Kolekcje cyfrowe: wizu­ali­zacje konstruktów / Małgo­rzata Janiak ; Stowa­rzy­szenie Biblio­te­karzy Polskich. – Wyd. 1. – Warszawa : Wydaw­nictwo Naukowe i Eduka­cyjne Stowa­rzy­szenia Biblio­te­karzy Polskich, 2019.
Sygn. 167160pb, 167161

Recen­zo­wana książka stanowi lekturę inte­re­su­jącą, poucza­jącą i wnoszącą nowe usta­lenia. Odznacza się znacz­nymi walo­rami nauko­wymi i zasłu­guje na szeroką reko­men­dację. Zasłu­guje w pełni na jej opubli­ko­wanie, zwłaszcza w czasach, gdy tech­niki wizu­ali­za­cyjne stoso­wane są w coraz szer­szym zakresie w różnych dyscy­pli­nach nauko­wych i dzia­ła­niach prak­tycz­nych, w czasach inten­syw­nych dyskusji na temat znaczenia dane­ty­zacji w życiu czło­wieka, jej wpływu na rozwój ludz­kości, zarówno w wymiarze ekono­micznym, poli­tycznym, a szcze­gólnie aksjo­lo­gicznym. Książka powinna spotkać się z dużym zain­te­re­so­wa­niem nie tylko infor­ma­to­logów, ale i osób stosu­ją­cych tech­niki wizu­ali­za­cyjne w swojej pracy zawo­dowej.

Z recenzji prof. UP dr hab. Hanny Bato­row­skiej

Zabawy z książką w przed­szkolu, w domu i w szkole / Kata­rzyna Klimek-Michno. – Kraków : CEBP 24.12, 2018.
Sygn. 165825, 165826

Ta publi­kacja to skarb­nica pomy­słów na zabawy zwią­zane z lite­ra­turą dzie­cięcą. Skie­ro­wana jest do nauczy­cieli i rodziców dzieci w wieku przed­szkolnym i wcze­snosz­kolnym. Przy­datna będzie również osobom prowa­dzącym warsz­taty czytel­nicze dla dzieci w biblio­te­kach czy domach kultury.

Czytelnik znaj­dzie tu wiele przy­kładów zabaw inspi­ro­wa­nych książ­kami dla dzieci tema­tycz­nych, języ­ko­wych, muzyczno-rucho­wych, tropią­cych itp., jak i wyko­rzy­stu­ją­cych różno­rodne tech­niki plastyczne (m.in. kreatywne opowieści, tworzenie albumu przy­rod­ni­czego, księgi emocji, komiksu, kalen­darza, książki kuchar­skiej, książki skoja­rzeń, recy­klin­gowej). Publi­kacja ta stanowić może także dosko­nały punkt wyjścia do peda­go­gi­zacji rodziców. Wydanie wzbo­ga­cają wywiady z Ewą Stadtmller (autorką ponad stu książek dla dzieci) oraz osobami, które, robiąc to na co dzień, podają przy­kłady, w jaki sposób można pomy­słowo promować czytel­nictwo wśród dzieci i ich rodziców.

Serce Pinokia : włoska lite­ra­tura dla dzieci i młodzieży w Polsce w latach 1945 – 1989 / Kata­rzyna Bier­nacka-Licznar ; Stowa­rzy­szenie Biblio­te­karzy Polskich. – Wyd. I. – Warszawa : Wydaw­nictwo Naukowe i Eduka­cyjne Stowa­rzy­szenia Biblio­te­karzy Polskich, 2018.
Sygn. 166035pb, 166036

Rozprawa jest pierw­szym synte­tycznym rozpo­zna­niem recepcji włoskiej lite­ra­tury dzie­cięcej w Polsce. Z pracy wyłania się obraz intry­gu­jący i zróż­ni­co­wany zarówno lite­ra­tury tłuma­czonej na język polski, jak i polskiej kultury i rzeczy­wi­stości wydaw­ni­czej PRL. Autorka śledzi bowiem zarówno samą lite­ra­turę tłuma­czoną, jak i zmienne nasta­wienia cenzury, drobia­zgowo omawia różno­rodne motywy decy­zyjne, przed­stawia zapiski, zale­cenia i opinie, dając w ten sposób znako­mite studium tego zjawiska, wciąż niedo­sta­tecznie opisa­nego, szcze­gólnie w odnie­sieniu do lite­ra­tury dla dzieci i młodzieży. Książka napi­sana z zaan­ga­żo­wa­niem i pasją, zgodnie z zasa­dami eseju nauko­wego, łączy powścią­gli­wość badawczą z auten­tyczną pasją zwia­dowcy prze­mie­rza­ją­cego nieroz­po­znane obszary i stawia­ją­cego pierwsze znaki, pozwa­la­jące kolejnym bada­czom pewniej prze­mie­rzać poznane już i opisane lądy.

Z recenzji prof. Grze­gorza Lesz­czyń­skiego

Wybrane formy promocji książki w Polsce i na świecie / Łukasz Śmigiel. – Kraków : Wydaw­nictwo „Libron“ – Filip Lochner, copy­right 2018.
Sygn. 166105, 166106

Zmiany na rynku książki nieustannie nabie­rają tempa. Spra­wiają to nie tylko takie tech­no­logie jak druk cyfrowy czy cyfrowa książka, ale także zupełnie nowe relacje pomiędzy pisa­rzem, wydawcą a czytel­ni­kiem w świecie nowych mediów. Niniejsza pozycja ma za zadanie wpro­wa­dzić miło­śników książek w świat promocji lite­ra­tury i pisarza. Aktu­alna wiedza z zakresu pracy na rynku książki prze­plata się z opisem tego, jak narzę­dzia stoso­wane w marke­tingu lite­rackim ewolu­owały na prze­strzeni ostat­nich kilku­nastu lat (np. w social mediach). Dziś najwięk­szym problemem pisarza i wydawcy nie jest bowiem wydanie książki, lecz skuteczne dotarcie z infor­macją o niej do właści­wego grona odbiorców. Ta publi­kacja to pierwszy krok do zana­li­zo­wania tego zagad­nienia.

Leksykon zarzą­dzania i marke­tingu w biblio­te­ko­znaw­stwie / Maja Wojcie­chowska, Joanna Kamińska, Beata Żołę­dowska-Król przy współ­udziale Bożeny Jaskow­skiej ; Stowa­rzy­szenie Biblio­te­karzy Polskich. – Wyd. I. – Warszawa : Wydaw­nictwo Naukowe i Eduka­cyjne Stowa­rzy­szenia Biblio­te­karzy Polskich, 2019.
Sygn. 166395pb, 166396

W ostat­nich latach tema­tyka marke­tingu i zarzą­dzania stała się jednym z najbar­dziej dyna­micznie rozwi­ja­ją­cych się obszarów badaw­czych w dyscy­plinie, jaką jest biblio­te­ko­znaw­stwo i infor­macja naukowa. O dużej popu­lar­ności tej tema­tyki świadczy jej stała obec­ność na konfe­ren­cjach nauko­wych oraz znacząca i stale rosnąca liczba publi­kacji z tego zakresu. Jest ona także uwzględ­niona w ofercie dydak­tycznej więk­szości placówek kształ­cą­cych biblio­te­karzy. Impli­kuje to proces poja­wiania się nowego słow­nictwa oraz adap­to­wania terminów z zakresu orga­ni­zacji i zarzą­dzania do potrzeb biblio­te­ko­znaw­stwa. Można jednak zauważyć, że przy stosun­kowo dużej liczbie publi­kacji poświę­conej okre­ślonym problemom zarzą­dzania biblio­te­kami i stoso­waniu przez nie narzędzi marke­tin­go­wych, stanowczo brakuje prób uporząd­ko­wania sfery seman­tycznej i syntezy dotych­cza­so­wego dorobku termi­no­lo­gicz­nego w tej dzie­dzinie. Niniejsza publi­kacja stanowi próbę wypeł­nienia tej luki.

Źródło:
www​.sbp​.pl
www​.libron​.pl

Terapia zabu­rzenia obse­syjno-kompul­syj­nego dzieci i młodzieży : 8 – 17 lat : podręcznik tera­peuty / John Piacen­tini, Audra Langley, Tami Roblek ; prze­kład Sylwia Pikiel. – Wydanie pierwsze w języku polskim. – Sopot : GWP, 2019.

Sygn. 164498, 164499

Prze­wodnik dla tera­peutów prezen­tu­jący poznawczo-beha­wio­ralną terapię zabu­rzenia obse­syjno-kompul­syj­nego u dzieci w wieku 8 – 17 lat. Autorzy, po przed­sta­wieniu wyników badań potwier­dza­ją­cych skutecz­ność opisy­wanej metody, szcze­gó­łowo omawiają kolejne sesje tera­peu­tyczne: ich cele, prze­bieg i stoso­wane tech­niki. Program tera­peu­tyczny składa się z dwunastu sesji i obej­muje terapię ekspo­zycji i powstrzy­mania reakcji dziecka oraz prowa­dzoną równo­legle terapię poznawczo-beha­wio­ralną całej rodziny. Inter­wencje są nasta­wione na aspekty środo­wiska rodzin­nego kluczowe dla uzyskania pozy­tywnej i trwałej reakcji na leczenie.

Głównym elementem programu tera­peu­tycz­nego są prak­tyczne ćwiczenia wyko­ny­wane podczas sesji i w ramach zadań domo­wych. Podręcznik zawiera formu­larze wyko­rzy­sty­wane przez tera­peutę oraz przez pacjenta i jego rodziców w trakcie terapii.

Uzupeł­nie­niem podręcz­nika tera­peuty jest poradnik pacjenta, który zawiera infor­macje teore­tyczne na temat zabu­rzenia obse­syjno-kompul­syj­nego, prze­gląd umie­jęt­ności, jakich nabywa się w trakcie terapii, a także wszystkie mate­riały niezbędne do wyko­ny­wania zadań domo­wych, w tym formu­larze do noto­wania prze­biegu ekspo­zycji z wykre­sami do śledzenia zmian poziomu lęku oraz formu­larze samo­ob­ser­wacji do moni­to­ro­wania obsesji i kompulsji.

Terapia zabu­rzenia obse­syjno-kompul­syj­nego dzieci i młodzieży : 8 – 17 lat : poradnik pacjenta / John Piacen­tini, Audra Langley, Tami Roblek ; prze­kład Sylwia Pikiel. – Wydanie pierwsze w języku polskim. – Sopot : GWP, 2018.

Sygn. 164500, 164501

Niele­czone zabu­rzenie obse­syjno-kompul­syjne może bardzo nega­tywnie wpływać na funk­cjo­no­wanie dziecka i zdol­ność rodziny do radzenia sobie z codzien­no­ścią. Wywo­łuje lęk, bywa źródłem znacz­nego cier­pienia i obniża jakość życia. Autorzy w przy­stępny sposób wyja­śniają, czym cechuje się to zabu­rzenie, na czym polega propo­no­wana terapia i jak prze­bie­gają poszcze­gólne sesje. Pacjent i jego rodzice uczą się bardziej unor­mo­wa­nych wzorców wzajem­nych inte­rakcji i codzien­nego funk­cjo­no­wania. Otrzy­mują wska­zówki, jak wyko­rzy­stywać ruty­nowe dzia­łania i przy­zwy­cza­jenia niema­jące związku z zabu­rze­niem, aby reakcja na terapię była jak najtrwalsza, a ryzyko nawrotu – jak najmniejsze. Poradnik służy do utrwa­lania i powta­rzania infor­macji uzyska­nych podczas spotkań z tera­peutą. Zawiera wszystkie mate­riały niezbędne do wyko­ny­wania zadań domo­wych, w tym formu­larze do noto­wania prze­biegu ekspo­zycji z wykre­sami do śledzenia zmian poziomu lęku oraz formu­larze samo­ob­ser­wacji do moni­to­ro­wania obsesji i kompulsji.

Poradnik stanowi uzupeł­nienie podręcz­nika poznawczo-beha­wio­ralnej terapii zabu­rzenia obse­syjno-kompul­syj­nego u dzieci w wieku 8 – 17 lat.

Wiersze i insce­ni­zacje dla przed­szko­laków na cały rok / Sylwia Bace­wicz. – Rzeszów : Wydaw­nictwo Oświa­towe Fosze, 2019.

Sygn. 164502

„Wiersze i insce­ni­zacje dla przed­szko­laków na cały rok“ to zbiór utworów na każdą okazję, albo i bez okazji.

Krótkie, łatwe do zapa­mię­tania, uczą i bawią. Poka­zują, omawiają i komen­tują świat wokół dziecka, jego najbliższe otoczenie i ważne dla niego sprawy.

Do wyko­rzy­stania w przed­szkolu, ale też do czytania i nauki w domu.

Badania w dzia­łaniu w prak­tyce peda­go­gicznej : wybrane przy­kłady / Maria Szymańska, Magda­lena Ciechowska, Kata­rzyna Pieróg, Sylwia Gołąb ; [redakcja Magda­lena Pawło­wicz]. – Kraków : Wydaw­nictwo Naukowe Akademii Igna­tianum w Krakowie, 2018.

Sygn. 164530 p

Na współ­cze­snym rynku wydaw­ni­czym można spotkać wiele inte­re­su­ją­cych lektur z zakresu meto­do­logii badań społecz­nych. To daje czytel­ni­kowi (bada­czowi, studen­towi, prak­tykom pracu­jącym w prze­strzeni społecznej) możli­wość wyboru i prowa­dzenia badań w dowolnie wybranej stra­tegii z odpo­wiednio dobra­nymi meto­dami, tech­ni­kami i narzę­dziami badaw­czymi. Nie często zdarza się jednak, by prace te były bogate zarówno w wiedzę teore­tyczno-meto­do­lo­giczną, jak i meto­dyczną oraz w prak­tyczne ich apli­kacje do prak­tyki społecznej, eduka­cyjnej, ukazu­jące sens i znaczenie projektów naukowo-badaw­czych. Do takich zaś zali­czam przed­ło­żoną do recenzji publi­kację Badania w dzia­łaniu w prak­tyce peda­go­gicznej. Wybrane przy­kłady.

Publi­kacja jest w moim prze­ko­naniu posze­rze­niem dotych­cza­so­wego dorobku meto­do­lo­gicz­nego w zakresie meto­do­logii badań jako­ścio­wych w ujęciu peda­go­gicznym. Stanowi swoisty prze­wodnik po specy­fice badań w dzia­łaniu, prowa­dzo­nych w meto­do­lo­gicznej prze­strzeni podmiot-party­cy­pacja-synergia.

Prezen­to­wana praca jest nie tylko źródłem wiedzy teore­tycznej, meto­do­lo­gicznej, meto­dycznej, ale również sama spełnia w swej konstrukcji i zamyśle warunek uczenia się przez dzia­łanie.

Dr hab. Joanna M. Łukasik, prof. UP

Deep lear­ning : systemy uczące się / Ian Good­fellow, Yoshua Bengio, Aaron Courville ; [prze­kład Witold Sikorski]. – Warszawa : Wydaw­nictwo Naukowe PWN, 2019.

Sygn. 164533

Deep lear­ning to rodzaj systemu uczą­cego się, który pozwala kompu­terom na naukę na podstawie doświad­czeń i zrozu­mienie świata w sennie hierar­chii pojęć. Ponieważ komputer gromadzi wiedzę na podstawie doświad­czeń, nie potrzebny jest nadzór czło­wieka w celu okre­ślenia całej wiedzy potrzebnej kompu­te­rowi. Hierar­chia pojęć pozwala kompu­te­rowi uczyć się skom­pli­ko­wa­nych pojęć rozbu­do­wując je na podstawie prost­szych elementów. Graf takich hierar­chii będzie miał głębo­kość wielu warstw.

Książka wpro­wadza szeroki zakres tematów z zakresu deep lear­ning.

W tekście można znaleźć podstawy mate­ma­tyczne i poję­ciowe obej­mu­jące odnośne pojęcia z zakresu algebry liniowej, teorii praw­do­po­do­bień­stwa, teorii infor­macji, obli­czeń nume­rycz­nych oraz systemów uczą­cych się.

Książka opisuje tech­niki deep lear­ning używane przez prak­tyków w prze­myśle, w tym głębokie sieci sprzę­żone do przodu, regu­la­ry­zację, algo­rytmy opty­ma­li­za­cyjne, sieci splo­towe, mode­lo­wanie ciągów oraz meto­do­logie prak­tyczne. Przy­wo­ły­wane są takie zasto­so­wania jak rozpo­zna­wanie mowy, obrazy kompu­te­rowe, systemy reko­men­dacji w trybie online, bioin­for­matyk oraz gry wideo. Wreszcie książka przed­stawia perspek­tywy badań nauko­wych obej­mując takie zagad­nienia teore­tyczne jak modele o współ­czyn­ni­kach linio­wych, auto­ko­do­wania, uczenie się repre­zen­tacji, struk­tu­ralne modele proba­bi­li­styczne, metody Monte Carlo, funkcja podziału, przy­bli­żone wnio­sko­wanie oraz głębokie modele gene­ra­tywne.

Książka Deep Lear­ning może być używana przez studentów studiów podsta­wo­wych i pody­plo­mo­wych planu­ją­cych swoją karierę w prze­myśle lub w bada­niach nauko­wych, oraz przez inży­nierów opro­gra­mo­wania, którzy chcą zacząć wyko­rzy­stywać tech­niki deep lear­ning w swoich produk­tach lub plat­for­mach dzia­łania.

Dobro dziecka jako przed­miot troski społecznej / Magda­lena Arczewska. – Wydanie I. – Kraków : Zakład Wydaw­niczy „Nomos“, 2017.

Sygn. 164534

Praca dr Magda­leny Arczew­skiej jest bardzo obszerną mono­grafią naukową, w której po raz pierwszy poru­szone zostało tak szeroko i wnikliwie zagad­nienie „dobra dziecka” w świa­do­mości przed­sta­wi­cieli kilku środo­wisk zwią­za­nych w swej dzia­łal­ności zawo­dowej ze spra­wami życio­wymi dziecka. To niewąt­pliwie pierwsza w Polsce a jedno­cze­śnie niezwykle ważna mono­grafia poru­sza­jąca w tak szerokim ujęciu „dobro dziecka” z perspek­tywy kilku dyscy­plin nauko­wych, głównie zaś z dwóch – prawa i socjo­logii. Mono­grafia ta ma wysokie walory naukowe, jest pracą pionierską, świadczy o głębokim zaan­ga­żo­waniu autorki oraz o jej dojrzałym i poważnym stosunku do badan empi­rycz­nych. Bogactwo treści dowodzi, że pracę tę napi­sała korzy­stając z prze­my­ślanej koncepcji i oparła ją na kompe­tentnie dobra­nych źródłach. Książka może być adre­so­wana do bardzo szero­kiego kręgu odbiorców profe­sjo­nalnie zajmu­ją­cych się rodziną trak­to­waną jako przed­miot pracy socjalnej oraz jako przed­miot badań socjo­lo­gicz­nych i socjo­pe­da­go­gicz­nych.

Z recenzji dr hab. Anny Michal­skiej, prof. UAM

Dotacje oświa­towe po zmia­nach / [redakcja mery­to­ryczna Lidia Marci­niak, Elżbieta Piotrowska-Albin]. – Stan prawny na 1 lutego 2018 r. – Warszawa : Wolters Kluwer Polska, 2018.

Sygn. 164536

Nowa ustawa o finan­so­waniu zadań oświa­to­wych wpro­wadza szereg zmian m.in. w sposobie finan­so­wania zadań z zakresu oświaty. Publi­kacja Dotacje oświa­towe po zmia­nach omawia najnowsze zmiany doty­czące:

• sposobu podziału subwencji oświa­towej;
• zasad udzie­lania dotacji z budżetów jedno­stek samo­rządu tery­to­rial­nego dla przed­szkoli, szkół i placówek oświa­to­wych;
• dotacji podręcz­ni­kowej (wypo­sa­żenia szkół w podręcz­niki, mate­riały eduka­cyjne lub ćwicze­niowe) – jej wyko­rzy­stania i rozli­czania;
• finan­so­wania świad­czeń pomocy mate­rialnej o charak­terze socjalnym.

Dodat­kowo publi­kacja zawiera:

• szcze­gó­łowe proce­dury usta­lania, rozli­czania i kontroli dotacji udzie­la­nych przed­szkolom oraz szkołom publicznym i niepu­blicznym,
• wzory uchwał i doku­mentów z zakresu udzie­lania i rozli­czania oraz trybu prze­pro­wa­dzania kontroli prawi­dło­wości pobrania i wyko­rzy­stania dotacji udzie­la­nych z budżetu powiatu oraz z budżetu gminy – dla szkół i przed­szkoli publicz­nych oraz niepu­blicz­nych.

Adre­saci:

Publi­kacja prze­zna­czona jest dla dyrek­torów szkół i przed­szkoli, przed­sta­wi­cieli organów prowa­dzą­cych oraz wszyst­kich pozo­sta­łych osób zain­te­re­so­wa­nych omawianą tema­tyką.

Etos nauczy­cieli – mit czy rzeczy­wi­stość? / Joanna Ludwika Pękala. – Wydanie 1. – Warszawa : Wydaw­nictwa Uniwer­sy­tetu Warszaw­skiego, 2017.

Sygn. 164540

Autorka doko­nała prze­glądu różnych ujęć etosu nauczy­ciel­skiego, uporząd­ko­wała je i zapre­zen­to­wała własną defi­nicję tego zagad­nienia. Przed­sta­wiła inte­re­su­jące, a momen­tami również zaska­ku­jące wyniki badań, doty­czące wymagań społecz­nych względem nauczy­cieli (okazało się między innymi, że obej­mują one także sferę życia osobi­stego tej grupy zawo­dowej). Starała się odpo­wie­dzieć na pytanie, czy i w jakim stopniu zbio­ro­wość nauczy­cieli stanowi współ­cze­śnie grupę repre­zen­tu­jącą dany etos. Rozstrzy­gnięcie tego problemu, postrze­ga­nego dawniej jako niebu­dzący wątpli­wości, wydaje się obecnie bardzo istotne dla statusu profesji nauczy­ciel­skiej.

Publi­kacja jest próbą ponow­nego rozbu­dzenia zain­te­re­so­wania poję­ciem etosu nauczy­ciel­skiego – kate­gorią, która opisuje najistot­niejsze i najtrud­niejsze do uchwy­cenia obszary pracy zawo­dowej nauczy­cieli. Temat ten został badawczo zanie­dbany, a jak wynika z ustaleń autorki, wyraźnie wpisuje się we współ­czesne debaty społeczne.

Historia polskiego szaleń­stwa. T. 1, Słońce wśród czar­nego nieba : studium melan­cholii / Mira Marcinów. – Gdańsk : Fundacja Tery­toria Książki, 2017.

Sygn. 164541 / T. 1

Książka Miry Marcinów, zawie­ra­jąca anto­logię rodzi­mych tekstów z dzie­dziny psycho­pa­to­logii, jest pierwszą próbą stwo­rzenia arche­ologii polskiego szaleń­stwa.

Księgi polskich obłą­ka­nych XIX stulecia nie ma. Gdyby jednak istniała, trzeba by jej szukać gdzieś pomiędzy Liber chamorum, spisem luźnych ludzi czy kata­lo­giem przy­płotnic. Miesz­kańcom szalo­nych kamienic, czubkom, smut­no­durnym, ludziom zadu­mowym nale­ża­łoby się jednak szcze­gólne miejsce w tym konglo­me­racie wyklu­czo­nych. Historia polskiego szaleń­stwa w XIX wieku jest bowiem historią bezpre­ce­den­sowej medy­ka­li­zacji. Wiek XIX uznał prawo do choroby umysłowej, ale to wiek XX i XXI całko­wicie utoż­samił szalo­nego z „chorym na szaleń­stwo”.

