Tag: edukacja czytelnicza i medialna

Przed­sta­wiamy propo­zycje na każdy dzień adwentu 2020 r., czyli od 29 listo­pada do 24 grudnia.

Chciał być mala­rzem, tworzyć monu­men­talne dzieła, został najwy­bit­niej­szym ilustra­torem książek dla dzieci i młodzieży. Dla grafików, ilustra­torów to abso­lutny ideał, mag. Czaro­dziej wyobraźni, amba­sador wyobraźni, to tylko nieliczne z imion opisu­ją­cych magiczną moc jego twór­czości, dzięki której bez reszty zawładnął i ukształ­tował wyobraźnię wielu pokoleń Polaków. Trudno znaleźć czytel­ników, których nie uwiódł deli­kat­nymi, subtel­nymi twarzami ludzi o pięk­nych oczach, smukłych sylwet­kach, bajkowym mikro­ko­smosem pełnym chrząszczy, biedronek, koników polnych, motyli i… krasno­ludków. Trudno znaleźć kogoś, kogo nie wprawił w zachwyt owocami współ­pracy z Janem Brze­chwą, Julianem Tuwimem i innymi wybit­nymi pisarzami.

Loko­mo­tywa, Pan Kleks, Baśnie Ander­sena, Pinokio to tylko nieliczne z nieza­po­mnia­nych, wspa­nia­łych dzieł wiel­kiego mistrza ilustracji.

Curri­culum vitae / Szancer, Jan Marcin,- Poznań : Oficyna Wydaw­nicza G&P Gościański, Pręt­nicki, cop. 2015 sygn. 163233

Wzno­wiona po ponad 40 latach auto­bio­gra­ficzna książka przy­po­mina niezwy­kłego artystę, czło­wieka wiel­kiej pasji i wrażliwości.

Lekko, bez zbęd­nego nadęcia, języ­kiem wspa­nia­łego gawę­dziarza wpro­wadza nas autor w swoje bogate, aktywne życie, poprzez świat dzie­ciń­stwa i młodości przed­sta­wiając swoje fascy­nacje oraz rozterki życiowe i arty­styczne z tego okresu życia.

Muzą Jana Marcina Szan­cera była ukochana żona Zofia z domu Sykulska. To ona zain­spi­ro­wała go do napi­sania tej niezwykle ciekawej książki.

Teatr cudów / Szancer, Jan Marcin.- Poznań : Oficyna Wydaw­nicza G&P Gościański, Pręt­nicki, cop.2016 sygn. 163754

Po pierw­szym tomie auto­bio­gra­ficznej książki Jana Marcina Szan­cera „Curri­culum vitae“, drugi – „Teatr cudów“, który obej­muje wspo­mnienia artysty po roku 1945.

Pozna­jemy Szan­cera nie tylko jako ilustra­tora, sceno­grafa, anima­tora odra­dza­ją­cego się po wojnie życia teatral­nego i filmo­wego, ale także orga­ni­za­tora polskiej tele­wizji, której Szancer był dyrektorem.

Z humorem i ze swadą opowiada o środo­wisku lite­rackim, o swoich podró­żach do Włoch, Francji, Egiptu… Książka bogato ilustro­wana kreskami autora. Wiele inte­re­su­ją­cych anegdot i ciekawostek.

Bajki w ilustra­cjach Jana Marcina Szan­cera.- Poznań : Oficyna Wydaw­nicza G&P Gościański & Pręt­nicki, 2016 sygn.162323

Jan Marcin Szancer : amba­sador wyobraźni / Szancer, Jan Marcin.- Poznań : Oficyna Wydaw­nicza G&P, cop.2019 sygn.167939

Ilustra­torki, ilustra­torzy: motylki z okładki i smoki bez wąsów/ Gawryluk, Barbara.- Warszawa : Margi­nesy, 2019 sygn.167713

Oprac. Alina Melnicka-Zygmunt – Wydział Udostęp­niania Zbiorów

źródła: cytaty ze wstępów do książek, Pan Kleks – ilustracja Jana Marcina Szan­cera oraz okładki - G&P Oficyna Wydaw­nicza, Marginesy

Dziś obcho­dzimy Dzień Głośnego Czytania. Zachę­camy do czytania na głos, gdyż przy­nosi ono wiele korzyści, o których warto ciągle przypominać.

Oto jak działa czytanie na głos:

