Metoda Montes­sori na cztery pory roku : 70 zabaw eduka­cyj­nych / Brigitte Ekert ; tłuma­czenie Katarzyna Skawran. – Warszawa : Wydaw­nictwo RM, © 2018.
Sygn. 164600

W tej książce znajdziesz 70 ćwiczeń zgodnych z zasadami pedago­giki Marii Montes­sori przezna­czo­nych na różne pory roku. Są tu na przykład instrukcje wykonania bożona­ro­dze­nio­wych dekoracji i latarni na Halloween, zabawy w pisanie, rymowanki, a nawet przepisy kulinarne i ćwiczenia jogi. Przygo­to­wują one dziecko do nauki pisania i czytania, zapoznają z figurami geome­trycz­nymi, rozwijają jego percepcję, motorykę oraz intelekt. Niektóre zadania można wykonywać na dworze, inne – w domu. Każde może być dla Twojego dziecka ekscy­tu­jącą przygodą służąca zdoby­waniu ważnych umiejęt­ności. Ćwiczenia opisano krok po kroku i starannie zilustro­wano, dzięki czemu dziecko zyska w Tobie mądrego i wrażli­wego przewod­nika po otacza­jącym świecie.

Wycho­wanie dla pokoju w pedago­gice Marii Montes­sori : praca zbiorowa / pod red. nauk. Małgo­rzaty Mikszy. – Łódź : Wydaw­nictwo Palatum, 2016.
Sygn. 164374, 164375

Prawdziwy pokój oznacza zwycię­stwo sprawie­dli­wości i miłości między ludźmi: oznacza lepszy świat, w którym panuje harmonia.
Maria Montes­sori

Słowa Marii Montes­sori sprzed prawie stu lat są nadal aktualne. Wartości, na które w tej wypowiedzi autorka zwróciła uwagę, tj. sprawie­dli­wość i miłość, w XXI wieku konfron­to­wane są każdego dnia z trudną, często brutalną rzeczy­wi­sto­ścią. Problem pokoju, wycho­wania dla pokoju z perspek­tywy badań pedago­gicz­nych jest chętnie i często podej­mo­wany. Niemniej z perspek­tywy wizji aktual­nego i przyszłego życia istotne jest, jak idee wycho­wania dla pokoju są i będą reali­zo­wane w pedagogii, praktyce eduka­cyjnej (…).
dr Małgo­rzata Miksza
Fragment recenzji:

(…) W popularnym odbiorze pedago­gika Marii Montes­sori jest kojarzona głównie z metodą sponta­nicz­nego uczenia się dziecka dzięki włączeniu go w uporząd­ko­wane środo­wisko stymu­lu­jące do zadawania pytań i rozwią­zy­wania problemów. Mniej znane są natomiast starania wielkiej włoskiej pedagożki o wycho­wanie moralne i duchowe podopiecz­nych, będące w jej przeko­naniu jedynym środkiem do zapobie­żenia wojnom i zapro­wa­dzenia powszech­nego pokoju dzięki praktycz­nemu zazna­jo­mieniu dzieci z takimi warto­ściami jak globalne obywa­tel­stwo, osobista odpowie­dzial­ność i szacunek dla innego.
Tym właśnie zagad­nie­niom jest poświę­cona oddawana dp rąk czytel­ników książka, która stanowi starannie dobrany zbiór artykułów skoncen­tro­wa­nych na proble­ma­tyce wycho­wania do pokoju, najpierw w szerszej perspek­tywie teore­tycznej, a następnie w doktrynie Marii Montes­sori (…).
dr hab. Jerzy Kocha­no­wicz,
profesor Dolno­ślą­skiej Szkoły Wyższej

Język oknem na świat – edukacja językowa w pedago­gice Marii Montes­sori : praca zbiorowa / pod red. nauk. Małgo­rzaty Mikszy. – Łódź : Wydaw­nictwo Palatum, 2015.
Sygn. 164372, 164373

(…) Komuni­kacja językowa była i jest przed­miotem nauk o człowieku, w tym nauk filolo­gicz­nych i humani­styczno-społecz­nych. Problem przyśpie­szo­nego rozwoju środków komuni­kacji masowej, brak czasu dorosłych na kontakt z dziećmi, rozbież­ności w potrze­bach rozwo­jo­wych dziecka w odnie­sieniu do praktyki edukacji językowej powodują, że coraz wyraźniej widać zanie­dbania w rozwoju mowy u dzieci, młodzieży i dorosłych. Zmniejsza się zasób słownictwa, wypowiedzi uczniów są bardzo lakoniczne, komuni­kacja werbalna często zastę­po­wana jest wysyła­niem krótkich esemesów (…)

Teksty niniej­szej publi­kacji zapewne nie zamykają tematu: Język oknem na świat. (…) Niechaj okno będzie zawsze otwarte, aby język stał się symbo­licznym pomostem pomiędzy człowie­kiem i światem. Jak pisała Maria Montes­sori: Nie można wyobrazić sobie prawi­dło­wego wycho­wania bez nauki poprawnej wymowy. Powin­niśmy więc dosko­nalić naszą mowę i troszczyć się o jej piękno.
dr Małgo­rzata Miksza

Fragment recenzji:
(…) Warto zachęcić Czytel­nika do wnikli­wego przestu­dio­wania owego tekstu wprowa­dza­ją­cego do później­szych refleksji autor­skich, a istotnym powodem może być fakt, że poszcze­gólne rozprawy formułują wiele myśli i konsta­tacji bardzo mocno związa­nych z cywili­zacją współ­czesną oraz jej ludzkim i nie zawsze ludzkim obrazem i wymiarem.
prof. zw. dr hab. Ryszard Kucha

Pedago­gika Montes­sori – podstawy teore­tyczne i twórcze inspi­racje w praktyce : system pedago­giczny Marii Montes­sori w placów­kach wycho­wania przed­szkol­nego i edukacji wczesnosz­kolnej w Polsce i we Włoszech / Barbara Surma. – Łódź : Wydaw­nictwo Palatum, 2008.
Sygn. 164362, 164363

W jakim kierunku rozwinęła się teoria i praktyka pedago­giczna Marii Montes­sori? Czy myśl pedago­giczna M. Montes­sori i założenia metodyczne dają możli­wości twórczych inspi­racji praktycz­nych? Jakie w tej koncepcji jest miejsce dla twórczego rozwoju nauczy­ciela i ucznia? Czy współ­cze­śnie praktycy pracujący metodą M. Montes­sori bezkry­tycznie trzymają się zasad i założeń opraco­wa­nych przez nią prawie sto lat temu? Jak współ­cze­śnie rozumie się myśl M. Montes­sori dosto­so­wania sposobu podejścia pedago­gicz­nego do dziecka, mając na uwadze dziecko każdej kultury i epoki?
Na te i na wiele innych pytań stara się odpowie­dzieć autorka w swej książce, którą dedykuje studentom pedago­giki i psycho­logii, nauczy­cielom wycho­wania przed­szkol­nego i edukacji wczesnosz­kolnej, katechetom, rodzicom i dzieciom, z którymi praca przynosi jej tak wiele radości.

Fragment recenzji:
(…) Autorka, wykorzy­stując całą dostępną litera­turę – głównie w języku włoskim, miała możliwość zwery­fi­ko­wania wielu, niejed­no­krotnie błędnych inter­pre­tacji, jakie funkcjo­no­wały w odnie­sieniu do systemu montes­so­riań­skiego. Dzięki tak solidnej analizie czytelnik może nareszcie poznać istotę i założenia tego systemu (…)
prof. dr hab. Marian Śnieżyński

Pedago­gika Marii Montes­sori w Polsce i na świecie : praca zbiorowa / pod red. nauk. Barbary Surmy. – Łódź : Wydaw­nictwo Palatum ; Kraków : Wydaw­nictwo Wyższej Szkoły Filozo­ficzno-Pedago­gicznej Ignatianum, 2009.
Sygn. 164364, 164365

Idea pedago­giczna Marii Montes­sori znana jest na świecie od ponad stu lat, jej rozwój i recepcja przebie­gały w różnych krajach na różne sposoby. Celem tej publi­kacji jest przed­sta­wienie polskiemu Czytel­ni­kowi histo­rycz­nych uwarun­kowań rozwoju myśli pedago­gicznej Marii Montes­sori we Włoszech, w Niemczech i w Polsce oraz aktual­nego stanu recepcji tegoż systemu w Polsce. Zebrane w tej publi­kacji artykuły są próbą przybli­żenia i rozpo­wszech­nienia idei pedago­gicz­nych Marii Montes­sori reali­zo­wa­nych w coraz to liczniej­szych, nowo powsta­ją­cych w Polsce żłobkach, przed­szko­lach i szkołach podsta­wo­wych.

Fragment recenzji:
(…) Redak­torka naukowa tej publi­kacji Barbara Surma napisała we wstępie:
„W myśl Marii Montes­sori, podążając za dzieckiem, jesteśmy w stanie pomóc mu rozwinąć jego osobowość, bez względu na to gdzie mieszka, jakim językiem się posługuje, jaką wyznaje religię… Ta różno­rod­ność nie dzieli, a jednoczy. Dziecko niesie pokój. Naszym zadaniem jest tylko odkryć to dziecko i pomóc mu rozwinąć jego osobowość” .
Teksty zawarte w pracy zbiorowej dają świadectwo możli­wości reali­zacji tego podsta­wo­wego zadania wycho­waw­czego (…)
prof. zw. dr hab. Stanisław Palka

Dziecko i dorosły w koncepcji pedago­gicznej Marii Montes­sori : teoria i praktyka : praca zbiorowa / pod red. nauk. Barbary Surmy. – Łódź : Wydaw­nictwo Palatum ; Kraków : Wydaw­nictwo Wyższej Szkoły Filozo­ficzno-Pedago­gicznej Ignatianum, 2009.
Sygn. 164366, 164367

To co budziło tak wielkie zainte­re­so­wanie w metodzie Montes­sori, nazwano odkryciem dziecka lub inaczej kluczem do dziecka. Anali­zując koleje pierw­szego wydania „Il metodo” , trzeba stwier­dzić, że Maria Montes­sori wielo­krotnie dokony­wała zmian w swej metodzie. Świadczy to o ciągłej potrzebie badania rozwoju dziecka i szukania nowych możli­wości jego odkry­wania, sposobu jego uczenia się, nabywania różnych umiejęt­ności, pamię­tając jednak o zasadzie wolnego wyboru i własnej aktyw­ności dziecka w przygo­to­wanym otoczeniu. Dowodem na to, że spadko­biercy myśli pedago­gicznej Marii Montes­sori podążają za dzieckiem, nie zatrzy­mują się na badaniach dokona­nych w zeszłym stuleciu, jest niniejsza pozycja, której celem jest ukazanie, w jaki sposób pracuje się współ­cze­śnie z dziećmi, jak dziecko się uczy oraz jaka jest pozycja i rola nauczy­ciela montes­so­riań­skiego w polskich placów­kach.

Fragment recenzji:
(…) Książka stanowi starannie dobrany zbiór artykułów napisa­nych przez znawców koncepcji Marii Montes­sori. Główną zaletą monografii jest ukazanie doktryny i metody wielkiej włoskiej pedagog z różnych punktów widzenia. Rozwa­żania teore­tyczne zostały uzupeł­nione przed­sta­wie­niem wyników badań nad skutecz­no­ścią metody Montes­sori, jak również relacjami z pracy dydak­tycznej wykorzy­stu­jącej tę coraz bardziej popularną w naszym kraju pedago­gikę. Lektura książki może stać się inspi­racją dla nauczy­cieli poszu­ku­ją­cych twórczych metod aktywi­zacji dziecka, dla rodziców pragną­cych lepiej zrozumieć swoje pociechy, dla studentów zgłębia­ją­cych różne koncepcje wycho­wawcze (…)
dr hab. Jerzy Kocha­no­wicz,
profesor Dolno­ślą­skiej Szkoły Wyższej

Odkrycie dziecka / Maria Montes­sori ; przeł. Aleksandra Pluta. – Łódź : Wydaw­nictwo Palatum, 2014.
Sygn. 164368, 164369

Z przedmowy do pierw­szego polskiego wydania:
(…) Cieszy fakt, że do rąk polskiego czytel­nika trafia pierwsze wydanie w języku polskim książki Marii Montes­sori pod tytułem Odkrycie dziecka. Książka została rzetelnie przetłu­ma­czona z języka włoskiego przez Aleksandrę Plutę i naukowo zreda­go­wana przez Barbarę Surmę. Dzięki starannej formie edytor­skiej Wydaw­nictwa Palatum każda osoba zainte­re­so­wana postacią i twórczo­ścią Marii Montes­sori przeżyje duchowa ucztę, delek­tując się tekstami zawartymi w książce. Spektrum zagadnień jakie prezen­tuje Maria Montes­sori jest kwinte­sencją jej długo­let­nich badań nad dzieckiem: jego rozwojem, edukacją i ducho­wo­ścią. W przed­mowie do trzeciego wydania włoskiego Maria Montes­sori, po raz kolejny podkre­śliła, że w podej­mo­wa­nych przez nią badaniach zależało jej na wnikliwym, naukowym poznaniu dziecka i życiu w pokoju, a nie na stworzeniu nowej metody eduka­cyjnej. Problemy, jakie ma do rozwią­zania ludzkość, to głównie pokój i jedność. Można to osiągnąć tylko poprzez zwrócenie swej uwagi i poświę­cenie energii na odkry­wanie dziecka i na rozwi­janie wielkiego poten­cjału osobo­wości ludzkiej w okresie jej kształ­to­wania [s. 9]. Jeszcze raz na to zwróciła uwagę Autorka w rozdziale 24 „Trium­fu­jąca kwadryga“: Punktem wyjścia dla prawdzi­wego zrozu­mienia naszej pracy nie jest branie pod uwagę metody wycho­waw­czej, lecz czegoś przeciw­nego: metoda jest konse­kwencją wspoma­gania rozwoju zjawisk psycho­lo­gicz­nych, które nie były zauważone, a co za tym idzie – były nieznane przez stulecia. Problem zatem nie jest natury pedago­gicznej, lecz psycho­lo­gicznej, a wycho­wanie, które wspomaga życie, jest dylematem, który dotyczy ludzkości [s. 271].

Edukacja w systemie Marii Montes­sori – wycho­wa­niem do wartości : praca zbiorowa / pod red. nauk. Małgo­rzaty Mikszy. – Łódź : Wydaw­nictwo Palatum, 2014.
Sygn. 164370, 164371

Od wielu lat obser­wu­jemy w naszym kraju coraz żywsze zainte­re­so­wanie pedago­giką Marii Montes­sori. Egzem­pli­fi­kują to powsta­jące coraz liczniej placówki Montes­sori, przed­szkola, szkoły, także żłobki. Publi­kacje naukowe na temat pedago­giki M. Montes­sori również wskazują, że pedagodzy, teoretycy i praktycy mają ogromną potrzebę opisu i wyjaśnienia założeń myślenia Autorki o dziecku, jego rozwoju, edukacji w domu, przed­szkolu i szkole (…).
(…) Edukacja M. Montes­sori skoncen­tro­wana jest na pomaganiu życiu, kluczem jest wycho­wanie do wartości, a środkiem – towarzy­szenie dzieciom w budowaniu osobo­wości. Człowiek, aby jego nazwę można było zapisać wielką literą, musi być istotą nie tylko rozumną, posia­da­jącą inteli­gencję, która pozwala mu działać, ale również wrażliwą, czującą, widzącą złożone potrzeby innych ludzi (…)
dr Małgo­rzata Miksza
Źródło :
www​.palatum​.pl
www​.rm​.com​.pl

Prawo, rodzina, praca / redakcja naukowa Marta Andrysz­czak, Renata Badowiec, Daria Gęsicka. – Toruń : Wydaw­nictwo Naukowe Uniwer­sy­tetu Mikołaja Kopernika, 2017.
Sygn. 162985

Monografia została poświę­cona wybranym zagad­nie­niom oraz insty­tu­cjom prawnym spoty­kanym w dwóch najważ­niej­szych sferach ludzkiej aktyw­ności – w pracy oraz w relacjach rodzin­nych. Publi­kacja nie ma charak­teru komplek­so­wego, ponieważ nie obejmuje swoim zakresem wszyst­kich zagadnień związa­nych z powyż­szymi relacjami, niemniej jej istotny walor stanowi aktual­ność porusza­nych kwestii. Autorzy poszcze­gól­nych rozdziałów skupili się na tematach, które ze względu na zmienia­jące się stosunki społeczno-gospo­darcze budzą obecnie największe zainte­re­so­wanie lub wątpli­wości. Monografia ma charakter wielo­płasz­czy­znowy – zawiera prace z prawa admini­stra­cyj­nego, cywilnego, europej­skiego, karnego, konsty­tu­cyj­nego, podat­ko­wego, pracy oraz rodzin­nego.

Prawo rodzinne i opiekuńcze : praktyka, orzecz­nictwo, kazusy / Natalia Szok, Radosław Terlecki. – 2. wydanie, stan prawny kwiecień 2017 r. – Warszawa : Wydaw­nictwo C. H. Beck, 2017.
Sygn. 162986

Książka stanowi studium insty­tucji prawa rodzin­nego i opiekuń­czego. Jest ona szcze­gólnie polecana aplikantom odbywa­jącym szkolenia w ramach aplikacji radcow­skiej, adwokac­kiej, sędziow­skiej, notarialnej czy komor­ni­czej, jak również osobom przygo­to­wu­jącym się do egzaminów zawodo­wych. Z uwagi na szerokie omówienie proble­ma­tyki stoso­wania prawa rodzin­nego i opiekuń­czego, opraco­wanie to dedyko­wane jest także radcom prawnym i adwokatom, którzy w ramach wykony­wania zawodu zajmują się prowa­dze­niem spraw rodzin­nych. Przej­rzysta formuła anali­zo­wa­nych treści sprawia, że praca ta może być również pomocna studentom prawa, którzy pragną pogłębić swoją wiedzę, a także osobom, które ze względu na okolicz­ności życiowe stały się stroną postę­powań z zakresu prawa rodzin­nego i opiekuń­czego.
Prezen­tując poszcze­gólne insty­tucje prawno­ro­dzinne skupiono się przede wszystkim na aspektach praktycz­nych stoso­wania prawa, a omawiane zagad­nienia zostały dodatkowo wzboga­cone analizą orzeczeń sądów powszech­nych, sądów admini­stra­cyj­nych oraz Sądu Najwyż­szego, co sprawia, że Czytelnik nie tylko lepiej zrozumie przed­sta­wianą materię, ale zapozna się również z obowią­zu­jącą linią orzecz­niczą. Chcąc sprostać wymogom, jakie stawiane są aplikantom, w pracy tej zawarto wybór różno­rod­nych stanów faktycz­nych, które pozwolą nie tylko zrozumieć specyfikę i mecha­nizmy procesu wykładni przepisów prawa rodzin­nego i opiekuń­czego, ale również należycie przygo­tować się do przepro­wa­dza­nych w ramach aplikacji prawni­czych kolokwiów, czy egzaminów zawodo­wych.

Progra­mo­wanie dla począt­ku­ją­cych w 24 godziny / Greg Perry, Dean Miller ; [tłuma­czenie Tomasz Walczak]. – Gliwice : Wydaw­nictwo Helion, copyright 2017.
Sygn. 162987

Dziś mało kto potrafi obejść się bez komputera. Te niezwykle pożyteczne urządzenia służą do pracy i rozrywki, komuni­ko­wania się, diagno­zo­wania chorób, zarzą­dzania firmą, a nawet prowa­dzenia wojen. Właściwie trudno byłoby wyobrazić sobie dziedzinę, w której komputery i to, co potrafią, byłoby zbędne. Właśnie dlatego we współ­cze­snym świecie umiejęt­ność progra­mo­wania jest bardzo cennym atutem. Zapotrze­bo­wanie na progra­mi­stów wciąż rośnie, a najlepsi w tym fachu mogą liczyć na niezwykle atrak­cyjne warunki pracy.

Niniejszy samouczek pozwala przyswoić sobie podstawy progra­mo­wania w ciągu 24 godzin­nych lekcji, umożliwia solidne opano­wanie podstaw i uczy popraw­nego projek­to­wania programów. Nie pominięto tu szcze­gólnie ważnego przygo­to­wania się do progra­mo­wania ani zasad tworzenia oprogra­mo­wania w korpo­ra­cjach, a równo­cze­śnie pokazano sposoby korzy­stania z najważ­niej­szych technik progra­mi­stycz­nych oraz kluczowe cechy najczę­ściej wykorzy­sty­wa­nych języków progra­mo­wania.

