem, miło­śni­kiem historii Byd­goszczy i Pomorza i zapewne nie wie­dział, że roz­po­czy­nając gro­ma­dzenie mate­riałów do mono­grafii Byd­goska archi­tek­tura mili­tarna 1772 – 1945 podej­muje się – w opinii leni­wych, zeżar­tych przez rutynę zawo­do­wych histo­ryków – zadania nie­wy­ko­nal­nego. Dzięki pomocy wielu życz­li­wych osób z Archiwum Pań­stwo­wego w Byd­goszczy, Rejo­no­wego Zarządu Infra­struk­tury w Byd­goszczy, Cen­tralnej Biblio­teki Woj­skowej, Cen­tral­nego Archiwum Woj­sko­wego i biura Miej­skiego Kon­ser­wa­tora Zabytków w Byd­goszczy dotarł do nie­zna­nych dotąd mate­riałów doku­men­tal­nych, map, szkiców i zdjęć. W książce wydru­ko­wane one są w postaci czarno-białej, ale na dołą­czonej płytce CD mapy, szkice i zdjęcia znaj­dują się w postaci ory­gi­nalnej (wiele jest barw­nych) i można je sobie dokładnie obej­rzeć na moni­torze kom­pu­tera.

Nekro­polie i miejsca pamięci w regionie kujawsko-pomor­skim / pod red. Wal­de­mara Roz­yn­kow­skiego, Mał­go­rzaty Strze­lec­kiej, Michała Tar­gow­skiego. – Toruń : Wydaw­nictwo Naukowe Uni­wer­sy­tetu Miko­łaja Koper­nika, 2017.
Sygn. 165475

Niniejsza publi­kacja stanowi kon­ty­nu­ację bogatej pol­skiej tra­dycji, w której toruńscy histo­rycy, badacze dziejów regionu kujawsko-pomor­skiego, popu­la­ry­zując naj­nowsze wnioski ze swoich badań, podej­mują dys­kusję z prak­ty­kami, meto­dy­kami i nauczy­cie­lami w celu poszu­ki­wania jak naj­lep­szych spo­sobów upo­wszech­niania dorobku nauko­wego w prak­tyce szkolnej oraz życiu codziennym spo­łecz­ności lokalnej. W części pierw­szej badacze epoki śre­dnio­wiecza, XIX i XX w. skon­cen­tro­wali swoją uwagę na przed­sta­wieniu pro­ble­ma­tyki „miejsc pamięci” z per­spek­tywy obiektów śre­dnio­wiecz­nych regionu, toruń­skich nekro­polii oraz miejsc zwią­za­nych z eks­ter­mi­nacją miesz­kańców Pomorza Gdań­skiego podczas II wojny świa­towej. Na część drugą złożyły się teksty napi­sane przez nauczy­cieli, przy­czynki badawcze autor­stwa młodych histo­ryków oraz wypo­wiedzi osób spo­łecznie zaan­ga­żo­wa­nych w ochronę cmen­tarzy w regionie kujawsko-pomor­skim.
Ze Wstępu

Tajem­nica Doliny Śmierci : droga do prawdy : Byd­goszcz-Fordon 1939 – 2018 / Krzysztof Droz­dowski. – Wydanie I. – War­szawa : Agencja Wydaw­nicza CB, 2018.
Sygn. 165775p, 165776