Obłęd, szaleń­stwo, pomie­szanie zmysłów to mroczne i budzące lęk aspekty ludz­kiej kondycji, które potrafią nas także pociągać, uwodzić i intry­gować. Niezwykła książka Miry Marcinów bezpiecznie prowadzi nas do wrót ducho­wego Hadesu, gdzie po prze­życiu katharsis zosta­jemy przy­wró­ceni samym sobie. Pozwala nie tylko zapo­znać się z niemal nieznaną, a prze­cież fascy­nu­jącą prze­szło­ścią rodzimej psycho­pa­to­logii, ale w nieba­ga­telny sposób przy­czynia się także do wzrostu naszego samo­po­znania.

dr hab. Bartło­miej Dobro­czyński, Instytut Psycho­logii UJ

Mózg a ciało w psycho­te­rapii / Wiesław Sikorski. – Wydanie pierwsze. – Warszawa : Difin, 2018.

Sygn. 164554

Książka charak­te­ry­zuje istotę komu­ni­kacji inter­per­so­nalnej, a zwłaszcza niewer­balnej. Doko­nano dokład­nego opisu znaczenia poszcze­gól­nych kanałów takiej komu­ni­kacji – języka twarzy, para­ję­zyka (śmiechu, sygnałów wokal­nych), zachowań wzro­ko­wych (ruchu gałek ocznych), gesty­ku­lacji, środo­wiska fizycz­nego (prok­se­miki), dotyku – dla relacji tera­peu­tycznej i postę­po­wania diagno­stycz­nego. Skon­cen­tro­wano się na charak­te­ry­styce poza­słownej komu­ni­kacji tera­peu­tycznej sprzy­ja­jącej i anga­żu­jącej neurony, uwzględ­nia­jącej funk­cjo­no­wanie mózgu.

Cyfrowy tubylec w szkole – diagnozy i otwarcia. T. 1, Współ­czesny uczeń a dydak­tyka 2.0 / redakcja naukowa Marzenna Nowicka, Joanna Dzie­końska. – Toruń : Wydaw­nictwo Adam Marszałek, 2018.

Sygn. 164568 / T. 1

Niniejsza książka jest pierwszą z przy­go­to­wanej serii: Cyfrowy tubylec w szkole – diagnozy i otwarcia. Zapra­szamy w niej do podjęcia rozważań nad szkołą w kontek­ście zmedio­wanej kultury współ­cze­snej. Kierunek namysłu wyznacza zaczerp­nięta z termi­no­logii Marca Prenc­kyego kate­goria „cyfro­wego tubylca”. Chcemy bowiem zwrócić uwagę, że w sytu­acji tech­no­lo­gicz­nego boomu dzie­ciń­stwo współ­cze­snego ucznia prze­biega w zupełnie odmien­nych warun­kach kultu­ro­wych niż dzie­ciń­stwo jego nauczy­ciela. Dlatego też w szkole spotkanie ucznia (cyfro­wego tubylca) i nauczy­ciela (cyfro­wego imigranta) to jak kontakt dwóch odmien­nych cywi­li­zacji. […] Obco­wanie uczniów z nowymi tech­no­lo­giami prze­kłada się na ważne dla edukacji zmiany. […] Samo wzbo­ga­canie tech­niczno-infor­ma­tycz­nego oprzy­rzą­do­wania szkoły nie przy­niesie pożą­da­nych rezul­tatów. Warto zatem uruchomić namysł nad pyta­niem, na czym ma współ­cze­śnie polegać adekwat­ność kultu­rowa szkoły? Rozwa­żania za pomocą czego uczyć zawsze pozo­stają wtórne w stosunku do dociekań na temat jak i czego uczyć ucznia nowej gene­racji – cyfro­wego tubylca.

Gen liczby : jak dzieci uczą się mate­ma­tyki? / Małgo­rzata Skura, Miichał Lisicki. – Warszawa : Wydaw­nictwo Mamania, © copy­right 2019.

Sygn. 164571

Czy niemow­lęta potrafią liczyć? Kiedy małe dziecko rozumie, że „cztery” to nie to samo co „czwarty”? I co możemy zrobić, żeby dziecko polu­biło mate­ma­tykę?

Mate­ma­tyka jak mało która nauka uczy przede wszystkim myśleć, dlatego tak ważne jest, żeby dziecko z rado­ścią wkra­czało w świat pojęć mate­ma­tycz­nych. „Gen liczby” prezen­tuje pomysł na edukację mate­ma­tyczną małego dziecka. Autorzy poma­gają doro­słym zrozu­mieć, jak rozwija się myślenie mate­ma­tyczne, podpo­wia­dają, na co warto zwrócić uwagę, aby dzie­ciń­stwo dobrze zaowo­co­wało wtedy, kiedy przyj­dzie czas na regu­larną edukację mate­ma­tyczną.

Książka tłumaczy, jak codzienne aktyw­ności przy­czy­niają się do rozwoju umysło­wego, jak pokie­rować uwagą dziecka tak, by zauwa­żyło to, co ważne z mate­ma­tycz­nego punktu widzenia.

Napi­sany przez ekspertów od edukacji mate­ma­tycznej i oparty na najnow­szych bada­niach nauko­wych, „Gen liczby” może być również znako­mitą pozycją dla zaan­ga­żo­wa­nych nauczy­cieli wycho­wania przed­szkol­nego.

Źródło:

www​.gwp​.pl
www​.fosze​.pl
www​.wydaw​nictwo​.igna​tianum​.edu​.pl
www​.pwn​.pl
www​.nomos​.pl
www​.profinfo​.pl
www​.wuw​.pl
www​.marszalek​.com​.pl
www​.mamania​.pl
www​.bonito​.pl

Uzależ­nienia medialne : uwarun­ko­wania, leczenie, profi­lak­tyka / Agnieszka Ogonowska. – Wydanie 2 posze­rzone. – Kraków : Wydaw­nictwo Eduka­cyjne, 2019.

Sygn. 166087p, 166088

Oto nowe zaktu­ali­zo­wane i rozsze­rzone wydanie książki pier­wotnie zaty­tu­ło­wanej Uzależ­nienia medialne, czyli o pato­lo­gicznym wyko­rzy­staniu mediów. Książka odnosi się do sytu­acji, w których dzieci i młodzież wyko­rzy­stują media w sposób dysfunk­cjo­nalny – tzn. taki, który okazuje się szko­dliwy zarówno dla samego użyt­kow­nika, jak i jego otoczenia społecz­nego. Wyczer­panie pierw­szego nakładu pozycji oraz dyna­miczny rozwój mediów, a tym samym większa liczba badań empi­rycz­nych i studiów teore­tycz­nych doty­czą­cych tej proble­ma­tyki, spra­wiły, że drugie wydanie Uzależ­nień… zostało zaktu­ali­zo­wane o najnowsze usta­lenia, opisy nowo­cze­snych form profi­lak­tyki i terapii oraz wska­zówki biblio­gra­ficzne. Publi­kacja jest przy­datną pomocą dla nauczy­cieli, wycho­wawców, rodziców, peda­gogów i psycho­logów szkol­nych.

Wybrane prze­strzenie niepeł­no­spraw­ności : teoria, diagnoza, badania / redakcja naukowa Mateusz Penczek, Anida Szafrańska. – Wydanie I. – Kraków : Impuls, 2018.

Sygn. 166090, 166091

Książka Wybrane prze­strzenie niepeł­no­spraw­ności. Teoria, diagnoza, badania jest konty­nu­acją zapo­cząt­ko­wanej w 2017 roku serii wydaw­ni­czej „W Prze­strzeni Niepeł­no­spraw­ności” pod redakcją prof. dr hab. Anny Nowak, kierow­nika Zakładu Peda­go­giki Specjalnej na Wydziale Peda­go­giki i Psycho­logii Uniwer­sy­tetu Śląskiego w Kato­wi­cach. W ramach serii opubli­ko­wano dotych­czas dwie mono­grafie: Eduka­cyjno-tera­peu­tyczną podróż w lepszą stronę pod redakcją Krystyny Moczii oraz Osobę z niepeł­no­spraw­no­ścią na ścież­kach życia, której redak­torem jest Joanna Godawa.

Szeroki z zało­żenia tytuł serii oraz tytuł prezen­to­wanej mono­grafii odnoszą się do złożo­ności peda­go­giki specjalnej, wyni­ka­jącej z różno­rod­ności przed­miotu badań tej dyscy­pliny. Podmiotem zain­te­re­sowań jest czło­wiek z niepeł­no­spraw­no­ścią na różnych etapach życia i rozwoju oraz jego otoczenie, powią­zania i relacje. W mono­grafii wyod­ręb­niono nastę­pu­jące obszary: rozważań teore­tycz­nych, diagnozy oraz badań empi­rycz­nych. Zróż­ni­co­wanie tema­tyczne widoczne w niniej­szej publi­kacji odzwier­ciedla, choć w skromnym zakresie, wielość i różno­rod­ność obszarów zain­te­re­sowań peda­go­giki specjalnej. Autorzy poszcze­gól­nych arty­kułów to pracow­nicy naukowi, w więk­szości posia­da­jący także doświad­czenie prak­tyczne.

Zabu­rzenia lękowe : podręcznik z ćwicze­niami opar­tymi na terapii poznawczo-beha­wio­ralnej / David A. Clark, Aaron T. Beck ; tłuma­czenie Michał Zagrodzki. – Wydanie I. – Kraków : Wydaw­nictwo Uniwer­sy­tetu Jagiel­loń­skiego, copy­right 2019.

Sygn. 166096, 166097

Zabu­rzenia lękowe należą do najbar­dziej powszech­nych zabu­rzeń psychicz­nych – trwale uczucie niepo­koju, zamar­twianie się czy ataki paniki w istotny sposób ogra­ni­czają komfort życia. Niniejsza książka, napi­sana przez wybit­nych specja­li­stów w dzie­dzinie terapii poznaw­czej, pomaga w zrozu­mieniu własnego lęku i stop­niowej zmianie sposobu myślenia, a w konse­kwencji w odzy­skaniu dobrego samo­po­czucia i równo­wagi psychicznej. Pozycja ta, dzięki przy­stęp­nemu języ­kowi i licznym, prak­tycznym poradom, sprawdzi się dosko­nale jako lektura samo­po­mo­cowa. Będzie też stanowić świetne uzupeł­nienie biblio­teczki psycho­te­ra­peutów i klini­cy­stów ‑szcze­gólnie prowa­dzą­cych terapię zabu­rzeń lęko­wych oraz zain­te­re­so­wa­nych nurtem CBT – dostar­czając mate­riałów przy­dat­nych do pracy z pacjentem.

Ten prak­tyczny podręcznik stwo­rzono, opie­rając się na wielo­letnim doświad­czeniu klinicznym. Zawarte w nim kwestio­na­riusze, ćwiczenia i przy­kłady poma­gają w skutecznym ogra­ni­czeniu lęku – w szcze­gól­ności panicz­nego, społecz­nego i uogól­nio­nego. Uczą, w jaki sposób rozpo­znawać czyn­niki, które go urucha­miają; poka­zują jak pozbyć się natręt­nych myśli i oderwa­nych od rzeczy­wi­stości prze­konań leżą­cych u jego podstawy, pozwa­lają poczuć się bezpiecz­niej w stre­su­ją­cych okolicz­no­ściach i stawić czoła sytu­acjom wywo­łu­jącym panikę.

Zafa­scy­no­wani światem : efek­tywne wspie­ranie rozwoju zdol­ności i zain­te­re­sowań uczniów w codziennej prak­tyce szkolnej / Tomasz Knopik; Ośrodek Rozwoju Edukacji. – Warszawa : Ośrodek Rozwoju Edukacji, 2019.

Sygn. 166133, 166134

Publi­kacja prezen­tuje najważ­niejsze ujęcia teore­tyczne odno­szące się do zagad­nienia zdol­ności i zain­te­re­sowań oraz zawiera gotowe ćwiczenia do bezpo­śred­niego wyko­rzy­stania w prak­tyce szkolnej lub nieznacznej ich mody­fi­kacji. Ma na celu zwró­cenie uwagi na kluczową rolę wspo­ma­gania uczniów w rozwi­janiu własnych talentów i zain­te­re­sowań w procesie kształ­cenia i wycho­wania na każdym etapie edukacji.

Dziecko w świecie rucho­mych obrazów / pod redakcją Macieja Wróblew­skiego, Sylwii Kołos. – Toruń : Wydaw­nictwo Naukowe Uniwer­sy­tetu Miko­łaja Koper­nika, 2018.

Sygn. 166155

Czwarta publi­kacja z serii „Biblio­teczka Dzie­cięca” zawiera kilka­na­ście arty­kułów poświę­co­nych rozma­itym zagad­nie­niom zwią­zanym z filmem, tele­wizją oraz nowymi mediami, w których dziecko albo pojawia się jako temat, albo jest ich odbiorcą. Fenomen rucho­mych obrazów, wyra­sta­jący na Zacho­dzie z wielo­wie­ko­wych doświad­czeń zwią­za­nych z camera obscura oraz z medium foto­grafii, dziś pełni ważną kultu­ro­twórczą funkcję i w istotny sposób przy­czynia się do wzbo­ga­cenia szeroko pojętej sztuki adre­so­wanej do młodego widza. Ponadto filmy doku­men­talne i fabu­larne w ciągu XX wieku stały się znako­mi­tymi środ­kami, za pomocą których reży­serzy, scena­rzyści i aktorzy opowia­dają o proble­mach dziecka lub budują zmeta­fo­ry­zo­wany obraz dzie­ciń­stwa, wyko­rzy­stu­jący elementy auto­bio­gra­ficzne i wspo­mnie­niowe. Odrębne miejsce w kulturze Zachodu zajmuje tele­wizja, będąca nie tylko – wbrew temu, co powszechnie się sądzi – źródłem rozrywki kiero­wanej do nielet­niego widza, wiele euro­pej­skich stacji, jak choćby z Wiel­kiej Brytanii (BBC), Finlandii (YLE) czy Francji (France 5), oferuje bowiem także warto­ściowe programy eduka­cyjne.

Książka Dziecko w świecie rucho­mych obrazów ma charakter mono­gra­ficzny w tym sensie, że główny wątek rozważań wszyst­kich autorów dotyczy tego, jak media oparte na języku filmowym kształ­tują narrację o dziecku i dzie­ciń­stwie oraz w jakie wchodzą związki z innymi sztu­kami, przede wszystkim z lite­ra­turą. Z perspek­tywy doko­nu­jącej się w XXI wieku komu­ni­ka­cyjnej rewo­lucji, której efektem jest bogaty obszar digital culture, ponad­stu­letni dorobek filmowy oraz – nieco mniejszy – tele­wi­zyjny o dziecku i dla dziecka wciąż domaga się w polskich bada­niach filmo­znaw­czych, kultu­ro­znaw­czych i lite­ra­tu­ro­znaw­czych analiz o szcze­gó­łowym i synte­tycznym charak­terze.

Oddając do rąk Czytel­nika niniejszą publi­kację, redak­torzy mają nadzieję, że podjęte w niej problemy w istotny sposób wzbo­gacą dotych­cza­sową wiedzę na temat dziecka i dzie­ciń­stwa konstru­owa­nego za pomocą języka rucho­mych obrazów.

Nieko­niecznie depresja : zrozum swoje emocje i odzy­skaj wewnętrzną równo­wagę dzięki meto­dzie trój­kąta zmiany / Hilary Jacobs Hendel ; przed­mowa Diana Fosha ; tłuma­czenie Kata­rzyna Okoń. – Wydanie I. – Kraków : Wydaw­nictwo Uniwer­sy­tetu Jagiel­loń­skiego, copy­right 2019.

Sygn. 166168, 166169

Odkryj swoje praw­dziwe emocje i znowu ciesz się życiem!

Często towa­rzyszy Ci obni­żony nastrój i niepokój? Rano nie masz ochoty wstawać z łóżka, perspek­tywa stawienia czoła codziennym zada­niom budzi w Tobie lęk i znie­chę­cenie, a przy tym stop­niowo odsu­wasz się od swoich znajo­mych? Choć te objawy przy­po­mi­nają depresję, ich źródłem wcale nie musi być choroba, ale tłumione emocje!

Autorka książki Nieko­niecznie depresja udowadnia, że prawi­dłowe prze­ży­wanie wszyst­kich emocji, nawet tych bole­snych – jak gniew, smutek czy strach – pełni ważną, biolo­giczną funkcję w naszym orga­ni­zmie.

Hillary Jacobs Hendel prezen­tuje unika­towe narzę­dzie zwane Trój­kątem Zmiany. Pozwala ono ziden­ty­fi­kować mecha­nizmy obronne i emocje hamu­jące oraz prze­pra­cować je, by móc prawi­dłowo przeżyć emocje podsta­wowe. Prowadzi to do stanu otwarcia emocjo­nal­nego i osią­gnięcia więk­szego spokoju, poczucia szczę­ścia oraz poprawy więzi z bliskimi. Wyko­rzy­stanie tej metody pomaga pora­dzić sobie zarówno z codzien­nymi wyzwa­niami, jak i złago­dzić zabu­rzenia lękowe czy depresję, a dodat­kowo rozwija naszą wraż­li­wość emocjo­nalną.

Samo­dzielne zasto­so­wanie Metody Trój­kąta Zmiany ułatwiają zawarte w książce ćwiczenia, przy­kłady z prze­pro­wa­dzo­nych przez autorkę terapii oraz jej osobiste doświad­czenia. To idealna lektura zarówno dla psycho­logów i psycho­te­ra­peutów, jak i wszyst­kich tych, którzy chcą dowie­dzieć się więcej o swoich uczu­ciach i poprawić jakość życia.

Nieśmiali, skryci i społecznie niedo­pa­so­wani : prze­wodnik po życiu z zespołem Asper­gera / Cynthia Kim ; tłuma­czenie Joanna Gile­wicz. - Wydanie I. – Kraków : Wydaw­nictwo Uniwer­sy­tetu Jagiel­loń­skiego, 2018.

Sygn. 166170, 166171

W tym przy­stępnym, szczerym i dowcipnym porad­niku autorka omawia wszystkie zawi­łości życia z zespołem Asper­gera. Odwo­łuje się przy tym do własnego doświad­czenia i kłopo­tli­wych sytu­acji, w jakich sama się znalazła. Od dzie­ciń­stwa, które prze­żyła bez posta­wionej diagnozy z etykiet­kami nieśmiałej i dziwacznej, po doro­słość, kiedy po rozpo­znaniu u niej asper­gera mogła zrede­fi­niować swój wize­runek – Cynthia Kim opisuje, jak zmie­niała się jej perspek­tywa, w miarę jak zaczy­nała rozu­mieć niepo­jęty wcze­śniej świat i kieru­jące nim zasady społeczne.

Autorka odnosi się do różno­rod­nych wyzwań zwią­za­nych z ASD: kłopotów z komu­ni­kacją, odczy­ty­wa­niem emocji i rela­cjami towa­rzy­skimi, nadwraż­li­wości senso­rycznej, potrzeby rutyny oraz niezmien­ności czy rodzi­ciel­stwa i małżeń­stwa z neuro­ty­powym part­nerem. Wszystkie poru­szane wątki uzupeł­niają prak­tyczne wska­zówki i porady, które można wcielić w życie. Nieśmiali, skryci i społecznie niedo­pa­so­wani to dosko­nała pozycja dla osób z zabu­rze­niami ze spek­trum autyzmu – zwłaszcza z zespołem Asper­gera – i ich bliskich.

Psycho­drama w teorii i prak­tyce / Chri­stian Stadler ; tłuma­czenie z języka niemiec­kiego Iwona Kowal. – Warszawa : Eneteia Wydaw­nictwo Szko­lenia, 2019.

Sygn. 166177, 166178

Psycho­drama stanowi komplek­sowe podej­ście do psycho­te­rapii, ukie­run­ko­wane na prze­życie katharsis, doświad­czenie wewnętrz­nych kompleksów oraz ról w grupie. Jej metody mają na celu uwol­nienie kreatyw­nego poten­cjału, łącząc elementy auto­te­rapii, auto­re­fleksji i auto­edu­kacji z indy­wi­du­alną i grupową pracą tera­peu­tyczną oraz wzajemnym dzie­le­niem się infor­ma­cjami zwrot­nymi. Jest ona swego rodzaju trenin­giem posze­rzania spek­trum doświad­czeń, samo­świa­do­mości i umie­jęt­ności społecz­nych w oparciu o zało­żenia psycho­logii huma­ni­stycznej i głębi­nowej.

Podręcznik Chri­stiana Stadlera zawiera bogatą wiedzę oraz prak­tyczne wska­zówki przy­datne w ramach szko­lenia się w psycho­dramie. Stanowi cenne źródło wiedzy prak­tycznej dla szer­szego kręgu odbiorców zain­te­re­so­wa­nych psycho­te­rapią, kreatywnym rozwią­zy­wa­niem problemów, proce­sami grupo­wymi, edukacją doro­słych, twór­czym korzy­sta­niem z zasobów wyobraźni.

Psycho­spo­łeczne konteksty relacji rodzin­nych / redakcja Teresa Rostowska, Alek­sandra Lewan­dowska-Walter. – Warszawa : Difin, 2019.

Sygn. 166192, 166193

Rodzina jest podsta­wową komórką społeczną, wspól­notą osób, która cechuje się niepo­wta­rzalnym i jedynym w swoim rodzaju układem relacji między­ludz­kich, stano­wią­cych nieodzowną potrzebę każdego czło­wieka i część jego życia. Specy­fika relacji rodzin­nych, warun­ko­wana jest przez wiele czyn­ników, między innymi takich jak: rodzaj grupy i jej struk­tura, siła więzi między­oso­bowej, prefe­ro­wany system wartości, społecznie okre­ślone role i zadania rozwo­jowe, które człon­kowie danej grupy zobo­wią­zani są pełnić.

Mono­grafia składa się z opra­cowań wielu polskich psycho­logów, mają­cych duże doświad­czenie w bada­niach nad różnymi proble­mami życia małżeń­skiego i rodzin­nego. Teksty poszcze­gól­nych autorów zamiesz­czone w tej książce, z uwagi na specy­fikę poru­sza­nych w nich problemów, ujęte zostały w trzech nastę­pu­ją­cych obsza­rach tema­tycz­nych: Relacje rodzinne w kontek­ście współ­cze­snych prze­mian społecz­nych; Relacje rodzinne w kontek­ście rozwoju indy­wi­du­al­nego; Relacje rodzinne w kontek­ście zdrowia. Takie usys­te­ma­ty­zo­wanie opra­co­wania pozwala spoj­rzeć na problem relacji rodzin­nych z różnej perspek­tywy psycho­lo­gicznej oraz w sposób bardziej wyra­zisty dostrzec ich specy­fikę, złożo­ność i wielo­ra­kość uwarun­kowań.

Samo­re­gu­lacja w szkole / Stuart Shanker. – Warszawa : Wydaw­nictwo Mamania, 2019.

Sygn. 166195

Metoda samo­re­gu­lacji (Self-Reg) została opra­co­wana przez kana­dyj­skiego psycho­loga Stuarta Shan­kera na podstawie naukowej wiedzy i wielo­let­nich doświad­czeń, aby pomagać wyrwać się z zaklę­tego koła stresu, budować dobre relacje i umoż­liwić dzie­ciom reali­zację ich poten­cjału rozwo­jo­wego.

Czy możemy pomóc dzie­ciom wzmocnić zdol­ności do samo­re­gu­lacji, aby czas spędzany w szkole był opty­malny dla ich rozwoju?