Religia w nowocze­snym państwie demokra­tycznym – szansa czy zagro­żenie? : analiza sporu liberałów i komuni­ta­rian / Marta Turkot. – Warszawa : Wydaw­nictwa Uniwer­sy­tetu Warszaw­skiego, 2017.
Sygn. 162990

Analiza dyskusji dotyczą­cych współ­cze­snego znaczenia religii dla demokra­tycz­nego państwa oraz jej form i warunków obecności w sferze publicznej. Autorka bada religijne i poza religijne podstawy państwa konsty­tu­cyj­nego, które znacząco wpływają na kondycję tego systemu. Sięgając do najważ­niej­szego sporu w zakresie filozofii politycznej, jaki toczył się od lat 70. XX wieku, czyli do sporu między libera­łami a komuni­ta­ria­nami dotyczą­cego głównie idei sprawie­dli­wości w społe­czeń­stwie, stara się rozwinąć aktualną polemikę i wzbogacić ją o nowe argumenty.

Super­pro­gno­zo­wanie : sztuka i nauka progno­zo­wania / Philip E. Tetlock, Dan Gardner ; tłuma­czenie Maciej Markie­wicz. – Warszawa : CeDeWu, 2017.
Sygn. 162993

Każdy mógłby skorzy­stać na możli­wości dalszego spojrzenia w przyszłość, nieza­leżnie czy kupuje akcje, tworzy strategie, wprowadza nowy produkt, czy też po prostu planuje menu na nadcho­dzący tydzień. Niestety ludzie są zazwyczaj marnymi progno­sty­kami. Jak wykazał Philip Tetlock, profesor Wharton School of Business, w swoim przeło­mowym badaniu z 2005 roku, nawet prognozy ekspertów są niewiele lepsze niż wynik przypadku. Mimo to, istotnym oraz niedo­po­wie­dzianym wnioskiem wynika­jącym z tych badań było stwier­dzenie, że niektórzy profe­sjo­na­liści naprawdę potrafią progno­zować, a Tetlock spędził minioną dekadę starając się dowie­dzieć dlaczego. Co czyni niektó­rych tak dobrymi? I czy można się tego nauczyć?

W „Super­pro­gno­zo­waniu”, Philip Tetlock i Dan Gardner przed­sta­wiają nam arcydzieło predykcji, oparte o dekady badań oraz wynik rozle­głego, finan­so­wa­nego przez rząd tournée progno­zo­wania. W projekt Właściwe Osądy (Good Judgement Project) zaanga­żo­wano dziesiątki tysięcy zwykłych ludzi – włączając w to brooklyń­skiego reżysera, emery­to­wa­nego hydrau­lika oraz tancerkę, których popro­szono o progno­zo­wanie global­nych wydarzeń. Niektórym poszło zadzi­wia­jąco dobrze. Pokonali specja­li­styczne bench­marki, rywali oraz rynki progno­styczne. Wypadli lepiej niż zbiorcze opinie anali­tyków z dostępem do zastrze­żo­nych danych. To „super­pro­gno­stycy”.

W tej przeło­mowej oraz przystępnej książce, Tetlock i Gardner pokazują nam w jaki sposób możemy się uczyć od tej elitarnej grupy. Splatając razem historie progno­stycz­nych sukcesów (wliczając w to nagonkę na Osamę bin Ladena), porażek (inwazja w Zatoce Świń) oraz wywiadów z decyden­tami wysokiego szczebla, od Davida Petraeusa do Roberta Rubina, udowad­niają, że dokładne i udane progno­zo­wanie nie wymaga wcale potężnych kompu­terów czy tajem­ni­czych metod. Niezbędne są za to: zbieranie dowodów z różnych źródeł, proba­bi­li­styczne myślenie, praca zespołowa, notowanie rezul­tatów oraz umiejęt­ność przyznania się do błędu i zmiany kursu.

Terapia zajęciowa w geriatrii / Edyta Janus, Aneta Bac, Aleksandra Kulis, Agnieszka Smrokowska-Reichmann. – Warszawa : Wydaw­nictwo Lekarskie PZWL, 2017.
Sygn. 162997

Opieka nad osobami starszymi jest wyzwaniem teraź­niej­szości. Terapia zajęciowa umożliwia właściwe ich wspie­ranie w zakresie wykony­wania znaczą­cych dla nich zajęć oraz podno­szenie jakości życia.

Podręcznik został opraco­wany przez doświad­czo­nych praktyków i zarazem nauczy­cieli akade­mic­kich. Autorzy w przystępnej i synte­tycznej formie prezen­tują możli­wości oraz sposoby pracy terapeuty zajęcio­wegp z seniorami.

Podręcznik powstał z myślą o studen­tach kierunków terapia zajęciowa oraz fizjo­te­ra­pipa. Będzie również pomocny dla psycho­logów, pedagogów i asystentów osób niepeł­no­spraw­nych.

Między grupami : przewodnik po relacjach z ludźmi, którzy się od nas różnią / Tomasz Besta, Natasza Kosakowska-Berezecka. – Sopot : Smak Słowa, 2017.

Książka „Między grupami“ nieprzy­pad­kowo została nazwana przewod­ni­kiem. Zawiera bowiem wiele użytecz­nych infor­macji, które niczym drogo­wskazy pomagają sprawnie się poruszać w otacza­jącym nas świecie. Spotykamy w nim ludzi, którzy różnią się od nas pod względem płci, pocho­dzenia, kultury, języka, poglądów politycz­nych, tożsa­mości psycho­sek­su­alnej i wielu, wielu innych rzeczy. Różno­rod­ność może stanowić źródło dobrych, wzboga­ca­ją­cych doświad­czeń, ale może też być przyczyną licznych niepo­ro­zu­mień, frustracji i konfliktów (niekiedy bardzo groźnych). Nieza­leżnie od tego, czy budzi to w nas zachwyt, czy przera­żenie, świat po prostu jest zróżni­co­wany. Oczywi­ście możemy zamknąć oczy i potykać się co krok o jakąś różnicę, raniąc przy tym siebie i innych. Możemy jednak zapytać o drogę tych, którzy gruntownie zbadali teren relacji między ludźmi i wiedzą, jak pokonać bariery pomiędzy „naszymi“ a „obcymi“.

„Najwięk­szym walorem książki jest jej bardzo popularny, wręcz potoczny język oraz wielość życiowych przykładów, do których odwołują się autorzy. Mówiąc o bardzo poważnych sprawach, takich jak konflikty, przemoc czy dehuma­ni­zacja, nie wiodą czytel­nika w gąszcz zawiłych rozważań teore­tycz­nych lecz raczą go barwnymi przykła­dami, takimi jak dzielenie się biletami na festiwal Opener, zacho­wania szympansów Bonobo czy postrze­ganie czeczeń­skiego zawodnika MMA Mameda Chalidowa. Czytelnik dowie się też z książki, jak wyobra­żenie sobie, że się jest cheer­li­derką wpływa na oceny własnej atrak­cyj­ności i czy czytanie Harry Pottera może ograni­czyć uprze­dzenia? Choć pytania te brzmią banalnie, to stanowią wstęp do głębszej refleksji nad funkcjo­no­wa­niem człowieka w grupach i możli­wo­ściach wyjścia poza myślenie o sobie jako o członku grupy.“
Z recenzji Michała Bilewicza

Scena­riusze lekcji wycho­waw­czych dla nauczy­cieli i wycho­wawców w starszych klasach szkoły podsta­wowej i w szkołach ponad­pod­sta­wo­wych / Maria Gudro-Homicka. – Warszawa : Difin, 2017.
Sygn.. 163006p, 163007

Książka stanowi propo­zycję 40 zajęć prowa­dzo­nych metodami aktywi­zu­ją­cymi, w tym metodą dramy. Znakomita pomoc metodyczna dla nauczy­cieli, wycho­wawców, pedagogów ze szkół podsta­wo­wych i ponad­pod­sta­wo­wych.

To praktyczny przewodnik po warto­ściach i proble­mach współ­cze­snej młodzieży. Scena­riusze dotyczą różno­rodnej tematyki, takiej jak konflikty, agresja, zaniżona samoocena ucznia, odrzu­cenie, wybór drogi, mobbing, tolerancja, rozbita rodzina, patrio­tyzm, wiara. Wykorzy­stano w nich teksty piosenek, filmy, litera­turę. Scena­riusze mogą być reali­zo­wane na godzinach wycho­waw­czych, lekcjach przygo­to­wu­ją­cych do życia w rodzinie, na języku polskim, historii czy warsz­ta­tach pozasz­kol­nych.

Socjo­tech­nika : sztuka zdoby­wania władzy nad umysłami / Christo­pher Hadnagy ; [przedmowa Paul Wilson ; tłuma­czenie: Magda Witkowska]. – Gliwice : Wydaw­nictwo Helion, cop. 2017.
Sygn. 163008

Poznaj pierwszy na świecie model socjo­tech­niki. Autor tej książki definiuje, wyjaśnia i rozkłada go na cząstki elemen­tarne, a następnie ilustruje całe zagad­nienie, przyta­czając analizy i prawdziwe historie. Zabierze Cię na wycieczkę po ciemnych zaułkach społe­czeń­stwa, gdzie żyją szemrane typy. Przed­stawi Ci mroczne arkana socjo­tech­niki stoso­wanej przez szpiegów i oszustów. Będziesz podglądał nawet takich mistrzów, jak Kevin Mitnick, autor książki Sztuka podstępu. Przyj­rzysz się także powszechnym, codziennym sytuacjom, poznając je pod kątem scena­riuszy socjo­tech­nicz­nych. W ostatniej części znajdziesz „tajemne“ porady i wskazówki profe­sjo­nal­nych socjo­tech­ników, a czasem również prawdzi­wych przestępców.

Sekrety oszustów i socjo­tech­ników
Model komuni­kacji i jego geneza
Wykorzy­sty­wanie wpływu alkoholu
Wchodzenie w rolę, czyli jak zostać tym, kim chcesz
Sztuczki socjo­tech­niczne — psycho­lo­giczne zasady stosowane w socjo­tech­nice
Progra­mo­wanie neuro­lin­gwi­styczne (NLP)
Pięć podstaw wywie­rania wpływu
Tworzenie programu podno­szenia świado­mości osobi­stych zagrożeń
Wyczu­lenie na złośliwe taktyki
Dalajlama i socjo­tech­nika

Ty w social mediach : podręcznik budowania marki osobistej dla każdego / Marcin Żukowski. – Gliwice : Wydaw­nictwo Helion, cop. 2017
Sygn. 163010

Ta książka jest właśnie dla Ciebie!
Dla Ciebie, dla Ciebie i dla Ciebie. Ponieważ każdy z nas jest marką. Marką, czyli wyobra­że­niem, jakie na nasz temat mają ludzie. Mama i tata to marki — opiekuńcze, solidne marki-opoki. Rzemieślnik jest marką, definio­waną przez jakość przed­miotów, jakie wytwarza. Księgowy jest marką, która potrafi liczyć i zna się na prawie podat­kowym. KAŻDY JEST MARKĄ. Sekret tkwi w tym, by nauczyć się swoją marką skutecznie zarządzać. Zanim się obruszysz, odpowiedz sobie uczciwie na pytanie, jak wiele masz wolnego czasu. Niezbyt wiele, prawda? A jak dużą część tego cennego zasobu gotów jesteś poświęcić na dogłębne poznanie każdego spotka­nego człowieka? Pewnie niedużą…

Twój przyszły praco­dawca, klient albo zlece­nio­dawca jest takim samym człowie­kiem jak Ty. Ma niewiele czasu, za to wielu apliku­ją­cych na oferowane stano­wisko i spory rynek podwy­ko­nawców do wyboru. Musi decydować szybko, niemal bez zasta­no­wienia. Jak myślisz, kogo wybierze? Pana albo panią, których atutem jest jedynie niezbyt jasno napisane CV, czy człowieka, z którym gdzieś kiedyś chociaż raz się zetknął? Osobę, która zamie­ściła na Facebooku mądry, rzeczowy komentarz albo trafny tweet? Od której dostał link do ciekawego posta na blogu? Dlaczego stojąc przed wyborem „no-man lub osobowość”, „ekspert – po prostu marka”, praco­dawca albo zlece­nio­dawca miałby wybrać tego pierw­szego? No właśnie… Właśnie z tego powodu to właśnie Ty. I Ty. I jeszcze: Ty — musisz już dziś nauczyć się, jak być sobą i jak na tym zarabiać. Zacznij od budowy swojej marki osobistej. Skup się na social mediach.
Z tą książką zrobisz to profe­sjo­nalnie.

Zaburzenia komuni­kacji pisemnej / redakcja naukowa: Aneta Domagała, Urszula Mirecka. – Gdańsk : Grupa Wydaw­nicza Harmonia. Harmonia Univer­salis, 2017.
Sygn. 162016, 162017

Przed­sta­wiana monografia Zaburzenia komuni­kacji pisemnej z serii Logopedia XXI Wieku poświę­cona jest proble­ma­tyce komuni­kacji pisemnej. Główny cel tomu, dedyko­wa­nego Profesor Marcie Bogda­no­wicz, stanowi całościowe zapre­zen­to­wanie zagadnień komuni­kacji pisemnej i jej zaburzeń, ze szcze­gólnym uwzględ­nie­niem trudności w czytaniu i pisaniu w różnych jednost­kach patologii mowy. Autorzy poszcze­gól­nych rozdziałów zwracają uwagę na znaczenie czytania i pisania dla funkcjo­no­wania osób z zabu­rzeniami mowy oraz jakości ich życia. Jednym ze wskazy­wa­nych aspektów jest niwelo­wanie – dzięki porozu­mie­waniu się pisemnemu – barier komunikacyj­nych w przypadku osób niesły­szą­cych czy osób z dyzartrią (także dzięki nowym techno­lo­giom), co stanowi dla nich szansę na osiągnięcie większej samodzielno­ści i posze­rzenia możli­wości zawodo­wych.

Tom składa się z trzech części: Uwarun­ko­wania oraz sympto­ma­to­logia zaburzeń komuni­kacji pisemnej. Orien­tacje teore­tyczne i perspek­tywy badawcze, Trudności w czytaniu i pisaniu u osób z rozwojo­wymi i nabytymi zaburze­niami mowy oraz Diagnoza trudności w czytaniu i pisaniu. Wspoma­ganie rozwoju, terapia.

Publi­kacja kierowana jest do logopedów, ale również do psycho­logów, pedagogów i nauczy­cieli – wszyst­kich specja­li­stów zainte­re­so­wa­nych proble­ma­tyką zaburzeń komuni­kacji pisemnej: badaczy akade­mic­kich i praktyków. Przydatna będzie także studentom kierunków logope­dycz­nych, psycho­lo­gicz­nych, pedago­gicz­nych (i kierunków pokrew­nych), słucha­czom studiów podyplo­mo­wych, przede wszystkim z zakresu logopedii oraz diagnozy i terapii trudności w czytaniu i pisaniu.

Zagro­żenia ze strony mediów / pod redakcją Grażyny Penkow­skiej. – Gdańsk : Wydaw­nictwo Naukowe Katedra, 2017.
Sygn. 163018

„Książka porusza problemy aktualne i ważne społecznie. Jest głosem w dyskusji nad nowymi wyzwa­niami – szcze­gólnie dla pedago­giki – związa­nymi z ekspansją infor­ma­tyczną w różnych dziedzi­nach życia społecz­nego”.
prof. Anna Wasilewska

„Wiek XXI charak­te­ry­zuje się burzliwym rozwojem mediów na całym świecie, a ma to związek z gigan­tycznym ożywie­niem techno­lo­gicznym. Nowoczesne techno­logie infor­ma­cyjno-komuni­ka­cyjne już w ostatniej dekadzie XX wieku zaczęły dynamicznie wkraczać do wszyst­kich sfer życia człowieka. Dało to początek przemianom społecznym na ogromną skalę. […] Od momentu rozwoju nowych, a potem nowych nowych mediów ich charakter jest duali­styczny, dobry i zły zarazem”.
prof. Grażyna Penkowska

Źródło :
www​.wydaw​nictwo​.umk​.pl
www​.beck​.pl
www​.helion​.pl
www​.wuw​.pl
www​.cedewu​.pl
www​.pzwl​.pl
www​.smakslowa​.pl
www​.difin​.pl
www​.harmonia​.edu​.pl
www​.wnkatedra​.pl

Rekomen­dacje wybranych nowości włączo­nych do zbiorów biblio­teki w marcu:

Opieka szkoły nad dzieckiem z rodziny patolo­gicznej / Daria Becker-Pestka. – Warszawa : CeDeWu, 2017.
Sygn. 162724

Proble­ma­tyka książki dotyczy opieki szkoły nad dzieckiem z rodziny patolo­gicznej. Mimo zapisów w polskim ustawo­daw­stwie, praktyka wskazuje, że kwestie te pilnie wymagają komplek­so­wych rozwiązań. Aby wypra­cować najlepsze rozwią­zania w zakresie opieki nad dzieckiem z rodziny patolo­gicznej konieczne jest dokonanie analizy zjawiska zarówno z punktu widzenia teorii naukowej, jak i praktyki.

Treść publi­kacji koncen­truje się wokół funkcjo­no­wania współ­cze­snej rodziny i szkoły oraz wystę­pu­ją­cych zjawisk patolo­gicz­nych. W obecnej rzeczy­wi­stości w polskich rodzinach występuje wiele problemów. Znajduje to swoje negatywne odzwier­cie­dlenie w reali­zacji przypi­sa­nych jej funkcji, nieko­rzystnie wpływa na wypeł­nianie zadań opiekuń­czych wobec dzieci. Zmienia się także funkcjo­no­wanie polskiej szkoły, występują zaburzenia w reali­zacji jej funkcji. Podej­mując refleksję nad tą niezwykle istotną proble­ma­tyką warto rozpa­trywać zadania pełnione zarówno przez szkołę, jak i rodzinę – w szerokim kontek­ście społecznym, kultu­rowym czy ekono­micznym.

Część empiryczna książki skupiona jest wokół działań reali­zo­wa­nych przez szkołę w zakresie opieki nad dzieckiem z rodziny patolo­gicznej. Praca z podopiecz­nymi ma nie tylko charakter diagno­styczny, ale również prewen­cyjny i inter­wen­cyjny. Zgroma­dzony w tej części pracy materiał pokazuje ogromny zakres problemów, z jakimi zmagają się zarówno rodziny, jak i szkoły. Zapre­zen­to­wane rozwią­zania stosowane w polskich szkołach wskazują na ogromną deter­mi­nację personelu pedago­gicz­nego w podej­mo­wa­nych działa­niach opiekuń­czych, pomoco­wych. W książce pokazane zostały problemy rodzin i rozwią­zania praktyczne wykorzy­sty­wane w pracy z dziećmi reali­zo­wane nie tylko przez pracow­ników szkół, ale także liczne podmioty zewnętrzne.

Publi­kacja może zostać wykorzy­stana zarówno przez studentów pedago­giki, pracow­ników insty­tucji czy podmiotów zaanga­żo­wa­nych w pracę z rodzinami – a przede wszystkim z dziećmi z rodzin patolo­gicz­nych, ale także przez osoby niezwią­zane z pracą pedago­giczną. Książka umożliwia posze­rzenie wiedzy na temat zjawisk patolo­gicz­nych, funkcjo­no­wania i aktual­nych problemów rodziny i szkoły. Pozwala również na zapoznanie się z publi­ka­cjami niepe­da­go­gicz­nymi skupio­nymi wokół proble­ma­tyki zjawisk patolo­gicz­nych. Tekst może też stanowić wskazanie do dalszych badań naukowych w tym zakresie, podej­mo­wania refleksji nad obszarem opieki nad dzieckiem w szkole i insty­tu­cjach zewnętrz­nych.

Jak być dobrym rodzicem / Justyna Korze­niewska ; [ilustracje: Paweł Osial]. – Warszawa : Wydaw­nictwo RM, cop. 2017.
Sygn. 162727

Dzięki tej książce dowiesz się, jak rozmawiać z dzieckiem i reagować w kłopo­tli­wych sytuacjach wycho­waw­czych.

Bać się czy nie bać docie­kli­wych dziecię­cych pytań i pełnych buntu zachowań nasto­latków? W jaki sposób infor­mować dziecko o sprawach intymnych, trudnych zjawi­skach społecz­nych i niebez­pie­czeń­stwach, a przy tym nie zawsty­dzać, nie wzbudzać niepokoju, nie burzyć pozytywnej wizji świata? Jak rozpo­znawać obszary, w których najczę­ściej dochodzi do konfliktu między rodzicami a dziećmi? Jaką obrać strategię postę­po­wania? W tej książce rodzice znajdą:
– przykłady odpowiedzi na docie­kliwe dziecięce pytania,
– scena­riusze rozwią­zy­wania konflik­to­wych sytuacji,
– infor­macje o rozwoju emocjo­nalnym dziecka od narodzin do nasto­latka, jego rozumieniu świata i typowych reakcjach, pomocne w formu­ło­waniu odpowiedzi na dziecięce pytania oraz we właściwym reago­waniu na kłopo­tliwe zacho­wania.

