Autyzm a prawo / redakcja naukowa Adam Górski, Błażej Kmie­ciak. – Wydanie pierwsze. – Warszawa : Difin SA, 2019.

Sygn. 166606, 166607

Książka jest pierw­szym na polskim rynku opra­co­wa­niem odno­szącym się do proble­ma­tyki posza­no­wania praw i wolności osób doświad­cza­ją­cych zabu­rzeń rozwo­jo­wych, w tym zwłaszcza zabu­rzeń auty­stycz­nych. Publi­kacja w sposób bezpo­średni odnosi się przede wszystkim do proble­ma­tyki prawnej. Tym samym czytelnik będzie miał możli­wość zapo­znania się w sposób szcze­gólny z takimi zagad­nie­niami, jak: ubez­wła­sno­wol­nienie, niepo­czy­tal­ność, przy­mu­sowa hospi­ta­li­zacja oraz stoso­wanie przy­musu bezpo­śred­niego. Tematy te skupiają się na jednym typie dysfunkcji, jakim są zabu­rzenia ze spek­trum autyzmu. Należy dodać, iż choć mono­grafia ta bazuje w znacznej mierze na dorobku nauk praw­nych (głównie prawie cywilnym, karnym i rodzinnym), to jedno­cze­śnie wzbo­ga­cona jest o uwagi oraz refleksje prezen­to­wane przez prak­tyków na co dzień pracu­ją­cych z osobami, u których rozpo­znano wska­zane zabu­rzenie, będące nadal tajem­nicą w wielu obsza­rach nauki.

Książka jest nie tylko źródłem rzetelnej wiedzy wska­zu­jącej na prawne i prak­tyczne elementy ochrony godności osób z auty­zmem. Jest także swoistym prze­wod­ni­kiem. Zain­te­re­so­wany tematem czytelnik będzie miał możli­wość odnie­sienia kluczo­wych insty­tucji praw­nych do unikal­nych sytu­acji społeczno-klinicz­nych, w jakich znaj­dują się podopieczni oraz pacjenci z auty­zmem i zespołem Asper­gera, a także ich rodziny.

Historia polskiej myśli psycho­lo­gicznej : wydanie nowe / Teresa Rzepa, Bartło­miej Dobro­czyński. – Wydanie drugie. – Warszawa : Wydaw­nictwo Naukowe PWN SA, 2019.

Sygn. 166609

Studio­wanie dokonań wybit­nych psycho­logów przy­bliża do odpo­wiedzi na funda­men­talne pytania: kim tak naprawdę jesteśmy i jaki sens ma nasza egzy­stencja. Wszak psycho­logia jest jedną z kilku najważ­niej­szych dzie­dzin, które od dawna poszu­kują odpo­wiedzi na te i im podobne kwestie, chlu­biąc się plura­li­zmem koncepcji i stra­tegii badaw­czych, a zarazem bory­kając się z nimi.

Historia polskiej myśli psycho­lo­gicznej w synte­tyczny sposób poka­zuje naro­dziny oraz dzieje polskiej psycho­logii naukowej, stoso­wanej oraz psycho­ana­lizy. Autorzy opisują historię polskiej psycho­logii począwszy od rozważań o charak­terze psycho­lo­gicznym zawar­tych w dawnych tekstach nauko­wych, przez pierwsze projekty upra­wiania psycho­logii jako samo­dzielnej dyscy­pliny naukowej, po powo­łanie katedr i pracowni psycho­lo­gicz­nych oraz funk­cjo­no­wanie psycho­logii poza­uni­wer­sy­tec­kiej, stoso­wanej. Mono­grafia prezen­tuje dzieje polskiej psycho­logii do wybuchu drugiej wojny świa­towej.