Stuart Shanker, ekspert od samo­re­gu­lacji, prze­ko­nuje, że nauczy­ciele mają niezwykłą moc poma­gania uczniom w nauce tej umie­jęt­ności. W książce obja­śnia pięć obszarów samo­re­gu­lacji – czym są, jak dzia­łają, jak prze­ja­wiają się w szkole oraz co możemy zrobić, żeby wzmocnić uczniów w każdym z nich.

100 pomy­słów, jak dobrze zarzą­dzać klasą / Alain Corne­loup ; prze­kład Kata­rzyna Panfil. – Gdańsk : Harmonia Univer­salis – Grupa Wydaw­nicza Harmonia, 2018.

Sygn. 166216, 166217

Poradnik jest skie­ro­wany do nauczy­cieli przed­szkoli i szkół podsta­wo­wych, którzy napo­ty­kają problemy w zarzą­dzaniu klasą – zarówno do dydak­tyków począt­ku­ją­cych, reali­zu­ją­cych swoje pierwsze lekcje, jak i bardziej doświad­czo­nych, zmaga­ją­cych się z okre­ślo­nymi trud­no­ściami w pracy. Publi­kacja ta zain­te­re­suje również rodziców i wszyst­kich tych, którzy chcą lepiej zrozu­mieć, czego szkoła od nich ocze­kuje i co może im dać. Każdy z przed­sta­wio­nych tu pomy­słów stanowi rezultat wielu lat pracy w nauczaniu, każdy z nich został poddany obser­wacji i wery­fi­kacji przez autora bądź też przez nauczy­cieli kształ­co­nych pod jego kierun­kiem. Jak zarzą­dzać klasą? Jak dosto­sować się do szkol­nego środo­wiska? Czy wszystkie czyn­niki mające wpływ na funk­cjo­no­wanie klasy są równie ważne? Na te pytania i wiele innych niniejsza książka wska­zuje odpo­wiedzi w formie rzeczo­wych, funk­cjo­nal­nych pomy­słów, które skła­niają czytel­nika do refleksji nad jego własną prak­tyką.

Mobil­ność eduka­cyjno-zawo­dowa uczniów szkół zawo­do­wych / Wioleta Duda; Ośrodek Rozwoju Edukacji. – Warszawa : Ośrodek Rozwoju Edukacji, 2018.

Sygn. 166135, 166136

Publi­kacja prze­zna­czona jest dla uczniów i nauczy­cieli, peda­gogów, doradców zawo­do­wych, dla których zagad­nienie mobil­ności eduka­cyjno-zawo­dowej jest ważne i znaczące w kontek­ście później­szego funk­cjo­no­wania jednostki na rynku pracy.

Źródło opisów i okładek:

www​.harmonia​.edu​.pl
www​.we​.pl
www​.impul​so​fi​cyna​.com​.pl
www​.ore​.edu​.pl
www​.euro​do​radztwo​.praca​.gov​.pl
www​.wydaw​nictwo​.umk​.pl
www​.wuj​.pl
www​.eneteia​.pl
www​.difin​.pl
www​.mamania​.pl

Lili­pucia rewo­lucja : awan­gar­dowe wydaw­nictwa dla dzieci i młodzieży w Polsce w latach 2000 – 2015 : produkcja wydaw­nicza, biblio­grafia = The lilli­pu­tian revo­lu­tion : avant-garde publi­shers for chil­dren and young adults in Poland 2000 – 2015 : publi­shing produc­tion, biblio­graphy / Kata­rzyna Bier­nacka-Licznar, Elżbieta Jamróz-Stolarska, Natalia Paprocka. – Warszawa : Wydaw­nictwo Naukowe i Eduka­cyjne Stowa­rzy­szenia Biblio­te­karzy Polskich, 2018.
Sygn. 165664pb, 165665

Tom jest pionierską analizą twór­czej dzia­łal­ności „lili­pu­cich” wydaw­nictw, które zmie­niły krajo­braz polskiej książki lite­rac­kiej i arty­stycznej początków XXI wieku. Jak dowodzą autorki, kiczowi, będą­cemu owocem i prze­jawem makdo­nal­dy­zacji kultury, roman­tyczni szaleńcy prze­ciw­sta­wili książkę wysma­ko­waną lite­racko, graficznie i edytorsko, wymu­szając na wiel­kich oficy­nach prze­orien­to­wanie ich oferty. Autorki rozprawy prowadzą czytel­nika przez arkana pracy wydaw­ni­czej, zaglą­dają na biurka redak­torów i tłumaczy, śledzą sukcesy twórców. Powstała w ten sposób pano­rama „lili­pu­ciej” rewo­lucji – bezpre­ce­den­so­wego feno­menu kultu­ro­wego.

Biblio­teka aktywnie promu­jąca książkę dzie­cięcą / Marlena Gęborska. – Wyd. I. – Warszawa : Stowa­rzy­szenie Biblio­te­karzy Polskich, 2018.
Sygn. 166005pb, 166006p

Przed­miotem niniej­szej publi­kacji są dzia­łania bibliotek aktywnie promu­ją­cych książkę dzie­cięcą, z uwzględ­nie­niem działań podej­mo­wa­nych we współ­pracy z twór­cami lite­ra­tury dla dzieci i młodzieży oraz różnymi insty­tu­cjami. Zasad­ni­czym celem rozprawy jest ukazanie oferty kultu­ralnej dla dzieci i młodzieży. Do celów szcze­gó­ło­wych należą:

• przed­sta­wienie typo­logii i funkcji najpo­pu­lar­niej­szych imprez biblio­tecz­nych dla dzieci i młodzieży,
• ukazanie biblio­teki jako jednego z elementów systemu promocji książki dzie­cięcej,
• wyzna­czenie wspól­nych obszarów promocji biblio­teki oraz pisarzy dla dzieci i młodzieży.

Praca ma charakter synte­tyczny, diagno­styczny oraz prag­ma­tyczny.

Powinna posłużyć zarówno bada­czom, jak i biblio­te­ka­rzom jako prze­wodnik, który pozwoli na roze­znanie w możli­wo­ściach, okre­ślenie popeł­nia­nych błędów i wypró­bo­wanie rozwiązań, które spraw­dziły się już w innych biblio­te­kach, bądź mają szansę się spraw­dzić, biorąc pod uwagę kierunki zacho­dzą­cych w biblio­te­kar­stwie zmian.

Promocja książki i biblio­teki powinna nie tylko polegać na ich prezen­tacji, ale też edukować, dążyć do zrozu­mienia i akcep­tacji, czyli tworzyć prze­strzeń do działań.

CMS w biblio­te­kach : open sour­ce­’owe systemy zarzą­dzania treścią jako plat­forma reali­zacji usług biblio­tecz­nych / Dominik Miro­sław Piotrowski. – Toruń : Wydaw­nictwo Naukowe Uniwer­sy­tetu Miko­łaja Koper­nika, 2018.
Sygn. 165309

Systemy zarzą­dzania treścią (Content Mana­ge­ment Systems, CMS), zwłaszcza te o otwartym dostępie do kodu źródło­wego (open sour­ce­’owe), stanowią ważny element infra­struk­tury niezbędnej, aby mogło doko­nywać się tzw. otwarcie komu­ni­kacji, w tym komu­ni­kacji naukowej, lite­ra­tury naukowej, edukacji. CMS‑y wspie­rają rozwój komu­ni­kacji naukowej i otwartej nauki, a co za tym idzie, wszyst­kich orga­ni­zacji dzia­ła­ją­cych w tym obszarze […]. Systemy […] umoż­li­wiają groma­dzenie, zarzą­dzanie i publi­ko­wanie treści, a także budo­wanie rozwiązań charak­te­ry­stycz­nych dla Inter­netu drugiej gene­racji takich jak serwisy społecz­no­ściowe, plat­formy do e‑publikowania, pracy grupowej, orga­ni­zacji konfe­rencji, wirtu­al­nych wystaw itd. Obsługa cyfro­wych treści ma coraz większe znaczenie również z perspek­tywy bibliotek.

Z recenzji prof. dr hab. Jadwigi Woźniak-Kasperek

Archi­wi­styka cyfrowa : długo­ter­mi­nowa ochrona dzie­dzictwa nauki i kultury / Aneta Januszko-Szakiel. – Wyd. I. – Warszawa : Wydaw­nictwo Stowa­rzy­szenia Biblio­te­karzy Polskich, 2017.
Sygn. 165442pb, 165443

Wbrew popu­larnym prze­ko­na­niom o dosko­na­łości i nieza­wod­ności nowo­cze­snej tech­no­logii cyfrowej, nie zapewnia ona trwa­łości zapisu danych, infor­macji i wiedzy. Coraz poważ­niejsze staje się zatem zagro­żenie utratą znacz­nych zasobów nauki i kultury, których cyfrowy zapis nie jest podda­wany odpo­wiednim zabiegom archi­wi­za­cyjnym. Świa­do­mość tego poważ­nego problemu nie jest jeszcze powszechna, ale dyskusje o jego rozwią­za­niach wśród specja­li­stów toczą się już od dłuż­szego czasu, a w wielu krajach już wypra­co­wano i na szeroką skalę wdro­żono skuteczne metody trwałej ochrony cyfro­wych zasobów, okre­ślanej mianem archi­wi­zacji cyfrowej. Jednak w Polsce kwestie te ciągle nie zostały syste­mowo i efek­tywnie rozwią­zane, a im większe stają się cyfrowe zasoby nauki i kultury, tym bardziej niepokoi brak takich rozwiązań.

Książka Anety Januszko-Szakiel dotyczy więc zagad­nienia złożo­nego i wiel­kiej wagi, które wymaga pilnych rozstrzy­gnięć w skali zarówno ogól­no­kra­jowej, jak i na szcze­blach lokal­nych. Szcze­gólnie cenne jest to, że Autorka podjęła w tej książce udaną próbę cało­ścio­wego spoj­rzenia na proble­ma­tykę archi­wi­styki cyfrowej, obej­mując nim zarówno dostępne metody, narzę­dzia tech­niczne, modele orga­ni­za­cyjne i uwarun­ko­wania prawne, jak i rozpo­znane w innych krajach skuteczne prak­tyki i modele działań, obecną sytu­ację w Polsce oraz własną propo­zycję dosto­so­wa­nych do niej rozwiązań.

Dodać też warto, że Autorka należy do wąskiego grona uzna­nych polskich specja­li­stów w dzie­dzinie archi­wi­zacji cyfrowej, co znaj­duje odzwier­cie­dlenie w wysokim poziomie mery­to­rycznym przed­sta­wio­nych w książce analiz i reko­men­dacji. Będzie to ważna, aktu­alna i bardzo potrzebna lektura dla biblio­te­karzy, archi­wi­stów i muze­al­ników oraz wszyst­kich tych, którzy zajmują się tworze­niem i zarzą­dza­niem kolek­cjami cyfro­wymi.

Z recenzji prof. dr hab. Barbary Sosiń­skiej-Kalaty

Nowe zasady oceny pracy nauczy­cieli biblio­te­karzy w roku szkolnym 2018/2019 : zmie­nione kryteria oceny, wpro­wa­dzenie systemu wskaź­ników oceny pracy / Agnieszka Kosiarz, Michał Kowalski. – Warszawa : Wiedza i Prak­tyka, copy­right 2018.
Sygn. 165673p

Od 1 wrze­śnia 2018 r. po raz pierwszy został wpro­wa­dzony obowiązek usta­lania oceny pracy z urzędu. Nowo­ścią jest wpro­wa­dzenie mecha­nizmu nada­ją­cego ocenie pracy charakter okre­sowy. Jeżeli nauczy­ciel nie będzie ubiegał się już o wyższy stopień awansu zawo­do­wego, ocena powinna być usta­lana co 3 lata, licząc od dnia uzyskania ostat­niego stopnia awansu zawo­do­wego.

Źródło: sbp​.pl,  wuj​.pl, wip​.pl.

Niety­powi użyt­kow­nicy bibliotek : poradnik psycho­lo­giczny / Bożena Karzewska. – Wyd. I. – Warszawa : Wydaw­nictwo Stowa­rzy­szenia Biblio­te­karzy Polskich, 2018.
Sygn. 164553pb, 164700

Książka ma charakter porad­ni­kowy. Autorka w 11 rozdzia­łach przed­stawia na podstawie lite­ra­tury i własnych doświad­czeń problemy dzieci z różnymi zabu­rze­niami (ADHD, dysleksja, dysgrafia, zabu­rzenia osobo­wości: nerwica, nadpo­bu­dli­wość, nieśmia­łość, nieprzy­sto­so­wanie społeczne. Omawia specy­fikę pracy z niety­po­wymi użyt­kow­ni­kami biblio­teki. Zwraca uwagę na kontakt biblio­te­karza z takimi czytel­ni­kami, sposoby postę­po­wania, ich pozy­ski­wanie jako stałych odbiorców biblio­teki. Porusza też problem stereo­typu, wize­runku biblio­te­karza w społe­czeń­stwie i zjawisko aser­tyw­ności, które może pomóc w zwal­czaniu nega­tyw­nego postrze­gania tej grupy zawo­dowej. Lektura dla każdego biblio­te­karza!

Info­mor­foza : zarzą­dzanie infor­macją w nowych mediach / Maria Nowina Konopka. – Kraków : Wydaw­nictwo Uniwer­sy­tetu Jagiel­loń­skiego, copy­right 2017.
Sygn. 165034pb, 165035

Info­mor­foza jest niekwe­stio­no­wanym faktem społecznym. To proces, który prezen­tuje wewnętrzną dyna­mikę, jest otwarty, ukazuje znaczenie wielu nowych elementów (np. komer­cja­li­zacji inter­netu, geografii prze­pływu infor­macji, kurczą­cego się pola wolności i zwięk­sza­ją­cego się zakresu kontroli w inter­necie), a także mecha­ni­zmów dotych­czas badawczo nieroz­po­zna­nych, niezdia­gno­zo­wa­nych. Bezdy­sku­syjnie wymaga on pogłę­bio­nego oglądu badaw­czego, co w recen­zo­wanej pracy zostało zreali­zo­wane w stopniu zaawan­so­wanym i wysoce zado­wa­la­jącym z nauko­wego punktu widzenia.
z recenzji prof. dr hab. Teresy Sasiń­skiej-Klas

Śmierć w lite­ra­turze dzie­cięcej i młodzie­żowej / pod redakcją Kata­rzyny Slany. – Wyd. I. – Warszawa : Wydaw­nictwo Stowa­rzy­szenia Biblio­te­karzy Polskich, 2018.
Sygn. 165081, 165082

Mono­grafia zaty­tu­ło­wana „Śmierć w lite­ra­turze dzie­cięcej i młodzie­żowej“ poświę­cona została prze­mi­janiu jako jednemu z kluczo­wych tematów egzy­sten­cjal­nych obec­nych w lite­ra­turze kiero­wanej do niedo­ro­słych odbiorców. Odna­leźć go można m.in. w koły­san­kach, baśniach klasycz­nych i lite­rac­kich, porad­ni­kach konso­la­cyj­nych, XIX-wiecz­nych naucz­kach spod znaku czarnej peda­go­giki i powiast­kach ku prze­strodze, a także w powie­ściach powsta­łych u końca XIX wieku i na początku wieku XX.

Publi­kacja ozna­czona numerem 11 w serii Lite­ra­tura dla Dzieci i Młodzieży – studia.

Multi­bi­blio­te­kar­stwo : praca zbio­rowa / pod redakcją Mai Wojcie­chow­skiej. – Wyd. I. – Warszawa : Wydaw­nictwo SBP, 2018.
Sygn. 165149pb, 165150

Biblio­teka to dzisiaj insty­tucja wielo­wy­mia­rowa. Z jednej strony, jak od wieków, gromadzi i pielę­gnuje zbiory w ich trady­cyjnym wymiarze, z drugiej zaś nadą­żając za wielo­aspek­to­wymi prze­obra­że­niami społe­czeń­stwa, stara się oferować zupełnie nowe formy usług. Niniejsza publi­kacja stanowi konty­nu­ację dyskusji toczącej się w mediach oraz facho­wych publi­ka­cjach, na temat roli i funkcji bibliotek w zmie­nia­jącym się otoczeniu społecznym. Autorzy tekstów – prak­tycy oraz przed­sta­wi­ciele środo­wisk nauko­wych – podej­mują tematy zwią­zane z zagad­nie­niami multi­me­diów, multi­kul­tu­ro­wości, marke­tingu i wielo­aspek­towej edukacji. Pier­wiast­kiem wspólnym tych rozważań jest wielo­wy­mia­ro­wość usług biblio­tecz­nych i samej biblio­teki, jako insty­tucji, która inte­gruje różne grupy czytel­ników (w tym mniej­szości naro­dowe, etniczne, wyzna­niowe, świa­to­po­glą­dowe itp.), oferując im nowe narzę­dzia pracy, nauki i rozrywki. W książce poja­wiają się takie zagad­nienia jak: blended lear­ning i e‑learning jako metody edukacji czytel­nika, stan­dardy opisu i dystry­bucji obiektów cyfro­wych, tworzenie i zarzą­dzanie multi­me­diami, multi­media w pracy z użyt­kow­ni­kami niepeł­no­spraw­nymi, oferta bibliotek dla mniej­szości naro­do­wych, czytelnik jako prosu­ment, rola perso­nelu biblio­tecz­nego w rozwoju biblio­teki, w tym jego dobór, kształ­cenie, rozwi­janie pasji i talentów.

Źródło:
sbp​.pl
wuj​.pl

Sztuka oceniania : moty­wo­wanie uczniów do rozwoju / Bożena Kubi­czek. – Wydanie pierwsze. – Opole : Wydaw­nictwo Nowik, 2018.
Sygn. 164769

W ocenianiu szkolnym, które jest przed­miotem rozważań niniej­szej publi­kacji, nie można pozwolić na subiek­ty­wizm oceny, choć jedno­cze­śnie też nie można się od niego całko­wicie uwolnić. Ocenianie szkolne jest lub raczej powinno być głównym narzę­dziem moty­wacji. Od umie­jęt­ności nauczy­ciela zależy, czy takim narzę­dziem się stanie, czy wzmac­niać będzie moty­wację zewnętrzną wyra­ża­jącą się w uczeniu dla stopni, czy moty­wację wewnętrzną wyra­ża­jąca się w uczeniu dla własnego rozwoju i zwią­zanej z tym satys­fakcji.[…]
Ocenianie to funda­men­talne narzę­dzie moty­wacji w procesie uczenia się ucznia. Jeśli spełnić ma swoją diagno­styczną i kształ­tu­jącą funkcję i przy­czynić się do peł­nego wyko­rzy­stania i rozwoju poten­cjału każdego ucznia, musi być prowa­dzone z uwzględ­nie­niem prawi­dło­wości, które mu towa­rzyszą. Od nauczy­ciela zależy, jakie de facto funkcje będzie speł­niać w procesie edukacji szkolnej, czy stanie się narzę­dziem służącym głównie klasy­fi­kacji ucznia i uczyć go będzie stra­tegii prze­trwania czy wzbu­dzać będzie moty­wację wewnętrzną, wyra­ża­jącą się w goto­wości ucznia do pozna­wania siebie i swoich możli­wości, samo­dziel­nego plano­wania ich rozwoju i pono­szenia za ten rozwój odpo­wie­dzial­ności. Ocenianie to zadanie nie­łatwe. Stawia przed nauczy­cielem szereg trud­ności, dyle­matów i wyzwań. Zmusza do rozpo­zna­wania i poko­ny­wania mecha­ni­zmów zakłó­ca­ją­cych proces poznawczy, a więc i ocenę.[…]

Wielka księga wartości : opowia­dania o szcze­rości, tole­rancji i innych ważnych spra­wach / Teresa Blanch, Anna Gasol. – Wydanie pierwsze. – Warszawa : Wydaw­nictwo Nasza Księ­garnia, 2018.
Sygn. 164770

„Wielka księga wartości“ to szes­na­ście niezwy­kłych opowieści, dzięki którym nauczymy się stawiać czoła trudnym sytu­acjom i szukać ich rozwią­zania. Dowiemy się, na czym pole­gają tole­rancja, uprzej­mość, soli­dar­ność, szcze­rość oraz empatia i jakie mają znaczenie w życiu każdego czło­wieka. Odkry­jemy też, jak ważne jest akcep­to­wanie siebie.
To książka, którą można czytać bez końca. To książka, która uczy nas zrozu­mienia i empatii. To książka, która poka­zuje, jak żyć.
Prze­pięknie zilu­stro­wana „Wielka księga wartości“ pomoże również doro­słym, którzy chcie­liby w przy­stępny sposób opowie­dzieć dzie­ciom, czym kierować się w życiu.

Uzależ­nienia beha­wio­ralne / Iwona Grze­go­rzewska, Lidia Cier­piał­kowska. – Wydanie pierwsze. – Warszawa : Wydaw­nictwo Naukowe PWN, 2018.
Sygn. 165069, 165070p

Zanim Czytelnik przej­dzie do analizy zapre­zen­to­wa­nych w publi­kacji różnych form uzależ­nień beha­wio­ral­nych, warto na chwilę zatrzymać się przy tym, robiącym furorę pojęciu, wska­zując, że należy ono do najmłod­szego, jakimi w naukach społecz­nych operują psycho­logia, psychia­tria i peda­go­gika. Przyj­mu­jemy zatem, że do tej grupy zali­czać będziemy tego typu zacho­wania ryzy­kowne czło­wieka, które wywo­łują syndrom uzależ­nienia psychicz­nego, a nie są zwią­zane z używa­niem żadnej substancji chemicznej. Przyj­mu­jemy zatem, że uzależ­nienia beha­wio­ralne należą do szko­dli­wych (najczę­ściej psychicznie, ale i fizycznie) zachowań kompul­syw­nych, opie­ra­ją­cych się na przy­musie okre­ślo­nego postę­po­wania bez względu na świa­do­mość i dotkli­wość wywo­ły­wa­nych szkód.
Omawiane w publi­kacji uzależ­nienia okre­ślane są jako beha­wio­ralne, a więc inne niż znane powszechnie uzależ­nienia chemiczne (np. narko­tyki, dopa­lacze, alkohol, leki, niko­tyna) i najczę­ściej zalicza się do nich: zabu­rzenia jedzenia (bulimia, obżar­stwo, anoreksja), zaku­po­ho­lizm, sekso­ho­lizm, hazard, uzależ­nienie od tech­no­logii cyfro­wych, praco­ho­lizm, wizu­ali­zacje (np. uzależ­nienie od operacji i zabiegów plastycz­nych, a także upięk­szania ciała), tano­reksję i bigo­reksję.