Integracja senso­ryczna na co dzień / Maria Borkowska, Kinga Wagh. – Wyd. 1, 7 dodr. – Warszawa : Wydaw­nictwo Lekarskie PZWL, 2017.
Sygn. 162728

Integracja senso­ryczna, w popularnym skrócie określana jako SI, jest procesem przetwa­rzania w mózgu infor­macji odbie­ra­nych przez zmysły z naszego ciała oraz otoczenia dla wykorzy­stania ich w codziennym życiu.
Niepra­wi­dło­wości tego procesu objawiają się wystę­po­wa­niem specy­ficz­nych problemów i nazywane są zaburze­niami regulacji procesów senso­rycz­nych. W naszym kraju od kilku­nastu lat obserwuje się stały wzrost rozpo­zna­wania takich zaburzeń u dzieci i w związku z tym zwięk­sza­jące się zainte­re­so­wanie terapią SI.
Terapia ta jest przydatna i skuteczna, zwłaszcza w klasycz­nych posta­ciach zaburzeń integracji senso­rycznej. W tych przypad­kach skutecz­ność jej została potwier­dzona naukowo. W innych rodzajach zaburzeń, takich jak zespół deficytu uwagi lub zespół deficytu uwagi z nadru­chli­wo­ścią (ADHD), upośle­dzenie umysłowe, autyzm oraz genetycznie uwarun­ko­wa­nych zespołach może być terapią wspoma­ga­jącą leczenie podsta­wo­wego schorzenia.
Autorki przed­sta­wiły w poradniku podsta­wowe infor­macje o funkcjo­no­waniu zmysłów, ich dojrze­waniu i procesie integracji oraz proste ćwiczenia, które z powodze­niem można wykonywać opiekując się dzieckiem w domu. Z propo­zycji rodzice i opieku­nowie mogą wybierać pojedyncze ćwiczenia bądź układać możliwe do wykonania zestawy.
Bardzo wskazaną formą są lubiane przez dzieci ćwiczenia rytmiczne i ćwiczenia ze śpiewem lub muzyką. W książce przed­sta­wiono również propo­zycje ćwiczeń przy utworach instru­men­tal­nych wybitnych kompo­zy­torów.

Sztuka, terapia, poznanie : w stronę podejścia indywi­du­ali­zu­ją­cego w badaniach muzyko­te­ra­peu­tycz­nych / Katarzyna Krasoń, Ludwika Konieczna-Nowak. – Warszawa : Wydaw­nictwo Naukowe PWN, cop. 2016.
Sygn. 162729, 162730

Sztuka jako źródło wiedzy o człowieku.
Muzyka w działaniu terapeu­tycznym jako pole badań.
Strategia indywi­du­ali­zu­jąca w badaniu a proces terapeu­tyczny w uspraw­nianiu pacjenta poprzez aktywność muzyczną.
Indywi­du­ali­zu­jące metody badań muzyko­te­ra­peu­tycz­nych.

Zawód psycholog : regulacje prawne i etyka zawodowa / Dorota Bednarek ; konsult. prawna Teresa Gardocka. – Warszawa : Wydaw­nictwo Naukowe PWN, 2016.
Sygn. 162740

Nieza­leżnie od charak­teru i obszaru działal­ności wspó205285lny dla psycho­logów jest szcze­gólny charakter więzi z podmiotem oddzia­ływań i wynika­jące z niego zobowią­zania etyczne.
Książka Doroty Bednarek porząd­kuje wiedzę dotyczącą kontekstu prawnego wykony­wania zawodu psycho­loga, obowią­zu­ją­cych zasad i standardów etycznych oraz sposobów ich reali­zacji. Autorka poruszyła zagad­nienia etyczne specy­ficznie związane z najważ­niej­szymi obszarami zasto­sowań psycho­logii: w diagnozie i inter­wencji psycho­lo­gicznej. Szcze­gó­łowo omówiła etyczne kwestie i zasady dotyczące takich specy­ficz­nych sytuacji, jak: świad­czenie usług na zlecenie strony trzeciej, na odległość, wobec nielet­nich, problem przeciw­dzia­łania dyskry­mi­nacji, prowa­dzenie badań naukowych i publi­ko­wanie ich wyników, oraz wielu innych. Psycho­lo­gowie praktycy oraz studenci psycho­logii znajdą w tej książce zarówno możliwość pogłę­bio­nego zrozu­mienia etycznego wymiaru pracy psycho­loga, jak i wyczer­pu­jący zbiór zasad do zasto­so­wania w codziennej pracy.

Efekt kameleona : psycho­logia naśla­dow­nictwa / Wojciech Kulesza; [redaktor prowa­dząca Anna Raciborska]. – Wyd. 1 dodr. – Warszawa : Wydaw­nictwo Naukowe Scholar, 2017.
Sygn. 162743

Mówimy o papugo­waniu, małpo­waniu, imito­waniu zachowań, o tym, że dziecko jest kalką, kopią lub lustrzanym odbiciem rodzica. Ludzie naśladują swoje zacho­wania. Obser­wu­jemy to zjawisko, patrząc na wiernych w trakcie ceremonii religij­nych, dzieci na placu zabaw, żołnierzy podczas parady. Woody Allen nazwał tę hiperz­dol­ność Leonarda Zeliga – głównego bohatera jego znako­mi­tego filmu – efektem kameleona.

W tej książce Autor opisuje to jedno z kluczo­wych i fascy­nu­ją­cych ludzkich zachowań. Zasta­nawia się, co nam to zacho­wanie daje. Pyta: Czy każdy jest społecznym kamele­onem? Czy różnimy się skłon­no­ściami do naśla­do­wania? Czy da się „tego” nauczyć i do czegoś „to” wykorzy­stać? Czy naśla­dow­nictwo może być szkodliwe?

Książka ta przed­stawia bardzo wszech­stronny, wyczer­pu­jący i anali­tyczny przegląd psycho­lo­gicznej litera­tury na temat naśla­dow­nictwa oraz jego wyznaczników i konse­kwencji. Jest to litera­tura bardzo współ­czesna, często dosłownie z ostatnich paru lat, zaś autor wykazuje się jej dogłębnym zrozu­mie­niem i porusza się po niej z niezwykłą swobodą i erudycją. Książka pozwala czytel­ni­kowi uzyskać pełną orien­tację we współ­cze­snym stanie badań nad naśla­dow­nic­twem i zbliżo­nymi zjawi­skami.
prof. dr hab. Bogdan Wojciszke – fragment recenzji

Współ­czesne tendencje w diagnozie i terapii logope­dycznej / redakcja naukowa Danuta Pluta-Wojcie­chowska, Barbara Sambor. – Gdańsk : Harmonia Univer­salis, 2017.
Sygn. 162744, 162745

Kolejny tom z serii Logopedia XXI Wieku jest pozycją zasłu­gu­jącą na baczną uwagę praktyków i teore­tyków zajmu­ją­cych się logopedią w perspek­tywie diagno­styczno-terapeu­tycznej oraz teore­tyczno-metodo­lo­gicznej. Autorzy poszcze­gól­nych rozdziałów – badacze z Polski, Czech, Rosji, Słowacji, Stanów Zjedno­czo­nych i Włoch – we wnikli­wych i często nowator­skich pracach prezen­tują kierunki refleksji naukowej i praktycznej współ­cze­snej logopedii. Niniejsza monografia ukazuje więc stan obecny logopedii i poprzez ustalenia, które niejed­no­krotnie wyzna­czają nowe obszary badawcze, wychyla się ku przyszłości, zarazem jednak czerpie inspi­racje z bogatego dorobku przeszłych pokoleń badaczy zaburzeń mowy.

Bajki terapeu­tyczne / Maciejka Mazan ; [ilustracje Beata Zdęba ; konsul­tacja meryto­ryczna Lidia Ippoldt]. – Warszawa : PWN Wydaw­nictwo Szkolne sp. z o.o. sp.k., cop. 2017.
Sygn. 162757, 162758

Bajki terapeu­tyczne pokazują, jak radzić sobie z najczę­ściej pojawia­ją­cymi się u dzieci emocjami: nieśmia­łość, strach, zazdrość, nieumie­jęt­ność współ­pracy, radość, smutek. Mają na celu uspoko­jenie emocji, obniżenie lęku, objaśnienie reguł otacza­ją­cego świata.

Scena­riusze zajęć z elemen­tami bajko­te­rapii / Aneta Bartnicka-Kierylak, Karolina Świtaj-Wirtek. – Warszawa : PWN Wydaw­nictwo Szkolne, 2017.
Sygn. 162759, 162760

To 19 scena­riuszy wraz z propo­zy­cjami zabaw dla dzieci młodszych i starszych oraz kartami zadanio­wymi.
Scena­riusze zakładają powta­rzalny układ pracy z grupą przed­szkolną: zabawa powitalna, odczy­tanie bajki przez nauczy­ciela, wspólna analiza treści bajki, zabawy związane z tematem, praca z kartami.

Hejter­stwo : nowa praktyka kulturowa? : geneza, przypadki, diagnozy / pod redakcją Julii Dynkow­skiej, Natalii Lemann, Michała Wróblew­skiego i Anny Zatory. – Łódź : Wydaw­nictwo Uniwer­sy­tetu Łódzkiego, 2017.
Sygn. 162944

Zjawisko hejtu zbadali badacze wielu specjal­ności: kultu­ro­znawcy, litera­tu­ro­znawcy, medio­znawcy, socjo­lo­gowie, psycho­lo­gowie, filozo­fowie, polito­lodzy oraz badacze prawa. Dzięki multi­dy­scy­pli­narnej perspek­tywie czytelnik może się dowie­dzieć o hejcie rzeczy, o których nie miał pojęcia, choć wydawa­łoby się, że jest to zjawisko każdemu dobrze znane, proste i nie wymaga­jące głębokich analiz. A jednak ta książka pokazuje, że jest inaczej. Pokazuje, jak mało możemy wiedzieć o zjawisku, które dobrze znamy. I jak dużo musimy się jeszcze nauczyć.
Prof. dr hab. Paweł Łuków
kierownik Zakładu Etyki UW, redaktor naczelny czaso­pisma „Etyka”

Wiele dotych­czas napisano o sztuce miłości, niewiele natomiast o sztuce niena­wiści. Oczywi­ście zawsze można zadać pytanie, czy to jest sztuka. Hejter­stwo bowiem zalewa nas zewsząd i każe myśleć raczej o miernocie, aniżeli o elitar­ności sztuki. Monografia młodych adeptów nauki jest świeżym spojrze­niem na nowe zjawisko kulturowe.
Prof. dr hab. Jarosław Płuciennik

Odporność psychiczna : strategie i narzędzia rozwoju / Doug Strychar­czyk, Peter Clough ; przekład Sylwia Pikiel. – Sopot : Gdańskie Wydaw­nictwo Psycho­lo­giczne, 2017.
Sygn. 162976

Odporność psychiczna to umiejęt­ność skutecz­nego radzenia sobie z wyzwa­niami, ze stresem i z presją. Deter­mi­nuje ona sposób reago­wania na trudności zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym. Osoby silne i odporne psychicznie wierzą we własne umiejęt­ności, są otwarte na nowe wyzwania i z wytrwa­ło­ścią dążą do celu. Lepiej sobie radzą z poten­cjalnie stresu­ją­cymi sytuacjami, łatwiej znoszą krytykę i nieprzy­chylne uwagi, a porażkę traktują jako okazję do rozwoju osobi­stego. Częściej też odnoszą sukces.

Rozwi­janie odpor­ności psychicznej umożliwia optymalne wykorzy­stanie posia­da­nych umiejęt­ności, a jej pomiar pozwala zapla­nować odpowiednie wsparcie. Przed­sta­wiony przez autorów model odpor­ności psychicznej i kwestio­na­riusz do jej oceny są cennymi narzę­dziami w procesie rekru­tacji pracow­ników, w zarzą­dzaniu talentami czy w plano­waniu awansu. Umożli­wiają także precy­zyjne określenie potrzeb szkole­nio­wych i rozwo­jo­wych. Są powszechnie stosowane w biznesie, edukacji, służbie zdrowia, sporcie i życiu społecznym.

Pedagog społeczny : teoria i praktyka działal­ności społecznej / pod redakcją Arkadiusza Żukie­wicza. – Łódź : Wydaw­nictwo Uniwer­sy­tetu Łódzkiego, 2017.
Sygn. 162980, 162981

Publi­kacja wpisuje się w nurt badań łódzkiej szkoły pedagogów społecz­nych odwołu­ją­cych się do tradycji repre­zen­to­wanej przez twórczynię tej dyscy­pliny naukowej, Helenę Radlińską. Autorzy postawili sobie za cel przed­sta­wienie sylwetki pedagoga społecz­nego, kontek­stów i przestrzeni jego działal­ności, uwzględ­nili przy tym również nowe wyzwania wynika­jące ze zmian społecz­nych w otoczeniu. W drugiej części publi­kacji Czytel­nicy znajdą liczne odnie­sienia do praktyki działania pedagogów społecz­nych, np. pracy asystentów rodzin­nych, kwestii psychia­trii środo­wi­skowej czy też rewita­li­zacji społeczno-pedago­gicznej.

„Rola pedagoga społecz­nego nadal nie jest jedno­znacznie rozpo­zna­wana w przestrzeni społecznej. Fakt ten, który może jedynie zaska­kiwać (posiadamy bardzo bogaty dorobek naukowy z pedago­giki społecznej dzięki wybitnym jej twórcom), stanowi także inspi­rację do kolejnych wyzwań, bowiem zarówno zasług twórców, jak i ich współ­cze­snych konty­nu­atorów dla rozwoju tej dyscy­pliny naukowej, tworzenia wielu szkół naukowych oraz wkładu w rozwój społe­czeń­stwa nie wolno zapominać. Ponieważ znacząco posze­rzyło się też pole praktyki działania pedagoga społecz­nego, na analizę naukową zasługują wszystkie aktyw­ności dotąd nieroz­po­zna­wane w kręgu jego działania”.
Z recenzji prof. dr hab. Barbary Kromo­lic­kiej (Uniwer­sytet Szcze­ciński)

Źródło :
www​.cedewu​.pl
www​.rm​.com​.pl
www​.pzwl​.pl
www​.ksiegarnia​.pwn​.pl
www​.scholar​.com​.pl
www​.harmonia​.edu​.pl
www​.wydaw​nictwo​.uni​.lodz​.pl
www​.gwp​.pl

Mutyzm : zagad­nienia teorii i praktyki / Anna Skoczek. – Kraków : Akademia Ignatianum : Wydaw­nictwo WAM, 2017.
Sygn. 162565

Książka jest monografią zasłu­gu­jącą na baczną uwagę praktyków i teore­tyków logopedii, psycho­logii i pedago­giki oraz studentów tych kierunków. W opraco­waniu została wyłożona autorska metoda inter­pre­tacji i terapeu­tycz­nego postę­po­wania (w aspekcie poznaw­czym, diagno­stycznym i rewali­da­cyjno-leczni­czym) z mutyzmem – zaburze­niem rozwo­jowym i komuni­ka­cyjnym trudnym takso­no­micznie, defini­cyjnie, diagno­stycznie i terapeu­tycznie, gdyż wymaga­jącym procedur inter- i trans­dy­scy­pli­nar­nych. Zostały w monografii wprowa­dzone w sposób ustruk­tu­ry­zoway liczne terminy i pojęcia należące do przestrzeni logopedii jako nauki, ale czerpiące z osiągnieć m.in. psychia­trii dziecięcej, psycho­logii klinicznej, pedago­giki specjalnej i terapeu­tycznej.

Z recenzji dra hab. prof. UP Mirosława Michalika

Niezwy­czajni ludzie : nowe spojrzenie na autyzm / Barry M. Prizant, Tom Fields-Meyer ; przekład Joanna Bilmin-Odrowąż. – Kraków ; Wydaw­nictwo Uniwer­sy­tetu Jagiel­loń­skiego, 2017.
Sygn. 162567

Obowiąz­kowa lektura dla rodziców, nauczy­cieli, terapeutów i opiekunów osób z autyzmem.
Umożliwia spojrzenie na świat ludzi ze spektrum autyzmu od wewnątrz, zapewnia współ­czu­jącą, głęboką perspek­tywę, która dodaje nadziei i podnosi na duchu specja­li­stów i członków rodziny, ukazując autyzm nie jako strasz­liwą niepeł­no­spraw­ność, lecz jako niezwykły wymiar człowie­czeń­stwa. Na książkę składają się inspi­ru­jące historie będące rezul­tatem 40-letniego doświad­czenia dr. Prizanta, zdobytego podczas pracy na uniwer­sy­te­tach, w szkołach, szpita­lach oraz świad­czenia usług w ramach prywatnej praktyki.

„Mistrzowski traktat postu­lu­jący niezbędne zmiany w naszym postrze­ganiu osób z autyzmem oraz udzie­laniu im pomocy. To lektura dla rodziców i wszyst­kich świad­czą­cych profe­sjo­nalne usługi osobom z poważnymi niepeł­no­spraw­no­ściami – nie tylko tym z autyzmem. Mam nadzieję, że ta wyjątkowa książka przyniesie zmianę myślenia i praktykę zgodną z jej założe­niami”.
dr David E. Yoder, Wydział Nauk o Zdrowiu,
Wyższa Szkoła Medyczna Uniwer­sy­tetu Karoliny Północnej, Chapel Hill

„Jest to najbar­dziej przepeł­niona empatią i głęboką mądrością książka o autyzmie, jaką do tej pory przeczy­tałem. Empatyczna i mądra publi­kacja o byciu człowie­kiem. Nie da się przecenić przemie­nia­jącej mocy tej książki: otwiera serce, poszerza zakres widzenia tam, gdzie panowała tylko mgła, i inspiruje do głębo­kiego spojrzenia na coś, co wywoły­wało jedynie odruchową reakcję”.
Rabin Bradley Shavit Artson, Amery­kański Uniwer­sytet Żydowski

Pedeu­to­logia : konteksty, dylematy, impli­kacje / Krystyna Duraj-Nowakowa. – Kraków : Akademia Ignatianum : Wydaw­nictwo WAM, 2016.
Sygn. 162573, 162574p

Prof. zw. dr hab. Krystyna Duraj-Nowakowa przed­kłada w książce wyniki całościo­wych i syste­ma­tycznie aktuali­zo­wa­nych, rozle­głych studiów litera­tu­ro­wych oraz empirycz­nych poszu­kiwań argumentów i wyjaśnień dla rozstrzy­gania problemów obecnych w trzech wybranych obszarach tematycz­nych współ­cze­snej pedago­giki i pedeu­to­logii:
1.Całościowe konteksty teore­tyczno-episte­mo­lo­giczne oraz metodo­lo­giczne pedago­giki i pedeu­to­logii
2.Dylematy i rozterki profesji nauczy­ciela i pedagoga akade­mic­kiego
3.Implikacje teore­tyczno-wdroże­niowe wypro­wa­dzone z analiz i inter­pre­tacji w całej książce.

Ambiwa­lentne postrze­ganie, stawianie i komen­to­wanie problemów przez Autorkę może otwierać konsy­tu­acje, czyli przestrzenie dla nowych dyskusji i własnych refleksji czytel­ników nad pedeu­to­logią. Może więc także stymu­lować do formu­ło­wania nowszych zagadnień na szersze tematy pedago­gicz­nych kontek­stów. Może również pomóc w pielę­gno­waniu dobrych tradycji pedeu­to­logii, utrzy­ma­nych między jej wizjami techno­lo­giczną a humani­styczną. Istotne jest także podej­mo­wanie przez Autorkę nieła­twych, bieżących kwestii i podkre­ślanie szans koniecz­nych zmian prospek­tyw­nych.
Monografia, opraco­wana w formie scalonych esejów, jest adreso­wana do adeptów pedago­giki, głównie do studentów trzeciego stopnia studiów, czyli dokto­rantów – jako poten­cjal­nych kandy­datów na pedagogów naukowo i zawodowo uprawia­ją­cych dydaktykę/pedagogikę szkoły wyższej i pedeu­to­logię. Jest ona kierowana także do osób zainte­re­so­wa­nych kwestiami związa­nymi z przygo­to­wa­niem akade­mickim i pracą zawodowo-naukową nauczy­cieli i pedagogów w okresie kolejnych (po 1999 r.), radykal­nych zmian progra­mo­wych i struk­tu­ral­nych systemu szkol­nictwa.

Rozwój nauczy­ciela : od wczesnej do późnej dorosłości / redakcja naukowa Joanna M. Łukasik, Norbert G. Pikuła, Katarzyna Jagielska. – Kraków : Oficyna Wydaw­nicza „Impuls“, 2016.
Sygn. 162590

Książka Rozwój nauczy­ciela – od wczesnej do późnej dorosłości podejmuje zagad­nienia specyfiki pracy nauczy­ciela przez pryzmat jego profe­sjo­na­lizmu i rozwoju zawodo­wego. Szkolna rzeczy­wi­stość ujęta w formal­no­prawne ramy wyznacza każdemu nauczy­cie­lowi konkretne funkcje i zadania. Anali­zując te najbar­dziej aktualne, można powie­dzieć, że preferuje się model nauczy­ciela o rozsze­rzonym profilu zawodowym i otwartym podejściu do wykony­wa­nych zadań. Aby im sprostać, nauczy­ciel musi ustawicznie się dosko­nalić, rozwijać, poddawać refleksji codzienną rzeczy­wi­stość i szukać nowych rozwiązań. A robi to po, aby łatwiej wchodzić w sytuacje eduka­cyjne, które z jednej strony są oczywiste, a z drugiej – jeszcze nieznane. Zmienia­jące się sytuacje zawodowe stawiają nauczy­cieli przed koniecz­no­ścią ciągłego uczenia się nowych zachowań.