1. Głośne czytanie poprawia samo­po­czucie, np. czytanie chorej osobie przy­spiesza jej rekon­wa­le­scencję i zachęca do podjęcia aktywności.
2. Rozwija wyobraźnię i wspo­maga koncen­trację. Pogłębia wiedzę.
3. Głośne czytanie zwalcza nieśmia­łość. Jeśli jesteś nieśmiały, w poko­naniu lęku przed nawią­za­niem nowej znajo­mości może ci pomóc głośne czytanie samemu sobie. Uczy pano­wania nad głosem, możesz zmie­niać jego barwę i ton, przy­pi­sując je różnym boha­terom. Możesz dopa­sować ton głosu do swojego nastroju. To także dobre ćwiczenie na rozpo­zna­wanie własnych emocji.
4. Głośne czytanie rozluźnia ciało. Sprawia, że w deli­katne wibracje wpada całe ciało, co rozluźnia mięśnie i ścięgna. To jak masaż od wewnątrz. Może pomóc np. w napię­cio­wych bólach karku czy głowy.
5. Głośne czytanie dotlenia. Czytanie na głos (szcze­gólnie ze zmienną into­nacją) podobnie jak śmiech powo­duje, że poprawia się krążenie, co pociąga za sobą dotle­nienie i lepszą pracę m.in. serca, płuc i mięśni.
6. Głośne czytanie pomaga zwal­czać ból. Poprzez pobu­dzanie krążenia wspo­maga rozluź­nienie mięśni. To prowadzi do złago­dzenia napięcia i bólu. Odciąga także myśli od bólu.
7. Głośne czytanie chroni mózg. Wyniki badań mózgu wska­zują, że czytanie zdań lub słów na głos uaktywnia trzy różne ośrodki w mózgu.
8. Głośne czytanie zwiększa zasób słów. Amery­kanin Jim Trelease, autor książek porad­ni­ko­wych o roli czytania dzie­ciom, twierdzi, że codzienne głośne czytanie dzie­ciom tych samych histo­ryjek zwiększa ich zasób słów nawet o 40 proc. w porów­naniu z dziećmi, którym rodzice nie czytają.
9. Głośne czytanie pobudza układ odpor­no­ściowy. By chronić się przed infek­cjami, należy wzmac­niać odpor­ność. Można to robić, śmiejąc się. Osoby, które często się śmieją, mają bardziej aktywne komórki układu odpor­no­ścio­wego zwane natu­ral­nymi zabój­cami. To zwiększa ich zdol­ność do walki z choro­bami. Czytaj więc na głos rodzinie czy znajomym śmieszne frag­menty znale­zione w książce lub gazecie. Pośmie­jesz się dwa razy.
10. Głośne czytanie pomaga uspo­koić rytm serca. Czytanie to też melo­dyka języka. Rytm, tempo, harmonia. Czytając powoli rytmicznym i spokojnym głosem, uspo­ka­jamy oddech i wyci­szamy tętno – redu­ku­jemy poziom stresu, który jest obecny w naszym życiu na co dzień.

W Biblio­tece orga­ni­zu­jemy spotkania z głośnym czyta­niem dla osób niewi­do­mych i niedo­wi­dzą­cych. Wycho­dzimy również z ofertą do Domu Dzien­nego Pobytu „Senior”. Na razie wszystkie zajęcia są zawie­szone. Mamy nadzieję, że wkrótce się spotkamy. Prosimy zaglądać na naszą stronę. Serdecznie zapraszamy!

Opra­co­wała Mariola Burak – Wydział Udostęp­niania Zbiorów PBW w Bydgoszczy

Tego­roczna, 17. edycja tego święta jest wyjąt­kowa, inna niż wszystkie. Nie będziemy uczest­ni­czyć w happe­nin­gach, festy­nach, nie będziemy mogli obda­ro­wywać książ­kami naszych przy­ja­ciół, znajo­mych, niezna­jo­mych. Nie będziemy mogli uwal­niać książek, gdyż nie pozwala na to sytu­acja epide­miczna. Obchody Święta Wolnych Książek jednak odby­wają się!

Fundacja Book­cros­sing Polska proponuje:

1. Prze­sy­łajcie zdjęcia ulubio­nych książek, foto­gra­fujcie się z nimi.
2. Udostęp­niajcie filmiki, na których czytacie ulubioną książkę. Prezen­tacje czytania zaczy­namy zdaniem:
   z okazji Święta Wolnych Książek prze­czytam frag­ment książki (poda­jemy tytuł i autora).
   – czas czytania: 2,5 minuty
   – kończymy sentencją: Czytajmy książki, dzielmy się z innymi rado­ścią czytania.
3. Posty ze zdjęciami/filmikami ozna­czamy hash­ta­gami #swie­to­wol­nychk­siazek #book­cros­sing i publi­ku­jemy na swoim profilu Face­booku, Insta­gramie – do dnia 21.06.2020 r.
4. Po zakoń­czeniu obchodów na stronie fundacji Book­cros­sing Polska www​.book​cros​sing​.pl zostanie opubli­ko­wane podsu­mo­wanie tego­rocz­nego Święta Wolnych Książek.

Inicja­torem uwal­niania książek był Ron Horn­baker, z zawodu progra­mista kompu­te­rowy. Z pomocą żony Kaori i współ­pra­cow­ników Bruce’a i Heather Peder­senów założył stronę inter­ne­tową www​.book​cros​sing​.com, na której przed­stawił swoją ideę. W wolnym tłuma­czeniu oznacza ona wymianę książek, książko-krążenie, książkę w podróży. Chodzi o to, by zachęcać ludzi do czytania, ale i dzie­lenia się lektu­rami z innymi. Raz prze­czy­tana pozycja zazwy­czaj leży na półce i stanowi jedynie ozdobę, dlatego warto oddać ją w dobre ręce. Miejsca, gdzie book­cros­serzy uwal­niają książki są bardzo różno­rodne – parki, szkoły, szpi­tale, kina, puby, budki tele­fo­niczne, czy środki komu­ni­kacji miejskiej.

Już w momencie zakła­dania serwisu Ron ogłosił, że chce rozsze­rzyć projekt na cały świat. Jak pokazał czas, udało mu się to znako­micie. W 2004 roku słowo „book­cros­sing“ trafiło do słow­nika Oxfordu.

W naszym kraju idea book­cros­singu poja­wiła się w 2003 roku. Inicja­torką i współ­or­ga­ni­za­torką corocz­nego Święta Wolnych Książek w Polsce jest Jolanta Niwińska z Bydgoszczy.