Wybrane metody jako­ściowe w bada­niach peda­go­gicz­nych. Cz. 1 / Magda­lena Ciechowska, Maria Szymańska. – Wydanie 2. uzupeł­nione. – Kraków : Wydaw­nictwo Naukowe Akademii Igna­tianum, 2018.
Sygn. 165076p, 164077

Publi­kacja stanowi inte­re­su­jące i poży­teczne wpro­wadzenie do wybra­nych metod i technik badań jako­ścio­wych. Godna uwagi jest wytrwa­łość autorek w dążeniu do prze­ka­zania i uporząd­ko­wania wiedzy o wybra­nych meto­dach jako­ścio­wych, które mogą być przy­datne w bada­niach peda­go­gicz­nych. Na podkre­ślenie zasłu­guje też to, że autorki wobec niewy­star­cza­ją­cego oświe­tlenia wielu zagad­nień w polskiej lite­ra­turze naukowej sięgnęły do licz­nych publi­kacji zagra­nicz­nych, przy­ta­czając z nich usta­lenia defi­ni­cyjne, klasy­fi­kacje, różne sposoby uzasad­nień i inter­pretacji.
Książka zawiera wiele nowej wiedzy o bada­niach jako­ścio­wych, wiedzy uporząd­ko­wanej, przy­datnej w pracach badaw­czych nauczy­cieli i studentów. Mam więc nadzieję, że publi­kacja autor­stwa Magda­leny Ciechow­skiej i Marii Szymań­skiej będzie stanowić warto­ściową lekturę dla licz­nych czytel­ników.
Z recenzji prof. dr. hab. Miro­sława J. Szymań­skiego

Świat wartości jako trzecie środo­wisko istnienia czło­wieka / Bożenna Sztumska, Janusz Sztumski. – Kato­wice : „Śląsk“ Wydaw­nictwo Naukowe, 2018.
Sygn. 165083, 165084

W złożonym procesie wery­fi­kacji i asymi­lacji dzie­dzi­czo­nych wartości oraz w procesie ich wzbo­ga­cania przez tworzenie nowych uczest­niczą zarówno rozum, jak i uczucia ludzkie. Dlatego ludzie akcep­tują, przej­mują i tworzą nie tylko te wartości, które wska­zuje im rozum, ale również takie, które spra­wiają im przy­jem­ność lub się im podo­bają, choć są irra­cjo­nalne lub wywodzą się ze skłon­ności do myślenia ukie­run­ko­wa­nego życze­niami. W zależ­ności od konkretnej sytu­acji życiowej i wyni­ka­ją­cych z niej potrzeb, ludzie podchodzą do wartości zarówno w sposób racjo­nalno-prag­ma­tyczny, jak i irra­cjo­nalno-utopijny. Tworząc i przyj­mując rozmaite wartości, kierują się więc w jednych sytu­acjach trzeźwą kalku­lacją, a w innych doraź­nymi pragnie­niami lub wska­za­niami, np. reklamy czy też mody. […]
Ze Wstępu

Edus­fera jako holi­styczna kate­goria peda­go­giki ogólnej : zarys idei / Roman Schulz. – Wydanie I. – Kraków : Impuls, 2018.
Sygn. 165090, 165091

W niniej­szym studium rozważa się potrzebę oraz możli­wość wzbo­ga­cenia ogółu dotych­cza­so­wych terminów desy­gnu­ją­cych całość zjawisk eduka­cyj­nych w społe­czeń­stwie przez pojęcie edus­fery.

W ramach tak okre­ślo­nego projektu doko­nuje się – w trybie analizy koncep­tu­alnej – dwuwy­mia­rowej charak­te­ry­styki dzie­dziny edukacji: jako części systemu socjo­kul­tu­ro­wego oraz jako odrębnej całości kultu­rowej.

Zasto­so­wanie obydwu tych perspektyw wydaje się przy­datne (a może nawet niezbędne) do pełnego okre­ślenia statusu zjawisk eduka­cyj­nych.

Animacja kultury w perspek­tywie peda­go­gicznej : studia i szkice / Dariusz Kubi­nowski, Urszula Lewar­to­wicz. – Wydanie I. – Kraków : Oficyna Wydaw­nicza „Impuls“, 2018.
Sygn. 165110, 165111

Główną wartość książki Dariusza Kubi­now­skiego i Urszuli Lewar­to­wicz upatruję w tym, iż w sposób syste­ma­tyczny prezen­tuje ona stan refleksji na temat animacji kultury w Polsce po 1989 roku. Porząd­kuje to, co funk­cjo­nuje w dużej mierze w postaci rozpro­szo­nych arty­kułów, i dzięki temu jest pomocna w ocenie tej dzie­dziny, może stać się również punktem wyjścia do posta­wienia dalszych pytań. […] Cel główny, czyli zdanie relacji ze stanu badań nad animacją, w moim prze­ko­naniu w pełni udało się osią­gnąć. Czytając książkę, można się prze­konać, że jest ona zgodna z tym, co jest podno­szone i co się twierdzi na temat animacji w nurcie inspi­ro­wanym przez peda­go­gikę kultury. Świadczy o tym już sama struk­tura publi­kacji, w której w kolej­nych rozdzia­łach omówione są najczę­ściej podno­szone i dysku­to­wane zagad­nienia, a także odpo­wiednio dobrana, szeroka lite­ra­tura przed­miotu.
Z recenzji dr hab. Ewy Bobrow­skiej

Ewalu­acja społeczna w edukacji / Sylwia Jaskuła. – Wydanie I. – Kraków : Oficyna Wydaw­nicza „Impuls“, 2018.
Sygn. 165129, 165130

Książka jest wyni­kiem wielo­let­nich prac nad teore­tycznym i prak­tycznym modelem ewalu­acji społecznej, która znaj­duje zasto­so­wanie w edukacji; może być także prowa­dzona na wszyst­kich innych obsza­rach w stosunku do przed­miotów, które mogą być podda­wane bada­niom ewalu­acyjnym. Zapro­po­no­wany model ewalu­acji przez wiele lat był wdra­żany i prak­ty­ko­wany przez autorkę w licz­nych podej­mo­wa­nych przez nią bada­niach ewalu­acyj­nych, wpro­wa­dzając do nich elementy uspo­łecz­nienia, dialogu i party­cy­pacji różno­rod­nych grup społecz­nych, będą­cych pośrednio bądź bezpo­średnio uczest­ni­kami badań ewalu­acyj­nych lub grup i insty­tucji zain­te­re­so­wa­nych wyni­kami ewalu­acji.
Książka jest próbą wska­zania poten­cjałów ewalu­acji w jej uspo­łecz­nionym modelu; jest także próbą nakre­ślenia potrzeb wdro­żenia tego typu ewalu­acji, który w swoich zało­że­niach nawią­zuje do doświad­czeń peda­go­gicz­nych, m.in. peda­go­giki społecznej, ale także peda­go­giki krytycznej. W tym pierw­szym odwo­łaniu ewalu­acja nawią­zuje do warto­ścio­wania, prak­tycz­ności i celo­wości. Badania ewalu­acyjne mają także wiele wspól­nych elementów z bada­niami krytycz­nymi. Ich zbieżne prze­słanki zawie­rają się np. w potrze­bach dostrze­gania zmien­ności rzeczy­wi­stości społecznej, usytu­owaniu badacza wewnątrz badanej rzeczy­wi­stości, odwo­łaniu do kontekstu społecz­nego i podej­mo­waniu przez badacza krytyki zarówno w jej pozy­tywnym, jak i nega­tywnym kontek­ście.
Niniejsza książka ma za zadanie pokazać rozu­mienie, meto­do­logię i możli­wości wyko­rzy­stania ewalu­acji społecznej w edukacji oraz drogę do wypra­co­wania właściwej kultury ewalu­acyjnej, jaka stanowi długo­fa­lowy cel jej stoso­wania.

Nauczanie i uczenie się języków obcych młodzieży z dysleksją / Mariola Jaworska. – Kraków : Oficyna Wydaw­nicza „Impuls“, 2018.
Sygn. 165152, 165153

Celem niniej­szej mono­grafii jest osza­co­wanie warunków i perspektyw nauczania i uczenia się języków obcych młodzieży z dysleksją, ze szcze­gólnym uwzględ­nie­niem zasad dydak­tyki auto­no­mi­zu­jącej.

Dotych­cza­sowe usta­lenia naukowe w tym obszarze są niewy­star­cza­jące, a zgro­ma­dzone dane wyma­gają usys­te­ma­ty­zo­wania odpo­wiednio do obec­nego polskiego kontekstu eduka­cyj­nego. Rozwa­żania prowa­dzone są poprzez analizę dotych­cza­so­wych ustaleń w tym zakresie (propo­zycje teore­tyczno-anali­tyczne zawarte w rozdziale pierw­szym, drugim i trzecim) oraz dyskusję badań własnych zapre­zen­to­wa­nych w rozdziale czwartym.

Probacja : teoria i meto­dyka / Bartło­miej Skow­roński. – Warszawa : Difin, 2018.
Sygn. 165159

W publi­kacji przed­sta­wiono koncepcję probacji inspi­ro­waną case­wor­kiem, czyli pracą z indy­wi­du­alnym przy­pad­kiem.

W mono­grafii został uwzględ­niony najnowszy stan badań doty­czący metod pracy z podopiecznym, zwłaszcza takim, wobec którego społe­czeń­stwo ocze­kuje zmian w zacho­waniu. Prezen­to­wana koncepcja stanowi konkre­ty­zację przy­naj­mniej części elementów meto­dycz­nych w obszarze probacji, które istniały od dawna, uzupeł­nioną o nowe metody pracy.

Książka zain­te­re­suje kura­torów wyko­nu­ją­cych orze­czenia w spra­wach karnych, może stanowić inspi­rację także dla kura­torów wyko­nu­ją­cych orze­czenia w spra­wach rodzin­nych.

Proces eman­cy­pacji kultury szkoły / Maria Czere­pa­niak-Walczak. – Warszawa : Wolters Kluwer Polska, 2018.
Sygn. 165160, 165161

Książka jest zapro­sze­niem do dyskusji nad możli­wo­ścią eman­cy­pacji kultury szkoły – upeł­no­moc­nienia wszyst­kich podmiotów współ­two­rzą­cych system kultu­rowy szkoły w rela­cjach z jej dyna­micznym kontek­stem społecznym i światem wirtu­alnym, w którym zanu­rzona jest współ­czesna edukacja.
Wiedza o złożo­ności, wielo­war­stwo­wości i wielo­wy­mia­ro­wości kultury szkoły i rozu­mienie jej specy­fiki są podstawą racjo­nal­nych, reflek­syj­nych, długo­fa­lo­wych procesów krytycznej świa­do­mości. W publi­kacji autorka przed­sta­wiła warunki wyzwa­lania się szkoły i edukacji z syste­mo­wych, admi­ni­stra­cyj­nych i poli­tycz­nych ogra­ni­czeń i restrykcji. Kultura szkoły została ukazana z perspek­tywy procesu jej eman­cy­pacji z uwzględ­nie­niem obec­nych realiów życia poli­tyczno-społecz­nego oraz histo­rycz­nego kontekstu specy­fiki kultury insty­tucji eduka­cyjnej, w tym specy­ficz­nych dla niej symbo­liki i języka.
Adre­satem książki jest kadra peda­go­giczna szkół (dyrekcja, nauczy­ciele, pedagog, psycholog szkolny), publi­kacja może być przy­datna także władzom oświa­towym różnego szczebla oraz publi­cy­stom wypo­wia­da­jącym się kwestiach edukacji w Polsce. Może stać się również inspi­racją krytycznej refleksji nad własnym oglądem kultury szkoły dla badaczy z kręgów akade­mic­kich – brak publi­kacji z tego zakresu jest dotkliwy, zarówno dla teorii, jak i dla prak­tyki.

Nauczy­ciel-tutor : prak­se­olo­giczna rekon­strukcja tuto­ringu szkol­nego / Sławomir Krzy­chała. – Kraków : Oficyna Wydaw­nicza „Impuls“, 2018.
Sygn. 165178, 165179

Książka Sławo­mira Krzy­chały jest dziełem ukazu­jącym wielo­wy­mia­rowe podej­ście do tuto­ringu szkol­nego, w perspek­tywie założeń teore­tycz­nych, reali­zo­wa­nych działań, aktyw­ności nauczy­cieli i nauczy­cielek, ale również (a w zasa­dzie przede wszystkim) podsu­mo­wania pewnego przed­się­wzięcia eduka­cyj­nego i inter­pre­tacji doświad­czeń, jakie wraz z nim się poja­wiły.
[…] o wyjąt­ko­wości niniej­szej publi­kacji świadczą: badane insty­tucje (gimnazja), czas badania i przy­go­to­wania mono­grafii (reforma oświaty z 2016 roku). W ten sposób mono­grafia staje się naukowym podsu­mo­wa­niem zarówno pewnego typu szkół, jak i unika­to­wych projektów w nich reali­zo­wa­nych i będzie czytana jako jedno z pierw­szych podsu­mowań funk­cjo­no­wania polskich gimna­zjów.
Z recenzji dr. hab. Pawła Rudnic­kiego, prof. DSW

Źródło :

www​.nowik​.com​.pl
www​.nk​.com​.pl
www​.ksie​garnia​.pwn​.pl
www​.wydaw​nictwo​.igna​tianum​.edu​.pl
www​.slaskwn​.com​.pl
www​.impul​so​fi​cyna​.com​.pl
www​.difin​.pl
www​.profinfo​.pl

Mediacje : teoria i prak­tyka / redakcja naukowa Ewa Gmurzyńska, Rafał Morek. – 3. wydanie rozsze­rzone. – Warszawa : Wolters Kluwer Polska, 2019.
Sygn. 164689, 164690

Przed­sta­wiana publi­kacja jest najob­szer­niej­szym na polskim rynku wydaw­ni­czym podręcz­ni­kiem mediacji. Autorzy – wykła­dowcy akade­miccy i media­torzy współ­pra­cu­jący z Centrum Rozwią­zy­wania Sporów i Konfliktów przy Wydziale Prawa i Admi­ni­stracji Uniwer­sy­tetu Warszaw­skiego – dzielą się z Czytel­ni­kami wiedzą i prak­tycz­nymi wska­zów­kami doty­czą­cymi rozwią­zy­wania konfliktów.

Książka zawiera kompen­dium wiedzy o mediacji i jej zasto­so­waniu w różnych dzie­dzi­nach stosunków społecz­nych i praw­nych i jest uzupeł­niona przy­kła­dami zaczerp­nię­tymi z bogatej prak­tyki media­cyjnej autorów, doty­czą­cymi mediacji: cywil­nych, gospo­dar­czych, rodzin­nych, pracow­ni­czych, karnych, admi­ni­stra­cyj­nych, w sporach społecz­nych i konsu­menc­kich. Czytel­nicy znajdą w niej omówienie histo­rycz­nych i kultu­ro­wych uwarun­kowań mediacji w Polsce oraz kierunków jej poten­cjal­nego rozwoju w przy­szłości, np. w zakresie sporów zwią­za­nych z handlem elek­tro­nicznym i Inter­netem.

Hipo­te­rapia : wska­zania, metody, ćwiczenia / Jagoda Bojar­czuk. – Wydanie I. – Warszawa : Wydaw­nictwo SBM, 2018.
Sygn. 164725

Szcze­gólną, coraz bardziej popu­larną dziś formą leczenia jest terapia z udziałem koni. Obco­wanie z tymi dostoj­nymi zwie­rzę­tami wywiera pozy­tywny wpływ na psychikę oraz wspo­maga, kompen­suje i redu­kuje różnego rodzaju niepra­wi­dło­wości zwią­zane z funk­cjo­no­wa­niem układu ruchu czło­wieka.

Książka Jagody Bojar­czuk, autorki Atlasu jeździectwa (Wydaw­nictwo SBM, 2016), to bogato ilustro­wana pozycja zawie­ra­jąca najważ­niejsze infor­macje na temat niezwy­kłych stwo­rzeń, jakimi bez wątpienia są konie, a także ich potrzeb i wymagań. Autorka w przy­stępny sposób prezen­tuje podstawy jazdy konnej oraz tajniki hipo­te­rapii.

Relacje tutor­skie w polskiej szkole w ujęciu analizy trans­ak­cyjnej / Adriana Sarnat-Ciastko. – Kraków : Wydaw­nictwo Libron – Filip Lohner, copy­right 2018.
Sygn. 164728

Orygi­nal­ność tej pracy polega nie tylko na podjęciu proble­ma­tyki zwią­zanej z tuto­rin­giem jako stosun­kowo nową i mało znaną w Polsce metodą pracy dydak­tyczno-wycho­waw­czej, ale też na osadzeniu części badań w perspek­tywie eduka­cyjnej analizy trans­ak­cyjnej, a więc również rela­tywnie „niszowej” koncepcji psycho­lo­gicznej mającej zasto­so­wanie w peda­go­gice. […] Autorka […] ukazała w pełni swoje przy­go­to­wanie mery­to­ryczne doty­czące analizy trans­ak­cyjnej oraz meto­do­lo­giczne w zakresie prowa­dzenia badań ilościo­wych. […] Pracę, mimo jej szcze­gó­ło­wości, wielo­wąt­ko­wości i obszer­ności, dobrze się czyta, co najle­piej świadczy o opano­waniu przez Autorkę – na wysokim poziomie – sztuki pisania prac nauko­wych.
Dr hab. Dorota Pankowska
prof. UMCS

Stra­tegia badań przy­jęta przez Autorkę […] pozwo­liła czytel­ni­kowi na zapo­znanie się z sytu­acją tuto­ringu w Polsce, a także poprzez analizę różnic między grupami posłu­gu­ją­cymi i niepo­słu­gu­ją­cymi się tą metodą umoż­li­wiła ukazanie jej pozy­tyw­nych efektów. […] Adrianna Sarnat-Ciastko wyka­zała znajo­mość obszernej lite­ra­tury przed­miotu, umie­jęt­ność stawiania pytań badaw­czych i hipotez, przy­jęła trafną stra­tegię badań i bardzo starannie opra­co­wała ich wyniki. Szcze­gólnym walorem pracy jest stwo­rzenie własnych metod badaw­czych na podstawie przy­jętej teorii analizy trans­ak­cyjnej.
prof. dr hab. Maria Braun-Gałkowska

Retro­topia : jak rządzi nami prze­szłość / Zygmunt Bauman ; prze­kład Karo­lina Lebek. – Wydanie I. – Warszawa : Wydaw­nictwo Naukowe PWN, 2018.
Sygn. 164729

500 lat po tym, jak Thomas More rozto­czył przed wyobraźnią sobie współ­cze­snych obraz ideal­nego społe­czeń­stwa żyją­cego w suwe­rennym państwie pod rządami mądrego i życz­li­wego władcy, utra­ci­liśmy wiarę, że czło­wiek jest w stanie wykre­ować dla siebie szczę­ście, nawet w nieogra­ni­czonej konkretną cezurą przy­szłości. Jednak w tym samym czasie, w którym ludzka nadzieja pogrze­bała myśl o utopii, nie umarły aspi­racje, które uczy­niły tę wiarę tak ważną, że niemoż­liwą do uśmier­cenia. Wiara ta podobnie jak Anioł Historii [Angelus Novus] zmie­niła jednak kierunek i zwraca się dziś ku prze­szłości jako utra­co­nemu i popa­dłemu w ruinę rajowi, na którego okre­ślenie Zygmunt Bauman ukuł swoje ostatnie pojęcie – „retropia”.
Zgodnie z duchem utopijnym retro­topia zrodziła się z pragnienia naprawy lub choć popra­wienia urzą­dzenia świata, jednak głównym punktem orien­ta­cyjnym w ryso­waniu mapy tego świata ma być wyobra­żona prze­szłość – pocho­wana, ale jeszcze nieumarła, ponieważ, jak poka­zuje Bauman, wciąż tkwi w niej poten­cjał kreowania teraź­niej­szości. Intencją autora było zinwen­ta­ry­zo­wanie najbar­dziej spek­ta­ku­lar­nych i najbar­dziej znaczą­cych zmian powią­za­nych z poja­wie­niem się retro­to­pij­nych senty­mentów i praktyk, co ujęte zostało w ramy czte­rech powrotów: do Hobbesa, do plemion, do nierów­ności oraz do łona.
„Z ruchu podwójnej negacji utopii rozu­mianej w tradycji More’a – odrzu­cenia jej, a następnie wskrze­szenia – dziś rodzą się «retro­topie»: wizje osadzone w utraconej/skradzionej/porzuconej, ale nieumarłej prze­szłości, zamiast przy­wią­zania do tego, co dopiero ma się naro­dzić, a więc do przy­szłości jeszcze nieza­ist­niałej”.
„Coś, co wciąż zwykliśmy nazywać «postępem», wywo­łuje emocje prze­ciwne do tych, które Imma­nuel Kant, twórca tego pojęcia, miał na myśli. Coraz częściej zatem wywo­łuje ono strach przed nieuchronną kata­strofą zamiast wywo­ływać radość, że oto nadchodzi większy dobrobyt oraz że więcej kłopo­tli­wych niewygód zniknie z powierzchni ziemi i będzie można o nich zapo­mnieć”.
Z tekstu

Toksyczny partner : jak uwolnić się z niezdrowej relacji / Susan Froward, Donna Frazier ; prze­kład: Agnieszka Cioch. – Wydanie drugie. – Sopot : Gdań­skie Wydaw­nictwo Psycho­lo­giczne, 2018.
Sygn. 164730

Czy podej­rze­wasz, że partner nie jest z Tobą szczery? Przy­ła­pałaś go na kolejnym „niewinnym” kłam­stwie? A może zostałaś zdra­dzona? Jeśli tak, to wiesz, że niezwykle trudno przyjąć do wiado­mości, że okła­muje i oszu­kuje ukochany mężczyzna. Nagle tracisz grunt pod nogami i zasta­na­wiasz się, kim właściwie jest czło­wiek, z którym spędziłaś tyle czasu. Czujesz ogromny zawód, ból, lęk, kompletną dezorien­tację. Jesteś wściekła, a gniew i rozcza­ro­wanie Cię para­li­żują…
Niektórzy mężczyźni z preme­dy­tacją wyko­rzy­stują naiw­ność i ufność zako­cha­nych w nich kobiet, prowa­dząc podwójne życie, inwe­stując wspólne pieniądze w podej­rzane inte­resy lub udając kogoś, kim nie są. Susan Forward, znana psycho­te­ra­peutka, prezen­tuje różne rodzaje mani­pu­lacji i kłamstw, jakie mężczyźni stosują wobec nieświa­do­mych niczego part­nerek. Przed­stawia wnikliwe obser­wacje związków, w których jeden z part­nerów uległ pokusie życia w kłam­stwie, i poka­zuje, jak bardzo wpływa to na życie obojga. Propo­nuje, by zamiast racjo­na­li­zować i udawać, że nic się nie stało, zmie­rzyć się z nieprzy­jemną prawdą o swoim part­nerze i związku. Jak to zrobić?
Porady zawarte w książce są bardzo prak­tyczne. Przy­ta­czając auten­tyczne historie, autorka pomoże Ci:
• rozpo­znać pato­lo­gicz­nego kłamcę i uniknąć uwikłania w sieć jego intryg;
• walczyć z niepraw­do­mów­no­ścią part­nera;
• aser­tywnie reagować na oszu­stwa, wymówki, tłuma­czenia czy oskar­żenia;
• opanować emocje oraz uwolnić się od gniewu i poczucia winy;
• podjąć decyzję o przy­szłości Twojego związku;
• zacząć nowe życie, wolne od kłam­stwa.

Książka Susan Forward daje kobietom siłę do zmiany swojego życia na lepsze!

Żyj lepiej, kochaj mądrzej : jak uwolnić się od prze­szłości, cieszyć się teraź­niej­szo­ścią i tworzyć idealną przy­szłość / Philip G. Zimbardo, Rose­mary K. M. Sword ; prze­ło­żyła Olga Siara. – Wydanie 1., dodruk. – Warszawa : Wydaw­nictwo Naukowe PWN, 2018.
Sygn. 164742, 164743

Wyobraź sobie, że możesz wyzwolić się od całego zła, jakie spotkało cię w życiu. Masz możli­wość zostawić za sobą toksyczne związki, tragiczne sytu­acje, lęk przed utratą part­nera i złamanym sercem czy ból fizyczny, psychiczny i emocjo­nalny? Co robisz?
Zastanów się, jak by to było, poczuć się naprawdę szczę­śliwym i odna­leźć sens życia; uwolnić się od destruk­cyj­nych sche­matów myślenia i reakcji, które prowadzą do nega­tyw­nych doświad­czeń, oraz od toksycz­nych ludzi i sytu­acji, które cię ogra­ni­czają? Jaka byłaby Twoja reakcja, gdyby okazało się, że od lat patrzysz w złym kierunku – wracasz do przy­krych doznań z prze­szłości, zamiast spoj­rzeć przed siebie, na przy­szłość pełną bezkre­snej nadziei?
A co, jeśli rozwią­za­niem jest coś tak prostego jak zmiana nasta­wienia? Może wystarczy uświa­domić sobie, w jaki sposób trak­tu­jesz czas – jak postrze­gasz prze­szłość, teraź­niej­szość i przy­szłość? Czy nie chcesz wywołać pozy­tyw­nych zmian w każdym aspekcie swojego życia – począwszy od relacji intym­nych i kontaktów z rodziną, współ­pra­cow­ni­kami, kole­gami ze szkoły i przy­ja­ciółmi? Czy to wszystko może się wyda­rzyć, jeśli po prostu zaczniesz inaczej patrzeć na swój świat?
Kluczowe pytanie: czy wiedząc, jak to zrobić i mając taką możli­wość, skorzy­stasz z nada­rza­jącej się okazji? Jeśli odpo­wiesz twier­dząco, to jesteśmy w domu; masz przed sobą właściwą książkę i możemy brać się do pracy!