Rozpo­znanie kierunku rozwoju zawodo­wego i osobi­stego, rozumienia profe­sjo­na­lizmu i dominu­ją­cych tendencji są dla nauczy­cieli podstawą do wdrażania nowych koncepcji edukacji, dokształ­cania i dosko­na­lenia. Wielość podej­mo­wa­nych analiz pozwoliła na przyjęcie w układzie książki trzech głównych dysku­syj­nych odsłon, które koncen­trują się wokół nastę­pu­ją­cych zagadnień:
I. Kariera zawodowa nauczy­ciela
II. Jakość pracy i życia nauczy­cieli – średnia dorosłość
III. Aktywność i rozwój emery­to­wa­nych nauczy­cieli

Współ­czesna edukacja : wielo­płasz­czy­zno­wość zadań / redakcja naukowa Joanna Skibińska i Justyna Wojcie­chowska. – Kraków : Wydaw­nictwo Libron – Filip Lohner, copyright 2016.
Sygn. 162599

[…] do rąk czytel­ników trafia książka stano­wiąca efekt zbiorowej pracy kilku­nastu autorów, w większości pracow­ników naukowo-dydak­tycz­nych różnych uczelni, ale i praktyków, którzy podjęli namysł nad wielo­płasz­czy­zno­wo­ścią zadań współ­cze­snej edukacji. Z punktu widzenia dydak­tycznej idei wzajem­nego przeni­kania się myśli naukowej oraz rozwiązań i wdrożeń praktycz­nych, wychodząc naprzeciw koniecz­ności współ­pracy i współ­dzia­łania wszyst­kich podmiotów uczest­ni­czą­cych w organi­zacji i przebiegu procesu kształ­cenia (zarówno w warstwie refleksji naukowej, jak i reali­za­cyjnej), podjęcie tej proble­ma­tyki należy uznać za cenne i uzasad­nione.
Fragment recenzji prof. nadzw. dr hab. Anny Karpiń­skiej

Monografia […] sygna­li­zuje najistot­niejsze zagad­nienia współ­cze­snej edukacji, które odpowiednio odczytane przez reflek­syj­nego czytel­nika – składają się na obraz kierunków jej rozwoju […]. Tytuł monografii […] zwraca uwagę na fakt, że współ­czesna edukacja – po pierwsze – implikuje wielość zadań, a może nawet trafniejsze byłoby tu słowo „wyzwań”, po wtóre – uwikłana jest w wiele różno­rod­nych kontek­stów. Te dwie okolicz­ności stwarzają […] szerokie pole do podej­mo­wania tematyki rozważań […], co w rezul­tacie zaowo­co­wało warto­ściową pozycją na rynku współ­cze­snych prac pedago­gicz­nych.
Fragment recenzji prof. nadzw. dr. hab. inż. Janusza Morbit­zera

Współ­czesne modele i strategie resocja­li­zacji / redakcja naukowa Robert Opora, Radosław Breska, Joanna Jezierska, Małgo­rzata Piecho­wicz. – Warszawa : Difin, 2017.
Sygn. 162600, 162601

Każdy w swoim życiu styka się ze zjawi­skami patologii społecznej. Warto zauważyć, że istnieje szereg publi­kacji koncen­tru­ją­cych się wyłącznie na teore­tycz­nych zagad­nie­niach. Niniejsza książka jest próbą zbudo­wania pomostu pomiędzy teorią a praktyką resocja­li­za­cyjną. Zakłada wskazanie nowych kierunków badaw­czych i metodycz­nych.

Publi­kacja skiero­wana jest do osób, które chcą się dowie­dzieć, jak umiejętnie łączyć teorię z praktyką, aby skutecznie osiągać zamie­rzone cele wycho­wawcze, terapeu­tyczne i resocja­li­za­cyjne. Czytel­nicy dowiedzą się, jakie są współ­czesne tendencje w resocja­li­zacji oraz jakie dylematy pojawiają się w pracy wycho­waw­czej. Obok pracow­ników insty­tucji podej­mu­ją­cych działania na rzecz osób narusza­ją­cych normy społeczne i ich rodzin publi­kacja, ze względu na opisywane badania naukowe, zainte­re­suje również badaczy tych zagadnień.

Książka prezen­tuje nowator­skie spojrzenie na zagad­nienia dotyczące resocja­li­zacji. Celem publi­kacji jest opisanie modeli resocja­li­za­cyj­nych oraz praktycz­nych strategii przydat­nych w pracy resocja­li­za­cyjnej z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi. Poznanie przed­sta­wio­nych w niej treści sprawi, że czytel­nicy z większą odwagą i pewnością będą rozwią­zywać problemy w obszarze zjawisk patologii społecznej. Zdobytą wiedzę będą mogli wykorzy­stywać dla siebie oraz innych, poznają wiele nowych i intere­su­ją­cych sposobów rozumienia inter­wencji resocja­li­za­cyj­nych. Jedno­cze­śnie będą mogli również uniknąć wielu konfliktów, dzięki czemu poczują się lepiej i zaczną pewniej wykonywać swoją pracę.

Nauczy­ciel wczesnej edukacji kreatorem środo­wiska eduka­cyj­nego dziecka / pod redakcją Elżbiety Płóciennik, Doroty Radzi­kow­skiej. – Łódź : Wydaw­nictwo Uniwer­sy­tetu Łódzkiego, 2016.
Sygn. 162685, 162686

Przeka­zy­wana do rąk Czytel­nika książka to kolejny tom podej­mu­jący tematykę nauczy­ciela wczesnej edukacji (seria „Wczesna Edukacja”) pod redakcją pracow­ników Katedry Pedago­giki Wieku Dziecię­cego Uniwer­sy­tetu Łódzkiego. W każdej kolejnej publi­kacji z tej serii autorzy zajmują się nowym ważnym problemem dotyczącym podmiotu badań – nauczy­ciela wczesnej edukacji. W prezen­to­wanym tomie koncen­trują się na analizie i opisie, organi­zo­wa­nego przez nauczy­ciela, środo­wiska eduka­cyj­nego sprzy­ja­ją­cego uczeniu się dzieci. Podejmują próbę nie tylko prezen­tacji, lecz także wyzna­czenia kierunku rozwoju alter­na­tyw­nych sposobów, które mają prowadzić do pożąda­nych zmian w edukacji przed­szkolnej i wczesnosz­kolnej, umożli­wia­ją­cych urzeczy­wist­nianie postulatu stymu­lo­wania wszech­stron­nego rozwoju dziecka.

W tej samej serii ukazały się publi­kacje: Nauczy­ciel wczesnej edukacji wobec zmian społeczno-kultu­ro­wych (red. Wiesława Leżańska, Aleksandra Feliniak) oraz Nauczy­ciel wczesnej edukacji. Rozwi­janie kompe­tencji zawodo­wych (red. Wiesława Leżańska, Dorota Radzi­kowska).

Ocena pracy nauczy­ciela i dyrektora od 1 stycznia 2017 r. : praktyczne porady, zasady postę­po­wania i wzory dokumentów / [autorzy Michał Kowalski, Dariusz Dwojewski, Dariusz Skrzyński]. – Warszawa : Oświata Grupa Wydaw­nicza – Wydaw­nictwo Wiedza i Praktyka, copyright 2017.
Sygn. 162690

Publi­kacja stanowi omówienie zasad oceniania nauczy­ciela i dyrektora po 1 stycznia 2017 r. Wyjaśnia na 22 przykła­dach poszcze­gólne etapy procedury oceny pracy z podaniem elementów które uległy modyfi­kacji. Wskazuje różnice w ocenie nauczy­ciela i dyrektora. Uwzględnia fakt, że nastąpiła zmiana podmiotu dokują­cego oceny dyrektora i odwołuje się do nowego rozpo­rzą­dzenia w sprawie oceny. Omawia konse­kwencje kadrowo-płacowe uzyskania określonej noty. Całość dopełnia 16 wzorów dokumentów do wykorzy­stania.

Oświata i wycho­wanie jako zadanie publiczne gmin : czynniki wpływa­jące na efektyw­ność wydatków budże­to­wych / Aneta Kaczyńska. – Warszawa : CeDeWu, 2017.
Sygn. 162692

Publi­kacja stanowi komplek­sową analizę problemu pomiaru efektyw­ności wydatków budże­to­wych gmin na oświatę i wycho­wanie oraz określenie czynników na nią wpływa­ją­cych. Ponadto w książce przed­sta­wiono zagad­nienia dotyczące zmienia­ją­cego się prawa oświa­to­wego ze szcze­gólnym uwzględ­nie­niem reformy systemu oświaty w 2017 r., źródeł finan­so­wania zadań oświa­to­wych i wycho­waw­czych oraz związa­nych z nimi wydatków, a także przyto­czono liczne przykłady wniosków z badań ze światowej litera­tury przed­miotu. Publi­kacja zainte­re­suje zarówno naukowców zajmu­ją­cych się tą tematyką, jak i decydentów samorządu teryto­rial­nego. Zapro­po­no­wane ujęcie wskaza­nego, złożonego zagad­nienia badaw­czego stanowi bowiem propo­zycję dla stworzenia narzędzia anali­tycz­nego, które może być zaimple­men­to­wane w polskich samorzą­dach.

„Z uwagi na zawiłości i częste zmiany polskiego systemu oświaty i wycho­wania i jego finan­so­wania ze źródeł publicz­nych na szczeblu samorzą­dowym w połączeniu z proble­mami badania efektyw­ności wydat­ko­wania tych środków podjęta tematyka odznacza się wysokim stopniem trudności. Samo podjęcie i realne wykonanie badania efektyw­ności wydatków publicz­nych gmin, dodatkowo wzmoc­nione badaniem nad doborem najbar­dziej istotnych czynników mających wpływ na tę efektyw­ność, byłoby dużym wyzwaniem nawet dla doświad­czo­nego badacza.“
prof. dr hab. Krystyna Brzozowska, prof. zw. Uniwer­sy­tetu Szcze­ciń­skiego

„Niewąt­pliwą zaletą pracy są dokonane zesta­wienia i porząd­ko­wania. Wyeks­po­nować należy badanie własne, które zostało zapro­jek­to­wane i przepro­wa­dzone przez Autorkę. Pozwoliło ono na wycią­gnięcie intere­su­ją­cych wniosków i konkluzji oraz zreali­zo­wanie posta­wio­nego celu badaw­czego.“
dr hab. Paweł Kowalik, prof. nadzw. Uniwer­sy­tetu Ekono­micz­nego we Wrocławiu.

Prezen­tacje naukowe : praktyczny poradnik dla studentów, dokto­rantów i nie tylko / Piotr Wasylczyk. – Warszawa : Wydaw­nictwo Naukowe PWN, 2017.
Sygn. 162697, 162698

Ilu ciekawych, inspi­ru­ją­cych prezen­tacji wysłu­cha­li­ście ostatnio na konfe­ren­cjach naukowych, uczel­nia­nych semina­riach i wydzia­ło­wych konwer­sa­to­riach? Osobiste staty­styki autora książki (obejmu­jące głównie dziedzinę fizyki, inżynierii materia­łowej i nauki o życiu) wskazują na około 10 – 20%. Reszta wystąpień jest często trudna do zniesienia przez dwadzie­ścia, nie mówiąc już o czter­dziestu pięciu minutach.

Czy musi tak być? Czy można inaczej opowiadać o nauce, o często niezwykle złożonych zagad­nie­niach, którymi zajmujemy się w labora­to­riach, biblio­te­kach i na wykopa­li­skach? A jeśli tak, jak to robić?

Jak z infor­macji i danych, którymi dyspo­nu­jemy, stworzyć intere­su­jącą opowieść?
Jak mówić zrozu­miale o trudnych zagad­nie­niach?
Jak opowie­dzieć o swoich badaniach naukowych tak, by zainspi­rować widownię?
Jak nie nudzić słuchaczy?
Czy można wygłosić świetną prezen­tację bez slajdów?
Jak zapanować nad konfe­ren­cyjną tremą?
Jak sobie poradzić ze złośli­wymi pytaniami?

Na te i wiele innych pytań odpowiada Piotr Wasylczyk, fizyk z Uniwer­sy­tetu Warszaw­skiego z kilku­na­sto­letnim stażem konfe­ren­cyjnym i krótszym, ale bardzo inten­sywnym doświad­cze­niem w nauczaniu sztuki prezen­tacji naukowych. Autor w swobodnej formie prowadzi czytel­nika przez proces projek­to­wania, tworzenia i wygła­szania prezen­tacji – od pierw­szych szkiców ołówkiem na kartce po konfe­ren­cyjną scenę. Proponuje wiele nieoczy­wi­stych rozwiązań: od ćwiczeń w pisaniu bajek i wierszyków po prezen­tacje na tablicy, od slajdów bez tekstu po użycie spekta­ku­lar­nych rekwi­zytów. A wszystko po to, by odcza­rować niezro­zu­miałe, nudne wystą­pienia, odczy­ty­wane monotonnym głosem z kartki przez prele­gentów stojących tyłem do sali.

Po przeczy­taniu tej książki twoje prezen­tacje naukowe już nigdy nie będą takie jak dotąd.

•Książka nie tylko przed­stawia cechy dobrych prezen­tacji naukowych, lecz także zawiera wiele praktycz­nych ćwiczeń, które pozwalają zdobyć nowe umiejęt­ności potrzebne przy wymyślaniu, projek­to­waniu i wygła­szaniu prezen­tacji.
•Prowadzi czytel­nika krok po kroku od selekcji materiału do prezen­tacji, przez wybór struktury opowia­dania, aż do ćwiczeń ułatwia­ją­cych efektywną pracę z głosem i ciałem na scenie.
•Prezen­tuje na przykła­dach jak z przeła­do­wa­nych infor­ma­cjami, nieczy­tel­nych slajdów zrobić świetne ilustracje do konfe­ren­cyj­nego wystą­pienia.
•Podaje praktyczne wskazówki, kiedy i jak używać rekwi­zytów.
•Zawiera konfe­ren­cyjny savoir-vivre w pigułce.
•Osobny rozdział poświę­cony jest przygo­to­wy­waniu plakatów konfe­ren­cyj­nych.

Książka jest adreso­wana do studentów, dokto­rantów i naukowców, którzy chcą w zrozu­miały, ciekawy i inspi­ru­jący sposób prezen­tować wyniki swoich badań na konfe­ren­cjach, sympo­zjach czy semina­riach.

Szkoła neuronów: o nasto­lat­kach, kompro­mi­sach i wycho­waniu / Marek Kaczma­rzyk. – Słupsk : Wydaw­nictwo Dobra Litera­tura, 2017.
Sygn. 162716

Trudności w porozu­mie­waniu się z dorosłymi, łamanie reguł, narażanie się na ryzyko, niechęć do spraw­dzo­nych metod rozwią­zy­wania problemów, kłopoty z zasypia­niem… To tylko niektóre z elementów codzien­ności nasto­latka, dodatkowo stojącego dzisiaj w obliczu problemów i zadań, z którymi nie mieliśmy do czynienia w historii naszego gatunku. Jaki jest praktyczny sens etapu życia, w którym wszystko robimy inaczej niż trzeba?

Najnowsze odkrycia neuronauk, zwłaszcza związane z rozwojem ośrod­ko­wego układu nerwowego, wyjaśniają wiele zjawisk dotyczą­cych zachowań nasto­latków, które wcześniej były dla nas niezro­zu­miałe i uważa­liśmy za szkodliwe. Z propo­no­wanej przez autora perspek­tywy konflikt pokoleń jest nie tylko zrozu­miały, ale wręcz konieczny. Napięcie pomiędzy ludźmi będącymi na różnym etapie rozwoju jest tu siłą, która właściwie wykorzy­stana służy interesom obu stron.

Szkoła wspólnych działań czyli O relacjach i współ­pracy / Jarosław Kordziński. – Warszawa : Wolters Kluwer Polska, 2017.
Sygn. 162717

W funkcjo­no­wanie szkoły wpisana jest współ­praca wielu podmiotów – organi­zo­wana przez nauczy­cieli, ale angażu­jąca uczniów współ­dzia­ła­ją­cych zarówno ze sobą, jak i z nauczy­cie­lami oraz rodziców. Podej­mo­wanie wspólnych działań oraz zespołowe uczenie się sprzyjają indywi­du­al­nemu rozwojowi, zwięk­szają efektyw­ność oddzia­ływań eduka­cyj­nych na uczniów, a przede wszystkim wzmac­niają rozwój szkoły jako organi­zacji uczącej się. Efektem zaanga­żo­wania wielu podmiotów jest także wzrost skutecz­ności pracy szkoły oraz zwięk­szenie jej roli w środo­wisku, a co za tym idzie – wzmoc­nienie jej konku­ren­cyj­ności wobec innych podobnych placówek działa­ją­cych na tym samym terenie.

W książce czytelnik znajdzie m.in.:
•praktyczne odnie­sienia do przepisów prawa określa­ją­cych zadania dyrek­torów szkół w ramach nadzoru pedago­gicz­nego na zarzą­dzanie szkołą i zespołami nauczy­ciel­skimi,
•rozwią­zania dotyczące organi­zacji pracy nauczy­cieli z uczniami oraz współ­pracy z ich rodzicami, a także współ­pracy z innymi nauczy­cie­lami,
•gotowe propo­zycje i rozwią­zania w zakresie nawią­zania i rozwoju współ­pracy, które można wykorzy­stać w pracy na rzecz szkół.

Publi­kacja przezna­czona jest dla nauczy­cieli, dyrek­torów szkół oraz rodziców. Zainte­re­suje także studentów kierunków pedago­gicz­nych.

Źródło :

www​.wydaw​nictwo​.ignatianum​.edu​.pl
www​.wuj​.pl
www​.impul​so​fi​cyna​.com​.pl
www​.libron​.pl
www​.difin​.pl
www​.wydaw​nictwo​.uni​.lodz​.pl
www​.fabry​ka​wiedzy​.com
www​.cedewu​.pl
www​.ksiegarnia​.pwn​.pl
www​.dobra​li​te​ra​tura​.pl
www​.wolter​skluwer​.pl
www​.profinfo​.pl

Praca z dzieckiem z ADHD / [autor Sylwia Walerych]. – Warszawa : Wydaw­nictwo Wiedza i Praktyka – Grupa Wydaw­nicza Oświata, 2017.
Sygn. 162455

W tej publi­kacji zamiesz­czono listę objawów, których wystę­po­wanie konieczne jest do posta­wienia diagnozy stwier­dza­jącej u dziecka zespół nadpo­bu­dli­wości psycho­ru­chowej (ADHD). Zapre­zen­to­wano także typowe problemy szkolne spowo­do­wane objawami ADHD. Wymie­niono wskazówki, w jaki sposób zorga­ni­zować pomoc psycho­lo­giczno-pedago­giczną oraz jakich zasad przestrzegać, by pomóc takiemu dziecku.

Bezpie­czeń­stwo : programy promocji / Brunon Hołyst. – Warszawa : Wydaw­nictwo Naukowe PWN SA, 2017.
Sygn. 162522, 162523

Promocja bezpie­czeń­stwa to działania zmierza­jące do jego upowszech­niania, lanso­wania i popula­ry­zacji. Układ i zakres tomu V – podobnie jak w poprzed­nich czterech tomach cyklu – jest spójny i ciekawie ujęty. Poza promocją bezpie­czeń­stwa w wymiarze indywi­du­alnym i społecznym Czytelnik znajdzie w nim między innymi rozwa­żania o inicja­to­rach i organi­za­to­rach działań, o grupach społecz­nych, które należy objąć szcze­gólnym oddzia­ły­wa­niem w zakresie tej promocji, oraz o wykorzy­staniu zdobyczy techniki w promo­waniu bezpie­czeń­stwa.

Edukacja w PRL / pod redakcją Moniki Wiśniew­skiej. – Warszawa : Wydaw­nictwo Uniwer­sy­tetu Kardynała Stefana Wyszyń­skiego, 2016.
Sygn. 162530

Czytając kolejne części książki, Czytelnik szybko zrozumie, jak tragicznym okresem wpływa­jącym na naszą teraź­niej­szość był czas PRL. Ekspe­ry­ment tzw. polityki oświa­towej pozbawił kolejne pokolenia umiejęt­ności odnaj­dy­wania się w złożonym świecie. Efektem edukacji szkolnej stało się powszechne mniemanie o niezmien­ności świata, a w konse­kwencji pozbycie się pojęć i stanów już niedo­stęp­nych.