W nowej wersji książki doko­na­liśmy kilku istot­nych mody­fi­kacji, które dotyczą psycho­logii stoso­wanej, euge­niki i psycho­ana­lizy. Niektóre z rozdziałów i podroz­działów napi­sa­liśmy od nowa. Znacząco rozbu­do­wa­liśmy wiele wątków, w tym charak­te­ry­styki m.in. Abra­mow­skiego, Dąbrow­skiego, Hein­richa, Ocho­ro­wicza, Szumana. Stara­liśmy się uwypu­klić kontakty polskich psycho­logów z innymi ośrod­kami oraz wskazać na relacje z ich zagra­nicz­nymi nauczy­cie­lami i kole­gami. Tam, gdzie się to dało pokazać – jak choćby w odnie­sieniu do Abra­mow­skiego, Dąbrow­skiego, Hein­richa, Joteyko, Twar­dow­skiego, psycho­logii stoso­wanej czy psycho­ana­lizy – uwzględ­ni­liśmy recepcję polskich osią­gnięć za granicą. Stara­liśmy się też zaak­cen­tować, że w budo­waniu polskiej psycho­logii aktywnie uczest­ni­czyli badacze o różnym pocho­dzeniu etnicznym. W ten sposób dąży­liśmy do opra­co­wania, na ile to możliwe, poli­cen­trycznej historii psycho­logii. Jedno­cze­śnie wystrze­ga­liśmy się „roman­ty­zacji”, rzetelnie prezen­tując warto­ściowe przy­kłady inte­lek­tu­alnej i kultu­ralnej prze­szłości polskiej myśli psycho­lo­gicznej.

Z tekstu

Dysleksja z perspek­tywy doro­słości / Teresa Wejner-Jaworska. – Warszawa : Difin, 2019.

Sygn. 166615

Książka poświę­cona jest doświad­cze­niom dysleksji w wieku szkolnym i w doro­słym życiu, postrze­ga­nych przez osoby dorosłe. Różni się tym, od licz­nych publi­kacji na temat dysleksji u dzieci, że wychodzi poza doświad­czenia szkolne i poka­zuje, jak badane osoby uczą się żyć z dysleksją i wypra­co­wują własne stra­tegie kompen­sa­cyjne, czyli jak radzą sobie w swoim doro­słym życiu. Problemy szkolne ukazane są retro­spek­tywnie, w unikal­nych narra­cjach biogra­ficz­nych, więc stawiane jest pytanie o sens i znaczenie tych doświad­czeń. W części teore­tycznej ukazano specy­fikę symp­tomów dysleksji u doro­słych, kwestie diagnozy funk­cjo­nalnej i najnow­szych podejść klasy­fi­ka­cyj­nych do tego zabu­rzenia (ICD-11. DSM‑5).

Edukacja małego dziecka : praca zbio­rowa. T. 13, Konteksty oświa­towe / pod redakcją Ewy Ogrodz­kiej-Mazur, Urszuli Szuścik, Alek­sandry Mincza­kow­skiej. - Wydanie I. – Cieszyn : Wydział Etno­logii i Nauk o Edukacji Uniwer­sy­tetu Śląskiego ; Kraków : Impuls, 2019.

Sygn. 153235p / T. 13, 153236 / T. 13

Tom 13 serii Edukacja małego dziecka, zaty­tu­ło­wany „Konteksty oświa­towe“ prezen­tuje kolejne rozwa­żania teore­tyczne i prak­tyczne nad współ­cze­snymi proble­mami rozwoju twór­czego dziecka.

W 13 już tomie zostały zapre­zen­to­wane trzy wątki tema­tyczne. Pierwszy zwią­zany jest z wyzwa­niami i dyle­ma­tami edukacji małego dziecka, kolejny odnosi się do działań obej­mu­ją­cych etap nauczania począt­ko­wego, a ostatni nawią­zuje bezpo­średnio do pracy samego nauczy­ciela.

Insty­tucje eduka­cyjne, zagro­żenia, bezpie­czeń­stwo : konteksty prawne, społeczne, eduka­cyjne i zdro­wotne / redaktor naukowy Barbara Wiśniewska-Paź. – Toruń : Wydaw­nictwo Adam Marszałek, 2019.

Sygn. 166618

Jest to pierwszy tom serii „Bezpie­czeń­stwo a Edukacja”. Zada­niem serii będzie prezen­to­wanie analiz, polemik, rozpraw i wyników badań doty­czą­cych problemów z pogra­nicza szeroko rozu­mia­nych nauk społecz­nych, bezpie­czeń­stwa i edukacji.