Włącz emocje : opowia­dania socjo­te­ra­peu­tyczne / Anna Busz. – Gdańsk : Wydaw­nictwo Harmonia – Grupa Wydaw­nicza Harmonia, 2018.
Sygn. 164744

Niniejsza książka stanowi pomoc w procesie kształ­to­wania inte­li­gencji emocjo­nalnej.

Zawarte w niej opowia­dania ułatwią dzie­ciom rozpo­zna­wanie, zrozu­mienie i nazy­wanie emocji własnych, jak również innych osób. Wyzwolą chęć swobod­nego wypo­wia­dania swoich myśli oraz prawi­dło­wego nawią­zy­wania i podtrzy­my­wania kontaktów między­ludz­kich. Ponadto wyja­śnią, w jaki sposób można radzić sobie w sytu­acjach trud­nych oraz jak reagować w momen­tach słabości.

Na tropach psycho­logii w filmie. Cz. 1, Film w edukacji i profi­lak­tyce / redak­torzy naukowi Agnieszka Skorupa, Michał Brol, Patrycja Paczyńska-Jasińska. – Wydanie pierwsze. – Warszawa : Difin, 2018.
Sygn. 164751 / Cz. 1

Pierwszy tom poświę­cony jest wyko­rzy­staniu filmu w edukacji i profi­lak­tyce, ukazuje również kontekst filmowej fikcji i rzeczy­wi­stości istotny dla odbioru różnych działań z filmem.

„Bogactwo zarówno istnie­ją­cych, jak i poten­cjal­nych zasto­sowań filmu w psycho­logii i psycho­logii w filmie jest impo­nu­jące. Idea wprzę­gnięcia psycho­logii w poszu­ki­wanie w filmie wartości eduka­cyjnej jest godna uwagi i poparcia. Pozy­tywnie oceniam wybór najistot­niej­szych zadań pracy z filmem do kształ­cenia psycho­logów, a następnie ułatwiania im pracy w podsta­wo­wych dzie­dzi­nach dzia­łal­ności. Propo­no­waną mono­grafię uważam za warto­ściową, konse­kwentnie promu­jącą zasto­so­wanie jednej z głów­nych form sztuki medialnej, jaką jest film, do prak­tyki psycho­lo­gicznej.”
prof. dr hab. Zofia Rataj­czak

Na tropach psycho­logii w filmie. Cz. 2, Film w terapii i rozwoju / redak­torzy naukowi Agnieszka Skorupa, Michał Brol, Patrycja Paczyńska-Jasińska. – Wydanie pierwsze. – Warszawa : Difin, 2018.
Sygn. 164751 / Cz. 2

Drugi tom książki zwraca uwagę na potrzebę i możli­wości wyko­rzy­stania filmu w edukacji psycho­logów i tera­peutów, na rolę filmu we wspie­raniu rozwoju oraz na szanse i zagro­żenia, jakie niesie ze sobą zasto­so­wanie filmu w terapii. Dodat­kowo znaleźć można w nim rozdziały odno­szące się do zmian społecz­nych, którym towa­rzyszą filmy.

„(…) film jest narzę­dziem wspie­ra­jącym psycho­logów w ich pracy zawo­dowej, pozwala odpo­wie­dzieć na pytania, jak łago­dzić zasad­niczy konflikt między przy­spie­sze­niem cywi­li­za­cyjnym a odwiecznym dąże­niem czło­wieka do ładu i harmonii z otocze­niem. Otoczenie wierzga, czło­wiek współ­czesny traci cier­pli­wość i staje się bardziej agre­sywny, albo… popada w głęboką depresję. Kolejki do psycho­te­ra­peutów stają się coraz dłuższe. Czy psycho­logia ukryta w filmie jest w stanie przy­go­tować psycho­logów do coraz bardziej złożo­nych zadań i ról? (…) Lektura książki pozwala wejść do przed­sionka jakiejś nowej dzie­dziny wiedzy i prak­tyki (…) oraz uczynić film narzę­dziem dzia­łania w różno­rod­nych sytu­acjach: kształ­cenia, poma­gania, leczenia i psycho­te­rapii.”
prof. dr hab. Zofia Rataj­czak

Od Face­booka do post-przy­jaźni : współ­czesne prze­obra­żenia bliskich relacji / Piotr Szarota ; Instytut Psycho­logii. Polska Akademia Nauk. – Wydanie pierwsze. – Warszawa : Wydaw­nictwo Naukowe PWN SA, 2018.
Sygn. 164757

Czasy, w których żyjemy, zostały przez Zygmunta Baumana okre­ślone mianem płynnej nowo­cze­sności. Ich znakiem jest uwol­nienie od więzi i zobo­wiązań, ale też zwol­nienie z reguł i norm, które do niedawna jeszcze wyda­wały się oczy­wiste i niepod­wa­żalne. Skut­kiem tych prze­mian jest także zatarcie się znacze­nio­wych granic pojęć dotych­czas oczy­wi­stych – takich jak przy­jaźń. Piotr Szarota przy­gląda się prze­obra­że­niom, jakim uległy nasze relacje z bliskimi nam ludźmi. Rozważa zależ­ności między syste­mami rodziny i przy­ja­ciół, anali­zuje relacje między przy­jaźnią, miło­ścią i eroty­zmem. Poka­zuje nieobecne dotych­czas warianty bliskich relacji: przy­jaźń skomer­cja­li­zo­waną – „za pieniądze”, relacje para­spo­łeczne, na przy­kład z awatarem lub oparte na antro­po­mor­fi­zacji przy­jaźnie ze zwie­rzę­tami. Pisze wreszcie o przy­ja­cio­łach „uszy­tych na miarę” – robo­tach i hiper­re­ali­stycz­nych lalkach.

Sieci wpływu : psycho­logia perswazji online / Nathalie Nahai ; prze­ło­żyła Małgo­rzata Guzowska. – Wydanie I. – Warszawa : Wydaw­nictwo Naukowe PWN, 2019.
Sygn. 164764

„Nathalie Nahai jest najbar­dziej inte­li­gentną współ­czesną autorką książek o tech­no­logii. Ta książka prze­mienia każdego czytel­nika w eksperta!”
Dr Thomas Chamorro-Premuzic
Professor of Busi­ness Psycho­logy UCL i Columbia Univer­sity

Więk­szość bizne­so­wych inte­rakcji odbywa się w sieci, dlatego małe i duże firmy z najróż­niej­szych sektorów stanęły przed wyzwa­niem: jak w tych warun­kach zjednać sobie klientów i zatrzymać ich przy sobie?
Nathalie Nahai zbiera w tej książce wiedzę z zakresu psycho­logii, neuro­nauk i ekonomii beha­wio­ralnej, by wyja­śnić dyna­mikę i moty­wacje zachowań konsu­mentów.
„Sieci wpływu” to prak­tyczny prze­wodnik, który pozwoli ci udosko­nalić produkty, stronę inter­ne­tową i marke­ting twojej firmy oraz umoż­liwi budo­wanie warto­ścio­wych, bardziej anga­żu­ją­cych relacji z klien­tami.

Sekret dzie­ciń­stwa / Maria Montes­sori ; prze­kład Luiza Krol­czuk-Wyga­nowska ; redakcja naukowa prze­kładu i przed­mowa do wydania polskiego Sylwia Camarda. – Wydanie I. – Warszawa : PWN : Asso­cia­tion Montes­sori Inter­na­tio­nale, 2018.
Sygn. 164763

„Uważam, że kiedy ludz­kość posią­dzie pełne zrozu­mienie dziecka, wypra­cuje również dosko­nałe formy opieki nad nim.”

Ponad 100 lat temu Maria Montes­sori stwo­rzyła system edukacji, który rzucił zupełnie nowe światło na peda­go­gikę. W myśl tej metody dla prawi­dło­wego rozwoju dziecka należy stwo­rzyć mu prze­strzeń pozwa­la­jącą na rozwi­janie spon­ta­nicz­ności i twór­czości oraz umoż­liwić wszech­stronny rozwój psycho­fi­zyczny, kultu­ralny i społeczny.

Metoda Marii Montes­sorii znalazła zwolen­ników na całym świecie. Mimo jej rosnącej popu­lar­ności w Polsce wciąż niewiele jest publi­kacji tej autorki dostęp­nych w języku polskim. Czytel­nicy korzy­stają głównie z pośred­nich źródeł i opra­cowań.
Sekret dzie­ciń­stwa pomaga wypełnić tę lukę. Odda­jemy w ręce Czytel­ników niepu­bli­ko­waną dotych­czas na polskim rynku, klasyczną książkę Marii Montes­sori, w której autorka wykłada podstawy swojej koncepcji kształ­to­wania się psychiki dziecka. W 48 krót­kich rozdzia­łach autorka opisuje poszcze­gólne aspekty rozwoju dziecka oraz zagad­nienia zwią­zane z towa­rzy­sze­niem mu w opty­malnym rozwoju.

Źródło :
www​.wolter​skluwer​.pl
www​.wydaw​nic​twosbm​.pl
www​.libron​.pl
www​.ksie​garnia​.pwn​.pl
www​.gwp​.pl
www​.ksie​garnia​.pwn​.pl
www​.harmonia​.edu​.pl
www​.difin​.pl
www​.pwn​.pl

Miasta kujaw­skie w średnio­wieczu : lokacje, ustrój i samo­rząd miejski / Adam Kosecki. – Wyd. I. – Kraków : Wydaw­nictwo Avalon Sp. z o.o., copy­right 2018.
Sygn. 166165

Książka Adama Kosec­kiego jest pierwszą próbą cało­ścio­wego spoj­rzenia na proces lokacji miast, formo­wania się ich ustrojów i dzia­łal­ności samo­rządów miej­skich w odnie­sieniu do tery­to­rium całych Kujaw w średnio­wieczu. Od XIII do końca XV wieku podjęto na tym obszarze 28 inicjatyw loka­cyj­nych. Tylko 3 spośród nich zakoń­czyły się defi­ni­tywnym niepo­wo­dze­niem, w wyniku czego pod koniec XV wieku na terenie Kujaw funk­cjo­no­wało 25 ośrodków miej­skich. Do tej pory zagad­nienia ich lokacji, ustroju i władz były poru­szane głównie w publi­ka­cjach poświę­co­nych poszcze­gólnym miastom. Takie oderwane od siebie ujęcia nie pozwa­lały spoj­rzeć na proces formo­wania się miast kujaw­skich z szer­szej perspek­tywy. Autor w swojej pracy wyko­rzy­stał pozo­sta­jące często w cieniu zain­te­re­sowań badaczy kujaw­skie księgi miej­skie. Dzięki bada­niom tej materii udało się dotrzeć do niezna­nych dotąd imion i nazwisk wielu wójtów, ławników, rajców i burmi­strzów z miast kujaw­skich. Na nowo odkryci zostali kupcy, rzemieśl­nicy oraz przed­sta­wi­ciele szlachty, którzy skumu­lo­wani razem w różnych propor­cjach decy­do­wali o losach poszcze­gól­nych miast. Średnio­wieczne kujaw­skie samo­rządy miej­skie prze­stały być tak bardzo anoni­mowe.

Gniazdo zastępcze / Gizela Chmie­lewska. – Łomianki : Wydaw­nictwo LTW, 2018.
Sygn. 166158, 166159

Był taki czas, kiedy tysiące Polaków z ziem wschod­nich dawnej Rzeczy­po­spo­litej, w wyniku wojny i rewo­lu­cyjnej pożogi, utra­ciło swoje rodzinne domy. Tłumy kreso­wych uchodźców ruszyły wówczas m.in. do Warszawy, Krakowa, Poznania. A gdy tam zabrakło miejsca – także do Bydgoszczy. Od lipca 1920 r. bydgo­skie domy, w których wcze­śniej królo­wało głównie twarde niemieckie słowo, zaczęła wypeł­niać śpiewna kresowa mowa. Razem z byłymi właści­cie­lami pięk­nych pałaców, okaza­łych kamienic i skrom­nych chat trafiły tu cudem ocalone pamiątki, m.in. z Kijowa, Mińska, Sławuty, Humania, Witebska. I właśnie o tym czasie opowiada książka Gizeli Chmie­lew­skiej pt. Gniazdo zastępcze.
To historia „utkana” ze wspo­mnień kreso­wych wygnańców, uzupeł­niona doku­men­tami i mate­ria­łami z między­wo­jennej prasy, bogato zilu­stro­wana foto­gra­fiami.
Ta historia opowiada m.in. o rodzi­nach Dunin-Gojżew­skich, Lipkow­skich, Nito­sław­skich, Nowiń­skich, Podhor­skich, Podo­skich, Rega­meyów, Sągajłłów, Woynił­ło­wi­czów, Żerom­skich. Przy­po­mina dzia­łal­ność Inter­natu Kreso­wego, Gimna­zjum Kreso­wego, również Związku Polaków z Kresów Wschod­nich w Bydgoszczy.
Przy­wo­łuje pamięć o Pola­kach z Kresów, którzy w mieście nad Brdą musieli zacząć swoje życie od nowa. I tego czasu na pewno nie zmar­no­wali.

Goto­wość : kryzys bydgoski 1981 / opra­co­wanie Agnieszka Dębska, Maciej Kowal­czyk. – Warszawa : Ośrodek Karta, 2016.
Sygn. 166294p, 166295

Ciąg wypadków w marcu 1981, zwany kryzysem bydgo­skim, to miesz­czący się w dwóch tygo­dniach przełom poli­tyczny i społeczny w Polsce, który rozpo­czął się w Bydgoszczy incy­dentem, spro­wo­ko­wanym przez władze komu­ni­styczne, a zakoń­czył rozstrzy­gnię­ciem ogól­no­pol­skim – o zasad­ni­czym znaczeniu dla przy­szłości kraju. Publi­kacja przed­stawia zapis tamtych wyda­rzeń, opowie­dziany wyłącznie głosami świadków (głów­nych boha­terów zdarzeń, soli­dar­no­ścio­wych i partyj­nych przy­wódców oraz zwykłych obywa­teli). Odwo­łanie się do ich pamięci ma szcze­gólne znaczenie, bowiem prosty wykaz faktów nie tłumaczy istoty prze­łomu – ważne są i racje po obu stro­nach tamtego starcia, i – w nie mniej­szym stopniu – towa­rzy­szące im emocje.
Prof. dr hab. Antoni Dudek w Posłowiu: „W historii każdej rewo­lucji znaleźć można wyda­rzenie będące punktem zwrotnym w jej prze­biegu. Niekiedy, jak pucz Korni­łowa w 1917 roku w Rosji, oddziela ono jedną fazę rewo­lucji od drugiej. Może też – na wzór prze­wrotu termi­do­riań­skiego we Francji – zwia­stować wejście ruchu rewo­lu­cyj­nego w fazę schył­kową. Ale zdarza się i tak, że wyda­rzenie takie stanowi apogeum fazy buntu społecz­nego. Nastę­puje po nim natu­ralne rozła­do­wanie nastrojów, prze­kre­śla­jące możli­wość ich ponownej mobi­li­zacji na podobnym poziomie przez dłuższy czas. Taką właśnie rolę podczas soli­dar­no­ściowej rewo­lucji z lat 1980 – 81 odegrał kryzys bydgoski.”

Bydgoszcz prze­my­słowa : retro prze­wodnik : od warsz­tatu do fabryki / koncepcja: Bogna Derkowska-Kost­kowska ; współ­praca redak­cyjna: Krystian Strauss. – Bydgoszcz : Kujawsko-Pomor­skie Centrum Kultury, 2018.
Sygn. 166442p, 166443

Bydgoszcz prze­my­słowa. Retro prze­wodnik – od warsz­tatu do fabryki to pierwsza, popu­lar­no­nau­kowa publi­kacja dedy­ko­wana indu­strialnej historii Bydgoszczy. Jej autorką jest Bogna Derkowska-Kost­kowska, kierownik Pracowni Dzie­dzictwa Kultu­ro­wego KPCK w Bydgoszczy.
Książka wska­zuje na nieru­cho­mości zwią­zane z rozma­itymi dzie­dzi­nami wytwór­czości prze­my­słowej. Ilustro­wana jest mate­ria­łami archi­wal­nymi przy­go­to­wa­nymi przez Archiwum Państwowe w Bydgoszczy oraz dawnymi rekla­mami praso­wymi.
Publi­kacja wydana przez Kujawsko-Pomor­skie Centrum Kultury w Bydgoszczy ukazała się dzięki wsparciu finan­so­wemu przy­zna­nemu na jej reali­zację przez Miasto Bydgoszcz i Samo­rząd Woje­wództwa Kujawsko-Pomor­skiego.

Źródła opisów i okładek :
www​.wydaw​nic​two​avalon​.pl
www​.ltw​.com​.pl
www​.karta​.org​.pl
www​.kpck​.pl

Socja­li­zacja i wycho­wanie dzieci i młodzieży z niepeł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną w erze cyfrowej / Piotr Plichta. – Toruń : Wydaw­nictwo Adam Marszałek, 2018.
Sygn. 164417, 164418

Recen­zo­wana książka stanowi niewąt­pliwie świa­dectwo wyso­kich kompe­tencji autora jako badacza zjawisk eduka­cyj­nych uwikła­nych w zróż­ni­co­wany tech­nicznie, treściowo i etycznie świat tech­no­logii infor­ma­cyjno-komu­ni­ka­cyj­nych. Z uzna­niem należy także odno­tować konse­kwencję autora w eksplo­ro­waniu roli TIK w życiu osób z niepełno-spraw­no­ścią, ze szcze­gólnym uwzględ­nie­niem niepeł­no­spraw­ności inte­lek­tu­alnej.
Z recenzji dr hab. Teresy Żółkow­skiej, prof. Uniwer­sy­tetu Szcze­ciń­skiego

Autor podjął tema­tykę społecznie ważną, bardzo współ­czesną, a jedno­cze­śnie w dużej mierze unikalną, gdyż połą­czenie trzech obszarów (peda­go­giki, peda­go­giki specjalnej i peda­go­giki medialnej) w jednej mono­grafii spotyka się bardzo rzadko. Recen­zo­wana książka jest więc próbą wypeł­nienia istnie­jącej luki, jaką był brak komplek­so­wego opra­co­wania proble­ma­tyki miejsca, roli, znaczenia i zakresu używania narzędzi ery cyfrowej, głównie Inter­netu, przez młodych ludzi z niepeł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną. (…) Jest to pozycja ważna, mery­to­rycznie warto­ściowa i orygi­nalna.
Z recenzji dr hab. inż. Janusza Morbit­zera, prof. Wyższej Szkoły Biznesu w Dąbrowie Górni­czej

Zacho­wania auto­agre­sywne w auty­zmie : przy­czyny i postę­po­wanie : perspek­tywa inter­dy­scy­pli­narna / redakcja naukowa Stephen M. Edelson, Jane Bots­ford Johnson ; [prze­kład Anna Sawicka-Chrap­kie­wicz] ; przed­mowa Temple Grandin. – Gdańsk : Harmonia Univer­salis – Grupa Wydaw­nicza Harmonia, 2018.
Sygn. 164425

Zacho­wania auto­agre­sywne wystę­pują u prawie połowy osób z auty­zmem i stanowią jeden z najbar­dziej wynisz­cza­ją­cych problemów, a zarazem najtrud­niej­szych do wyeli­mi­no­wania. Auto­agresja może prze­ja­wiać się w różnych formach – dana osoba może na przy­kład uderzać głową, gryźć się w ręce, ciągnąć się za włosy lub nadmiernie się drapać. Medyczne i beha­wio­ralne badania nad zacho­wa­niami auto­agre­syw­nymi są prowa­dzone od ponad pięć­dzie­sięciu lat, jednak wciąż wielu specja­li­stów i rodziców nie zna szero­kiego spek­trum przy­czyn tych zachowań ani dostęp­nych możli­wości terapii. Autorzy niniej­szego tomu – wybitni badacze i prak­tycy – przed­sta­wiają kompletną analizę zachowań auto­agre­syw­nych prze­ja­wia­nych przez osoby z zabu­rze­niami ze spek­trum autyzmu lub powią­za­nymi zabu­rze­niami rozwoju, a także prezen­tują różno­rodne metody terapii.

Książka ta łączy podej­ście medyczne, biome­dyczne i beha­wio­ralne. To podsta­wowa lektura dla rodziców, nauczy­cieli, tera­peutów i lekarzy, którzy pracują z osobami prze­ja­wia­ją­cymi zacho­wania auto­agre­sywne.
Z przed­mowy Temple Grandin

Socjo­te­rapia w pracy z dziećmi i młodzieżą : programy zajęć. Cz. 3 / pod redakcją naukową Ewy Grudziew­skiej. – Warszawa : Difin, 2017.
Sygn. 159405/Cz. 3, 159406/Cz. 3

Książka łączy rozwa­żania teore­tyczne doty­czące oddzia­ływań socjo­te­ra­peu­tycz­nych z progra­mami zajęć prze­zna­czo­nych dla konkret­nych grup dzieci i młodzieży, bory­ka­ją­cych się na co dzień z różnego rodzaju trud­no­ściami, które utrud­niają funk­cjo­no­wanie psycho­spo­łeczne.

Publi­kacja ma umoż­liwić Czytel­nikom znale­zienie odpo­wiedzi na nurtu­jące ich pytania doty­czące etyki pracy socjo­te­ra­peu­tycznej (oraz grupowej).

Ponadto ma wskazać na znaczenie super­wizji dla osoby socjo­te­ra­peuty oraz stać się inspi­racją do pracy z dziećmi i młodzieżą dla peda­gogów, psycho­logów, nauczy­cieli, wycho­wawców z różnego typu placówek.

Pies do pracy w dogo­te­rapii / Anja Carmen Müller i Gabriele Lehari ; [prze­kład Barbara Floriań­czyk]. – Warszawa : Powszechne Wydaw­nictwo Rolnicze i Leśne, cop. 2018.
Sygn. 164433

Książka ma pomóc w podjęciu decyzji, czy szko­lenie do pracy w zespole kyno­te­ra­peu­tycznym jest odpo­wiednie dla nas i naszego czwo­ro­noga.