Filmo­te­rapia : teoria i praktyka / Małgo­rzata Kozubek. – Gdańsk : Wydaw­nictwo Słowo/Obraz Terytoria, 2016.
Sygn. 162532, 162533

„Książka Małgo­rzaty Kozubek jest pierwszym w polskiej litera­turze przed­miotu naukowym opraco­wa­niem zagad­nienia filmo­te­rapii. […] Przesłanki tej metody autorka analizuje w rozległym kontek­ście kultury terapeu­tycznej, a także w ramach proble­ma­tyki stricte filmo­znaw­czej, związanej z percepcją filmu”.
Tadeusz Szcze­pański
 „Małgo­rzata Kozubek zadaje pytanie o możli­wości teore­tyczne, a także o szanse praktycznej skutecz­ności wykorzy­stania filmu do psycho­te­rapii, a zwłaszcza do psycho­te­rapii stoso­wanej w ramach resocja­li­zacji młodzieży społecznie nieprzy­sto­so­wanej. Tak określony cel książki może mieć zasto­so­wanie podwójne, teore­tyczne i praktyczne […], co w przypadku pracy z dziedziny humani­styki jest wartością rzadką i cenną”.
Tadeusz Lubelski

Filozofia kształ­cenia : wycho­wanie i nauczanie / Adolf E. Szołtysek. – Kraków : Oficyna Wydaw­nicza „Impuls“, 2017.
Sygn. 162534

Monografia „Filozofia kształ­cenia“ stanowi dopeł­nienie monografii „Filozofia pedago­giki“ i monografii „Filozofia edukacji“. Oś monografii wyzna­czają dwie diady: biolo­giczne rozwi­janie człowieka – kulturowe kształ­to­wanie człowieka, wydoby­wanie predys­po­zycji wrodzo­nych człowieka – eduka­cyjne kształ­to­wanie człowieka.
Fragment Wstępu

Gdy dziecko ma problemy z czytaniem / Kazimierz Słupek. – Gdańsk : Wydaw­nictwo Harmonia – Grupa Wydaw­nicza Harmonia, 2017.
Sygn. 162535

Sprawny odbiór infor­macji przeka­zy­wa­nych za pomocą języka pisanego, czyli umiejęt­ność czytania, jest najważ­niejszą umiejęt­no­ścią, jaką powinni opanować uczniowie w młodszych klasach szkoły podsta­wowej. Jest to warunek co prawda nie wystar­cza­jący, ale bezwzględnie konieczny do radzenia sobie na kolejnych etapach edukacji. Książka ta adreso­wana jest zarówno do terapeutów pedago­gicz­nych prowa­dzą­cych zajęcia korek­cyjno-kompen­sa­cyjne i nauczy­cieli edukacji wczesnosz­kolnej, jak i do rodziców chcących pomóc swoim dzieciom w opano­waniu trudnej sztuki czytania. Zawiera ona szereg praktycz­nych wskazówek do pracy z dziećmi ryzyka dysleksji i z każdym dzieckiem mającym trudności w czytaniu.

Godzina wycho­wawcza : rozmowy o polskiej szkole / Aleksandra Szyłło. – Wołowiec : Wydaw­nictwo Czarne, 2017.
Sygn. 162536

Temat nauki i wycho­wania nigdy nie traci aktual­ności: przez system edukacji przechodzą kolejne pokolenia i właśnie tam, w szkole, kształ­tują się przyszli obywatele. A przynaj­mniej tak powinno być. Tymczasem kolejne reformy i próby udosko­na­lenia systemu wcale nie sprawiają, że szkoły stają się lepsze. Rodzice, nauczy­ciele i wreszcie uczniowie mają tylko wrażenie pogłę­bia­ją­cego się chaosu, a niektórzy nie wahają się porów­nywać współ­cze­snej szkoły do koszar czy więzienia. Aleksandra Szyłło posta­no­wiła zbadać, dlaczego polska edukacja od lat zmaga się z tak poważnymi proble­mami, oraz zapytać, jaka mogłaby i powinna być nasza szkoła. Jej rozmówcy, specja­liści od edukacji i wycho­wania, odpowia­dają na pytania, „dlaczego jest, jak jest?” i „co zrobić, żeby było inaczej?”, ale przywo­łują też wspomnienia i dzielą się własnymi doświad­cze­niami. Mówią o tym, po co nam szkoła, a przede wszystkim – wycho­wanie.

Jak bawić się i uczyć z pasją? : zasto­so­wanie narzędzi myślowych TOC w pracy z dziećmi / Dorota Kamińska. – Wydanie 2. popra­wione. – Kraków : CEBP 24.12, 2017.
Sygn.. 162538

TOC (Theory of Constrains – teoria ograni­czeń) to program, który pozwala na identy­fi­kację i zarzą­dzanie ograni­cze­niami wystę­pu­ją­cymi w otacza­jącym nas świecie (ograni­czenia rozumiane są jako czynniki spowal­nia­jące reali­zację wyzna­czo­nych celów). Poradnik w prosty sposób omawia teorię ograni­czeń oraz prezen­tuje spraw­dzone rozwią­zania, stano­wiące autorskie pomysły dotyczące praktycz­nego zasto­so­wania narzędzi TOC, ze szcze­gólnym uwzględ­nie­niem aspektu pracy z dziećmi w wieku przed­szkolnym i wczesnosz­kolnym, niepo­sia­da­ją­cymi jeszcze umiejęt­ności czytania i pisania. Książka została stworzona z myślą o twórczych i poszu­ku­ją­cych niestan­dar­do­wych rozwiązań metodycz­nych nauczy­cie­lach, którzy chcą uczynić proces eduka­cyjny wycho­wanków fascy­nu­jącą podróżą do krainy nauki poprzez zabawę.

Jak sobie radzić z trudnymi ludźmi / Gill Hasson. – Warszawa : Wydaw­nictwo Naukowe PWN, 2017.
Sygn. 162539

Wiecznie nieza­do­wo­lony szef. Teściowa, która przy każdej sposob­ności wypomina ci przypa­lony zeszło­roczny obiad. Przyja­ciółka, która odwołuje wszystkie spotkania „za pięć dwunasta”. Współ­pra­cownik, który krytykuje wszystkie twoje pomysły, ale broni się przed podaniem własnych. Nasto­letni syn, który mamrocze pod nosem obelgi i przekleń­stwa.
Wśród trudnych ludzi znajdziemy osoby jawnie agresywne i wrogie, agresywne w sposób pośredni oraz osoby bierne sprawia­jące wrażenie bezwol­nych i ulega­ją­cych wszelkim wpływom. To samo zacho­wanie w jednej sytuacji możemy odebrać jako neutralne, w innej – jako budzące złość i frustrację.
Gill Hasson prowadzi nas przez galerię trudnych postaci, pokazując, z czego wynikają zacho­wania, których nie możemy znieść, i jak możemy wybrnąć z proble­mo­wych sytuacji, szanując przy tym własne i cudze granice. Autorka nie używa języka ocen i podziałów, ale zachęca do empatii, słuchania i zrozu­mienia drugiej strony. Pokazuje, że choć nasz wpływ na zacho­wania innych osób jest ograni­czony, możemy umiejętnie pokie­rować własnym postę­po­wa­niem i nie dopuścić do tego, by relacje z trudnymi ludźmi zatruwały nam życie. Dzięki tej książce:
-zrozu­miesz przyczyny trudnych zachowań innych osób;
-dowiesz się, w jaki sposób obronić swoje stano­wisko i sprze­ciwić się zacho­wa­niom, których nie akcep­tu­jesz;
-poznasz sposoby spokoj­nego radzenia sobie w relacji z osobami agresyw­nymi, stosu­ją­cymi manipu­lację i nadmiernie krytycz­nymi;
-dowiesz się, kiedy się wycofać lub nawet zrezy­gnować z relacji.

Co wolno dziecku? : rozsądne ustalanie granic / Martin Herbert ; przekład Ewa Jusewicz-Kalter. – Wyd. 3 w jęz. pol. – Sopot : Gdańskie Wydaw­nictwo Psycho­lo­giczne, 2017.
Sygn. 162549

Nie ma dziecka, które by nie sprawiało kłopotów wycho­waw­czych. Nieumie­jętnie je karząc lub zbytnio im pobła­żając, popeł­niamy błąd. Martin Herbert podpo­wiada:
-jak ustana­wiać jasne granice w relacjach z dziećmi,
-jak asertywnie wskazywać im właściwe postę­po­wanie,
-jak uczyć odpowie­dzial­ności,
-jak wyciągać konse­kwencje z niepo­żą­da­nych postaw.
Wskazówki autora pomogą ci wprowa­dzić pozytywną dyscy­plinę i wychować rozsądne, mające wysokie poczucie własnej wartości dziecko.

Dziecko z niepeł­no­spraw­no­ścią wzroku w roli ucznia szkoły ogólno­do­stępnej, integra­cyjnej i specjalnej / Beata Papuda-Dolińska. – Lublin : Wydaw­nictwo Uniwer­sy­tetu Marii Curie-Skłodow­skiej, 2017.
Sygn. 162550

Efektem kilku­let­nich poszu­kiwań naukowych i badań empirycz­nych prowa­dzo­nych w trakcie studiów dokto­ranc­kich, a także zainte­re­sowań bliskich tyflo­pe­da­go­gice stała się empiryczna analiza sytuacji eduka­cyjnej i społecznej uczniów z niepeł­no­spraw­no­ścią wzroku kształ­cą­cych się w szkołach ogólno­do­stęp­nych, integra­cyj­nych oraz specjal­nych. Przed­miotem żywych dyskusji, zarówno wśród naukowców, jak i decydentów oświa­to­wych, nauczy­cieli oraz rodziców, jest w ostatnich latach edukacja włącza­jąca. Niniejsza pozycja stanowi kolejny głos w dialogu na temat założeń teore­tycz­nych i poten­cjału praktycz­nego tej, coraz bardziej popularnej, koncepcji kształ­cenia niese­gre­ga­cyj­nego na tle innych możli­wości reali­zo­wania obowiązku szkolnego: edukacji integra­cyjnej i specjalnej. Weryfi­kacja cech swoistych dla każdej z form edukacji odbyła się z udziałem grupy uczniów szcze­gólnie wymaga­ją­cych adekwatnej reakcji szkoły na specjalne potrzeby eduka­cyjne, a jedno­cze­śnie wrażli­wych na jej brak – uczniów z niepeł­no­spraw­no­ścią wzroku.

Źródła :

www​.wip​.pl
www​.helion​.pl
www​.pwn​.pl
www​.wydaw​nictwo​.uksw​.edu​.pl
www​.terytoria​.com​.pl
www​.impul​so​fi​cyna​.com​.pl
www​.harmonia​.edu​.pl
www​.czarne​.com​.pl
www​.blizej​przedsz​kola​.pl/​w​y​d​a​w​n​ictwo
www​.gwp​.pl
www​.wydaw​nictwo​.umcs​.eu

Jak rozmawiać z dziećmi o chorobie, cierpieniu i śmierci : opowia­dania i bajki / Małgo­rzata Fopka-Kowalczyk. – Warszawa : Difin, 2017.
Sygn. 162825, 162826

Dzieciń­stwo kojarzy nam się z bezpie­czeń­stwem. Z beztro­skim światem zabawy, chronionym przez dorosłych, w którym nic złego nie może się zdarzyć. Czasem jednak codzien­ność i poczucie bezpie­czeń­stwa zaczynają się niepo­ko­jąco chwiać. Ma to miejsce zwłaszcza w sytuacjach, gdy w rodzinie dzieje się inaczej niż dotych­czas. Pojawiają się wtedy stawiane przez dzieci pytania, na które dorośli nie umieją lub boją się odpowiadać. No bo jak powie­dzieć prawdę? I czy w ogóle trzeba? I jak to zrobić, żeby nie zabolało…? Przychodzi jednak moment, kiedy pytania stawiane przez dzieci wymuszają niejako koniecz­ność nauczenia się rozmów z nimi, przygo­to­wania dzieci i siebie na choro­wanie, cierpienie i życie po odejściu kogoś ukocha­nego. Kontakt z chorymi przewlekle uczy prawdy, do której nikogo nie trzeba przeko­nywać: że diagnoza choroby przewle­kłej i możliwość śmierci zaskakują zawsze, w każdym momencie ludzkiego życia. Są jak wybuch wojny, kiedy cały dotych­cza­sowy świat staje na głowie. Książka nie stanowi antidotum na ból i cierpienie, których uczest­ni­kami stają się dzieci. Nie jest też książką ze złotymi, zawsze skutecz­nymi metodami. Jest jednak pewną propo­zycją, jak zadbać o dzieci w tak trudnej dla nich sytuacji.
Poradnik kierujemy do rodzin, w których pojawia się choroba przewlekła i śmierć, które stają wobec trudnej koniecz­ności rozmowy z dziećmi o chorobie i ewentu­alnej śmierci. Może ona również posłużyć osobom pracu­jącym na co dzień z dziećmi, które miały lub mają kontakt z chorobą i cierpie­niem w swoim otoczeniu: wycho­wawcom, nauczy­cielom i pedagogom, pielę­gniarkom i lekarzom, osobom duchownym, psycho­logom i innym, którzy takiej wiedzy poszukują.

Jak być matką swojej córki? : czyli jak wycho­wywać dziew­czynkę, aby wyrosła na silną, pewną siebie i odważną kobietę / Marta Pociecha. – Warszawa : Difin, 2017.
Sygn. 162824

Książka adreso­wana jest do kobiet w każdym wieku, córek, matek. Ma na celu przybli­żenie relacji matka-córka oraz wpływu stylów wycho­wania na przyszłość i kształ­to­wanie się charak­teru kobiety.
Publi­kacja wyrasta z osobi­stych i zawodo­wych doświad­czeń autorki jako terapeutki i psycho­lożki pracu­jącej z kobietami. Dzięki lekturze książki kobiety, matki będą mogły spojrzeć szerzej na relację matka-córka oraz będą mogły czerpać wiedzę, jak wycho­wywać swoje córki i jakimi matkami powinny być, aby ich córki były pewne siebie, pozba­wione kompleksów, silne i mocne.

Jedzenie pod wpływem emocji / Kamila Czepczor, Anna Brytek-Matera. – Warszawa : Difin, 2017.
Sygn. 162828, 162829

Książka dotyczy psycho­spo­łecz­nego aspektu jedzenia pod wpływem emocji. Wyjaśnia, w jaki sposób jedzenie reguluje emocje i nastrój. Dowodzi, jak istotne dla prawi­dło­wego funkcjo­no­wania człowieka jest doświad­czanie i radzenie sobie z własnymi emocjami, zwłaszcza w kontek­ście jedzenia. Przed­stawia najnowsze badania z zakresu jedzenia emocjo­nal­nego, jak również wyniki badań własnych.

Kochaj i pomóż dorosnąć : jak pomóc dziecku ze spektrum autyzmu wejść w dorosłe życie / Temple Grandin, Debra Moore ; przekład Katarzyna Sapeta-Czajka. – Kraków : Wydaw­nictwo Uniwer­sy­tetu Jagiel­loń­skiego, cop. 2017.
Sygn. 162830

Zapewnij dziecku ze spektrum autyzmu bezpieczny start w dorosłość. W życiu jest kilka pewnych rzeczy, na przykład to, że dzieci ze spektrum autyzmu kiedyś dorosną, a rodzice nie zawsze będą im towarzy­szyć. Opieku­nowie, nauczy­ciele, terapeuci oraz wszyscy, którym dobro dziecka lub nasto­latka ze spektrum autyzmu leży na sercu, potrze­bują tego przewod­nika, aby przygo­tować je do dorosłego życia w dzisiej­szym świecie.
W książce przed­sta­wione są prawdziwe historie kobiet i mężczyzn z zaburze­niami ze spektrum autyzmu, którym nie zawsze było łatwo, jednak dzięki wsparciu bliskich osób wiodą warto­ściowe, dorosłe życie, które uwzględnia i akcentuje ich mocne strony oraz pasje.
„Dla mnie, matki dzieci ze spektrum autyzmu, książka ta stanowi znakomite źródło infor­macji i daje do myślenia. Solidne badania, praktyczne techniki oraz historie z prawdzi­wego życia dostar­czają cennych wskazówek, a intere­su­jące i namacalne przykłady walki, wytrwa­łości oraz nadziei zachęcają do działania”.
Jane Coburn, matka dwójki dzieci ze spektrum autyzmu, rehabi­li­tantka i dorad­czyni w Full Spectrum Farms, wyjąt­kowej wspól­nocie osób ze spektrum autyzmu.

Projek­to­wanie metod dydak­tycz­nych : efektywne strategie eduka­cyjne / Julie Dirksen ; [tłuma­czenie Bogusław Solecki]. – Gliwice : Wydaw­nictwo Helion, copyright 2017.
Sygn. 162847

Efektywne i atrak­cyjne przeka­zy­wanie wiedzy innym jest trudnym zadaniem. Nawet ekspert w swojej dziedzinie może mieć problem z przygo­to­wa­niem i przepro­wa­dze­niem zajęć eduka­cyj­nych, dzięki którym nauczane osoby przyswoją podane infor­macje i będą umiały się nimi posłużyć. Większość osób w jakimś stopniu zajmuje się edukacją: wygłasza prezen­tacje, wdraża nowych pracow­ników, omawia nowe produkty czy choćby pomaga własnym dzieciom w nauce!
Niniejsza książka dotyczy plano­wania doświad­czeń eduka­cyj­nych – jednej z najsku­tecz­niej­szych metod nauczania. Znalazły się tu również wyczer­pu­jące infor­macje na temat koncen­tracji, pamięci i samego procesu uczenia się. Zapre­zen­to­wano wyniki najnow­szych badań nad procesem uczenia się i zapamię­ty­wania oraz infor­macje o nowych techni­kach uczenia się społecz­nego i nieofi­cjal­nego. Podano też wskazówki umożli­wia­jące plano­wanie doświad­czeń eduka­cyj­nych, które pozwolą na przeka­zanie wiedzy i wyrabianie pożąda­nych nawyków.
W tej książce między innymi:
– infor­macje o sposobie działania ludzkiej pamięci i przebiegu procesów uczenia się;
– wskazówki dotyczące plano­wania projektu eduka­cyj­nego;
– wskazówki dotyczące dobie­rania odpowied­nich strategii metodycz­nych;
– opis skutecz­nych strategii motywo­wania ludzi do nauki;
– instrukcje dotyczące przeka­zy­wania wiedzy i umiejęt­ności;
– opis różnych metod oceny efektów nauczania.

Specjalne potrzeby eduka­cyjne uczniów z niepeł­no­spraw­no­ściami : charak­te­ry­styka, specyfika edukacji i wsparcie / Piotr Plichta, Iwona Jagoszewska, Joanna Głady­szewska-Cylulko, Bernadeta Szczupał, Agnieszka Drzazga, Beata Cytowska. – Kraków : Oficyna Wydaw­nicza „Impuls“, 2017.
Sygn. 162855

Niniejsze opraco­wanie prezen­tuje specyfikę pracy i wsparcia w odnie­sieniu do uczniów z niepeł­no­spraw­no­ściami, o różnych potrze­bach eduka­cyj­nych. Choć każdy z rodzajów niepeł­no­spraw­ności wymaga nieco innych oddzia­ływań terapeu­tyczno-eduka­cyj­nych, to niektóre zjawiska wystę­pu­jące w przestrzeni szkolnej dotykają wszyst­kich przed­sta­wia­nych grup. Jednym z nich jest agresja rówie­śnicza i przemoc (bullying). Temu tematowi została poświę­cona pierwsza część monografii. Osoby z niepeł­no­spraw­no­ściami niekiedy występują w roli agresorów, ale częściej stają się ofiarami. Znajomość mecha­ni­zmów agresyw­nych reali­zo­wa­nych za pomocą nowocze­snych techno­logii infor­ma­cyjno-komuni­ka­cyj­nych (agresja elektro­niczna i cyber­bul­lying), a także zasad i praktycz­nych wskazówek odnośnie do postę­po­wania profi­lak­tycz­nego w sytuacji narażenia na przemoc może być pomocna dla pedagogów pracu­ją­cych z osobami będącymi podmiotem niniej­szej publi­kacji. W książce przybli­żone zostały też zagad­nienia dotyczące uczniów z niepeł­no­spraw­no­ścią intelek­tu­alną oraz z zaburze­niami ze spektrum autyzmu. Poruszono problemy wynika­jące ze specyfiki funkcjo­no­wania tych dzieci, ujawnia­jące się w sytuacji diagnozy, konstru­owania indywi­du­al­nych programów eduka­cyjno-terapeu­tycz­nych, doboru metod ich edukacji, rehabi­li­tacji i wsparcia. Omówiono również kwestię pomocy rodzinie udzie­lanej przez szkołę oraz zasady współ­pracy pomiędzy tymi dwoma rodzajami otoczenia społecz­nego mającej na celu dobro dziecka.

Warsztaty twórcze przy kreacji plastycznej jako doświad­czenie party­cy­pacji w sztuce / Eugeniusz Józefowski. – Warszawa : Difin, 2017.
Sygn. 162871, 162872

Intencją prezen­to­wa­nego poradnika jest całościowe omówienie metody warsztatu twórczego w pełnym spektrum powią­zanej z nim proble­ma­tyki, obejmu­jącej m.in. istotę myślenia obrazo­wego, kompe­tencje i rolę animatora warsztatu oraz jego związek z propo­no­wa­nymi aktyw­no­ściami, a także założenia koncep­cyjne odwołu­jące się do struktury warsztatu i jego przebiegu.
Bogaty materiał ilustra­cyjny będący dokumen­tacją z reali­zacji warsz­tatów twórczych, opatrzony opisami, to szcze­gólnie cenne źródło wiedzy dla praktyków – eduka­torów, pedagogów, anima­torów kultury, terapeutów.