Dolina Śmierci w For­donie, dziel­nicy Byd­goszczy, kryje wiele tajemnic. Pomimo upływu 73 lat od zakoń­czenia II wojny świa­towej nie znamy nazwisk wszyst­kich ofiar roz­strze­la­nych tam przez Niemców jesienią 1939 roku. Zbrod­nia­rzami byli w więk­szości Niemcy, którzy do 1.09.1939 roku miesz­kali w Polsce i mieli polskie oby­wa­tel­stwo, nie­rzadko byli sąsia­dami i zna­jo­mymi ofiar. Mor­dercy byli człon­kami Selb­st­schutzu (pol. Samo­obrona) i aresz­to­wali, a następnie zabi­jali Polaków, których jeszcze przed wojną uznano za wrogów państwa nie­miec­kiego i umiesz­czono na listach śmierci (listy pro­skryp­cyjne). Do dnia dzi­siej­szego sprawcy nie zostali roz­li­czeni z popeł­nio­nych zbrodni. W dodatku tak umie­jętnie zatarli za sobą ślady, o czym pisze Krzysztof Droz­dowski, że więk­szości z nich nie znamy z imienia i nazwiska.
Czy po zakoń­czeniu wojny, w 1945 roku, teren for­doń­skiej Doliny Śmierci był wyko­rzy­sty­wany przez UB i NKWD do likwi­dacji nie­wy­god­nych osób? Czy pro­wa­dzono tam eks­hu­macje, na temat których nie zacho­wały się żadne doku­menty, a jedynie relacje świadków? Dla­czego dopiero po dwóch latach, w 1947 roku, roz­po­częto w Dolinie Śmierci eks­hu­macje?
I naj­waż­niejsze pytanie! Czy 8 maja 1947 roku Urząd Bez­pie­czeń­stwa nakazał natych­mia­stowe zakoń­czenie pro­wa­dzo­nych prac eks­hu­ma­cyj­nych w obawie przed ujaw­nie­niem swoich zbrodni z 1945 roku? Czy jeśli tak było, to nadal stąpamy po kościach naszych boha­terów? W takim razie, ilu ich jeszcze leży zapo­mnia­nych w ziemi? Co się stało z depo­zy­tami rzeczy zna­le­zio­nych w trakcie eks­hu­macji? Czy pro­wa­dzone przez IPN od kwietnia 2018 roku śledztwo dopro­wadzi do poznania praw­dziwej liczby ofiar? Dla­czego tak długo zwle­kano ze wzno­wie­niem tego śledztwa, które pro­wa­dzono w 1967 roku i wkrótce zawie­szono? Czy starano się ukryć nie­wy­godne fakty? Co się stało z nie­miec­kimi zbrod­nia­rzami po zakoń­czeniu wojny? Na to i wiele innych pytań Krzysztof Droz­dowski stara się odpo­wie­dzieć w niniej­szej publi­kacji.

Źródło :
wydaw​nictwo​.umk​.pl
cbwy​daw​nictwo​.home​.pl

Psy­cho­logia nauczania czyli Jak sku­tecznie pro­wa­dzić szko­lenia, zarzą­dzać grupami i wystę­pować przed publicz­no­ścią / Mateusz Grze­siak. – Gliwice : Wydaw­nictwo Helion, 2018.
Sygn. 163287, 163288

Wiedza to za mało!
Trzeba jeszcze umieć ją prze­kazać… Ta książka to owoc dwóch dekad doświad­czeń nauczy­ciela, trenera i szko­le­niowca, który w swojej karierze pra­cował w siedmiu języ­kach, zarówno z małymi, jak i wie­lo­ty­sięcz­nymi grupami. To efekt nie­ustan­nego samo­do­sko­na­lenia się, uczenia od naj­lep­szych, wypad­kowa wspól­nych doświad­czeń, jakie stały się udziałem Mate­usza Grze­siaka i jego uczniów – dziś samo­dziel­nych tre­nerów, szko­le­niowców, nauczy­cieli. To skarb­nica otwarta na każdego, kto rozumie nauczanie jako pracę i misję, której celem jest poma­ganie innym w zdo­by­waniu nowych kom­pe­tencji.

Czy­tając Psy­cho­logię nauczania dowiesz się, jak sku­tecznie prze­ka­zywać posia­daną wiedzę. Poznasz sku­teczne prawdy, którymi kierują się naj­lepsi prak­tycy zawodu. Zro­zu­miesz, czym jest stan trenera i jak zarzą­dzać swoimi emo­cjami i zacho­wa­niami – jak stać i sie­dzieć, jak mówić, jak się poru­szać, jak prze­ka­zywać uczucia etc. Odkry­jesz narzę­dzia, które pozwa­lają szyb­ciej i efek­tyw­niej prze­ka­zywać uczest­nikom infor­macje doty­czące budo­wania ćwiczeń i mate­riałów szko­le­nio­wych. Zoba­czysz, na czym polega współ­praca z publicz­no­ścią, jakie pro­blemy poja­wiają się na linii grupa – trener i dowiesz się, jak je roz­wią­zywać. Opa­nu­jesz zasady logi­styki szkoleń oraz reguły szko­le­nio­wego biznesu. Dzięki tej książce nauczysz się uczyć, szcze­gólnie gdy przed­sta­wioną teorię wes­przesz prak­tycz­nymi ćwi­cze­niami, których znaj­dziesz tu wiele.

Wysoko wraż­liwi / Elaine N. Aron ; prze­kład Józef Biecki, Dariusz Ros­sowski. – Łódź : Feeria Wydaw­nictwo – Wydaw­nictwo JK, 2017.
Sygn. 163313

Wyjąt­kowa książka o emo­cjach, zacho­wa­niach i rela­cjach spo­łecz­nych osób wysoko wraż­li­wych. Po raz pierwszy w Polsce!