Dowiemy się z niej, jakie istnieją możli­wości szko­lenia i później­szej aktyw­ności. Jest ona skie­ro­wana również do instruk­torów i hodowców psów. Zawiera warto­ściowe rady i suge­stie, które mogą oni stosować na prowa­dzo­nych kursach.
Opis wydawcy

Wyzwania starze­ją­cego się społe­czeń­stwa : Polska dziś i jutro / redakcja naukowa Marek Okólski ; Uniwer­sytet Warszawski. – Wydanie 1. – Warszawa : Wydaw­nictwa Uniwer­sy­tetu Warszaw­skiego, 2018.
Sygn. 164436p

Autorzy przed­sta­wiają stojące przed polskim społe­czeń­stwem wyzwania wyni­ka­jące ze starzenia się ludności, odwo­łując się do doświad­czeń innych społe­czeństw i prze­no­sząc te doświad­czenia na specy­ficzne warunki demo­gra­ficzne oraz uwarun­ko­wania społeczno-ekono­miczne i poli­tyczne współ­cze­snej Polski.
Na tle ogól­nych prawi­dło­wości zjawisk ludno­ścio­wych prowa­dzą­cych do prze­kształ­cenia się struk­tury popu­lacji według wieku z bardzo młodej w bardzo starą – skon­fron­to­wa­nych z długo­okre­sowym prze­bie­giem zjawisk demo­gra­ficz­nych w Polsce, mają­cych decy­du­jący wpływ na dyna­mikę i skalę starzenia się Polaków – w książce zostały zapre­zen­to­wane wybrane aspekty i konse­kwencje tego procesu oraz zwią­zane z nim wyzwania społeczne, z uwzględ­nie­niem obecnej i przy­szłej sytu­acji demo­gra­ficznej.

Prezen­tując szeroką pano­ramę skutków starzenia się w wybra­nych obsza­rach życia społecz­nego: gospo­darce, rela­cjach między­po­ko­le­nio­wych (w tym w dzie­dzinie opieki), warto­ściach i normach kultu­ro­wych, party­cy­pacji obywa­tel­skiej oraz poli­tyce publicznej, autorzy skon­cen­tro­wali się na konse­kwen­cjach widocz­nych na rynku pracy, w sferze zabez­pie­czenia społecz­nego i długo­ter­mi­nowej opieki zdro­wotnej. Szcze­gólną uwagę poświę­cili reakcji poli­tyków i innych podmiotów życia publicz­nego na zmiany demo­gra­ficzne.

Kluczowym zagad­nie­niem podjętym w publi­kacji jest wpływ postę­pu­ją­cego starzenia się popu­lacji na sytu­ację seniorów i ich rodzin oraz wyni­ka­jące z tego wyzwania społeczne w skali lokalnej. Zary­so­wany został również prze­wi­dy­wany proces starzenia się polskiej popu­lacji i jego wybrane skutki na podstawie orygi­nalnej prognozy demo­gra­ficznej, w której wyjąt­kowe miejsce zajęło kształ­to­wanie się i konse­kwencje społeczne przy­szłych migracji zagra­nicz­nych.

Wiedza osobista dziecka w refleksji i prak­tyce nauczy­cieli edukacji wcze­snosz­kolnej / Ewa Kocha­nowska. – Wydanie I. – Kraków : Oficyna Wydaw­nicza „Impuls“, 2018.
Sygn. 164441, 164442

Książka jest obszernym opra­co­wa­niem o charak­terze teore­tyczno-empi­rycznym, a jej tema­tyka mieści się w obszarze peda­go­giki wcze­snosz­kolnej, szcze­gólnie zagad­nień teore­tycz­nych i prak­tycz­nych dydak­tyki wcze­snosz­kolnej. Podjęcie przez Autorkę kwestii wiedzy osobi­stej znaj­duje głębokie uzasad­nienie we współ­cze­snym dyskursie naukowym. […] Praca pod względem omawianej w niej proble­ma­tyki jest nowa­torska, wzbo­gaca wiedzę o szkolnej edukacji dziecka, zakreśla ważne pole dociekań w tej dzie­dzinie. […] Mono­grafia jest warto­ściowa poznawczo, wnosi nowe treści do peda­go­giki, w tym peda­go­giki wcze­snosz­kolnej.
Z recenzji wydaw­ni­czej dr hab. Józefy Bała­cho­wicz, prof. APS

Praca ma charakter inter­dy­scy­pli­narny i odpo­wiada pilnym potrzebom edukacji kształ­tu­jącej osoby, osobo­wości i indy­wi­du­al­ności […]. Istotną warto­ścią książki jest bogaty, dobrze dobrany zestaw lite­ra­tury inter­dy­scy­pli­narnie trak­to­wa­nego przed­miotu jej studiów i badań. […] Publi­kacja stanie się cennym źródłem dla tych Czytel­ników, którzy chcą zgłę­biać, zmie­niać, wzbo­gacać i umoż­li­wiać kształ­to­wanie podmio­to­wych struktur osobi­stej wiedzy uczniów edukacji wcze­snosz­kolnej.
Z recenzji wydaw­ni­czej prof. dr hab. Wojciecha Kojsa

Domek tera­peu­tyczny, czyli 100 sposobów na terapię z mamą i tatą / Anna Różańska-Gał, Joanna Kuś, Beata Brze­zińska. – Wydanie I. – Gdańsk : Wydaw­nictwo Harmonia, 2018.
Sygn. 164443

Domek tera­peu­tyczny… ma za zadanie zachęcić rodziców do podej­mo­wania działań tera­peu­tycz­nych (z zakresu logo­pedii, bajko­te­rapii, terapii SI i innych) we własnym domu i w trakcie codzien­nych aktyw­ności. Poka­zuje, jak prowa­dzić zabawę z dziec­kiem, aby – poza rado­ścią obu stron – przy­no­siła ona również pomoc w doko­ny­waniu postępów i była stymu­lacją okre­ślo­nych funkcji rozwo­jo­wych.

Ideą porad­nika jest wyko­rzy­sty­wanie przed­miotów znaj­du­ją­cych się pod ręką. Dlatego po prze­czy­taniu której­kol­wiek ze 100 propo­zycji rodzic będzie mógł ją od razu zreali­zować, bez wycho­dzenia z domu ani koniecz­ności inwe­sto­wania czasu i pieniędzy w dodat­kowe zakupy.

Diagno­zo­wanie rozwoju małego dziecka. Cz. 1 / Małgo­rzata Wójto­wicz-Szefler. – Wydanie V. – Warszawa : Difin, 2018.
Sygn. 164450 / Cz. 1, 164451 / Cz. 1

Książka ma charakter prze­wod­nika dla psycho­logów, peda­gogów, studentów lub opie­kunów dzie­cię­cych czy rodziców małego dziecka, pozwa­la­ją­cego na poznanie specy­ficznej sytu­acji badania małego dziecka (od urodzenia do 5 roku życia) oraz możli­wości wyko­rzy­stania narzędzi diagnozy rozwoju zarówno dzieci prawi­dłowo rozwi­ja­ją­cych się jak i zagro­żo­nych niepeł­no­spraw­no­ścią czy też niepeł­no­spraw­nych.

Ocena poziomu rozwoju małych dzieci, pozwa­la­jąca na uwidocz­nienie obszarów dobrze i słabo rozwi­nię­tych, ma szcze­gólne znaczenie dla orga­ni­zo­wania programów wcze­snej inter­wencji lub wcze­snego wspo­ma­gania dzieci z trud­no­ściami w rozwoju. W postę­po­waniu diagno­stycznym-inter­wen­cyjnym nie powszechnej zgody doty­czącej sposobu w jaki ma być prze­pro­wa­dzana diagnoza, co powinna obej­mować oraz jak powinny być formu­ło­wanie wnioski (opinie, orze­czenia) potrzebne do konstru­owania skutecz­nych programów inter­wen­cyj­nych czy tera­peu­tycz­nych. Stąd rodzi się potrzeba rozsze­rzenia wiedzy na temat diagno­zo­wania dziecka od najwcze­śniej­szego okresu życia, gdyż wszyscy specja­liści są zgodni, że szcze­gólnie ważny dla wspo­ma­gania rozwoju jest okres pierw­szych trzech lat życia dziecka.

Nowe media, tech­no­logie i trendy w edukacji : w kierunku mobil­ności i kształ­cenia hybry­do­wego / Monika Frania. – Kraków : Oficyna Wydaw­nicza „Impuls“, 2017.
Sygn. 164471

Czy edukacja – jej istota, cele, proces – wymaga dzisiaj rede­fi­nicji? Czy jesteśmy świad­kami kolej­nych etapów ewolucji, czy też można mówić o bardziej gwał­tow­nych zmia­nach rewo­lu­cyj­nych? Czy, myśląc o edukacji, trzeba pójść za głosami, że system wymaga zrów­nania z ziemią i wybu­do­wania wszyst­kiego na nowo, albo za tymi, że trzeba trwać przy trady­cyjnym modelu, bo tylko on jest naprawdę warto­ściowy?

Publi­kacja Moniki Frani nie stanowi zbioru komplet­nych odpo­wiedzi na powyżej sfor­mu­ło­wane pytania. Jest ona raczej wyni­kiem zatrzy­mania się w dzisiej­szym, szybko pędzącym świecie oraz próbą spoj­rzenia na trendy i zjawiska doty­czące edukacji i szeroko rozu­mia­nych mediów i tech­no­logii w połowie drugiej dekady XXI wieku. Dyna­mika zjawisk w opisy­wanym obszarze jest tak duża, że eksplo­racje w tej proble­ma­tyce są potrzebne cały czas.

Książka ma charakter naukowo-badawczy. Opiera się na wyni­kach kilku­let­nich badań i analiz, jednak można w niej znaleźć również frag­menty o charak­terze bardziej popu­lar­no­nau­kowym. Została przy­go­to­wana z myślą zarówno o teore­ty­kach, jak i prak­ty­kach edukacji. Publi­kacja rozpo­czyna się od rozważań na temat zacho­dzą­cych zmian, ich potrzebie i prze­słan­kach do nich prowa­dzą­cych, a doty­czą­cych insty­tucji szkoły, współ­cze­snego eduka­tora i nowo­cze­snej edukacji. Odnoszą się one przede wszystkim do wybra­nego obszaru, który takie meta­mor­fozy może powo­dować, a miano­wicie mediów i tech­no­logii infor­ma­cyjno-komu­ni­ka­cyj­nych.

Poli­tyka oświa­towa w perspek­tywie porów­naw­czej / redakcja Renata Nowa­kowska-Siuta, Kata­rzyna Dmitruk-Siero­cińska. – Wydanie I. – Kraków : Oficyna Wydaw­nicza „Impuls“, 2018.
Sygn. 164475, 164476

Książka, którą odda­jemy w ręce czytel­nika, jest autorską refleksją peda­gogów porów­naw­czych nad eduka­cyj­nymi prze­mia­nami doko­nu­ją­cymi się we współ­cze­snym świecie. Świecie niezwykle dyna­micz­nych rotacji, pęknięć społecz­nych, gwał­tow­nego przy­rostu wiedzy i równie inten­syw­nego odwrotu od jej racjo­nal­ności. Świecie, w którym płyną dwa prze­ciw­stawne nurty. Pierw­szym jest nurt dyna­micznej unifi­kacji – jedna­kowe lub podobne stały się ubiory i moda, muzyka popu­larna i programy tele­wi­zyjne, archi­tek­tura wiel­kich miast i język inter­netu. Drugi to nurt rosną­cego poczucia odmien­ności i nada­wania znaczenia własnej tożsa­mości, chęci mani­fe­sto­wania swojej odręb­ności i inności. W tej niejed­no­znacznej i roze­dr­ganej rzeczy­wi­stości ogromną rolę odgrywa wiedza. Ma ona bowiem zadanie porząd­ko­wania tego, co chaotyczne i niejasne.

Arty­kuły zgro­ma­dzone w niniej­szej publi­kacji wpisują się w klasyczne już rozu­mienie zadań peda­go­giki porów­naw­czej, w którym wychodzi się od zjawisk kształ­cenia i wycho­wania usytu­owa­nych w czasie i mają­cych związek ze społe­czeń­stwem, by poprzez skon­tra­sto­wanie różnych poglądów i wytworów ujawnić leżące u ich podłoża prawi­dło­wości, przy­po­rząd­kować je na zasa­dzie domi­nacji i w ten sposób dojść do auten­tycz­nego poznania.

Autorzy arty­kułów w tej publi­kacji chcą ukazać utyli­tarny charakter badań kompa­ra­ty­stycz­nych, dając dowód na to, że peda­go­gika porów­nawcza może nie tylko służyć wyja­śnianiu reguł funk­cjo­no­wania systemów oświa­to­wych, lecz także stanowić skuteczne narzę­dzie plano­wania reform eduka­cyj­nych i kreowania poli­tyki oświa­towej.

Zdrowie emocjo­nalne młodzieży / Ireneusz Kowa­lewski, Jan L. Fran­czyk. – Kraków : Wydaw­nictwo Petrus, copy­right 2017.
Sygn. 164492, 164493

Emocje towa­rzyszą czło­wie­kowi od zawsze. Odczu­wamy je sami i okazu­jemy innym. Nasz świat jest światem emocjo­nal­nych przeżyć: od unie­sień i wzru­szeń, które stają się przy­czyną twór­czych decyzji i działań, po emocje, które stają się powodem działań destruk­cyj­nych.

Historia ludz­kości jest w istocie historią miłości i gniewu, strachu i radości, poczucia winy i satys­fakcji z własnych działań; jest historią uczuć, które wpły­wały na nasze dzieje i zmie­niały je. Emocje są wyjąt­kowym feno­menem, który zdaje się przy­tła­czać swoim prze­możnym wpływem to, co racjo­nalne: prze­my­ślane, wykal­ku­lo­wane, logiczne i prze­wi­dy­walne.

Życie w szkolnej klasie : jak poprawić relacje i zapo­biegać prze­mocy / Fabio Pasquale, Alfredo Cenini ; [prze­kład z j. włoskiego Anna Gogolin]. – Kielce : Wydaw­nictwo Jedność, copy­right 2018.
Sygn. 164495, 164496

Jednym z najpo­waż­niej­szych problemów dzisiej­szej szkoły jest bez wątpienia przemoc wobec słab­szych. Mierzą się z nią sami uczniowie, ich rodzice, a także nauczy­ciele, których rolą jest nie tylko prze­ka­zy­wanie wiedzy, ale również wycho­wy­wanie i kształ­to­wanie odpo­wied­nich postaw. Życie w szkolnej klasie to książka, która prezen­tuje odkrywczą, a co najważ­niejsze skuteczną metodę pracy z grupami dzieci i młodzieży, która gwaran­tuje szybkie i trwałe rezul­taty na polu inte­gracji, współ­dzia­łania i wzrostu empatii wobec wszyst­kich członków grupy. Mowa o Circle Time 3.0, która nie wymaga żadnych dodat­ko­wych środków – wystarczy szkolna sala i nauczy­ciel prowa­dzący. Co za tym idzie, stra­tegie stoso­wane w tej meto­dzie mogą być szybko wyko­rzy­stane za każdym razem, gdy zachodzi potrzeba inter­wencji w wewnętrzne relacje grupy. Zapra­szamy do lektury i wcie­lania metody Circle Time 3.0 w życie!

Odbiorcy:
– nauczy­ciele i wycho­wawcy pracu­jący w szko­łach podsta­wo­wych i śred­nich
– wycho­wawcy, anima­torzy i opie­ku­nowie pracu­jący z grupami młodzieży
– peda­godzy i psycho­lo­gowie zajmu­jący się proble­mami w grupach młodzieży.

Dlaczego warto sięgnąć po tę książkę?
– podaje spraw­dzone metody popra­wiania relacji w grupach młodzieży i rozwią­zy­wania problemów
– prezen­tuje metodę spraw­dzoną w prak­tyce i łatwą w stoso­waniu w warun­kach szkol­nych
– pozwala osiągać wymierne rezul­taty i realnie zapo­biegać problemom w grupach młodzieży.

Jak uczyć się skutecznie – jakie to proste! : ilustro­wany podręcznik technik przy­swa­jania wiedzy / [Carol Vorderman ; tłuma­czenie Joanna Kolczyńska]. – Warszawa : Wydaw­nictwo Arkady, 2018.
Sygn. 163577

Czy twoje dziecko ma kłopoty z ucze­niem się? Nie wiesz, jak mu pomóc, żeby wyniki w szkole były dużo lepsze?

Książka Jak uczyć się skutecznie powinna trafić do rąk każdego zdespe­ro­wa­nego rodzica, ucznia i studenta. Jej nowa­tor­skie pod względem graficznym barwne sche­maty i ilustracje z precy­zyj­nymi wska­zów­kami postę­po­wania sprawią, że zrozu­mienie technik przy­swa­jania wiedzy będzie o wiele łatwiejsze.

Ten nieoce­niony prze­wodnik – omawia­jący najistot­niejsze problemy zwią­zane z orga­ni­zacją pracy, ukła­da­niem harmo­no­gramów, moty­wacją, stylami uczenia się, meto­dami powta­rzania mate­riału, egza­mi­nami i radze­niem sobie z lękami – pomoże rodzicom i dzie­ciom we wspólnej pracy nad polep­sze­niem efektów nauki.
Jak uczyć się skutecznie na pewno podbu­duje zaufanie uczniów do siebie, zmniejszy poziom stresu i sprawi, że najtrud­niejsze elementy uczenia się staną się proste, zrozu­miałe i łatwe do opano­wania.

Źródło:
marszalek​.com​.pl
harmonia​.edu​.pl
difin​.pl
wuw​.pl
impul​so​fi​cyna​.com​.pl
wydaw​nic​two​pe​trus​.pl
jednosc​.com​.pl

Co się przed chwilą mogło stać? : ćwiczenia rozwi­ja­jące myślenie przy­czy­nowo-skut­kowe / Amanda Hopkins ; [opra­co­wanie mery­to­ryczne i graficzne Magda­lena Hinz]. – Gdańsk : Wydaw­nictwo Harmonia, 2017.
Sygn. 163613

Co się przed chwilą mogło stać? to książka ucząca dostrzegać i anali­zować zależ­ności przy­czy­nowo-skut­kowe. Patrząc na zdjęcia i odpo­wia­dając na pytania, dziecko musi prze­wi­dzieć, co się stało w danych sytu­acjach.

W książce przed­sta­wiono 57 zdjęć. Na stro­nach parzy­stych umiesz­czono foto­grafie dla dziecka. Na stro­nach niepa­rzy­stych znaj­dują się pytania i pole­cenia, które czyta dorosły (nauczy­ciel, tera­peuta, rodzic) pracu­jący z uczniem.

Co się za chwilę może stać? : ćwiczenia rozwi­ja­jące myślenie przy­czy­nowo-skut­kowe / Amanda Hopkins ; [opra­co­wanie mery­to­ryczne i graficzne Magda­lena Hinz]. – Gdańsk : Wydaw­nictwo Harmonia, cop. 2018.
Sygn. 163614

Co się za chwilę może stać? to książka, która uczy dostrzegać i anali­zować zależ­ności przy­czy­nowo-skut­kowe. Patrząc na zdjęcia i odpo­wia­dając na pytania, dziecko musi prze­wi­dzieć, co się stanie w danych sytu­acjach.

W książce przed­sta­wiono 57 zdjęć. Na stro­nach parzy­stych umiesz­czono foto­grafie dla dziecka. Na stro­nach niepa­rzy­stych znaj­dują się pytania i pole­cenia, które czyta dorosły (nauczy­ciel, tera­peuta, rodzic) pracu­jący z uczniem.

Komu­ni­kacja inter­per­so­nalna i masowa : wybrane teorie i prak­tyki / Miro­sława Wawrzak-Choda­czek. – Kraków : Oficyna Wydaw­nicza „Impuls“, 2018.
Sygn. 163580

„Tak rozległy i silnie zróż­ni­co­wany przed­miot badań nie pojawił się do tej pory w żadnej z mono­grafii nauko­wych opubli­ko­wa­nych nie tylko na polskim rynku wydaw­ni­czym” – brzmi zachę­ca­jąco? Książka jak już wiemy niezwykła: Miro­sława Wawrzak-Choda­czek, pisząc Komu­ni­kację inter­per­so­nalną i masową. Wybrane teorie i prak­tyki, jedną publi­kacją odpo­wie­działa na wszystkie otwarte i ukryte potrzeby specja­li­stów zgłę­bia­ją­cych tajniki teorii komu­ni­kacji społecznej, we wszyst­kich jej prze­ja­wach: kontak­tach bezpo­śred­nich, pośred­nich, orga­ni­za­cyj­nych, służ­bo­wych, maso­wych, między­kul­tu­ro­wych…

Mono­grafia składa się ze wstępu oraz z trzech części. Pierwsza stanowi podbu­dowę teore­tyczną badań – zawiera opis teorii wyja­śnia­ją­cych zacho­wania w komu­ni­kacji bezpo­śred­niej i pośred­niej, a także uzasad­nienie wyboru metody badaw­czej i osadzenia badań w okre­ślonym para­dyg­macie, charak­te­ry­stykę problemów badaw­czych i grup badaw­czych. W części drugiej umie­ściłam inter­pre­tację wyników badań własnych. Część trzecia zawiera wyniki badań doty­czą­cych komu­ni­kacji masowej.

Dzielne dzieci! : wspie­ranie odpor­ności psychicznej w wieku przed­szkolnym / Iwona Sikorska, Jolanta Sajdera, Marta Paluch-Chra­bąszcz. – Kraków : Wydaw­nictwo Eduka­cyjne, 2017.
Sygn. 163582

Pozycja o wzmac­nianiu odpor­ności psychicznej dzieci. Publi­kacja prezen­tuje autorski program DZIELNE DZIECI! doty­czący wspie­rania zdrowia psychicz­nego dzieci w okresie śred­niego dzie­ciń­stwa. Jest on prze­zna­czony przede wszystkim dla przed­szko­laków, czyli dzieci w wieku od trzech do sześciu lat. Jednak wiele ćwiczeń i zabaw może być propo­no­wa­nych star­szym dzie­ciom, jak i mody­fi­ko­wa­nych wedle potrzeb nauczy­ciela.

Program DZIELNE DZIECI! jest pierwszą polską propo­zycją obej­mu­jącą wiele kompe­tencji istot­nych dla rozwoju odpor­ności psychicznej dziecka. Siła wewnętrzna połą­czona z opty­mi­zmem, zaufa­niem do innych i świata oraz wiedzą na temat konkret­nych stra­tegii radzenia sobie z trud­no­ściami może stać się dobrym kapi­tałem na dalszą drogę eduka­cyjną dziecka. Adre­satem naszego programu są przede wszystkim dzieci po 4. roku życia, nato­miast wiele ćwiczeń będą mogły wykonać także dzieci młodsze, szcze­gólnie prze­by­wa­jące w grupie mieszanej wiekowo. Podsta­wowym kryte­rium dosto­so­wania programu powi­nien być nie tyle wiek metry­kalny, co poziom rozwoju. Program DZIELNE DZIECI! obej­muje 5 modułów:
Moduł 1: Spostrze­ganie siebie i innych
Moduł 2: Inicja­tywa
Moduł 3: Samo­kon­trola i poko­ny­wanie stresu
Moduł 4: Umie­jęt­ności społeczne
Moduł 5: Rozwią­zy­wanie problemów

Uwaga: książka zawiera listę utworów lite­rac­kich i książek wybra­nych przez autorki, z których warto skorzy­stać podczas aran­żacji spotkań i zabaw wspie­ra­ją­cych odpor­ność psychiczną dzieci.