Proble­ma­tyka z zakresu edukacji, bezpie­czeń­stwa i skore­lo­wa­nych z nią̨ współ­cze­snych zagrożeń́, zmian i kontek­stów społecz­nych, a także koniecz­ności perma­nent­nego uwzględ­niania złożo­ności zjawisk i towa­rzy­szą­cych im problemów to bardzo wyma­ga­jący teren, obwa­ro­wany dużą̨ liczbą nieustan­nych zmian, który impli­kuje potrzebę̨ stałego anali­zo­wania, wymiany doświad­czeń́ i dzie­lenia się̨ nimi w celu uzupeł­niania wiedzy, stałego posze­rzania spek­trum perspektyw widzenia okre­ślo­nych problemów, lepszego ich rozu­mienia, rozpo­zna­wania mecha­ni­zmów i przy­czyn ich powsta­wania, dzia­łania oraz tworzenia i udosko­na­lania metod radzenia sobie z nimi, w tym także zapo­bie­gania im i prze­ciw­dzia­łania. Myślę̨, że publi­ko­wane w tej serii książki w znacznym stopniu się̨ do tego przy­czynią.

Redaktor serii „Bezpie­czeń­stwo a Edukacja” – prof. nadzw. dr hab. Barbara Wiśniewska-Paź

Mutyzm wybiórczy : kompen­dium wiedzy / Maggie Johnson, Alison Wint­gens ; prze­klad Agnieszka Pały­nyczko-Ćwiklińska. – Wydanie I. – Gdańsk : Harmonia Univer­salis, 2018.

Sygn, 166624, 166625

Publi­kacja stanowi kompen­dium wiedzy na temat mutyzmu wybiór­czego, stwo­rzone dla szero­kiego kręgu odbiorców, w tym nauczy­cieli, psycho­logów klinicz­nych i wycho­waw­czych, tera­peutów mowy i języka (logo­pedów), psychia­trów dzie­cię­cych i – co ważne – dla rodziców oraz młodzieży i osób doro­słych żyją­cych z muty­zmem wybiór­czym. Do książki dołą­czono gotowe mate­riały do wyko­rzy­stania w pracy z dziec­kiem, które można drukować i kopiować.

„Choć w ciągu ostat­nich 15 lat poja­wiło się coraz więcej orga­ni­zacji rodzi­ciel­skich, szkoleń, książek, badań i audycji w mediach poświę­co­nych muty­zmowi wybiór­czemu (ang. selec­tive mutism), nadal często jest on niewła­ściwie rozu­miany. Jedno­cze­śnie jego prawi­dłowe pojmo­wanie jest bardzo ważne, i to z kilku powodów. Dzieci dotknięte tym zabu­rze­niem znaj­dują się w zdecy­do­wanie nieko­rzystnej sytu­acji osobi­stej i społecznej. Mutyzm wybiórczy stanowi ogromną barierę w procesie uczenia się, a zanie­dbany czy niewła­ściwie leczony może prze­trwać do wieku doro­słego, siejąc spusto­szenie w życiu danej osoby. Z drugiej strony jest to przy­pa­dłość ukryta, którą łatwo prze­oczyć – prze­cież dzieci, które siedzą cicho, nie rzucają się w oczy. Uwagę i dostępne zasoby poświęca się raczej tym, które zakłó­cają spokój. Pomiędzy specja­li­stami z różnych dzie­dzin trwają spory na temat tego, kto powi­nien się zająć muty­zmem, zaś wielu z nich nie posiada odpo­wied­niego prze­szko­lenia ani doświad­czenia w pracy z małymi milczą­cymi pacjen­tami.

Mutyzm wybiórczy wywiera ogromny wpływ również na osoby z otoczenia dziecka, zwłaszcza na jego rodziców i nauczy­cieli. Z defi­nicji zaburza on normalny proces inte­rakcji, wytrąca z równo­wagi czy wręcz wywo­łuje poczucie zagro­żenia, gdy próby ośmie­lenia dziecka są ewidentnie odrzu­cane. Z naszego doświad­czenia wynika, że osoby, które stykają się z muty­zmem po raz pierwszy, nawet znając ogólne zasady postę­po­wania, rzadko dyspo­nują wystar­cza­jącą wiedzą, by poczuć się pewnie, odpo­wiednio postę­pować z dziec­kiem czy wpro­wa­dzać w życie program tera­peu­tyczny. Zdarza się, że rodzice i specja­liści wstrzy­mują się z inter­wencją, ponieważ boją się, że dodat­kowo pogorszą sytu­ację. Tymczasem im wcze­śniej zajmiemy się problemem, tym lepiej dla wszyst­kich zain­te­re­so­wa­nych.”