Czy jesteś wraż­liwcem? Więk­szość z nas od czasu do czasu odczuwa przy­tło­czenie światem swoich emocji, jednak osoby, o których mowa, żyją tak na co dzień. Autorka – psy­cho­te­ra­peutka, sama będąca też osobą wysoko wraż­liwą – poka­zuje, jak ziden­ty­fi­kować tę cechę u siebie, jak sobie z nią radzić oraz jak ją wyko­rzy­stać (tak!) w różnych sytu­acjach życio­wych.

Książka zawiera:
• test pozwa­la­jący wykryć u siebie okre­ślone aspekty wyso­kiej wraż­li­wości
• metody na postrze­ganie swojej prze­szłości w pozy­tywnej per­spek­tywie, umac­nia­jącej poczucie własnej war­tości
• przy­kłady wpływu wyso­kiej wraż­li­wości na pracę zawo­dową i relacje oso­biste
• sposoby radzenia sobie z nad­miernym pobu­dze­niem
• wska­zówki, kiedy warto zwrócić się o pomoc do spe­cja­listy

„Ta doniosła książka (…) poka­zuje nowy sposób postrze­gania siebie, pozwala ode­tchnąć z ulgą i zyskać mocne poczucie swego miejsca wśród ludzi.“
John Gray, autor best­sel­lera „Męż­czyźni są z Marsa, kobiety z Wenus“

„Ta prze­ni­kliwa analiza fun­da­men­tal­nego wymiaru ludz­kiej natury jest lekturą obo­wiąz­kową. Zrów­no­wa­żona pre­zen­tacja zagad­nień przez autorkę wska­zuje, jak można odejść od trak­to­wania wyso­kiej wraż­li­wości jako wady, a prze­mienić ją w swoją zaletę.“
Philip G. Zim­bardo, autor best­sel­lera „Nie­śmia­łość“ oraz wie­lo­to­mo­wego pod­ręcz­nika „Psy­cho­logia“

Reforma oświaty – prak­tyczne rady : 38 zmian w ustawie o sys­temie oświaty, 30 pla­no­wa­nych nowości w Karcie Nauczy­ciela, 29 pro­blemów doty­czą­cych reformy z roz­wią­za­niami / Bożena Win­czewska, Wanda Pakul­nie­wicz, Dariusz Skrzyński, Leszek Zaleśny ; [redaktor publi­kacji Agnieszka Ste­belska]. – War­szawa : Oświata Grupa Wydaw­nicza – Wydaw­nictwo Wiedza i Prak­tyka, copy­right 2018.
Sygn. 163331

Mate­riał opisuje nowe zadania dyrek­tora, nauczy­cieli oraz organów szkoły zwią­zane z wpro­wa­dze­niem nowych prze­pisów oświa­to­wych. Publi­kacja szcze­gó­łowo omawia reformę oświaty, nową ustawę Prawo oświa­towe oraz jak ona powią­zana jest z obo­wią­zu­jącą do wrze­śnia ustawą o sys­temie oświaty. Ekspert zebrał kon­kretne wąt­pli­wości i pytania dyrek­torów szkół i udziela na nie szcze­gó­łowej odpo­wiedzi – opisuje krok po kroku zasady postę­po­wania, ważne terminy w nowym roku szkolnym, nowe kom­pe­tencje organów. Publi­kacja pozwoli Państwu usys­te­ma­ty­zować wiedzę oraz wskaże gotowe, prak­tyczne i pra­wi­dłowe roz­wią­zanie.
Książka „Reforma oświaty – prak­tyczne rady“ to kom­pen­dium wiedzy doty­czące nowych prze­pisów oświa­to­wych – tych, które dopiero zaczną obo­wią­zywać od 1 wrze­śnia 2017 r. oraz tych, które weszły już w życie. Publi­kacja zawiera szcze­gó­łowo omó­wione zmiany w Karcie Nauczy­ciela oraz ustawie o sys­temie oświaty i ustawie Prawo oświa­towe, oraz odpo­wiedzi na wąt­pli­wości i pro­blemy dyrek­torów zwią­zane z nowymi prze­pi­sami. Eks­perci odpo­wia­dają na 29 pytań dyrek­torów szkół z każdej dzie­dziny jej pracy, w związku z reformą oświaty.