Muzy­ko­te­rapia : między wglądem a inkluzją / redakcja naukowa Miro­sława Cylkowska-Nowak, Wojciech Strze­lecki. – Toruń : Wydaw­nictwo Adam Marszałek, 2018.
Sygn. 163586

Praca stanowi istotny wkład w badania nad społecz­nymi konse­kwen­cjami muzy­ko­te­rapii. Zain­te­re­so­wanie tą tema­tyką znaj­duje uzasad­nienie zarówno ze względu na poszu­ki­wanie para­dyg­matu umoż­li­wia­ją­cego łączenie procesów inkluzji społecznej z muzy­ko­te­rapią, jak i pogłę­biania wiedzy ekono­micznej, socjo­lo­gicznej czy psycho­lo­gicznej doty­czącej procesów włączania poszcze­gól­nych grup społeczno-ekono­micz­nych w nurt życia społe­czeń­stwa. W tym kontek­ście podjęta tema­tyka ma znaczne zadanie apli­ka­cyjne, ponieważ może stanowić cenną wska­zówkę przy doborze instru­mentów, które w najbar­dziej efek­tywny sposób pomogą na włączanie się w życie, tym samym zmniej­szając grupę jedno­stek pozo­sta­ją­cych na margi­nesie. (…) Autorzy zakła­dają, że inkluzja wiąże się z goto­wo­ścią i moty­wacją do włączania, zdol­no­ścią do uczenia się i naby­wania cech inklu­zyj­nych. Słusznie zwra­cają uwagę, że potrzebne jest wsparcie w ściśle okre­ślo­nych sytu­acjach, bez którego nie jest możliwa spój­ność społeczna. (…) Patrzą na to zjawisko wielo­stronnie, inter­dy­scy­pli­narnie i przez pryzmat wielości form wyklu­czenia społecz­nego. Już na wstępie zazna­czając, że „jest to proces, który zaczyna się w głowach”.

Z recenzji dr. hab. Sławo­mira Kali­now­skiego

Nauczy­ciel­skie prak­tyki oceniania poza stan­dar­dami / Grażyna Szyling. – Wydanie II. – Kraków : Oficyna Wydaw­nicza Impuls, 2017.
Sygn. 163587

Książka dotyczy ważnego naukowo i społecznie zagad­nienia. Dobrze wpisuje się w dyskusję, toczącą się zarówno w profe­sjo­nal­nych środo­wi­skach peda­go­gicz­nych, jak i na szer­szym forum społecznym, nad istotą, prze­bie­giem i skut­kami oceniania szkol­nego i jego związków z biogra­fiami uczniów.

Ocenianie, jako element prak­tyki społecznej, pozo­staje silnie powią­zane z aktu­ali­zacją stosunków władzy (w tym władzy nad wiedzą i nad rozwojem jednostki), co sprawia, że jest z natury rzeczy proble­ma­tyczne i budzi kontro­wersje. Dyle­maty decy­zyjne odno­szące się do funkcji i skutków ocen szkol­nych, przy poważ­nych psychicz­nych i społecz­nych ich konse­kwen­cjach, rodzą liczne pytania badawcze, które w pracy zostały posta­wione. Każda próba pogłę­bienia rozu­mienia prak­tyki oceniania eduka­cyj­nego jest zatem warta uwagi, a próba udana, do jakich z pewno­ścią należy książka Grażyny Szyling, jest szcze­gólnie inte­re­su­jąca.

[…] książka trafia w żywe zapo­trze­bo­wanie dydak­tyki i szkoły, znaj­dzie więc czytel­ników zarówno wśród kadry akade­mic­kiej i meto­dyków, jak i wśród nauczy­cieli. Wypełnia ona wyraźną lukę w lite­ra­turze doty­czącej oceniania szkol­nego, tym bardziej dotkliwą że wyni­ka­jącą z wciąż w polskiej szkole iner­cyjnie obec­nego bezre­flek­syj­nego trak­to­wania oceny jako oczy­wi­stego, prostego w użyciu narzę­dzia pracy szkoły. Książka Grażyny Szyling nie tylko ukazuje złożo­ność procesu oceniania, ale również wska­zuje czytel­ni­kowi kierunki poszu­kiwań i drogi zmiany, której zaini­cjo­wanie i utrzy­manie jest niezbędne, by ocena pełniła funkcje proro­zwo­jowe.

Z recenzji dr hab. Doroty Klus-Stań­skiej, prof. Uniwer­sy­tetu Gdań­skiego

Peda­go­gika grecka : od Prota­go­rasa do Posej­do­niosa / Marcin Wasi­lewski. – Łódź : Wydaw­nictwo Uniwer­sy­tetu Łódz­kiego, 2017.
Sygn. 163592

W publi­kacji autor bada elementy myślenia o wycho­waniu i kształ­ceniu w poezji epic­kiej, lirycznej i drama­tycznej, w prawo­daw­stwie, bada­niach natury, sofi­styce i filo­zofii staro­żytnej Grecji. Analizą obej­muje około 800 lat (od okresu archa­icz­nego po helle­ni­styczny) rozwoju myśli peda­go­gicznej i omawia dorobek blisko 50 myśli­cieli z tego okresu.

Orygi­nal­ność tej książki ma kilka istot­nych wymiarów. Po pierwsze współ­czesna polska lite­ra­tura peda­go­giczna nie posiada mono­grafii łączącej w sobie analizę odna­le­zio­nych, wydo­by­tych z zapo­mnienia frag­mentów tekstów grec­kich, ich tłuma­czenia oraz peda­go­gicznej, ale także histo­ryczno-filo­zo­ficznej, inter­pre­tacji. Po wtóre anali­zo­wana praca jest syntezą jednego autora długiej perspek­tywy czasowej, co w kontek­ście raczej domi­nu­ją­cych narracji frag­men­ta­rycz­nych jest także istotnym osią­gnię­ciem Autora. Nowo­żytna polska peda­go­gika w kolej­nych odsło­nach swego rozwoju zawsze sięgała po tradycje wspólne całej kultu­ralnej Europie. Przy­wo­łanie w dobie post­mo­der­nizmu źródeł naszej – euro­pej­skiej – kultury jest nie tylko uzasad­nie­niem obec­ności polskiej huma­ni­styki w jej obrębie, ale także asumptem do współ­cze­snego odczy­tania prze­słania mistrzów antyku.

Z recenzji prof. nadzw. dr. hab. Sławo­mira Szto­bryna (Akademia Tech­niczno-Huma­ni­styczna w Bielsku-Białej)

Sekrety story­tel­lerów / Carmine Gallo ; prze­ło­żyła Marta Komo­rowska. – Warszawa : Grupa Wydaw­nicza Foksal, copy­right 2018.
Sygn. 163596

Narracja, która zmienia świat.

Co łączy Steve’a Jobsa, Elona Muska i Martina Luthera Kinga? Wszyscy trzej to mistrzowie story­tel­lingu, który potrafi inspi­rować, moty­wować, edukować, budować markę, tworzyć ruchy społeczne i zmie­niać życie. Gallo wyja­śnia, dlaczego ludzki umysł kocha opowieści – zwłaszcza te „od pucy­buta do milio­nera” – i jak najnowsze odkrycia naukowe mogą pomóc nam konstru­ować narracje, które poruszą tysiące serc i umysłów. „Sztuka story­tel­lingu może zmienić świat“, twierdzi miliarder Richard Branson. Najbar­dziej chwy­tliwe pomysły obudo­wane są poru­sza­jącą narracją. Twoja narracja może zmienić świat. Czy nie czas, byś się nią podzielił?

Wypa­lone dzieci : o presji osią­gnięć i pogoni za sukcesem / Michael Schulte-Markwort ; prze­ło­żyła Małgo­rzata Guzowska. – [Słupsk] : Wydaw­nictwo Dobra Lite­ra­tura, copy­right 2017.
Sygn. 163604, 163605

Dzieci również mogą się wypalić.

Presja, której podle­gają, jest nie do wytrzy­mania. Muszą mieć perfek­cyjną styli­zację na występ w klasie, idealne oceny, a po zakoń­czeniu lekcji i dodat­kowej godzinie języka obcego już czekają na nie trener i nauczy­cielka gry na pianinie. Dzieci niemal całko­wicie poddają się dykta­towi społe­czeń­stwa, w którym liczy się tylko sukces – i ponoszą tego bolesne konse­kwencje.

Doświad­czony psychiatra, profesor Michael Schulte-Markwort, codziennie diagno­zuje u dzieci i młodzieży wypa­lenie. Swoją książką chciałby nami wstrzą­snąć i wywołać dyskusję na temat stresu, który towa­rzyszy najmłod­szym. Nauka i chodzenie do szkoły powinny być dla nich przy­jem­no­ścią. Tymczasem żyją w świecie, który gna je bez tchu od jednej prze­szkody do następnej i zmusza do walki o wątpliwe wartości. To ważne, by dzieci we właściwym czasie sygna­li­zo­wały, kiedy żąda się od nich zbyt wiele. Te, które bez szem­rania wyko­nują wszystko, czego się od nich wymaga, nie wyrosną na ludzi krytycz­nych, mają­cych możli­wość kształ­to­wania świata.

Komu­ni­kacja i zarzą­dzanie między­kul­tu­rowe : współ­czesne wyzwania prawno-orga­ni­za­cyjne / redakcja naukowa Grze­gorz Igna­towski, Łukasz Sułkowski. – Warszawa : Difin, cop. 2017.
Sygn. 163609

Książka stanowi kolejny tom serii wydaw­ni­czej „Metody i tech­niki zarzą­dzania”. Podjęto w nim proble­ma­tykę metod, technik i narzędzi poli­tyki społecznej w perspek­tywie wielo­kul­tu­ro­wości.

Reali­zacja poli­tyki społecznej nie jest zawę­żona do metod zaczerp­nię­tych z nauk o zarzą­dzaniu, chociaż z meto­do­logii zarzą­dzania wyko­rzy­stuje koncepcje stra­tegii, zarzą­dzania kadrami oraz teorii orga­ni­zacji.

Afazja i powrót do prze­szłości / Jolanta Pszczółka, Małgo­rzata Jankowska. – Gdańsk : Grupa Wydaw­nicza Harmonia. Harmonia Univer­salis, 2017.
Sygn. 163616

Książka stanowi rodzaj porad­nika dla osób styka­ją­cych się na co dzień z problemem afazji, zarówno dla pacjentów oraz ich rodzin, jak i specja­li­stów zajmu­ją­cych się reha­bi­li­tacją osób z zabu­rze­niami neuro­lo­gicz­nymi. Autorki w przy­stępny sposób omawiają najważ­niejsze zagad­nienia doty­czące afazji – jej defi­nicję, przy­czyny, rodzaje, prze­jawy, a także formy, cele i prze­bieg procesu tera­peu­tycz­nego. Posłu­gują się przy tym przy­kła­dami auten­tycz­nych przy­padków zaczerp­nię­tymi z własnej prak­tyki zawo­dowej oraz z zapi­sków znanych postaci, lite­ra­tury i filmu, które ukazują wyzwania, z jakimi muszą się zmie­rzyć afatycy, aby „powrócić do prze­szłości”. Dużym walorem książki są liczne ilustracje wyko­nane przez pacjentów i słow­ni­czek pojęć zwią­za­nych z zabu­rze­niami mowy.

Mały czło­wiek, wielkie potrzeby : jak zadbać o prawi­dłowy rozwój emocjo­nalny dziecka / John Philip Louis, Karen McDo­nald Louis ; prze­kład Agnieszka Cioch. – Sopot : Gdań­skie Wydaw­nictwo Psycho­lo­giczne, 2018.
Sygn. 163617

Zaspo­ka­janie podsta­wo­wych potrzeb emocjo­nal­nych nie jest po prostu jedną z wielu dobrze brzmią­cych rad dla rodziców ani suge­stią, że nale­ża­łoby zmienić swoje postę­po­wanie. To abso­lutna koniecz­ność, jeśli chce się wychować zdrowe i szczę­śliwe dziecko.

Więk­szość rodziców robi wszystko, by okazać swoim dzie­ciom miłość, troskę i zrozu­mienie. Oczy­wi­ście nie ma ideal­nych ojców ani ideal­nych matek – wszyscy popeł­niają błędy, powie­lają sche­maty ze swojego dzie­ciń­stwa i mimo dobrych chęci czasem postę­pują niewła­ściwie. Dzieci nie potrze­bują jednak rodziców perfek­cyj­nych – potrze­bują rodziców, którzy je szanują, słuchają ich oraz próbują je zrozu­mieć.

Bycie rodzicem nie jest łatwe. Zwłaszcza, że mogą nam w tym prze­szka­dzać doświad­czenia z własnego dzie­ciń­stwa. Autorzy, w oparciu o teorię sche­matów i własna wielo­letnią prak­tykę (rodziców i tera­peutów), w przy­jazny sposób poka­zują jak nie prze­nieść nieko­rzyst­nych doświad­czeń z własnymi rodzi­cami na relacje ze swoimi dziećmi. W jaki sposób świa­domie wpływać na to, by kolejne poko­lenie miało dobrą samo­ocenę, lubiło siebie i innych, wcho­dziło w zdrowe związki i potra­fiło w bezpieczny sposób cieszyć się życiem.

dr n. med. Artur Koła­kowski, specja­lista psychia­trii dzieci i młodzieży, psycho­te­ra­peuta poznawczo-beha­wio­ralny, super­wizor

To wyjąt­kowy prze­wodnik po świecie emocjo­nal­nych potrzeb dzieci w każdym wieku. Daje rodzicom wska­zówki jak budować bliską więź z dziec­kiem, unikając subtel­nych i często niein­ten­cjo­nal­nych zanie­dbań w relacji. Odpo­wia­danie na emocjo­nalne potrzeby dziecka nie jest łatwe i intu­icyjne, lecz wymaga wiedzy, treningu i przyj­rzenia się swoim własnym sche­matom oraz doświad­cze­niom wynie­sionym z rodzin­nego domu. Czeka­łyśmy na książkę, która w przy­jazny sposób, z dużą dozą empatii i bez pouczania, poka­zy­wa­łaby jak stać się „wystar­cza­jąco dobrym rodzicem”. To mały poradnik, ale wielka pomoc dla każdego rodzica!

Joanna Giereło, Izabela Gołę­biewska, psycho­te­ra­peutki poznawczo-beha­wio­ralne (CBT), w trakcie szko­lenia z terapii sche­matów

Źródło :

www​.impul​so​fi​cyna​.com​.pl
www​.we​.pl
www​.marszalek​.com​.pl
www​.wydaw​nictwo​.uni​.lodz​.pl
www​.gwfoksal​.pl
www​.dobra​li​te​ra​tura​.pl
www​.harmonia​.edu​.pl
www​.gwp​.pl

Biblio­teki uniwer­sy­teckie w Niem­czech w epoce cyfrowej : ciągłość i zmiana / Krystyna Hudzik ; Stowa­rzy­szenie Biblio­te­karzy Polskich. – Wyd. I. – Warszawa : Wydaw­nictwo Stowa­rzy­szenia Biblio­te­karzy Polskich, 2017.
Sygn. 164663pb
Dla historii najnow­szej, czyli od momentu zjed­no­czenia Niemiec, nie ma u nas zbyt wielu, a na pewno ogól­nych, opra­cowań. Obraz biblio­te­kar­stwa niemiec­kiego tych ostat­nich lat znamy tylko przez pryzmat opra­cowań szcze­gó­ło­wych, wąsko tema­tycz­nych, wycin­ko­wych. W tym kontek­ście próba podjęta przez Krystynę Hudzik wydaje się niezwykle inte­re­su­jąca i potrzebna, gdyż przez wiele lat związki biblio­te­kar­stwa niemiec­kiego i polskiego były – i pozo­stają – bliskie, co owoco­wało korzy­sta­niem z doświad­czeń niemiec­kich i próbą ich imple­men­tacji na naszym gruncie. Znajo­mość więc realiów, osią­gnięć czy porażek biblio­te­karzy niemiec­kich jest dla nas niezwykle istotna.
Z recenzji dr. hab. Artura Jazdona

Książka w życiu czło­wieka : w poszu­ki­waniu (u)traconej wartości / redakcja naukowa Kata­rzyna Segiet, Kamila Słupska. – Wydanie I. – Poznań : Wydaw­nictwo Naukowe Uniwer­sy­tetu im. Adama Mickie­wicza, 2017.
Sygn. 164679
Twór­czyni polskiej peda­go­giki społecznej Helena Radlińska uważała, iż: Dzięki książkom rozsze­rzamy zasięg swej wiedzy o świecie, potrzebnej dla zrozu­mienia zjawisk, które zachodzą wokoło nas. Poznając obce doświad­czenia uprzy­tom­niamy sobie własne potrzeby, dostrze­gamy zanie­dbanie i niespo­żyt­ko­wane możli­wości działań. Książka nie tylko rozwija inte­lekt, lecz również wpływa na emocje czytel­nika. Ponadto ukazuje stosunek ludzi do siebie, rozwija uczucia huma­ni­styczne (m.in. życz­li­wości, miłości, poświę­cenia). Powinna być zatem, co wyraźnie podkre­ślała wspo­mniana Autorka, podsta­wowym narzę­dziem służącym i pracy zawo­dowej, i pozna­waniu świata na co dzień, powinna stanowić także istotny element gwaran­tu­jący uczest­nictwo w kulturze. Wątki czytel­nicze mają więc długą tradycję w polskiej peda­go­gice społecznej, której koncepcja jest wysoce huma­ni­styczna i perso­na­li­styczna, bowiem w jej centrum znaj­duje się czło­wiek i troska o rozbu­dzenie jego twór­czej aktyw­ności indy­wi­du­alnej oraz społecznej. Niniejsza mono­grafia wielo­au­torska ma służyć ich przy­po­mnieniu, zaak­cen­to­waniu ważności oraz refleksji nad aktu­alnym postrze­ga­niem istoty obco­wania z lite­ra­turą (w nawią­zaniu tak do teorii z zakresu rozma­itych nauk i dyscy­plin, jak i do prak­tyki).

Okładka jako część doku­mentu na przy­kła­dzie płyty gramo­fo­nowej w ujęciu biblio­lo­gicznym = Cover as a part of docu­ment by example on gramo­phone record in biblio­lo­gical perspec­tive / Jakub Maciej Łubocki. – Wyd. I. – Warszawa : Wydaw­nictwo Stowa­rzy­szenia Biblio­te­karzy Polskich, 2017.
Sygn. 164705pb

W niniej­szej pracy podjęto próbę uporząd­ko­wania, krytycz­nego omówienia i usys­te­ma­ty­zo­wania zagad­nień doty­czą­cych okładek (przede wszystkim płyt gramo­fo­no­wych i książek) z perspek­tywy biblio­lo­gicznej.
Prze­gląd i omówienie różnych dotych­cza­so­wych ujęć poru­szanej proble­ma­tyki dopro­wa­dziły do sfor­mu­ło­wania kilku autor­skich propo­zycji meto­do­lo­gicz­nych i termi­no­lo­gicz­nych. Nieza­prze­czalną warto­ścią pracy są skru­pu­latne analizy termi­no­lo­giczne, uporząd­ko­wanie i synteza głów­nych zagad­nień zwią­za­nych z tematem, a także wska­zanie perspektyw ich rozwoju, miejsc wyma­ga­ją­cych opra­co­wania lub rewizji. W ten sposób praca stanowi zapro­szenie do dyskusji nad miej­scem i przy­szło­ścią badań okładek w ramach nauk huma­ni­stycz­nych.

Mit dziecka : Korczak, Nietz­sche, Zara­tu­stra / Marta Jaworek. – Warszawa : Wydaw­nictwo Stowa­rzy­szenia Biblio­te­karzy Polskich : we współpr. z Wydziałem Polo­ni­styki Uniwer­sy­tetu Warszaw­skiego, 2016.
Sygn. 164692

Niniejsza książka nie rości sobie prawa do bycia mono­grafią. Zbyt wycin­kowy jest obszar podję­tych w niej lektur, zbyt ściśle dla tak obszernej i zróż­ni­co­wanej twór­czości obrana perspek­tywa badawcza. Celem przy­świe­ca­jącym pisaniu tej rozprawy było wydo­bycie nietz­sche­anizmu jako tego kontekstu twór­czości Henryka Goldsz­mita, który pozwala wpisać cało­kształt jego dzieła w hory­zont odczytań tak zwanej pierw­szej lite­ra­tury, lite­ra­tury wyso­kiej. W obecnej świa­do­mości czytel­ni­czej lite­racka spuścizna Korczaka jawi się jako kiero­wana głównie do dzieci.
Ze wstępu

Książka i tech­no­logie / redakcja naukowa: Dariusz Kuźmina, Mikołaj Ochmański ; Wydział Dzien­ni­kar­stwa, Infor­macji i Biblio­logii. Uniwer­sytet Warszawski, Polskie Towa­rzy­stwo Biblio­lo­giczne. Oddział Warszawski. – Warszawa : Oficyna Wydaw­nicza ASPRA-JR, 2016.
Sygn. 164723pb

Wraz z upływem tysiąc­leci zmie­niają się formy, sposoby produkcji, rozpo­wszech­niania, promo­wania i wyko­rzy­sty­wania książki. Rozwo­jowi ulegają również tech­no­logie, którym przy­padło i w dalszym ciągu przy­pada odgrywać ważną rolę w proce­sach biblio­lo­gicz­nych. Zwró­cenie uwagi na aspekt tech­niczny i tech­no­lo­giczny pozwala na umiej­sco­wienie książki w prze­mia­nach istot­nych ze względu na rozwój świata, społe­czeństw, mediów.
Ze Wstępu prof. dr hab. Dariusza Kuźminy

Podsu­mo­wując, zebrane w tomie arty­kuły poma­gają spoj­rzeć na rozwój samej książki, jak i badań biblio­lo­gicz­nych, z perspek­tywy relacji między obiektem tychże badań a dostęp­nymi w danym czasie rozwią­za­niami tech­nicz­nymi. Poza zależ­no­ściami oczy­wi­stymi, takimi jak rozwój tech­niki druku, książka bywała i jest przed­miotem oddzia­ły­wania także innych narzędzi czy technik, czy to jako przed­miot mate­rialny wyko­nany z konkret­nego mate­riału, czy obecnie jako obiekt procesów digi­ta­li­zacji bądź sieciowej komu­ni­kacji biblio­lo­gicznej.
Z recenzji dr hab. Małgo­rzaty Kisi­low­skiej

Rozu­mienie świata : o warsz­ta­tach pracy z książką i czytel­ni­kami / Elżbieta Hornowska, Małgo­rzata Kara­sińska, Maria Kulik, Anna Lipińska, Anna Sadowska, Grażyna Sobieska-Szosta­kie­wicz, Magda­lena Sowik, Beata Świderek, Marta Todys, Grażyna Walczewska-Klim­czak ; Polskie Stowa­rzy­szenie Peda­gogów i Anima­torów „Klanza“. – Wyd. 1. – Warszawa : Wydaw­nictwo Stowa­rzy­szenia Biblio­te­karzy Polskich, 2017.
Sygn. 164715
Przez warsz­taty pracy z książką rozu­miemy aktywne spotkania ludzi z lite­ra­turą, a jedno­cze­śnie ze sobą nawzajem.
Publi­kację kieru­jemy do wszyst­kich, którzy już wyko­rzy­stują aktywne metody w swojej codziennej pracy, ale nadal poszu­kują nowych pomy­słów oraz inspi­racji. Myślimy również o adre­sa­tach porad­nika zacie­ka­wio­nych metodą KLANZY, zain­te­re­so­wa­nych prak­tycz­nymi sposo­bami radzenia sobie z orga­ni­zacją zajęć z książką i czytel­ni­kami, być może planu­ją­cych samo­dzielne prowa­dzenie warsz­tatów. Do takich odbiorców poten­cjalnie należą: biblio­te­karze bibliotek publicz­nych i szkol­nych, nauczy­ciele, studenci kierunków huma­ni­stycz­nych i społecz­nych, rodzice, anima­torzy kultury zatrud­nieni w domach kultury, centrach społecznej aktyw­ności, w księ­gar­niach oraz wszę­dzie tam, gdzie obecna jest książka i jej czytelnik. Poradnik będzie przy­datny pośred­nikom między książką a czytel­ni­kiem, pracu­jącym przede wszystkim z grupami. Inte­gralną częścią publi­kacji jest płyta z nagra­niem czte­rech opowieści. Maria Kulik opowiada baśnie.