Z przed­mowy Maggie Johnson i Alison Wint­gens

O kształ­to­waniu się czło­wieka / Maria Montes­sori ; prze­kład Luiza Krol­czuk-Wyga­nowska ; redakcja naukowa polskiego wydania Sylwia Camarda. – Wydanie I. – Warszawa : Wydaw­nictwo Naukowe PWN SA : we współ­pracy z Fundacją Villa Montes­sori, 2019.

Sygn. 166626

Ponad 100 lat temu Maria Montes­sori stwo­rzyła system edukacji, który rzucił zupełnie nowe światło na peda­go­gikę, akcen­tując pracę „dla dziecka” i odkry­wając jego natu­ralny, kiero­wany wewnętrz­nymi siłami rozwój. W myśl tej metody dla prawi­dło­wego rozwoju dziecka należy stwo­rzyć mu prze­strzeń pozwa­la­jącą na rozwi­janie spon­ta­nicz­ności i twór­czości oraz umoż­liwić wszech­stronny rozwój psycho­fi­zyczny, kultu­ralny i społeczny. Maria Montes­sori okre­ślała dzie­ciń­stwo jako okres „życia wewnętrz­nego”, który prowadzi do rozwoju i dosko­na­łości, zaś wartość środo­wiska wycho­waw­czego mierzyła dostęp­no­ścią środków niezbęd­nych do reali­zacji tego procesu.

Metoda Marii Montes­sori znalazła zwolen­ników na całym świecie. Mimo jej rosnącej popu­lar­ności w Polsce wciąż niewiele jest publi­kacji tej autorki dostęp­nych w języku polskim. Czytel­nicy korzy­stają głównie z pośred­nich źródeł i opra­cowań.

„O kształ­to­waniu się czło­wieka” to książka, w której Maria Montes­sori wyja­śnia podwa­liny swojej koncepcji natu­ral­nego rozwoju dziecka oraz metody, którą określa jako „pomoc w zdoby­waniu przez ludzką osobo­wość nieza­leż­ności, środek do uwal­niania ludz­kiej nieza­leż­ności z opresji uprze­dzeń ciążą­cych od zamierz­chłych czasów na edukacji”.

„Przez tysiąc­lecia ludz­kość prze­cho­dziła obok dziecka z całko­witą obojęt­no­ścią, niewzru­szona cudem natury, jakim jest kształ­to­wanie się inte­li­gencji, kształ­to­wanie się ludz­kiej osobo­wości. W jaki sposób nastę­puje to kształ­to­wanie? Jakie procesy skła­dają się na nie? Jakie prawa nim rządzą?“

Z tekstu

Odwró­cona relacja : kiedy problemy rodziców zabie­rają dzie­ciń­stwo / Margot Sunder­land ; prze­kład: Anna Sawicka-Chrap­ko­wicz ; ilustracje: Nicky Armstrong. – Wydanie pierwsze w języku polskim. – Sopot : GWP – Gdań­skie Wydaw­nictwo Psycho­lo­giczne Sp. z o.o., 2019.

Sygn. 166628, 166629

Jeśli Mama jest rozchwiana, świat jest rozchwiany. Jeśli Mama nie jest szczę­śliwa, nikt nie jest szczę­śliwy. Jeśli Tata budzi strach, świat budzi strach. Jeśli Mama jest zdez­or­ga­ni­zo­wana – czuję, że świat wariuje

Wszystkie dzieci potrze­bują regu­lacji emocjo­nalnej ze strony rodziców. Zwłaszcza w przy­padku silnych emocji, takich, jak wście­kłość, frustracja, stres czy lęk. Rolą rodzica jest to, by wysłu­chać dziecko, pomóc mu zrozu­mieć oraz opanować własne uczucia. Co jednak, jeśli tej równo­wagi emocjo­nalnej brakuje samym rodzicom? Jeśli to oni nie radzą sobie z własnymi uczu­ciami?

Rodzice zaab­sor­bo­wani własnymi spra­wami nie są w stanie skutecznie zająć się potrze­bami rela­cyj­nymi i emocjo­nal­nymi swojego dziecka. Nie chodzi tu o przej­ściowe trud­ności, które mają miejsce w każdej rodzinie. Proble­ma­tyczna jest sytu­acja, kiedy dzieje się to przez więk­szość czasu, a zacho­wania rodzica prze­ra­żają, zawsty­dzają lub poni­żają dziecko, burzą jego poczucie bezpie­czeń­stwa, wpro­wa­dzają chaos, niszczą poczucie własnej wartości.