Nasto­latki pod lupą : poznaj, by zro­zu­mieć / Alek­sandra Pio­trowska & Ewa Świer­żewska. – War­szawa : Wydaw­nictwo Zielona Sowa, copy­right 2017.
Sygn. 163428
Nasto­latki pod lupą to kolejna, po best­sel­le­rowej pozycji Szczę­śliwe dziecko, książka Dr Alek­sandry Pio­trow­skiej kie­ro­wana do rodziców i opie­kunów. Tym razem znana psy­cholog w roz­mowie z Ewą Świer­żewską pomaga zro­zu­mieć nasto­latka, którym stało się nasze dziecko. Okres doj­rze­wania to wyjąt­kowy czas, w którym potrzeby młodego czło­wieka rady­kalnie się zmie­niają. Ewo­luują relacje z rówie­śni­kami, ale przede wszystkim z rodzi­cami i rodzeń­stwem. Poja­wiają się pro­blemy, z którymi rodzicom, a także samym nasto­latkom, trudno sobie radzić. Wśród poru­sza­nych tematów zna­lazły się między innymi takie zagad­nienia jak: rozwój psy­cho­sek­su­alny, moty­wo­wanie, odpo­wie­dzial­ność, kon­se­kwencja w dzia­łaniu, zabu­rzenia odży­wania, auto­ry­tety, roz­wi­janie zain­te­re­sowań, czy aktyw­ność spor­towa.
Czy­tel­nicy znajdą w tej książce odpo­wiedzi na poja­wia­jące się w ich głowach pytania.
Dr Alek­sandra Pio­trowska w przy­stępny sposób wyja­śnia przy­czyny pewnych postaw i czasem nie­po­ko­ją­cych zachowań, poka­zuje również możliwe roz­wią­zania.
Ta książka na pewno pomoże zro­zu­mieć nasto­latka. Ta książka pomoże dotrzeć do nasto­latka i nawiązać poro­zu­mienie.

12 wyjąt­ko­wych postaci : polscy autorzy o marze­niach / zilu­stro­wała Eluta Kidacka ; [redakcja Anna Belter]. – Poznań : Publicat, cop. 2018.
Sygn. 163434

Dzieci mają marzenia. W wyobraźni osią­gają wielkie cele, są zwy­cię­skie, radosne, wyjąt­kowe. Warto te emocje pie­lę­gnować, zachęcać do dzie­lenia się opo­wie­ściami o marze­niach, towa­rzy­szyć dzie­ciom w grze wyobraźni. Na tym gruncie buduje się poczucie własnej war­tości i świa­do­mość, że nawet ambitne cele są osią­galne.
Dwu­nastu autorów napi­sało 12 opo­wieści o… marze­niach. O tym, jak mali stawali się Wiel­kimi. Zdo­by­wali sławę i uznanie.
Zanim jednak zostali sław­nymi Polkami i Pola­kami, byli dziećmi – jak czy­tel­nicy tej książki.
Historie boha­terów inspi­rują do sta­wiania sobie celów i się­gania do gwiazd.
W książce znaj­dziecie 12 opo­wia­stek o dzie­ciń­stwie i mło­dości wyjąt­ko­wych Polek i Polaków, którzy swoim życiem udo­wod­nili, że warto reali­zować swoje marzenia, że czasami trzeba iść pod prąd albo pod górkę, walczyć z prze­ciw­no­ściami losu, aby poczuć i zachwycić się światem.
Prze­czy­tacie o ludziach nie­zwy­kłych – odważ­nych, wytrwa­łych, silnych, cier­pli­wych, uta­len­to­wa­nych, odda­nych, goto­wych na poświę­cenia, z głowami pełnymi marzeń i fan­tazji. O ludziach kocha­ją­cych życie, którzy pozo­sta­wili nam tak wiele.

Dziecko afa­tyczne w szkole i przed­szkolu : poradnik dla nauczy­cieli / redakcja: Anna Paluch, Elż­bieta Drew­niak-Wołosz. – Gliwice : Wydaw­nictwo Komlogo, 2017.
Sygn. 163437

Pre­zen­to­wana publi­kacja jest wyni­kiem pracy zespołu osób od wielu lat zaj­mu­ją­cych się pro­ble­ma­tyką dzieci afa­tycz­nych. Spe­cy­ficzne zabu­rzenie, doty­czące głównie rozwoju mowy i spraw­ności języ­kowej, o którym mowa w pod­ręcz­niku, ma istotny wpływ na proces uczenia się dziecka. W różnym stopniu ujawnia się w toku rozwoju dziecka, towa­rzy­sząc mu zwykle przez całe życie. Wiedza o nie­do­kształ­ceniu mowy o typie afazji (spe­cy­ficznym zabu­rzeniu języka) jest nie wystar­cza­jąco roz­po­wszech­niona wśród rodziców i nauczy­cieli Ich rolą nie jest dia­gno­zo­wanie, to pozo­sta­wiamy spe­cja­li­stom. Nato­miast to oni zwykle jako pierwsi zauwa­żają trud­ności dziecka i w głównej mierze wspie­rają je na co dzień.
Pre­zen­to­wany poradnik jest próbą dialogu spe­cja­li­stów z nauczy­cie­lami i rodzi­cami. Autorki dążyły do stwo­rzenia przej­rzy­stego i czy­tel­nego obrazu dzieci z nie­do­kształ­ce­niem mowy o typie afazji.
Bardzo cennym frag­mentem porad­nika jest mate­riał przy­go­to­wany przez rodziców, którzy zało­żyli i pro­wadzą Fun­dację dla Osób z Afazją „Wyrazić siebie”. Ta część porad­nika jest nie­za­leżna. Głos rodziców jest dowodem ich zaan­ga­żo­wania w dzia­łania na rzecz poprawy warunków oraz moż­li­wości dia­gnozy, terapii i edu­kacji ich dzieci.