Sekso­ho­lizm : perwersja i miłość / Damian Zdrada. – Warszawa : Difin, cop. 2017.
Sygn. 162875, 162876

Kompen­dium wiedzy o sekso­ho­li­zmie z punktu widzenia psycho­te­ra­peuty, ale nie seksu­ologa. Książka zawiera wskazówki przydatne w rozpo­zna­waniu i psycho­te­rapii osób z tym zaburze­niem. Adreso­wana jest do psycho­logów, psycho­te­ra­peutów, studentów psycho­logii, którzy chcą leczyć tzw. sekso­ho­lików. Publi­kacja stanowi opraco­wanie dotyczące proble­ma­tyki sekso­ho­lizmu. W obszarze problemów seksu­al­nych występuje wiele różnych zaburzeń: począwszy od zaburzeń identy­fi­kacji płciowej, poprzez zaburzenia prefe­rencji seksu­al­nych aż po zaburzenia rozwoju psycho­sek­su­al­nego. Nie ma jednak w tej klasy­fi­kacji sekso­ho­lizmu. Co więcej – ani w klasy­fi­kacji zaburzeń psychicz­nych i zaburzeń zacho­wania w ICD-10, ani w kryte­riach diagno­stycz­nych wg DSM-V nie znajdziemy takiej jednostki choro­bowej. Skąd więc wzięło się zaburzenie, o którym mówi się coraz częściej i więcej? Na to pytanie czytelnik znajdzie odpowiedź w tej publi­kacji.

Psycho­logia pracy : podsta­wowe pojęcia i zagad­nienia / Anna Lubrańska. – Wyd. 2 rozszerz. – Warszawa : Centrum Doradztwa i Infor­macji Difin, 2017.
Sygn. 162879, 162880p

Tematyka podjęta w publi­kacji obejmuje zróżni­co­wany zakres problemów związa­nych z aktyw­no­ścią zawodową współ­cze­snego człowieka, anali­zo­waną przez pryzmat zasad­ni­czych wątków teore­tycz­nych i efektów empirycz­nych, repre­zen­ta­tyw­nych dla obszaru psycho­logii pracy. W książce scharak­te­ry­zo­wano kluczowe zmienne psycho­lo­giczne, określa­jące sprawność działania jednostki w sytuacji pracy, wyjaśnianej również z perspek­tywy założeń psycho­lo­gicz­nych koncepcji człowieka. Znaczącym obszarem zagadnień prezen­to­wa­nych w publi­kacji są zjawiska towarzy­szące jednostce w wielo­wy­mia­rowym, zmiennym środo­wisku pracy, m.in. stres zawodowy, bezro­bocie, wypalenie zawodowe, mobbing czy praco­ho­lizm.
W obecnej rzeczy­wi­stości organi­za­cyjnej istotnej roli nabierają rozwią­zania grupowe, a współ­praca zespołowa staje się ważnym elementem systemu pracy. Dlatego, odwołując się do prawi­dło­wości formu­ło­wa­nych przez psycho­logów społecz­nych, przed­sta­wiono warunki funkcjo­no­wania człowieka w grupie społecznej, kryteria efektyw­ności zespołów i roli kierow­nika. Omówiono poglądy na temat motywacji do pracy i satys­fakcji z pracy. W treść książki włączono również zagad­nienia dotyczące obser­wo­wa­nych procesów demogra­ficz­nych oraz silnego zróżni­co­wania genera­cyj­nego populacji pracow­ni­czej. W tym kontek­ście scharak­te­ry­zo­wano poszcze­gólne pokolenia obecne na rynku pracy oraz zapre­zen­to­wano specyfikę zjawiska zarzą­dzania wiekiem.
Dopeł­nienie całości publi­kacji stanowi jej element końcowy, zawie­ra­jący przykłady aktyw­ności o charak­terze dydak­tycznym, będące swoistą formę rozsze­rzenia zagadnień omówio­nych we wcześniej­szych rozdzia­łach. Tym samym, przygo­to­wana propo­zycja książkowa łączy motywy teore­tyczne z praktycz­nymi.

Rodzic jako przywódca stada : pełne miłości przywództwo w rodzinie / Jesper Juul ; [tłuma­czenie Dariusz Syska]. – Podkowa Leśna : Wydaw­nictwo MiND, cop. 2017.
Sygn. 162878

Dzieci potrze­bują przywództwa dorosłych, ponieważ brakuje im doświad­czenia i siły wewnętrznej, żeby samemu decydować o sobie. Jak jednak korzystać z władzy rodzi­ciel­skiej, żeby nie ranić dziecię­cych uczuć? Bycie liderem to niełatwe zadanie dla rodziców, którzy nie chcą być autory­tarni, ale nie zamie­rzają także rezygnować ze swojej roli w rodzinie.
Jesper Juul pokazuje, że można przewo­dzić dzieciom, szanując ich godność, integral­ność i granice. Kluczowe są wartości, jakimi kierują się dorośli, ponieważ one tworzą jakość wzajem­nych relacji i dają dzieciom siłę na resztę życia. Nie można wychować silnego i zdrowego człowieka, jeśli nie dba się o jego siłę i zdrowie już w dzieciń­stwie. Jego poczucie własnej wartości stanowi najlepszą barierę wewnętrzną przeciw zagro­że­niom współ­cze­snego świata. To jednak oznacza, że już w domu rodzinnym musimy wcielać w życie wartości, które wspierają rozwój integral­ności i poczucia własnej wartości wszyst­kich członków rodziny.

Lęk i zamar­twianie się u nasto­latków : poradnik z ćwicze­niami / Lisa M. Schab ; tłuma­czenie Beata Radwan. – Kraków : Wydaw­nictwo Uniwer­sy­tetu Jagiel­loń­skiego, cop. 2017.
Sygn. 162886, 162887

Mniej więcej jeden na trzech nasto­latków zmaga się z uczuciem niepokoju, strachu i napadami paniki. Kołatanie serca, pocenie się, drżenie ciała, bóle brzucha to tylko niektóre z objawów towarzy­szące tym stanom. W okresie dojrze­wania są one najbar­dziej powszechne, ponieważ w sferze fizycznej, emocjo­nalnej i psychicznej dochodzi wówczas do wielu zmian. Jeśli nasto­lat­kowie nie znajdą sposobu na poradzenie sobie z lękiem, wraz z wiekiem ten stan może się pogorszyć i przejąć kontrolę nad ich życiem.
Praktyczny podręcznik radzenia sobie z lękiem dla nasto­latków pokazuje, jak opanować uczucie lęku i położyć kres zamar­twianiu się. Pomaga wypra­cować pozytywny obraz samego siebie i rozpoznać niespo­kojne myśli. Zawiera opis technik, które nasto­lat­kowie mogą stosować samodzielnie lub z pomocą psycho­loga. Podręcznik oferuje również wskazówki, jak szukać dodat­ko­wego wsparcia, jeśli okaże się to konieczne.
„Odczu­wanie lęku to częsty i uleczalny stan. Wykonując zawarte w tej książce ćwiczenia, dowiesz się, jak zapobiegać lękowi i jak sobie z nim radzić. Niektóre z ćwiczeń począt­kowo mogą się wydawać nietypowe. Być może będą one wymagały zrobienia czegoś, co jest dla ciebie całkowitą nowością. Nawet jeśli zawarte tutaj sugestie odbiegają od twoich przyzwy­czajeń, zachęcam do tego, aby je wypró­bować. Czasami najdziw­niejsze ćwiczenie może się okazać tym najbar­dziej pomocnym”.

Rodziny wielo­kul­tu­rowe / Ewa Sowa-Bethane, – Wznow. 2017. – Kraków : Wydaw­nictwo WAM, 2017.
Sygn. 162888, 162889

Wielo­kul­tu­ro­wość jako zjawisko społeczne oznacza nie tylko istnienie obok siebie wielu kultur, ale to przede wszystkim dynamiczny aspekt kontaktów zacho­dzą­cych między nimi. W skali mikro­spo­łecznej znako­micie ilustruje ten proces i oddaje jego istotę zawie­ranie małżeństw binacjo­nal­nych i tworzenie rodzin wielo­kul­tu­ro­wych. Z tego punktu widzenia należy wyrazić pełną akcep­tację dla pomysłu przygo­to­wania przez Ewę Sowa-Behtane odrębnej publi­kacji poświę­conej kategorii rodzin wielo­kul­tu­ro­wych. Walor recen­zo­wanej książki tkwi w aktual­ności jej proble­ma­tyki, ale też w samym podjęciu przez Autorkę analizy zjawiska dotych­czas postrze­ga­nego w Polsce jako niszowe (biorąc pod uwagę jego wymiar staty­styczny), słabo obecne w świado­mości społecznej i w gruncie rzeczy mało rozpo­znane. W mojej ocenie przed­sta­wiony do recenzji tekst książki repre­zen­tuje dobry poziom naukowy i wnosi istotny wkład do wiedzy pedago­gicznej i socjo­lo­gicznej o procesach wielo­kul­tu­ro­wości i rodzinie. O walorach recen­zo­wanej książki stanowi ranga, aktual­ność i wszech­stron­ność podjętej proble­ma­tyki, a także jej wymiar praktyczny, odpowia­da­jący na społeczne potrzeby posze­rzania specja­li­stycznej wiedzy o metodach pracy oraz wspie­rania rodziny wielo­kul­tu­rowej.
Z recenzji dr hab. Jadwigi Plewko, prof. KUL

Źródło:
www​.difin​.pl
www​.wuj​.pl 
www​.helion​.pl
www​.impul​so​fi​cyna​.com​.pl 
www​.wydaw​nic​two​mind​.pl 
www​.wydaw​nic​twowam​.pl

Dodaj mi skrzydeł! : jak rozwijać u dzieci motywację wewnętrzną? / Joanna Steinke-Kalembka. – Warszawa : Samo Sedno Edgard, 2017.
Sygn. 162327

Joanna Steinke-Kalembka proponuje podejście do wycho­wania polega­jące na budowaniu wspie­ra­jącej relacji z dzieckiem i współ­dzia­łaniu. Motywo­wanie nie musi być przecią­ga­niem liny między dorosłym a dzieckiem. Zamiast metod opartych na nagrodach i karach, groźbach czy przekup­stwach autorka prezen­tuje spraw­dzone sposoby, które powstrzy­mują potrzebę „napra­wiania“ dziecka oraz pomagają skutecznie komuni­kować swoje oczeki­wania oraz wprowa­dzać zasady, które będą wspólnie przestrze­gane. Poradnik podpo­wiada:
– w jaki sposób rozwijać potencjał dziecka od najmłod­szych lat;
– jak prowadzić rozmowy nasta­wione na zmianę zacho­wania dziecka, tak aby nie kończyły się kolejną awanturą;
– jak pomóc dziecku radzić sobie z porażką;
– jak wzmocnić jego wiarę we własne umiejęt­ności;
– w jaki sposób mądrze chwalić i kryty­kować;
– jak pomóc dziecku reali­zować jego pasje i cele;
– jak budować emocjo­nalne zasoby małego człowieka.

Dotacje oświatowe / P. Ciszewski, W. Lachie­wicz, B. Jakacka-Sitek, A. Pawli­kowska. – 3. wydanie, stan prawny styczeń 2017. – Warszawa : Wydaw­nictwo C. H. Beck, 2017.
Sygn. 162332

Od 1.1.2017 r. wejdą w życie zmiany w zakresie dotowania oświaty niepu­blicznej, które wprowa­dziła ustawa z 23 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty. Zmiany dotyczą zasad ustalania dotacji dla szkół i placówek niepu­blicz­nych i publicz­nych i polegają m.in. na:
zdefi­nio­waniu pojęć, które mają służyć w procesie udzie­lania dotacji, tj: gmina miejska, gmina wiejska, gmina miejsko-wiejska, rok budżetowy, liczba miesz­kańców, środki pocho­dzące z Unii Europej­skiej, wskaźnik dochodów podat­ko­wych na jednego miesz­kańca w gminie, wskaźnik dochodów podat­ko­wych na jednego miesz­kańca w powiecie; zdefi­nio­waniu pojęcia wydatków bieżących będących podstawą do obliczania wysokości dotacji, a także enume­ra­tywne wyliczenie jakie wydatki podlegają wyłączeniu z podstawy (opłaty za korzy­stanie z wycho­wania przed­szkol­nego i opłaty za wyżywienie, kwoty dotacji na podręcz­niki i materiały ćwicze­niowe, wydatki bieżące finan­so­wane z funduszy unijnych, kwoty części oświa­towej subwencji ogólnej przeka­zane dla gminy lub powiatu na uczniów niepeł­no­spraw­nych w szkołach ogólno­do­stęp­nych), zdefi­nio­waniu pojęć przewi­dy­wanej liczbie dzieci, uczniów, wycho­wanków lub uczest­ników zajęć rewali­da­cyjno-wycho­waw­czych, a także wskazaniu sytuacji, w których następuje aktuali­zacja tej liczby; określeniu zasad dotowania oddziałów przed­szkol­nych w szkołach podsta­wo­wych;
dopre­cy­zo­waniu zasad rozli­czania się między gminami w zakresie pokrycia kosztów dotacji lub kosztów edukacji przed­szkolnej w przypadku gdy dziecko korzysta z wycho­wania przed­szkol­nego w gminie, której nie jest miesz­kańcem, wprowa­dzeniu obowiązku publi­kacji podsta­wo­wych kwot dotacji oraz przewi­dy­wanej liczby uczniów przyjętej do ich wyliczenia, możli­wości przystą­pienia do otwartego konkursu ofert osoby prowa­dzącej szkołę podsta­wową, w której zorga­ni­zo­wano oddział przed­szkolny.

Dziecko z autyzmem : terapia deficytów poznaw­czych a teoria umysłu / Barbara Winczura. – Wyd. 3. – Kraków : Oficyna Wydaw­nicza Impuls, 2016.
Sygn. 162395, 162396

Autyzm wczesno­dzie­cięcy należy do tych zespołów zaburzeń psycho­spo­łecz­nego rozwoju dziecka, które budzi żywe zainte­re­so­wanie przed­sta­wi­cieli bardzo wielu dyscyplin nauki: medycyny, psycho­logii, pedago­giki i socjo­logii, ale również osób związa­nych z kulturą i sztuką. Jest bowiem znakiem, czy wręcz piętnem drugiej połowy XX wieku, tym bardziej bolesnym, iż dotyka dziecko we wczesnej fazie jego życia i rozwoju.
Praca jest orygi­nalna i nowatorska, ma duże znaczenie dla teorii i praktyki autyzmu wczesno­dzie­cię­cego. Autorka zadała sobie trud nawią­zania kontaktów z innymi ośrodkami naukowymi, które koncen­trują swoje zainte­re­so­wania badawcze wokół psycho­spo­łecz­nego rozwoju dzieci autystycz­nych i posta­no­wiła zreali­zować bardzo poważne zadanie ? dokonać tłuma­czenia techniki, służącej diagnozie rozwoju teorii umysłu oraz programu terapii tej teorii, a następnie sprawdzić drogą ekspe­ry­mentu pedago­gicz­nego ich przydat­ność w działa­niach inter­wen­cyj­nych.
Książka z pewnością będzie przydatna w kształ­ceniu studentów pedago­giki i psycho­logii. Zainte­re­suje praktyków związa­nych z procesem wycho­wania i edukacji dzieci z autyzmem wczesno­dzie­cięcym, a także rodziców tych dzieci.

Dzieci alkoho­lików w perspek­tywie rozwo­jowej i klinicznej / Lidia Cierpiał­kowska, Iwona Grzego­rzewska ; Uniwer­sytet im. Adama Mickie­wicza w Poznaniu. – Poznań : Wydaw­nictwo Naukowe Uniwer­sy­tetu im. Adama Mickie­wicza, 2016.
Sygn. 162397, 162398
Monografia poświę­cona wybranym współ­cze­snym koncep­cjom rozwoju psycho­spo­łecz­nego oraz analizie najważ­niej­szych wyników badań nad rozwojem w cyklu życia (od poczęcia do dorosłości) osób z rodzin, w których jedno lub oboje rodzice pili szkodliwie lub byli uzależ­nieni od alkoholu. Najbar­dziej ostrożne szacunki pozwalają przyjąć, że w Polsce jest to około 4 mln osób, z czego połowa to dzieci niepeł­no­letnie, druga to jednostki wchodzące w dorosłość. Przebieg rozwoju i funkcjo­no­wanie psycho­spo­łeczne tych osób jest ogromnie zróżni­co­wane na różnych etapach życia – cześć z nich doświadcza poważne trudności i problemy, część odnosi sukcesy i ma poczucie powodzenia. Psycho­pa­to­logia rozwojowa jest tą perspek­tywą teore­tyczną i badawczą, która posłużyła do przed­sta­wienia wielu szcze­gó­ło­wych zagadnień, ponieważ pozwala opisać i wyjaśnić uwarun­ko­wania różnych ścieżek rozwoju psycho­spo­łecz­nego jednostki.

Edukacja w perspek­tywie oczekiwań współ­cze­sności / redakcja naukowa Anna Karpińska, Katarzyna Borawska-Kalbar­czyk, Alina Szwarc. – Toruń : Wydaw­nictwo Adam Marszałek ; Białystok : Fundacja Centrum Transferu Wiedzy i Innowacji Społeczno-Pedago­gicz­nych przy Wydziale Pedago­giki i Psycho­logii Uniwer­sy­tetu w Białym­stoku, 2016.
Sygn. 162399

Książka stanowi jedną z trzech monografii wielo­au­tor­skich – obok Edukacji wobec niepo­wo­dzeń i szans ich minima­li­zacji oraz W kierunku edukacji akade­mic­kiej zorien­to­wanej na studenta – składa­ją­cych się na serię wydaw­niczą Edukacja w Dialogu i Perspek­tywie, która ukazuje się od 2002 roku i liczy już 21 tomów. Prezen­to­wana edycja dedyko­wana jest pamięci Profesora Kazimierza Denka, honoro­wego gościa i stałego uczest­nika Augustow­skich Spotkań Naukowych, z których wyrosła idea owych publi­kacji. Przed­sta­wione w monogra­fiach teksty są rezul­tatem pogłę­bionej refleksji, analiz i eksplo­racji wielu wybitnych badaczy, uczest­ników i obser­wa­torów rzeczy­wi­stości eduka­cyjnej. Wpisują się w nurt wielo­aspek­to­wych debat, projekcji i propo­zycji zmian oraz zachęcają do konty­nu­owania dialogu o edukacji.

Jaki patrio­tyzm? / Anna Wiłko­mirska, Adam Fijał­kowski. – Warszawa : Difin, 2016.
Sygn. 162400, 162401

W ostatnich kilku dekadach patrio­tyzm nie był popularnym przed­miotem refleksji i badań w Polsce. Rzadko podejmują go współ­cześni filozo­fowie, socjo­lo­gowie, psycho­lodzy i pedagodzy. Ta książka jest głosem w dyskusji nad szcze­gólną postawą społeczną, jaką jest patrio­tyzm. Poszu­kując tropów współ­cze­snego patrio­tyzmu, cofamy się do czasów Homera, Herodota, Plutarcha i Cycerona. Badamy również źródła polskie, od kronik średnio­wiecz­nych po XX wiek.
Myśli polskich klasyków, takich jak Józef Maria Bocheński czy Wacław Stróżewski, zostały zderzone z krytyką roman­tyczno-senty­men­tal­nego ujęcia patrio­tyzmu. Dyskusja licznych klasy­fi­kacji patrio­tyzmu skonstru­owa­nych w Polsce i na świecie pokazuje wielo­aspek­to­wość i wielo­kry­te­rial­ność omawia­nego zjawiska. Koncep­cjom patrio­tyzmu zamknię­tego, zbliża­ją­cego się bardzo blisko do nacjo­na­lizmu, przeciw­sta­wiony został patrio­tyzm otwarty, konstruk­tywny i obywa­telski, gdzie szacunek do ojczyzny współ­wy­stę­puje z respek­to­wa­niem innych kultur i zbioro­wości.
Refleksja teore­tyczna stanowi kontekst dla analiz wybranych polskich i między­na­ro­do­wych badań empirycz­nych z ostatnich 25 lat. Dysku­to­wane są wyniki badań CBOS, National Identity Study, World Values Survey, Civic Education Study i Inter­na­tional Civic and Citizen­ship Study. Analizy te pozwoliły na charak­te­ry­stykę fenomenu polskiego patrio­tyzmu. Za kluczową dla postawy patrio­tyzmu uznaliśmy kategorię tożsa­mości narodowej. Spojrze­liśmy na nią przez pryzmat pięciu istotnych poznawczo i behawio­ralnie elementów: rozumienia patrio­tyzmu, kryteriów polskości, dumy narodowej, samoiden­ty­fi­kacji społecznej oraz stosunku do innych.
Tożsamość narodowa, patrio­tyzm w rękach polityków są zwykle instru­men­tal­nymi hasłami, a dla edukacji, której zadaniem jest tworzenie świado­mości i kształ­to­wanie postaw to istotne cele wycho­wawcze, budowanie kapitału dla pokojo­wego, mądrego i satys­fak­cjo­nu­ją­cego życia przyszłych pokoleń.