Książka w skuteczny sposób pomoże w pracy z dziećmi, których spokój i rozwój emocjo­nalny są zagro­żone w wyniku problemów trapią­cych ich rodziców. […]

Część pierwsza to wyczer­pu­jące studium problemu „trud­nych rodziców”. W całości poświę­cone zostało zrozu­mieniu tego, jak czuje się i zacho­wuje dziecko żyjące z rodzicem z proble­mami. Omawia też najnowsze badania doty­czące skutków takiego stanu rzeczy oraz możliwe sposoby pomocy.

Część druga skupia się na prak­tycz­nych inter­wen­cjach. Opisuje szereg ćwiczeń, pomy­słów na pracę z dziec­kiem, rysun­ko­wych kart pracy oraz zadań wspie­ra­ją­cych rozmowy tera­peu­tyczne z dziećmi.

Młodzież we współ­cze­snej rzeczy­wi­stości społeczno-kultu­rowej / redakcja naukowa Agnieszka Cybal-Michalska, Bożena Kanc­lerz, Lucyna Myszka-Stry­chalska, Paulina Peret-Drążewska. – Wydanie I. – Poznań : Wydaw­nictwo Naukowe Uniwer­sy­tetu im. Adama Mickie­wicza, 2018.

Sygn. 166630, 166631

Prezen­to­wana publi­kacja wpisuje się w nurt rozważań nad party­cy­pacją młodzieży w społeczno-kultu­rowy wymiar zglo­ba­li­zo­wa­nego świata. Party­cy­pacja jednostki w tej rzeczy­wi­stości to doświad­czanie perma­nentnej zmiany społecznej, a ich jakość i dyna­mika nie pozo­staje bez znaczenia dla kondycji zarówno podmiotu, jak też układu społecz­nego. Nie sposób tu pominąć kwestii ludzi młodych, którzy stają się podmiotem prospek­tyw­nych prze­mian, dlatego młodzi ludzie stali się główną osią narracji w podję­tych rozwa­ża­niach teore­tycz­nych i docie­ka­niach badaw­czych, skon­cen­tro­wa­nych wokół dwóch obszarów proble­mo­wych: tożsa­mości współ­cze­snej młodzieży i jej uwarun­kowań oraz party­cy­pacji młodzieży w kulturze. Książka pełni rolę inte­re­su­ją­cego głosu w dyskusji, jak również stanowi zapro­szenie do refleksji nad pyta­niem: Młodzież, czyli kto? Podjęty namysł nad współ­czesną młodzieżą może stanowić inspi­rację do dalszych poszu­kiwań naukowo-badaw­czych.

Wymiar krymi­no­lo­giczny i psycho­lo­giczny / Brunon Hołyst. - Wydanie pierwsze. – Warszawa : Wydaw­nictwo Naukowe PWN SA, copy­right © 2019.

Sygn. 166638

W tomie 3 autor dokonał analizy kwestii obej­mu­ją­cych dzia­łania jednostki prze­ciwko życiu innych (prze­stęp­czość prze­ciwko życiu, uwarun­ko­wania sytu­acyjne i kultu­rowe).

Skła­da­jąca się z czte­rech tomów seria wydaw­nicza „Prze­ciwko życiu” została poświę­cona najbar­dziej funda­men­talnym i nieustannie aktu­alnym problemom zagrożeń życia czło­wieka. Zagad­nienie to dotyczy jednej z naszych podsta­wo­wych potrzeb: potrzeby bezpie­czeń­stwa. Jej depry­wacja unie­moż­liwia prawi­dłowy rozwój osobowy, emocjo­nalny i psychiczny. Jest zatem oczy­wiste, że kwestia zagrożeń ludz­kiego życia nurtuje społecz­ności w skali globalnej, lokalnej, a także w wymiarze indy­wi­du­alnym.

Rodzina w edukacji domowej / pod redakcją Joanny Bielec­kiej-Prus. – Warszawa : Wydaw­nictwo i Księ­garnia „Gotów“ Kato­lic­kiego Stowa­rzy­szenia Młodzieży, 2019.