Religia w nowo­cze­snym pań­stwie demo­kra­tycznym – szansa czy zagro­żenie? : analiza sporu libe­rałów i komu­ni­ta­rian / Marta Turkot. – War­szawa : Wydaw­nictwa Uni­wer­sy­tetu War­szaw­skiego, 2017.
Sygn. 163452

Analiza dys­kusji doty­czą­cych współ­cze­snego zna­czenia religii dla demo­kra­tycz­nego państwa oraz jej form i warunków obec­ności w sferze publicznej. Autorka bada reli­gijne i poza­re­li­gijne pod­stawy państwa kon­sty­tu­cyj­nego, które zna­cząco wpły­wają na kon­dycję tego systemu. Się­gając do naj­waż­niej­szego sporu w zakresie filo­zofii poli­tycznej, jaki toczył się od lat 70. XX wieku, czyli do sporu między libe­ra­łami a komu­ni­ta­ria­nami doty­czą­cego głównie idei spra­wie­dli­wości w spo­łe­czeń­stwie, stara się roz­winąć aktu­alną pole­mikę i wzbo­gacić ją o nowe argu­menty.

Cyfrowe dzieci : zja­wisko, uwa­run­ko­wania, klu­czowe problemy/ kon­cepcja: Mariusz Z. Jędrzejko, Agnieszka Saracen, Adam Szwe­dzik ; redakcja naukowa: Syl­we­ster Bębas, Mariusz Z. Jędrzejko, Kaja Kasprzak, Adam Szwe­dzik, Agnieszka Taper. – War­szawa : Oficyna Wydaw­nicza ASPRA-JR, 2017.
Sygn. 163475p, 163476

Mono­grafia wie­lo­au­torska „Cyfrowe dzieci“ poka­zuje szeroki wachlarz obrazów dzieci, spo­łe­czeń­stwa i edu­kacji wraz z próbą ich prze­ana­li­zo­wania z różnych per­spektyw teo­re­tycz­nych i empi­rycz­nych. W publi­kacji pod­kre­ślane są glo­balne i lokalne oblicza rozwoju dziecka, jego relacji z oto­cze­niem spo­łecznym (swo­istej prze­strzeni edu­ka­cyjnej), jak również współ­czesne prze­miany teorii i prak­tyki edu­ka­cyjnej (w poszcze­gól­nych roz­dzia­łach pre­zen­to­wana jest edu­kacja jako dzie­dzina zabez­pie­czania potrzeb spo­łe­czeń­stwa – jako całości, oraz jako sfera zaspa­ka­jania spe­cy­ficz­nych potrzeb indy­wi­du­al­nych). Można odnieść wra­żenie, że szcze­gólnym zamiarem i istotną per­spek­tywą teo­re­tyczno-empi­ryczną (uwi­dacz­nia­jąca się również w ukła­dzie książki) jest ta, którą okre­ślić można jako spo­łeczno-aksjo­lo­giczną. Autorzy, oprócz głęboko i poprawnie meto­do­lo­gicznie poczy­nio­nych analiz, przy­bli­żają treści o cha­rak­terze reflek­syjno-prze­glą­dowo-opi­sowym, jak i takie, które mają służyć roz­wo­jowi teorii – zwłaszcza z obszaru peda­go­giki spo­łecznej.
dr hab. prof. UZ Miro­sław Kowalski