Wypalenie zawodowe : źródła, mecha­nizmy, zapobie­ganie / Beata Mańkowska. – Gdańsk : Grupa Wydaw­nicza Harmonia. Harmonia Univer­salis, 2017.
Sygn. 162406, 162407

Trafna diagnoza wypalenia zawodo­wego, oparta na rzetelnym zrozu­mieniu jego istoty oraz deter­mi­nant, zwiększa szansę skutecznej profi­lak­tyki na wszyst­kich jej poziomach. Póki jednak sama istota wypalenia i mecha­nizmy jego rozwoju nie zostaną w pełni poznane, a spór wokół rozumienia pojęcia i postę­pu­ją­cych objawów tego procesu nie zostanie rozstrzy­gnięty, trudno będzie wspierać osoby doświad­cza­jące wypalenia, a jeszcze trudniej – zapobiegać mu. Niniejsze opraco­wanie stanowi próbę ukazania z jednej strony aktual­nego stanu wiedzy o wypaleniu zawodowym, szcze­gólnie zaś podkre­ślenia obszarów zgodnych oraz różnią­cych badaczy, z drugiej strony zmierza do pełniej­szego wyjaśnienia zjawiska, przed­sta­wiając istotne mecha­nizmy, na mocy których dochodzi do jego rozwoju.

Epidemia egoizmu / Amy McCready ; przeło­żyła Jolanta Lenkie­wicz. – Warszawa : Edgard, 2017.
Sygn. 162803

Jak wygląda epidemia EGOizmu? Bierzesz odpowie­dzial­ność za to, co dzieci mogłyby zrobić same. Nagra­dzasz dzieci, aby zachęcić je do współ­pracy. Nieustannie ratujesz je z opresji, dowożąc do szkoły zapomniane przed­mioty i przypo­mi­nając o ważnych terminach. Nie możesz zrobić zakupów w sklepie bez koniecz­ności kupienia dzieciom łakoci. Dzieci zazwyczaj się dąsają lub awantu­rują, jeśli nie mogą dostać tego, czego chcą. Dzieci nie wykazują cierpli­wości, aby czekać na coś, czego bardzo pragną. Brzmi znajomo? Pomóż dziecku stać się samodzielnym i odpowie­dzialnym dorosłym!

Emocje dzieci i młodzieży z trudno­ściami w rozwoju i zacho­waniu / redakcja naukowa Barbara Winczura. – Wydanie 2. – Kraków : Oficyna Wydaw­nicza „Impuls“, 2017.

Wywołując w świado­mości hasło „dzieciń­stwo”, budzimy z reguły obrazy pogodne, nawet szczę­śliwe. Dzieci nie powinny mieć zmartwień – kłopoty przejmują dorośli. Okres dzieciń­stwa, w którym w naturalnym procesie uspołecz­niania poznaje się wymagania otoczenia, w silnym stopniu kształ­tuje zręby osobo­wości podsta­wowej. Wtedy następuje pierwsze tworzenie się obrazów świata społecz­nego z jego radościami i smutkami. Powstają wyobra­żenia o sobie i swoich możli­wo­ściach, a nawet marzenia. Wyobra­żenia te są odbiciem doświad­czeń dziecię­cych, ich intelek­tu­alno-emocjo­nal­nych inter­pre­tacji zdarzeń, obrazów kultu­ro­wych oraz ocen warto­ściu­ją­cych, które słyszą i poznają.
W roman­tycznym spojrzeniu na dzieciń­stwo, jakie ukazują antro­po­lodzy kultury odnoszący je do zakła­da­nych celów i form wycho­wania, jest ono dojrze­wa­niem do następ­nych okresów w życiu. To, co się w tych latach dzieje, ma budować człowieka szczę­śli­wego, otwartego na ludzi, chętnego zmianom świata na lepsze, twórczego.
Dzieciń­stwo jest wprawdzie okresem uczenia się potrzeb­nych umiejęt­ności w życiu dorosłym, ale zakres i formy wybierają z troską dorośli. W dużej części przypadków tak jest, ale zarazem część dzieci z bardzo wielu powodów takiego radosnego dzieciń­stwa nie doświadcza. Przyczyny są różne: choroby przewlekle, deficyty rozwojowe czy niepeł­no­spraw­ności, ale i takie, które z tym związane są bezpo­średnio i pośrednio, a nawet wynikają całko­wicie z innych przyczyn.

Dziesięć rzeczy, o których chciałoby ci powie­dzieć dziecko z autyzmem / Ellen Notbohm ; przekład Marzena Szymańska-Błotnicka. – Wyd. 1 w nowej ed. – Kraków : Wydaw­nictwo Uniwer­sy­tetu Jagiel­loń­skiego, 2017.
Sygn. 162821

Pełna przeni­kli­wych spostrzeżeń, współ­czucia i humoru, ponad­cza­sowa książka opisująca „dziesięć rzeczy”, które pomagają zrozumieć – nie zdefi­niować – dzieci z autyzmem. W odróż­nieniu od innych publi­kacji na temat autyzmu pozwala spojrzeć na świat oczami dziecka, usłyszeć jego głos, który w narasta­jącej wokół autyzmu wrzawie często bywa niesły­szany. Publi­kacja Ellen Notbohm powinna się stać obowiąz­kową lekturą wszyst­kich rodziców, krewnych, pracow­ników społecz­nych, nauczy­cieli oraz terapeutów dzieci z autyzmem.

Jak pomóc dziecku z dysleksją : poradnik dla rodziców i nauczy­cieli / Anna Radwańska. – Warszawa : Difin, 2017.
Sygn. 162814, 162815

Poradnik napisany został z myślą o rodzicach, którzy chcą zdobyć potrzebną i praktyczną wiedzę na temat dysleksji. Autorka omawia zjawisko dysleksji rozwo­jowej, typy dysleksji, objawy i symptomy wczesnego wystę­po­wania ryzyka dysleksji. Podkreśla rolę rodziców, nauczy­cieli, rówie­śników w edukacji dziecka z dysleksją.
Uzupeł­nie­niem poradnika są szeroko omówione przykłady ćwiczeń uspraw­nia­ją­cych technikę czytania i pisania (z podziałem na wiek) oraz konspekty zajęć.

Źródła :
www​.impul​so​fi​cyna​.com​.pl
www​.harmonia​.edu​.pl
www​.jezykiobce​.pl
www​.beck​.pl
www​.press​.amu​.edu​.pl
www​.marszalek​.com​.pl
www​.difin​.pl
www​.wuj​.pl

Czytanie menażerii : zwierzęta w litera­turze dziecięcej, młodzie­żowej i fanta­stycznej / pod red. Anny Mik, Patrycji Pokory i Macieja Skowery. – Warszawa : Wydaw­nictwo Stowa­rzy­szenia Biblio­te­karzy Polskich, 2016.
Sygn. 162525
Monografia powinna zająć ważne miejsce wśród publi­kacji poświę­co­nych zagad­nie­niom kultury, litera­tury i sztuki dla dzieci i młodzieży. Z pewnością będzie także stanowić impuls do dalszych badań naukowych i działań organi­za­cyj­nych tych autorów, dla których temat „zwierzęcy“ to punkt metodo­lo­gicz­nych odwołań i kompa­ra­ty­stycz­nych odniesień. […] Przed­sta­wiona w całym tomie „zwierzęca“ egzem­pli­fi­kacja ma charakter „natura­li­zo­wanej episte­mo­logii mądro­ściowej“, zwięk­sza­jącej zdolność ekspresji i użytecz­ności prezen­to­wa­nych pojęć. […] Logika zbioru wpisuje się w konwencję „czytania świata“, która stać się może i modelem inter­pre­tacji, i intelek­tu­alną przygodą.
Z recenzji dr hab. Urszuli Chęciń­skiej, prof. US (Uniwer­sytet Szcze­ciński

Nauka o infor­macji w okresie zmian : infor­ma­to­logia i humani­styka cyfrowa : praca zbiorowa / pod redakcją Barbary Sosiń­skiej-Kalaty przy udziale Marii Przastek-Samokowej i Zuzanny Wioro­gór­skiej ; Stowa­rzy­szenie Biblio­te­karzy Polskich. – Warszawa : Wydaw­nictwo SBP, 2016.
Sygn. 162687 pb
Rozwój humani­styki cyfrowej spowo­dował (…) skupianie na niej coraz większej uwagi infor­ma­to­logów. Dotych­czas nowoczesna, oparta na nowych techno­lo­giach, działal­ność infor­ma­cyjna w nauce w znacznie większym stopniu dosto­so­wy­wana była do potrzeb badaczy z zakresu nauk ścisłych, technicz­nych i medycz­nych aniżeli do potrzeb humani­stów, długo manife­stu­ją­cych przywią­zanie do trady­cyj­nych źródeł infor­macji i metod badaw­czych. Zmiana tej postawy, z jednej strony widoczna w zacho­wa­niach i prakty­kach nowego pokolenia badaczy humani­styki, a z drugiej – ewokowana przez coraz szerszy i coraz łatwiejszy dostęp do kolekcji cyfrowych kopii źródeł do badań humani­stycz­nych oraz techno­logii infor­ma­tycz­nych do ich eksplo­racji, stawia przed infor­ma­to­lo­gami nowe wyzwanie: ustalenie potrzeb e-humani­stów w zakresie usług infor­ma­cyj­nych oraz wypra­co­wanie dosto­so­wa­nych do nich metod, narzędzi i praktyk w zakresie działal­ności infor­ma­cyjnej.(…)

Studia biblio­te­ko­znawcze w Polsce : historia i ewolucja w latach 1945 – 2015 ze szcze­gólnym uwzględ­nie­niem przykładu Uniwer­sy­tetu Łódzkiego / Stani­sława Kurek-Kokocińska. – Łódź : Wydaw­nictwo Uniwer­sy­tetu Łódzkiego, 2016.
Sygn. 162710

W prezen­to­wanej monografii przed­sta­wiono historię rozwoju studiów biblio­te­ko­znaw­czych w Polsce (od czasu ich zaini­cjo­wania w Łodzi w roku 1945 po rok 2015). Autorka podkreśla rolę ośrodka łódzkiego jako uniwer­sy­tec­kiej kolebki nauki o książce i jego udział w dzisiej­szej pozycji biblio­logii i infor­ma­to­logii pośród dyscyplin naukowych. W publi­kacji czytelnik znajdzie zarys rozwoju studiów kształ­cą­cych biblio­te­karzy i specja­li­stów infor­macji, który przebiegał w poszcze­gól­nych ośrodkach indywi­du­alnie – zawsze jednak w odnie­sieniu do zmian ustawo­daw­stwa szkół wyższych, rozwoju dyscy­pliny oraz zmienia­ją­cych się programów kształ­cenia. Rozwój ten postę­pował od humani­stycz­nych studiów biblio­te­ko­znaw­stwa w kierunku studiów związa­nych z dyscy­pliną biblio­logia i infor­ma­to­logia. Zasad­ni­czym celem publi­kacji jest próba opisu studiów akade­mic­kich w zakresie dyscyplin badają­cych książkę, biblio­tekę i infor­mację oraz wykazanie przemian, którym podlegały.
Autorka prezen­tuje kolejno rozwój kształ­cenia na wyższej uczelni w zakresie proble­ma­tyki książki, biblio­teki i infor­macji, modelo­wanie akade­mic­kich kwali­fi­kacji biblio­te­karzy i specja­li­stów infor­macji oraz charak­te­ry­stykę treści kształ­cenia.

Stan Bibliotek w Polsce : raport / Biblio­teka Narodowa = Libraries in Poland : report / National Library of Poland. – Warszawa : Biblio­teka Narodowa, 2016-.
Sygn. 162763 pb

Stan bibliotek w Polsce to nowa seria raportów Biblio­teki Narodowej, prezen­tu­jąca dane staty­styczne na temat bibliotek w Polsce: publicz­nych, naukowych, pedago­gicz­nych, szkolnych, ale również bibliotek towarzystw naukowych, ośrodków infor­macji naukowej, technicznej i ekono­micznej, fachowych i fachowo-beletry­stycz­nych, parafial­nych czy więzien­nych.

Źródła:
Biblio­teka Narodowa
Stowa­rzy­szenie Biblio­te­karzy Polskich
Wydaw­nictwo Uniwer­sy­tetu Łódzkiego

Praca z dzieckiem z ADHD / [autor Sylwia Walerych]. – Warszawa : Wydaw­nictwo Wiedza i Praktyka – Grupa Wydaw­nicza Oświata, 2017.
Sygn. 162455

W tej publi­kacji zamiesz­czono listę objawów, których wystę­po­wanie konieczne jest do posta­wienia diagnozy stwier­dza­jącej u dziecka zespół nadpo­bu­dli­wości psycho­ru­chowej (ADHD). Zapre­zen­to­wano także typowe problemy szkolne spowo­do­wane objawami ADHD. Wymie­niono wskazówki, w jaki sposób zorga­ni­zować pomoc psycho­lo­giczno-pedago­giczną oraz jakich zasad przestrzegać, by pomóc takiemu dziecku.

Nieto­le­rancja tolerancji / D. A. Carson. – Brzezia Łąka : Wydaw­nictwo Poligraf, 2017.
Sygn. 162243

Żyjemy w zachod­niej kulturze, która jest wręcz opętana przez ideę „tolerancji”. Kiedy jednak tolerancja jest słabo zdefi­nio­wana i jest uczyniona absolutnym dobrem, wtedy podąża ku nieto­le­rancji. Wtedy musi, argumen­tuje D.A.Carson, być rozmyślnie zakwe­stio­no­wana, zarówno dla dobra Kościoła, jak też dla dobra szerzej pojętej kultury.

Carson sprawdza, jak definicja tolerancji się zmieniała, szcze­gólnie w ostatnich dziesię­cio­le­ciach. Obecnie ma ona mniej do czynienia z tolero­wa­niem osoby lub jej postawy, a bardziej z odmówie­niem twier­dzenia, że inni się mylą. Jest niemoż­li­wo­ścią stoso­wanie tej nowej tolerancji konse­kwentnie, w wyniku czego rzeczy­wista praktyka jest często kapryśna i arbitralna. Gorzej, słowa „tolerancja” i „nieto­le­rancja” stały się zaledwie retorycz­nymi określe­niami akcep­tacji i odrzu­cenia.
Pomimo wielu ujemnych rzeczy związa­nych z tymi nowymi, często etycznie niedo­sko­na­łymi defini­cjami tolerancji, z chrze­ści­jań­skiej perspek­tywy miały także miejsce pewne zdobycze. W tym warto­ściowym i przystępnym tomie Carson podaje przykłady i cytaty, aby zilustrować swoją analizę i kończy praktyczną poradą w kwestii przed­sta­wienia wartości i zachę­cenia do prowa­dzenia cywili­zo­wa­nego publicz­nego dyskursu.

Terapia zabawą / Garry L. Landreth ; tłuma­czenie Robert Andruszko. – Kraków : Wydaw­nictwo Uniwer­sy­tetu Jagiel­loń­skiego, copyright 2016.
Sygn. 162244, 162245

Najnowsze badania wykazują skutecz­ność terapii zabawą w pracy z dziećmi z trudnymi zacho­wa­niami, z zaburze­niami rozwo­jo­wymi, z niepeł­no­spraw­no­ściami, a także znajdu­ją­cymi się w trudnej sytuacji życiowej.
Garry L. Landreth nie tylko omawia rozwój terapii zabawą i przed­stawia podsta­wowe badania poświę­cone tej formie pracy z najmłod­szymi, ale także szcze­gó­łowo i w przystępny sposób uczy, jak budować relacje z dzieckiem, tak aby mogło ono w pełni wyrażać i odkrywać swoje Ja poprzez zabawę w celu optymal­nego wzrostu i rozwoju.

W książce omówiono m. in. znaczenie zabawy w życiu dzieci, funkcje zabawy w procesie terapeu­tycznym, założenia zorien­to­wanej na dziecko terapii zabawą, zasady dotyczące nawią­zy­wania relacji z dziećmi, rolę terapeuty i rodziców w terapii zabawą. Terapeuci znajdą tutaj także szcze­gó­łowe wskazówki dotyczące organi­zacji pokoju zabaw oraz zaleca­nych zabawek i materiałów, sugestie, jak odnosić się do rodziców i jak wyjaśniać terapię zabawą oraz sugestie dotyczące reago­wania na typowe problemy pojawia­jące się w pokoju zabaw.

„Proces nawią­zy­wania relacji z dzieckiem, które doświadcza możli­wości bycia sobą, jest nie do opisania i można go poznać tylko w chwilach, kiedy rzeczy­wi­ście jesteśmy razem. Moim zamiarem było otworzyć drzwi do tego, jak dziecko przeżywa, eksplo­ruje, poznaje i tworzy świat pełnego zachwytu, ekscy­tacji, radości, smutku oraz jaskra­wych barw życia”.
– Garry L. Landreth, fragment z Przedmowy

„Terapia zabawą” to klasyka, a jednak tchnie nowością. Ta książka przypo­mina o tym, co najważ­niejsze – o szacunku , zrozu­mieniu, akcep­tacji. W świecie pełnym (stresu­ją­cych) pytań „co powinno” dziecko i „jak to zrobić?”, pomaga nam zatrzymać się i zapytać samo dziecko: „kim jesteś?”. Lektura daje do myślenia. Dodatkowo przed­stawia terapię zabawą w sposób uporząd­ko­wany i łatwy do wykorzy­stania we własnej praktyce. Polecam!
dr Diana Senator

Terapia pedago­giczna dzieci ze specjal­nymi potrze­bami rozwo­jo­wymi i eduka­cyj­nymi : nowe oblicza terapii w pedago­gice specjalnej / redakcja Zofia Palak, Magdalena Wójcik. – Lublin : Wydaw­nictwo Uniwer­sy­tetu Marii Curie-Skłodow­skiej, 2016.
Sygn. 162247, 162248p

Celem niniej­szej pracy zbiorowej jest prezen­tacja współ­cze­snych trendów i koncepcji terapii pedago­gicznej w pracy z dziećmi ze specjal­nymi potrze­bami rozwo­jo­wymi i eduka­cyj­nymi oraz przed­sta­wienie wybranych form terapii i metodyki ich reali­zacji zgodnie z aktual­nymi założe­niami pedago­giki specjalnej. Publi­kacja podzie­lona została na trzy części obejmu­jące teksty dotyczące określo­nych obszarów tematycz­nych: Część I. Szanse, możli­wości i zagro­żenia w terapii pedago­gicznej dzieci i młodzieży ze specjal­nymi potrze­bami rozwo­jo­wymi i eduka­cyj­nymi; Część II. Współ­czesne tendencje w terapii pedago­gicznej w pracy z dzieckiem ze specjal­nymi potrze­bami; Część III. Nowe oblicza spraw­dzo­nych metod, technik i środków terapeu­tycz­nych. Publi­kacja, ze względu na tematykę, adreso­wana jest przede wszystkim do studentów kierunków pedago­gicz­nych, zwłaszcza studentów pedago­giki specjalnej. Kierowana jest również do czynnych pedagogów specjal­nych, psycho­logów, a także rodziców i opiekunów dzieci z niepeł­no­spraw­no­ścią, poszu­ku­ją­cych inspi­racji i nowych możli­wości działań wspie­ra­ją­cych ich codzienną pracę rehabi­li­ta­cyjną.

Od nowego rodzi­ciel­stwa do nowego dzieciń­stwa / redakcja Andrzej Ładyżyński, Maja Piotrowska, Jacek Gulanowski. – Wrocław : Oficyna Wydaw­nicza Atut – Wrocław­skie Wydaw­nictwo Oświatowe, 2016.
Sygn. 162259

W czasach wielkich zmian społecz­nych, ekono­micz­nych i kultu­ro­wych przeobra­żeniu ulegają również role rodzi­ciel­skie, co w konse­kwencji wpływa na nową jakość wycho­wania i opieki nad dzieckiem. Rewolu­cyj­ność tych przemian jest ogromna, choć w istocie nie w pełni doceniana. Wydaje się, że warto je zauważyć, by minima­li­zować obszar dysfunkcji społecz­nych i akcen­tować to, co cenne we współ­cze­snej wspól­nocie rodzinnej. Przemiany, o których mowa, przyczy­niły się do powstania nowego modelu rodzi­ciel­stwa: ojcostwa i macie­rzyń­stwa. W polskich rodzinach przekształ­cenia te mają charakter zarówno struk­tu­ralny, jak i funkcjo­nalny. I właśnie proble­ma­tyce tych zmian jest poświę­cony prezen­to­wany tom.