Sygn. 166640, 166641

Książka, którą odda­jemy do rąk Czytel­nikom ma dwa cele: poznawczy i prak­tyczny. Zaletą tej publi­kacji są zarówno szeroko zakro­jone syntezy wyników badań autorów polskich i zagra­nicz­nych podej­mu­ją­cych tę proble­ma­tykę, ale także analiza rezul­tatów własnych badań empi­rycz­nych prowa­dzo­nych w Polsce w 2016 roku. Celem badań była przede wszystkim diagnoza, aczkol­wiek mają one także wymiar prak­tyczny. Podjęto w nich zagad­nienia zwią­zane z przy­czy­nami decyzji podjęcia edukacji domowej, orga­ni­zacją czasu pracy dziecka w domu, proble­mami, jakie edukacja domowa wnosi oraz reali­zo­wanym i ocze­ki­wanym wspar­ciem szkoły, w których dzieci skła­dają coroczne egza­miny przed­mio­towe.

Socjo­logia inter­netu / Dariusz Jemiel­niak. – Wydanie pierwsze. – Warszawa : Wydaw­nictwo Naukowe Scholar Spółka z o.o., 2019.

Sygn. 166645

Ponieważ z Inter­netu korzy­stają miliardy osób, mamy współ­cze­śnie możli­wość śledzenia siły wpływu nawet bardzo drob­nych czyn­ników, których normalnie nie dałoby się dostrzec – z racji zbyt małych prób. Możemy na przy­kład na podstawie zmie­nio­nych wzorców komu­ni­kacji on-line dość skutecznie esty­mować, że ktoś jest bezro­botny. Można też zaob­ser­wować godzinne zmiany w nastroju popu­lacji, porów­nywać reakcje na ból głowy czy alkohol w różnych kultu­rach na podstawie samej tylko analizy publicz­nych tweetów. Nawet surowe dane, jeśli opie­rają się na bardzo dużych próbach, mogą stanowić ciekawy punkt wyjścia do dalszych badań. Przy­kła­dowo jeden z najpo­pu­lar­niej­szych serwisów porno­gra­ficz­nych na świecie i 22. pod względem popu­lar­ności serwis w ogóle, Pornhub, publi­kuje co roku raport na temat wyko­rzy­stania witryny.

frag­ment książki

Nie ulega wątpli­wości, że Internet – sieć sieci – ma ogromne znaczenie dla więk­szości współ­cze­snych zjawisk społecz­nych i jest obecnie w wielu dyscy­pli­nach nauki jedną z najważ­niej­szych prze­strzeni badaw­czych. Pilne staje się więc nie tylko syste­ma­tyczne, rzetelne prze­ana­li­zo­wanie sposobów korzy­stania z sieci, ale i społecz­ności, jakie się w niej tworzą, czy wytworów kultury sieciowej. Socjo­logia Inter­netu prof. Dariusza Jemiel­niaka znako­micie odpo­wiada na tę potrzebę.

dr Dominik Batorski

Psycho­lo­giczne aspekty zmagania się kobiet z niepłod­no­ścią : wahadło nadziei / Alek­sandra Dembińska. – Wydanie pierwsze. – Warszawa : Difin, 2019.

Sygn. 164601

Celem książki jest psycho­lo­giczne ujęcie problemu doświad­czenia niepłod­ności uwzględ­nia­jące nie tylko leczenie jako drogę radzenia sobie z tym problemem, ale także adopcję i bezdziet­ność. Poru­szane zagad­nienia zmie­rzają do ukazania prak­tycz­nych wska­zówek dla perso­nelu medycz­nego i ośrodków adop­cyj­nych, jak wspierać osoby dotknięte proble­mami z prokre­acją, a także dla osób bezpo­średnio dotknię­tych problemem i ich rodzin. Sposób naświe­tlenia zagad­nienia pozwoli uświa­domić Czytel­ni­kowi wielo­aspek­to­wość doświad­czania niepłod­ności.

Źródło :

www​.difin​.pl
www​.ksie​garnia​.pwn​.pl
www​.impul​so​fi​cyna​.com​.pl
www​.marszalek​.com​.pl
www​.harmonia​.edu​.pl
www​.gwp​.pl
www​.press​.amu​.edu​.pl
www​.gotow​.pl
www​.scholar​.com​.pl