Książka jest przy­kładem rze­telnej dia­gnozy zja­wiska. Na pozy­tywne pod­kre­ślenie zasłu­guje roz­legła aktyw­ność badawcza i ana­li­tyczna wszyst­kich autorów opra­co­wania, tym bar­dziej że analiza wnio­sków i wyników wypły­wa­ją­cych z badań ma duże zna­czenie dia­gno­styczne i prak­se­olo­giczne. Autorzy są nie tylko teo­re­ty­kami, ale także i prak­ty­kami spo­łecz­nymi, obser­wu­ją­cymi dane zja­wiska spo­łeczne, szcze­gólnie w sferze zagad­nień zwią­za­nych z juwen­to­logią i cyber­prze­strzenią. Łączą przy tym kilka ról przy­pi­sy­wa­nych naukowcom w dzie­dzinie nauk spo­łecz­nych, w tym rolę badacza zjawisk spo­łecz­nych, prak­tyka, a także dydak­tyka, o czym się można prze­konać czy­tając kon­kluzje.
dr hab. prof. PRz Euge­niusz Moczuk

Depresja u dzieci i mło­dzieży : poradnik dla rodziców / Sylwia Wale­rych. – War­szawa : Wydaw­nictwo Wiedza i Prak­tyka, 2017.
Sygn. 163483,163484

Depresja to choroba ule­czalna, jednak musi być odpo­wiednio wcze­śnie zdia­gno­zo­wana i pra­wi­dłowo leczona. Nie­le­czona może pro­wa­dzić do wielu nega­tyw­nych kon­se­kwencji, w tym do ode­brania sobie życia. Według Świa­towej Orga­ni­zacji Zdrowia (WHO) jest ona naj­czę­ściej spo­ty­kanym
zabu­rze­niem psy­chicznym oraz główną przy­czyną nie­spraw­ności i nie­zdol­ności do pracy na świecie. W ciągu całego życia na depresję choruje kil­ka­na­ście procent popu­lacji osób doro­słych. Zabu­rzenia depre­syjne coraz czę­ściej dotyczą również dzieci i nasto­latków. Nie­po­ko­jącym zja­wi­skiem jest zwięk­szenie w ostat­nich latach zacho­ro­wal­ności na depresję dzieci i mło­dzieży, a także obni­żenie wieku poja­wienia się pierw­szego epizodu depre­syj­nego. Aż 20% osiem­na­sto­latków doświad­czyło przy­naj­mniej jednego epizodu depre­syj­nego. Niniejsza publi­kacja stanowi zbiór infor­macji doty­czą­cych zabu­rzeń depre­syj­nych i tematów z nimi zwią­za­nych, takich jak samo­oka­le­czenia i próby samo­bójcze oraz strata i proces żałoby doty­czący dzieci i nasto­latków. Książka prze­zna­czona jest przede wszystkim dla rodziców i opie­kunów, a także dla innych osób zain­te­re­so­wa­nych zabu­rze­niami wieku roz­wo­jo­wego.

Edu­kacja małego dziecka : praca zbio­rowa. T. 11, Nauczy­ciel i dziecko w dobie kryzysu edu­kacji / pod redakcją Ewy Ogrodz­kiej-Mazur, Urszuli Szuścik, Beaty Oelsz­la­eger-Kosturek. – Cieszyn : Wydział Etno­logii i Nauk o Edu­kacji Uni­wer­sy­tetu Ślą­skiego ; Kraków : Oficyna Wydaw­nicza „Impuls“, 2017.
Sygn. 153235p / T. 11, 135236 / T. 11