Opowieści o Czująt­kach : ćwiczenia z empatii dla dzieci i… dorosłych / Joanna Bogudał-Borkowska. – Kraków : Oficyna Wydaw­nicza „Impuls“, 2017.
Sygn. 162260

Intencją, jaka przyświe­cała Autorce przy pisaniu książki było przybli­żenie Czytel­ni­kowi „niechcia­nych” uczuć, takich jak: smutek, złość, wstyd, lęk. Bohate­rowie pięciu baśni zapre­zen­to­wa­nych w publi­kacji, których nazwała Czująt­kami, mierzą się z trudnymi emocjami i odkrywają, jak bardzo są one potrzebne w życiu.
Z czasem zrodził się w Autorce pomysł dołączenia do baśni propo­zycji zajęć psycho­edu­ka­cyj­nych, które miałyby uświa­da­miać dzieciom, że przykre emocje, które czasem odczuwają, nie są złe, ale stanowią wyraz nieuświa­do­mio­nych i nieza­spo­ko­jo­nych potrzeb. Dla dorosłego byłaby to okazja do refleksji nad tym, jak reaguje na przeży­wane przez dziecko uczucia.
Ćwiczenia zawarte w tym opraco­waniu są przezna­czone dla dzieci w wieku 7 – 9 lat, choć można je wykorzy­stywać do pracy z dziećmi młodszymi i starszymi, zależnie od ich indywi­du­alnej dojrza­łości emocjo­nalnej.
W codziennej pracy jako psycholog i psycho­te­ra­peuta oraz w życiu Autorka często spotyka się z podziałem emocji na pozytywne i negatywne. Uczucia „dobre” miałyby się wiązać z przyjem­nymi stanami i być może dlatego nagminnie bywają warto­ścio­wane jako słuszne moralnie, natomiast emocje „negatywne” kojarzą się z niemiłymi przeży­ciami i wiążą się z ujemnym osądem moralnym.
Do każdej baśni Autorka opraco­wała propo­zycję scena­riusza zajęć, który może być modyfi­ko­wany przez prowa­dzą­cego w zależ­ności od czasu trwania warsztatu oraz specy­ficz­nych potrzeb danego dziecka czy grupy dzieci, a także wykorzy­sty­wany do indywi­du­alnej pracy terapeu­tycznej. Książka może być także narzę­dziem dla rodziców do budowania z dzieckiem dialogu dotyczą­cego przeży­wa­nych emocji i odkry­wania oraz nazywania ukrytych w nich potrzeb.
W ćwicze­niach znajdu­ją­cych się w części dydak­tycznej wykorzy­stała model czterech części Porozu­mienia bez Przemocy, który służy zarówno refleksji nad własnym doświad­cze­niem, jak i empatycz­nemu wczuciu się w doświad­czenie innej osoby. Następnie jest on werba­li­zo­wany przez uczest­ników komuni­kacji.

Pięć kluczy do uważnego porozu­mie­wania się / Susan Gillis Chapman ; przekład Agnieszka Kowalska. – Warszawa : Wydaw­nictwo Amber, 2016.
Sygn. 162261

Dziś coraz częściej nasz bezpo­średni kontakt z innymi ludźmi zastępują sms-y, maile. Taka „zamknięta” komuni­kacja nie pozwala wykorzy­stać możli­wości naszych i naszych rozmówców. Tymczasem dobre porozu­mie­wanie się to podstawa każdego udanego związku – w małżeń­stwie, rodzinie, wśród przyja­ciół i współ­pra­cow­ników. A praktyka uważności pomaga porozu­miewać się lepiej i skutecz­niej.
Pięć kluczy do uważnego porozu­mie­wania się to: milczenie, odzwier­cie­dlenie, zachę­canie, dostrze­ganie i reago­wanie.
A oto proste ćwiczenia, dzięki którym zmienisz to, jak mówisz i słuchasz:
• Klucz do uważnej obecności tu i teraz: czujne ciało, czułe serce, otwarty umysł – by wyeli­mi­nować wszystko, co nas rozprasza.
• Klucz do uważnego słuchania: zachę­canie – by umieć dostrzec w drugiej osobie dobre strony.
• Klucz do uważnego mówienia: łagodność – by umieć mówić tak, żeby inni nas słuchali.
• Klucz do uważnych relacji: bezwa­run­kowa życzli­wość – by poczuć bliskość z ludźmi i umieć ich docenić.
• Klucz do uważnych reakcji: pogoda ducha – by podcho­dzić do każdej sytuacji ze sponta­nicz­no­ścią i gotowo­ścią do bezin­te­re­sownej pomocy.
A ponadto dowiesz się:
• Jak rozpo­znawać swoje nawyki komuni­ka­cyjne i jak je zmieniać.
• Jak pokonywać komuni­ka­cyjne bariery.
• Jak radzić sobie z kimś, kto uważa cię za wroga.
• Jak odkrywać nieuświa­do­mione lęki, które negatywnie wpływają na porozu­mie­wanie się.
Dzięki tej jasnej, przystępnej, a czasem nawet zabawnej książce będziesz potrafił z większym zaanga­żo­wa­niem słuchać innych i odpowiadać pewnie i precy­zyjnie w każdej rozmowie i każdej sytuacji.

Psycho­logia geniuszu : odblokuj talenty i kreatyw­ność swojego dziecka / Andrew Fuller ; [tłuma­czenie Grażyna Chamielec]. – Warszawa : Wydaw­nictwo Mamania. Grupa Wydaw­nicza Relacja, cop. 2017.
Sygn. 162263

Dzieci rodzą się bystre, odważne i docie­kliwe. Płomień pierwot­nego geniuszu często jednak szybko przygasa i istnieje ryzyko, że zgaśnie na zawsze. Jeśli tak się dzieje, dzieci wycofują się z aktyw­ności, zaczynają bać się ekspe­ry­men­to­wania i popeł­niania błędów i nie są w stanie w pełni wykorzy­stać drzemią­cych w nich możli­wości. Ta książka pomoże Ci przezwy­ciężyć te trudności.

Rodzice mają moc, która pozwala na nowo rozniecić inspi­ru­jący ogień. Dysponują oni najlep­szym narzę­dziem do odblo­ko­wania dziecię­cego geniuszu – to świat dookoła. Umysł dziecka może się fanta­stycznie rozwinąć dzięki odkry­waniu, tworzeniu i zabawie. Spędzany razem czas, podziw i zachwyt rozpalą i utrzymają dziecięcą iskrę przez całe jego życie.

„Psycho­logia geniuszu” powstała po to, aby pomóc Wam stać się rodzicami, jakimi zawsze chcie­li­ście być: wspie­ra­ją­cymi rozwój dziecka, aby mogło ono wykształcić własną formę twórczej wyobraźni.

„Jest jednak faktem, że nasze dzieci należą do najby­strzej­szego pokolenia ludzi, jakie kiedy­kol­wiek istniało. Ta najnowsza wersja człowieka jest o 40 procent bardziej inteli­gentna niż przeciętna młoda osoba w 1950 roku. W zeszłym stuleciu średnia wartość ilorazu inteli­gencji wzrastała co 10 lat o 3 procent. Tendencja ta utrzymuje się, a być może nawet przybiera na sile.” (fragment książki)

Skuteczna praca z wycho­wan­kiem niedo­sto­so­wanym społecznie w grupie socjo­te­ra­peu­tycznej / Aneta Paszkie­wicz. – Warszawa : Wydaw­nictwo Difin, 2017.
Sygn. 162267, 162268

Socjo­te­rapia w coraz szerszym zakresie zaczyna być wykorzy­sty­wana w szkołach, placów­kach zajmu­ją­cych się pracą z młodzieżą niedo­sto­so­waną
społecznie, zagrożoną uzależ­nie­niami. Socjo­te­rapia polega przede wszystkim na wykorzy­staniu terapeu­tycz­nego wpływu grupy oraz należy uznać ją za formę pomocy jak najbar­dziej pożądaną i wskazaną. Opraco­wanie będzie pomocne nauczy­cielom i wycho­wawcom, studentom pedago­giki, psycho­logii i kierunków nauczy­ciel­skich. Dostarczy wskazówek, jak prowadzić działania o charak­terze wycho­waw­czym z osobą niedo­sto­so­waną społecznie, z uwzględ­nie­niem wymogu jej podmio­to­wego trakto­wania w grupie socjo­te­ra­peu­tycznej.

prof. dr hab. Mirosław Babiarz:

(…) Wycho­wanie dzieci i młodzieży, zwłaszcza niedo­sto­so­wa­nych społecznie, jest procesem złożonym. Można przyjąć, że dotych­czas podej­mo­wane zabiegi wycho­wawcze nie przyniosły oczeki­wa­nego efektu ze względu na nietrafnie dobrane techniki i metody oddzia­ływań do osobo­wości wycho­wanka, przez co najpraw­do­po­dob­niej były one niesku­teczne. Rzecz jasna przyczyn niepo­wo­dzeń procesu wycho­wania i socja­li­zacji może być zdecy­do­wanie więcej. Chcąc prowadzić skuteczną pracę z osobami niedo­sto­so­wa­nymi społecznie, należy je dobrze poznać, po to aby dobrać właściwy sposób pracy z nimi, o czym w swoim opraco­waniu pisze dr A. Paszkie­wicz. (…) W prezen­to­wanej książce skupia się na specy­ficznej metodzie pracy z dziećmi i młodzieżą niedo­sto­so­wa­nymi społecznie – socjo­te­rapii. Zasta­nawia się przy tym, na ile będzie możliwym przy jej wykorzy­staniu, wymogu podmio­to­wego trakto­wania każdego wycho­wanka, który jest tą formą pracy objęty. (…) W mojej ocenie opraco­wanie może być przydatne dla studentów pedago­giki i psycho­logii oraz kierunków studiów nauczy­ciel­skich, nauczy­cieli, jak również dla czynnych nauczy­cieli i wycho­wawców.

Treść opraco­wania dostarcza konkret­nych wskazówek, jak prowadzić działania o charak­terze wycho­waw­czym z osobą niedo­sto­so­waną społecznie (nieko­niecznie o charak­terze socjo­te­ra­peu­tycznym). Uwzględnia również wymóg podmio­to­wego trakto­wania wychowanka/podopiecznego w grupie socjo­te­ra­peu­tycznej.

Nauczy­ciel wczesnej edukacji : rozwi­janie kompe­tencji zawodo­wych / pod redakcją Wiesławy Leżań­skiej i Doroty Radzi­kow­skiej. – Łódź : Wydaw­nictwo Uniwer­sy­tetu Łódzkiego, 2016.
Sygn. 162452, 162453

Przeka­zy­wana do rąk Czytel­nika książka to kolejny tom podej­mu­jący tematykę nauczy­ciela wczesnej edukacji (seria „Wczesna Edukacja”) pod redakcją pracow­ników Katedry Pedago­giki Przed­szkolnej i Wczesnosz­kolnej Uniwer­sy­tetu Łódzkiego. W każdej kolejnej publi­kacji z tej serii autorzy zajmują się nowym ważnym problemem dotyczącym podmiotu badań – nauczy­ciela wczesnej edukacji. W prezen­to­wanym tomie koncen­trują się na kompe­ten­cjach tej grupy zawodowej. Autorzy podejmują próbę zaini­cjo­wania dyskusji nad tożsa­mo­ścią i profe­sjo­na­li­zacją specja­li­stów wczesnej edukacji. Nie tylko poddają refleksji różne kompe­tencje (np. plani­styczne, inter­pre­ta­cyjne, infor­ma­cyjno-medialne, do działań wspól­no­to­wych, do pracy z uczniem zdolnym), ale także stawiają pytania o istotę działań nauczy­cieli w ponowo­cze­snym świecie, np. tworzenia przestrzeni wzajemnej edukacji naukowców i praktyków.

W tej samej serii ukażą się: Nauczy­ciel wczesnej edukacji wobec zmian społeczno-kultu­ro­wych (red. Wiesława Leżańska, Aleksandra Feliniak) oraz Nauczy­ciel wczesnej edukacji kreatorem środo­wiska eduka­cyj­nego dziecka (red. Elżbieta Płóciennik, Dorota Radzi­kowska).

Magia szkoły : esej o nauczy­cielu w kręgu dobra i zła / Maciej Kałuszyński. – Wrocław : Wrocław­skie Wydaw­nictwo Naukowe Atla 2, 2016.
Sygn. 162451

[…] Praca nauczy­ciela ma w sobie coś z czaro­dziej­skiej sztuki średnio­wiecz­nego alchemika, który w swoich retortach i alembi­kach uruchomia procesy, o których wie, że podlegają wpływom tak wielu czynników nieba i ziemi, że nie może on niczego być pewnym, chociaż jest zwykle wynajęty przez możnych wierzą­cych, że ten trud przyniesie im złoto. Szkoła jest w całości taką retortą, w której coś się gotuje, coś się przemienia, kotłuje. Najważ­niejsze składniki tego kotło­wania się i przemie­niania to uczniowie i sami nauczy­ciele. Ci drudzy jednak, nie tylko podlegają odbywa­jącym się tam zdarze­niom, ale starają się nad tym wszystkim jakoś panować, chociaż jest to w sposób oczywisty niemoż­liwe. Zamiast tego panowania sami podlegają urucho­mionym procesom i niby alchemicy w swojej pracowni, sami zmieniają się w inny kruszec duchowy; czasami szlachet­nieją, czasami ulegają ciemnej stronie. Czasami zmieniają się, z pełną wiedzą tego co się z nimi dzieje, a czasami nieświa­domie.
Niebez­pieczne miejsce pracy.
Praca? Czy można to nazwać pracą? Czy w istotnych sprawach związa­nych ze szkołą mają coś ważnego do powie­dzenia specja­liści od psycho­logii pracy? Co tam się dzieje? Produkują zło i dobro w umysłach powie­rzo­nych im dzieci? Czyż więc to miejsce nie jest naprawdę tajem­nicze? Magiczne? Jeśli „wycho­wywać” znaczy, między innymi, „obdarzać umiejęt­no­ścią
czynienia dobra”, to czy mają tam techno­logie albo tajemne receptury, które im to umożli­wiają? Chyba nie mają, sądząc choćby po nie takich jak się spodzie­wamy rezul­ta­tach. Jeśli szkoły produkują dobra i zło w podobnych propor­cjach, to dlaczego ciągle nazywamy je jednak Insty­tu­cjami Wycho­wania?
Szkoła jest miejscem magicznym.
Magiczne miejsce. Czy nie za często słyszymy to słowo? Magiczne miejsce, magiczne urządzenie, magiczna atmosfera, magiczna apteka, magiczne ceny…, jakiż to wspólny sens przypi­suje się temu słowu w XXI wieku? Są takie słowa, które raz w nowy sposób użyte przez pisarza czy celebrytę zmieniają znaczenie albo rozsze­rzają je obejmując nowe kategorie desygnatów. „Magiczne” – przestało oznaczać to, co jest w jakiś sposób czaro­dziej­skie, co jest związane z siłami irracjo­nal­nymi – stało się słowem, którym można oznaczyć wszystko o czym chce się powie­dzieć, że jest cudowne, nie tylko w sensie „cudu”, ale również w sensie tylko emocjo­nalno estetycznym. Szkoła jednak jest magiczna także w sensie zbliżonym do trady­cyj­nego. Nie istnieje przej­rzysty racjo­nalny opis tego co tam się dzieje, chociaż ciągle pojawiają się takie próby i wydawać by się mogło, że nagro­ma­dziła się poprzez ten trud ogromna wiedza o szkole i zacho­dzą­cych tam procesach.
[Fragment ze wstępu]

Socjo­logia sportu / redakcja naukowa Honorata Jakubowska, Przemy­sław Nosal. – Warszawa : Wydaw­nictwo Naukowe PWN, 2017.
Sygn. 162457, 162458p

SOCJO­LOGIA SPORTU to kompen­dium wiedzy o często pomijanym w naukach społecz­nych, ale niezwykle ważnym obszarze badań nad społecz­nymi aspektami sportu. Autorzy objęli swoimi rozwa­ża­niami niemal wszystkie aspekty współ­cze­snej refleksji nad sportem, dzięki czemu mamy do czynienia z pracą nie tylko nowatorską, ale i komplek­sową. Książka oferuje dobrze usyste­ma­ty­zo­waną analizę sportu jako pola badaw­czego, sprawoz­dając nie tylko to, co dotych­czas dokonało się w różnych jego częściach, ale również wskazując na poten­cjalne tropy. Autorzy definiują problemy, relacjo­nują najważ­niejsze wątki badawcze, a nade wszystko przywra­cają sport poważnej refleksji naukowej.
Emocje, płeć, zwierzęta, doping, religia, techno­logia, media – to tylko kilka z kluczo­wych kategorii, w świetle których można oglądać sport.

Psycho­pe­da­go­giczne mity : jak zachować naukowy scepty­cyzm w edukacji i wycho­waniu / Tomasz Garstka. – Warszawa : Wolters Kluwer, 2016.
Sygn. 162456

W książce omówiono popularne tezy, niepo­parte wynikami naukowych badań empirycz­nych, i mity na temat metod nauczania, wycho­wania, pomocy psycho­pe­da­go­gicznej dla dzieci i młodzieży. Przed­sta­wiono psycho­lo­giczne mecha­nizmy i wyjaśniono, dlaczego łatwo dać się uwieść pseudo­nauce, kierując się dobrymi inten­cjami.

Adresaci:
Publi­kacja przezna­czona jest dla nauczy­cieli, psycho­logów, pedagogów, terapeutów pedago­gicz­nych i rodziców uczniów. Zainte­re­suje również studentów kierunków nauczy­ciel­skich, psycho­logii, pedago­giki.

„(…) to książka niezwykle ważna, potrzebna i rzadka. Autor rozprawia się z obecnymi w edukacji mitami nie tylko z pozycji obiek­tyw­nego obser­wa­tora, lecz także aktywnego praktyka nierzadko wcześniej uwikła­nego w ich rozpo­wszech­nianie, co zwiększa wiary­god­ność przekazu. Niezwykle cenne są odwołania do litera­tury i rzetelne „śledztwa“, jakie przepro­wa­dził, aby ustalić pocho­dzenie niektó­rych pseudo­nau­ko­wych koncepcji. Napisana przystępnym językiem z pewnością znajdzie szerokie grono odbiorców wśród nauczy­cieli, rodziców zainte­re­so­wa­nych głębiej edukacją swoich dzieci i – na co szczerze liczę – wśród refor­ma­torów edukacji i osób decydu­ją­cych o jej kształcie“.

Skup się! : trening mindful­ness dla zestre­so­wa­nych pracą / Jarosław Chybicki. – Gliwice : Helion, 2017.
Sygn. 162468

Naucz się zacho­wywać jasność myślenia w każdej sytuacji! Trening uważności, czyli do czego przydaje się model WZROST. Nawyki uważnego działania, czyli jak zapla­nować codzienny trening. PORA, czyli na czym polega podsta­wowa technika mindful­ness.
Uważność, koncen­tracja i umiejęt­ność świado­mego podej­mo­wania decyzji należą do najważ­niej­szych kompe­tencji każdego menedżera. W trudnym i wymaga­jącym środo­wisku bizne­sowym są one wręcz na wagę złota. Sęk w tym, że niełatwo osiągnąć stan, w którym te kompe­tencje stają się naszą drugą naturą. Przy odrobinie uporu i syste­ma­tycznej pracy nad uważno­ścią można jednak wykształcić w sobie nowe nawyki, właściwe strategie działania oraz kiero­wania swojej uwagi na najważ­niejsze kwestie. Można nauczyć się żyć bardziej świadomie, w pełni doświad­czać rzeczy­wi­stości i rozumieć własne emocje oraz zacho­wania. To właśnie oferuje nam trening mindful­ness.

Ta książka pokaże Ci, czym jest uważność i jak ją trenować. Jeśli czujesz się przytło­czony nowymi obowiąz­kami, przeży­wasz kryzys związany z awansem lub degra­dacją, masz wszyst­kiego dość albo po prostu chcesz zacząć żyć bardziej świadomie i szczę­śliwie, taki trening pomoże Ci odnaleźć najwła­ściwszą ścieżkę. Zobacz, jak możesz poprawić swój dobrostan fizyczny i umysłowy, nawiązać bardziej satys­fak­cjo­nu­jące kontakty z ludźmi i zachować zimną krew w każdej sytuacji bizne­sowej. Zaakceptuj to, czego nie możesz zmienić, i naucz się kierować uwagę na najistot­niejsze aspekty zdarzeń. Odsuń na drugi plan wszelkie zakłó­cenia i zyskaj możliwość obiek­tywnej oceny tego, co dzieje się w Twojej firmie. Bądź uważny na co dzień i od święta!

Źródło :

www​.wydaw​nic​two​po​li​graf​.pl
www​.wuj​.pl
www​.wydaw​nictwo​.umcs​.eu
www​.atut​.ig​.pl
www​.impul​so​fi​cyna​.com​.pl
www​.wydaw​nic​two​amber​.pl
www​.mamania​.pl
www​.difin​.pl
www​.wydaw​nictwo​.uni​.lodz​.pl
www​.atla2​.com​.pl
www​.ksiegarnia​.pwn​.pl
www​.wolter​skluwer​.pl
www​.wip​.pl
www​.helion​.pl