Tom 11 serii Edu­kacja małego dziecka, zaty­tu­ło­wany Nauczy­ciel i dziec­ko w dobie kryzysu edu­kacji, składa się z dwóch części. Teksty mają cha­rakter teo­re­tyczny, empi­ryczny i prak­tyczny. Sta­nowią wkład w dys­kusję nad stanem edu­kacji małego dziecka oraz moż­li­wo­ściami jej mody­fi­kacji zgodnie z uni­wer­salnym sys­temem war­tości w per­spek­tywie kształ­cenia młodych pokoleń i budo­wania war­to­ścio­wego spo­łe­czeń­stwa. W szer­szej per­spek­tywie – dotyczą dyle­matów kształ­cenia nauczy­cieli.
W części pierw­szej – Współ­czesny nauczy­ciel wobec zmiany w edu­kacji – autorzy tekstów podej­mują ważne kwestie zwią­zane z budo­wa­niem auto­ry­tetu nauczy­ciela, ze stylami i meto­dami jego pracy peda­go­gicznej zarówno w przed­szko­lach, jak i szko­łach.
Wycho­dząc naprzeciw potrzebom dzieci, autorzy wska­zują w swoich arty­ku­łach na sposoby ich roz­po­znania oraz uwzględ­niania w prak­tyce peda­go­gicznej. Pod­kre­ślają wagę wła­ściwej komu­ni­kacji między nauczy­cie­lami, rodzi­cami i dziećmi. Przed­sta­wiają moż­li­wości wdro­żenia w pol­skich szko­łach war­to­ścio­wych kon­cepcji i sys­temów kształ­cenia, mniej lub bar­dziej znanych w świa­to­wych sys­te­mach edu­ka­cyj­nych.
Teksty zawarte w części drugiej, zaty­tu­ło­wanej Rodzic – dziecko – nauczy­ciel w aktu­alnej prze­strzeni wycho­wawczo-edu­ka­cyjnej, odnoszą się do zagad­nienia współ­pracy rodziców (i rodziny) z nauczy­cie­lami pra­cu­ją­cymi w przed­szko­lach i szko­łach. Ukazano w nich zna­czenie dzie­ciń­stwa spę­dza­nego w rodzinie, przed­szkolu i szkole oraz wagę udziału rodziców w edu­kacji dzieci. Przed­sta­wiono dyle­maty rodziców zwią­zane z pój­ściem dziecka do przed­szkola, pod­ję­ciem przez nie obo­wiązku szkol­nego oraz ich poglądy na temat osoby nauczy­ciela. Podjęto wątek zmiany w komu­ni­ka­cyjnej prze­strzeni edu­kacji, a także pro­ble­ma­tykę uwa­run­kowań i impli­kacji współ­cze­snego wycho­wania w rodzinie w kon­tek­ście „zatra­cenia” w cyber­prze­strzeni czy nie­har­mo­nij­nego rozwoju dzieci oraz zagad­nienie kry­te­riów oceny warunków rozwoju dzieci w rodzinie.
Oddając do rąk Czy­tel­ników ten tom, wyra­żamy nadzieję, że jego lektura będzie przy­czyn­kiem do pod­jęcia lub pogłę­bienia badań nad dzie­ciń­stwem i edu­kacją małego dziecka.
Beata Oelsz­la­eger-Kosturek

Etyczne i spo­łeczne wymiary pracy / redakcja naukowa Ire­neusz M. Świtała, Norbert G. Pikuła, Kata­rzyna Bia­łożyt. – Kraków : Oficyna Wydaw­nicza „Impuls“, 2017.
Sygn. 163490

Niniejsza publi­kacja zaty­tu­ło­wana Etyczne i spo­łeczne wymiary pracy. Książka została podzie­lona na trzy główne części.
W pierw­szej części, zaty­tu­ło­wanej Aksjo­lo­giczne wymiary pracy, skon­cen­tro­wano się na takich wio­dą­cych zagad­nie­niach aksjo­lo­gicz­nych, jak etyczne zacho­wania pracownika/pracodawcy wobec pracy/w miejscu pracy/wobec pra­cow­ników, zachowań etycz­nych w kon­tek­ście pro­blemów spo­łecz­nych ze szcze­gólnym uwzględ­nie­niem bez­ro­bocia. Ponadto w odnie­sieniu do zja­wiska pre­ka­riatu roz­wa­żano istotę war­tości pracy ludz­kiej i jej godność.
Druga część – Starość i nie­peł­no­spraw­ność wobec rynku pracy – podej­muje nie­zwykle ważne zagad­nienia z per­spek­tywy prze­mian spo­łeczno-demo­gra­ficz­nych oraz istoty zatrud­nienia na rynku pracy pra­cow­ników o różnym stopniu nie­peł­no­spraw­ności. W tej części zna­lazły się zatem teksty autor­stwa Nor­berta G. Pikuły (Sytu­acja spo­łeczna osób star­szych w kon­tek­ście rynku pracy) czy Moniki Czerw (Aktyw­ności zawo­dowej osób z nie­peł­no­spraw­no­ścią). W tej części sku­piono się przede wszystkim na tema­tach odno­szą­cych się do edu­kacji szcze­gólnie mar­gi­na­li­zo­wa­nych osób na rynku pracy, jakimi są seniorzy. W swoich arty­ku­łach Marta Luty-Michalak i Kata­rzyna Bia­łożyt zajęły się pro­blemem war­tości edu­kacji i wska­zały jej kie­runki, możliwe szcze­gólnie do wyko­rzy­stania w cało­ży­ciowym kształ­ceniu do funk­cjo­no­wania na rynku pracy (Life­long lear­ning a akty­wi­zacja zawo­dowa osób w nie­mo­bilnym wieku pro­duk­cyjnym oraz Zna­czenie aktyw­ności edu­ka­cyjnej osób star­szych w adap­tacji do eme­ry­tury).
Nato­miast ostatnia, trzecia część pracy – naj­ob­szer­niejsza tre­ściowo i nosząca tytuł Przy­go­to­wanie pra­cow­ników do zmie­nia­ją­cego się rynku pracy – dotyczy zagad­nienia przy­go­to­wania osób w wieku pro­duk­cyjnym do funk­cjo­no­wania w zmie­nia­jącym się rynku pracy i zatrud­nienia. Arty­kuły Marcina Radzi­wołka (Emi­gracja rodziców jako problem peda­go­giczny), Kata­rzyny M. Stanek (Stres i wypa­lenie zawo­dowe pra­cow­ników socjal­nych. Kon­se­kwencje pracy z klientem czy orga­ni­zacji pracy?) oraz Ger­trudy Wie­czorek i Kata­rzyny Bar­to­szek (Wsparcie i moż­li­wości pomocy wete­ranom w Polsce) kon­cen­trują się na pro­ce­sach przy­go­to­wania pra­cow­ników służb spo­łecz­nych (peda­gogów, pra­cow­ników socjal­nych czy psy­cho­logów) do pracy z poja­wia­ją­cymi się wciąż nowymi sytu­acjami i zja­wi­skami, jakich doświad­czają pod­mioty ich bez­po­śred­nich oddzia­ływań. Czer­piąc z doświad­czeń okresu mię­dzy­wo­jen­nego, Janusz Kościel­niak zwrócił uwagę na istotne ele­menty pracy z osobami bez­ro­bot­nymi, które mogą być adap­to­wane do współ­cze­snej prak­tyki m.in. w zakresie moty­wo­wania do prze­kwa­li­fi­ko­wy­wania się i podej­mo­wania zatrud­nienia [Kwestia bez­ro­bocia i pomocy bez­ro­botnym w Polsce w okresu mię­dzy­wo­jen­nego w pismach pio­niera socjo­logii parafii księdza Fran­ciszka Mirka (1893 – 1970)].

Źródło :
www​.helion​.pl
www​.impul​so​fi​cyna​.com​.pl
www​.wydaw​nic​two​fe​eria​.pl
www​.fabry​ka​wiedzy​.com
www​.zie​lo​na​sowa​.pl
www​.publicat​.pl
www​.komlogo​.pl
www​.wuw​.pl
www​.aspra​.pl

25 listo­pada będziemy obcho­dzić, jak co roku, Dzień Kole­jarza. Z tym dniem kojarzą się nie­wąt­pliwie podróże, dlatego pro­po­nu­jemy książkę „Między waliz­kami” Pauliny Wilk, pozycję zaku­pioną do Biblio­teki w ramach Naro­do­wego Pro­gramu Rozwoju Czy­tel­nictwa.

Między waliz­kami
Paulina Wilk
Wydaw­nictwo W drodze, 2017

W książce „Między waliz­kami” znalazł się czas na refleksje o tym, czym jest ruch, podróż i przy­pa­try­wanie się światu, ale także na badanie codzien­ności. Z zadzi­wienia codzien­no­ścią, obser­wo­waną na miejscu i w podróży, powstała kolekcja krót­kich form, w których odbi­jają się główne wątki współ­cze­sności, choć uka­zy­wane są z oso­bi­stej, intymnej per­spek­tywy.

Frag­ment:
Podróż trwała długo – wystar­cza­jąca długo, by się z innymi pasa­że­rami z prze­działu poznać i polubić. Czasu było dość, by przy­snąć, zbudzić się wśród już zna­jo­mych twarzy, a nawet poża­łować, że wąsaty pan w zie­lonym swetrze wysiada, bo tak cie­kawie opo­wiadał. Za Mal­bor­kiem przy­kle­ja­liśmy twarze do szyby, żeby zoba­czyć zamek. Zawsze z tym samym zachwytem, sien­kie­wi­czowską dumą. Kiedy wsiadał ktoś nowy, był atrakcją, prze­cho­dził szybką akli­ma­ty­zację i stawał się jednym z nas. Spę­dza­liśmy godziny zwró­ceni twa­rzami do siebie, otwarci i gotowi do rozmowy. Zaga­dy­wałam obcych doro­słych, a gdy ktoś roz­kładał książkę na kola­nach albo zasła­niał twarz krańcem kurtki lub firanki, by zasnąć, tata przy­kładał palec do ust – sie­działam cicho.

Źródło opisu i okładki: www​.wdrodze​.pl

Przed­sta­wiamy nie­które nowości ze zbiorów biblio­teki zaku­pione w ramach Naro­do­wego Pro­gramu Rozwoju Czy­tel­nictwa. Wybór obej­muje lite­ra­turę popu­lar­no­nau­kową, repor­taże, bio­grafie, listy, eseje, porad­niki.