Źródło:

sbp​.pl
aspra​.pl
press​.amu​.edu​.pl

Mózg auty­styczny : podróż w głąb niezwy­kłych umysłów / Temple Grandin, Richard Panek ; tłuma­czenie Krzysztof Mazurek ; konsul­tacja Kinga Woło­szyn, Mateusz Hohol. – Wyd. 2, (dodruk). – Kraków : Coper­nicus Center Press, 2018.
Sygn. 163530

Fascy­nu­jąca podróż do wnętrza auty­stycz­nego umysłu wiedzie przez rozmaite struk­tury mózgowe, geny oraz codzienne doświad­czenia osób auty­stycz­nych i ich opie­kunów. Temple Grandin, sama będąca osobą auty­styczną, poka­zuje, że kluczem do zrozu­mienia autyzmu są zmysły, których odmienne funk­cjo­no­wanie warun­kuje sposób doświad­czania świata. Przy­gląda się różnym typom myślenia, których właściwe wyko­rzy­stanie może prowa­dzić do zdumie­wa­ją­cych rezul­tatów.

Książka uczy osoby auty­styczne, ich rodziny, lekarzy i tera­peutów, jak rozpo­znać i wyko­rzy­stać poten­cjał drze­miący w mózgu auty­stycznym, a pozo­stałym czytel­nikom pozwala lepiej zrozu­mieć funk­cjo­no­wanie umysłu i dzia­łanie mózgu w ogóle.

Krajo­braz cywi­li­za­cyjny, w którym urodziłam się 65 lat temu, był bardzo odmienny od dzisiej­szego. Prze­szliśmy od zamy­kania dzieci z ostrym auty­zmem w zakła­dach lecz­ni­czych do prób zapew­nienia im speł­nio­nego, najlep­szego z możli­wych sposobu życia. W tej książce popro­wadzę czytel­nika krok po kroku przez wszystkie etapy mojej podróży.
Temple Grandin

Absty­nencja czy ogra­ni­czanie picia? : znaczenie zasobów w prze­wi­dy­waniu absty­nencji osób uzależ­nio­nych od alko­holu we wcze­snej fazie zdro­wienia / Robert Modrzyński. – Warszawa : Difin, 2018.
Sygn. 163502, 163503

Dążenie do trwałej absty­nencji bywa celem trudnym do osią­gnięcia bądź wręcz niemoż­liwym, co z kolei skut­kuje często prze­rwa­niem leczenia. Dopusz­czenie możli­wości ogra­ni­czenia picia staje się wyjąt­kowo pożą­daną stra­tegią terapii uzależ­nienia od alko­holu.

Książka, będąca efektem kilku­let­niej pracy badaw­czej, odpo­wiada na pytania:
– Czy można prze­wi­dywać absty­nencję u osób uzależ­nio­nych od alko­holu oraz jak to robić?
– Jakie zasoby odgry­wają kluczową rolę na poszcze­gól­nych etapach zdro­wienia?
– U których osób warto stosować model terapii oparty na absty­nencji, a w stosunku do jakich pacjentów wyko­rzy­stywać podej­ście ogra­ni­czania picia?
To pierwsza w Polsce propo­zycja, wycho­dzącą naprzeciw potrzebom tera­peutów, a otrzy­mane rezul­taty stanowią novum w dzie­dzinie psycho­te­rapii uzależ­nień.

Kompletny program terapii SAZ : dla osób z zabu­rze­niami ze spek­trum autyzmu w wieku rozwo­jowym od 3 do 5 lat : podręcznik tera­peuty zawie­ra­jący mate­riały do nauczania 140 umie­jęt­ności począt­ko­wych krok po kroku / Julie Knapp, Carol­line Turn­bull ; prze­kład: Justyna Zyśk. – Wydanie I. – Gdańsk : Harmonia Univer­salis – Grupa Wydaw­nicza Harmonia, 2017.
Sygn. 163504

Kompletny program terapii SAZ (Stoso­wana Analiza Zacho­wania, ang. Applied Beha­vior Analysis – ABA) stwo­rzony dla osób z zabu­rze­niami ze spek­trum autyzmu w wieku rozwo­jowym od około trzech do pięciu lat zawiera wszystko, co jest potrzebne, żeby nauczyć dzieci umie­jęt­ności począt­ko­wych, takich jak: naśla­do­wanie, świa­do­mość wzro­kowo-prze­strzenna, umie­jęt­ności zwią­zane z mową bierną i czynną, a także umie­jęt­ności samo­ob­słu­gowe. Niniejsza książka powstała w oparciu o dowody naukowe i stanowi prze­wodnik dla tera­peutów, jak krok po kroku wyko­rzy­stać SAZ, żeby nauczyć dziecko ponad 140 umie­jęt­ności począt­ko­wych. Program można dosto­sować do potrzeb i zain­te­re­sowań ucznia według wska­zówek zawar­tych w książce. Towa­rzy­sząca książce płyta CD zawiera mate­riały dydak­tyczne potrzebne do prze­pro­wa­dzenia programu, w tym ponad 1000 kart z kolo­ro­wymi obraz­kami, wygodne wersje programów szcze­gó­ło­wych do wydru­ko­wania, formu­larze danych oraz listy zadań. Autorki dora­dzają, jak stwo­rzyć efek­tywne środo­wisko do prze­pro­wa­dzenia terapii SAZ, a także prezen­tują wiele metod dydak­tycz­nych, które zapew­niają sukces w terapii.

Nowe programy eduka­cyjno-tera­peu­tyczne dla I etapu nauczania uczniów z niepeł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną w stopniu umiar­ko­wanym / Alicja Tana­jewska, Renata Naprawa. – Gdańsk : Wydaw­nictwo Harmonia, 2017.
Sygn. 163510, 163511

Nowe programy eduka­cyjno-tera­peu­tyczne dla I etapu nauczania uczniów z niepeł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną w stopniu umiar­ko­wanym zostały przy­go­to­wanie z myślą o nauczy­cie­lach specjal­nych ośrodków szkolno-wycho­waw­czych, nauczy­cie­lach szkół maso­wych uczą­cych uczniów z niepeł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną w stopniu umiar­ko­wanym oraz rodzi­cach tych uczniów.

Programy obej­mują treści kształ­cenia zgodne z podstawą progra­mową zawartą w Rozpo­rzą­dzeniu Mini­stra Edukacji Naro­dowej z dnia 14 lutego 2017 r. Ponadto są ściśle skore­lo­wane z publi­ka­cjami: Karty pracy dla I etapu nauczania uczniów z niepeł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną w stopniu umiar­ko­wanym (Jest już jesień, Nade­szła zima, Przy­szła wiosna, Nareszcie lato). Umoż­liwi to efek­tywne reali­zo­wanie i moni­to­ro­wanie programu eduka­cyjno-tera­peu­tycz­nego oraz doko­nanie diagnozy rozwoju dziecka z niepeł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną w stopniu umiar­ko­wanym.

Nowe programy eduka­cyjno-tera­peu­tyczne dla II etapu nauczania uczniów z niepeł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną w stopniu umiar­ko­wanym / Alicja Tana­jewska, Renata Naprawa. – Gdańsk : Wydaw­nictwo Harmonia, 2018.
Sygn. 163512, 163513

Publi­kacja została przy­go­to­wana z myślą o nauczy­cie­lach specjal­nych ośrodków szkolno-wycho­waw­czych, nauczy­cie­lach szkół maso­wych uczą­cych uczniów z niepeł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną w stopniu umiar­ko­wanym oraz rodzi­cach tych uczniów.

Programy obej­mują treści kształ­cenia zgodne z podstawą progra­mową zawartą w Rozpo­rzą­dzeniu Mini­stra Edukacji Naro­dowej z dnia 14 lutego 2017 r. Ponadto są ściśle skore­lo­wane z publi­ka­cjami: Podróż przez pory roku z kartami pracy. Karty pracy dla II etapu nauczania uczniów z niepeł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną w stopniu umiar­ko­wanym. Umoż­liwi to efek­tywne reali­zo­wanie i moni­to­ro­wanie programu eduka­cyjno-tera­peu­tycz­nego oraz doko­nanie diagnozy rozwoju dziecka z niepeł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną w stopniu umiar­ko­wanym.

Programy eduka­cyjno-tera­peu­tyczne dla uczniów z niepeł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną w stopniu umiar­ko­wanym, znacznym i niepeł­no­spraw­no­ścią sprzę­żoną / Alicja Tana­jewska, Renata Naprawa. – Gdańsk : Wydaw­nictwo Harmonia, 2017.
Sygn. 163533, 163534

„Programy eduka­cyjno-tera­peu­tyczne dla uczniów z niepeł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną w stopniu umiar­ko­wanym, znacznym i niepeł­no­spraw­no­ścią sprzę­żoną“ zostały przy­go­to­wane z myślą o nauczy­cie­lach specjal­nych ośrodków szkolno-wycho­waw­czych, nauczy­cie­lach szkół maso­wych uczą­cych uczniów z niepeł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną w stopniu umiar­ko­wanym, znacznym i niepeł­no­spraw­no­ścią sprzę­żoną oraz rodzi­cach tych uczniów. Programy obej­mują treści kształ­cenia zgodne z podstawą progra­mową zawartą w Rozpo­rzą­dzeniu Mini­stra Edukacji Naro­dowej z dnia 14 lutego 2017 r. Ponadto są ściśle skore­lo­wane z publi­ka­cjami: Śladami pór roku. Karty pracy dla uczniów z niepeł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną w stopniu umiar­ko­wanym, znacznym i niepeł­no­spraw­no­ścią sprzę­żoną. Umoż­liwi to efek­tywne reali­zo­wanie i moni­to­ro­wanie programu eduka­cyjno-tera­peu­tycz­nego oraz doko­nanie diagnozy rozwoju dziecka z niepeł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­alną w stopniu umiar­ko­wanym.

Stoso­wanie metody harcer­skiej w drużynie harcerzy / Marek Kamecki. – Wydanie 5. – Warszawa : Nieza­leżne Wydaw­nictwo Harcer­skie, 2017.
Sygn. 163522

Drugie już z w NWH wydanie znako­mi­tego, konkretnie, żywo i z humorem napi­sa­nego podręcz­nika dla druży­no­wych.

Doświad­czony instruktor, druży­nowy i orga­ni­zator wielu kursów instruk­tor­skich, dzieli się swą wiedzą, doświad­cze­niami i prze­my­śle­niami na temat prowa­dzenia drużyny harcer­skiej, skutecz­nego wycho­wania chłopców i zasto­so­wania najlep­szej spraw­dzonej metody wycho­waw­czej: metody harcer­skiej.

To książka ważna także dla byłych druży­no­wych, pełnią­cych dziś inne funkcje w harcer­stwie — żeby im przy­po­minać, iż pracują dla druży­no­wych…

Sztuka wycho­wania czyli Jak pomóc dziecku i zadbać o siebie / Agnieszka Wróbel. – Malec ; Bielsko-Biała : Peef Media, 2017.
Sygn. 163524

To nowy poradnik Agnieszki Wróbel, psycho­te­ra­peutki, autorki m.in. best­sel­lera „Aser­tyw­ność na co dzień…“. Książka przy­ja­znym i zrozu­miałym języ­kiem podpo­wiada jak wychować odważne i twórcze dziecko, które wyro­śnie na aser­tyw­nego, szanu­ją­cego siebie i innych doro­słego.

„Sztuka wycho­wania, czyli jak pomóc dziecku i zadbać o siebie“ to poradnik dla rodziców i wycho­wawców, który zain­spi­ruje cię do wypra­co­wania własnej postawy w relacji z dziec­kiem. Książka podzie­lona jest na 3 części. W części 1 dowiesz się jakie są praw­dziwe potrzeby dziecka. Część 2 pomoże ci uniknąć tego co może zaszko­dzić relacji z dziec­kiem. Część 3 zawiera wska­zówki – co warto zasto­sować, żeby było lepiej.

Mutyzm wybiórczy w prak­tyce tera­peu­tycznej : terapie szyte na miarę / Joanna Bala, Monika Cabała, Klaudia Giese-Szczap, Aneta Kiepiela-Koperek, Jadwiga Miękina-Pindur, Iwona Młynarska, Alicja Pilch, Sylwia Szczę­śniak, Kata­rzyna Szyszka. – Kraków : Oficyna Wydaw­nicza „Impuls“, 2017.
Sygn. 163529

Książka przed­stawia doświad­czenia tera­peutów i ich różne spoj­rzenia na terapię w muty­zmie wybiór­czym. Opisuje formy, tech­niki i metody pracy z dziećmi z tym zabu­rze­niem. Autorki wyko­rzy­stują zróż­ni­co­wane formy tera­peu­tyczne i „szyją terapie na miarę dziecka”, a także podkre­ślają, że z wielu metod tera­peu­tycz­nych należy stwo­rzyć tę jedną, „własną” – indy­wi­du­alną dla konkret­nego dziecka z muty­zmem wybiór­czym. […] Przed­sta­wiają przy­padki dzieci na różnych etapach rozwo­jo­wych: dwulet­niej dziew­czynki uczęsz­cza­jącej do żłobka, pacjentów w wieku przed­szkolnym i wcze­snosz­kolnym oraz chłopca w wieku gimna­zjalnym. Ukazanie skali zabu­rzenia wśród dzieci jest ogromnie ważne dla logo­pedów, psycho­logów, peda­gogów i rodziców. Mutyzm może bowiem pojawić się nieza­leżnie od wieku dziecka, przeżyć, środo­wiska i miejsca.

Publi­kacja prezen­tuje wiele unika­to­wych i bardzo cieka­wych propo­zycji oddzia­ływań, które opie­rają się na szero­kiej lite­ra­turze przed­miotu oraz pogłę­bio­nych przez analizę rozwią­za­niach prak­tycz­nych. […] Należy czerpać jak najwięcej z wiedzy i doświad­czenia specja­li­stów prowa­dzą­cych diagnozę i terapię mutyzmu wybiór­czego, którzy repre­zen­tują różne ośrodki tera­peu­tyczne w Polsce, co podkreśla wagę podjętej tutaj proble­ma­tyki.
Z recenzji dr Moniki Kozery-Wierz­choś

Wycho­wanie i wspie­ranie rozwoju małych dzieci w domu, żłobku i przed­szkolu / pod redakcją Anny Mikler-Chwa­stek. – Warszawa : Difin, 2017.
Sygn. 163536

Książka jest prze­zna­czona dla rodziców, nauczy­cieli i opie­kunów małych dzieci. Mogą oni zapo­znać się z normami rozwo­jo­wymi doty­czą­cymi dzieci w wieku ponie­mow­lęcym i przed­szkolnym, a także poznać metody i formy wspie­rania rozwoju.

Autorzy przy­bli­żają kwestie zwią­zane ze wspo­ma­ga­niem rozwoju umysło­wego, zdoby­wa­niem umie­jęt­ności społeczno-emocjo­nal­nych, kompe­tencji w zakresie moto­ryki małej i dużej, poro­zu­mie­wania się, samo­dziel­nego rozwią­zy­wania problemów, naby­wania umie­jęt­ności samo­ob­słu­go­wych. Poru­szono tematy zawią­zane z wycho­wa­niem małych dzieci w rodzinie, żłobku i przed­szkolu a także w rodzi­nach zastęp­czych, domach dziecka i rodzin­nych domach. Czytelnik znaj­dzie też odpo­wiedzi na pytania doty­czące mediów w wycho­waniu dzieci, pozna nie tylko korzyści, ale też zagro­żenia.

Część książki dotyczy orga­ni­zacji pomocy psycho­lo­giczno-peda­go­gicznej, współ­pracy z rodziną małego dziecka oraz współ­pracy rodziców i nauczy­cieli ze specja­li­stami.

Zabawa : o uczeniu się, zaufaniu i życiu pełnym entu­zjazmu / André Stern ; z języka niemiec­kiego prze­ło­żyła Barbara Niedź­wiecka. – Gliwice : Wydaw­nictwo Element, 2018.
Sygn. 163537, 163538

Autor, który nigdy nie chodził do szkoły, prze­ko­nuje, że zabawa jest najsku­tecz­niej­szym narzę­dziem do uczenia się, a rozwój dziecka leży w jego naturze. Zachęca więc do bezwa­run­ko­wego zaufania dziecku. Zamiast stan­da­ry­zacji i rywa­li­zacji, poka­zuje niesa­mo­witą siłę swobodnej zabawy, dzięki której dziecko może rozwijać się w indy­wi­du­alny sposób i we własnym tempie.
W tej książce André Stern poka­zuje, jak dzięki zabawie Twoje dziecko może uczyć się naprawdę skutecznie. Jego przekaz wypływa z dorobku jego ojca Arno, który od ponad sześć­dzie­sięciu lat nieprze­rwanie pracuje z dziećmi, a także z jego osobi­stego doświad­czenia dzie­ciń­stwa bez szkoły, które pozwo­liło mu opanować umie­jęt­ności od czytania, pisania i liczenia przez naukę pięciu języków, progra­mo­wania i astro­nomii po profe­sjo­nalną grę na instru­mencie, kompo­no­wanie muzyki i lutnictwo.

„Zabawa pozwala dziecku nawiązać kontakt z codzien­no­ścią, z sobą samym i ze światem. Przez nią prze­ja­wiają się jego skłon­ności, poten­cjał, a także głębokie wewnętrzne pragnienia. Swobodna zabawa daje dziecku głębokie poczucie speł­nienia“.
André Stern

Kodo­wanie na dywanie : w przed­szkolu, w szkole i w domu / Anna Świć. – Opole : Wydaw­nictwo Nowik, 2017.
Sygn. 163546

„Gdzie się ukrył kod? Jak go znaleźć? Co on właściwie oznacza? Jak go stwo­rzyć? Coraz częściej temat kodo­wania, progra­mo­wania prze­wija się w rozmo­wach rodziców, nauczy­cieli, w mediach. Od wrze­śnia 2017 nauką progra­mo­wania objęci zostaną wszyscy uczniowie szkół podsta­wo­wych. Jak mogą wyglądać takie zajęcia? Czy zawsze do ich prze­pro­wa­dzenia niezbędny jest sprzęt kompu­te­rowy? Abso­lutnie nie, podsta­wowe zagad­nienia progra­mi­styczne można wdrażać podczas zabaw bazu­ją­cych na aktyw­ności uczniów – bez użycia tabletów, smart­fonów czy kompu­terów. Zabawy wpro­wa­dza­jące dzieci w świat kodo­wania sprawdzą się zarówno w przed­szkolu, szkole jak i w domu, trzeba je tylko starannie dobrać do potrzeb i możli­wości rozwo­jo­wych dzieci.

Jesteś nauczy­cielem i boisz się wpro­wa­dzać elementy kodo­wania, a może rodzicem, który chciałby spró­bować kodo­wania razem z dziec­kiem? Myślę, że ta książka będzie odpo­wie­dzią na Twoje potrzeby. Każdy rozdział to propo­zycja zabaw z wyko­rzy­sta­niem innego mate­riału dydak­tycz­nego. Zabawy pogru­po­wałam i ozna­czyłam symbo­lami, dzieląc je na odpo­wiednie dla dzieci w wieku przed­szkolnym, uczniów klas 1 – 3 i zabawy do wyko­rzy­stania w domu, z rodzi­cami. Należy pamiętać jednak, że podział jest umowny, przy­go­to­wany na bazie uśred­nio­nych możli­wości dzieci w danym wieku, nie uwzględnia specy­fiki danej grupy, potrzeb i możli­wości rozwo­jo­wych konkret­nego dziecka, warto więc przej­rzeć wszystkie propo­zycje aktyw­ności i wybrać te, które będą najle­piej odpo­wiadać naszym potrzebom.

Zachęcam również do potrak­to­wania zapro­po­no­wa­nych przeze mnie zabaw jako bazy, która może być mody­fi­ko­wana w dowolny sposób. Ostatni rozdział prze­zna­czyłam na zabawy wpro­wa­dza­jące dzieci do pracy z wyko­rzy­sta­niem kompu­terów, to taki łącznik między „kodo­wa­niem na dywanie”, a pracą w apli­ka­cjach table­to­wych lub na kompu­terze.
Drogi Czytel­niku, mam nadzieję, że znaj­dziesz tu coś dla siebie.”
Anna Świć

Źródło:
www​.difin​.pl
www​.harmonia​.edu​.pl
www​.nwh​.com​.pl
www​.impul​so​fi​cyna​.com​.pl
www​.ccpress​.pl
www​.wydaw​nic​two​ele​ment​.com​.pl
www​.nowik​.com​.pl
www​.nwh​.com​.pl
www​.ccpress​.pl

Z lotu ptaka : Bydgoszcz na foto­grafii lotni­czej w latach 1911 – 1945 / Krzysztof Droz­dowski. – Wydanie I. – Warszawa : Agencja Wydaw­nicza CB, 2018.
Sygn. 165822p

Publi­kacja albu­mowa „Z lotu ptaka. Bydgoszcz na foto­gra­fiach lotni­czych 1911 – 1945” to kolejna publi­kacja przy­go­to­wana przez młodego, ale już mają­cego pokaźny dorobek bydgo­skiego pasjo­nata historii, Krzysz­tofa Droz­dow­skiego. Autor kolejny raz podjął się opra­co­wania tematu, który do tej pory nie znalazł uznania w środo­wisku akade­mickim. Zebrał ponad 50 zdjęć lotni­czych do tej pory niezna­nych i nie publi­ko­wa­nych. Wiele z nich autor odna­lazł podczas żmudnej kwerendy archi­walnej, kilka­na­ście udostęp­nili prywatni kolek­cjo­nerzy. Książka została podzie­lona na 5 rozdziałów, co nie tylko ułatwia opis okolicz­ności wyko­nania prezen­to­wa­nych zdjęć, ale pozwala także na chro­no­lo­giczne postrze­ganie zmian urba­ni­stycz­nych w Bydgoszczy. Do książki dołą­czona została płyta CD zawie­ra­jąca wszystkie opubli­ko­wane zdjęcia, co pozwoli zain­te­re­so­wanym osobom powięk­szyć ich obraz na kompu­te­rach i dokład­niej anali­zować wybrane frag­menty zabu­dowy miasta.

Bydgoska archi­tek­tura mili­tarna w latach 1772 – 1945 / Krzysztof Droz­dowski. – Wydanie 1. – Warszawa : Agencja Wydaw­nicza Cinde­rella Books Andrzej Zasieczny, 2017.
Sygn. 163925pb

Po okresie upadku Bydgoszczy i całko­witej degra­dacji mili­tarnej miasta na skutek potopu szwedz­kiego (1655 – 1656) ponowny jego rozkwit rozpo­czął się w 1772 r. po przy­łą­czeniu do króle­stwa Prus. W celu ujarz­mienia nowych terenów wschod­nich władca Prus usta­nowił w Bydgoszczy stały garnizon wojskowy. Począt­kowo nie był on zbyt liczny, lecz od połowy XIX wieku do miasta prze­no­szono coraz więcej jedno­stek piechoty, kawa­lerii i arty­lerii. W celu zapew­nienia kadrze oficer­skiej i żołnie­rzom odpo­wied­nich warunków byto­wych stop­niowo wzno­szono kolejne kompleksy kosza­rowe, maga­zyny i inne obiekty infra­struk­tury, a także urzą­dzano place ćwiczeń. Zakres i tempo inwe­stycji mili­tar­nych w Bydgoszczy znacznie zwięk­szył się po 1871 r., kiedy to armii pruskiej przy­dzie­lono dodat­kowe środki finan­sowe uzyskane z kontry­bucji nało­żonej na Francję, która prze­grała wojnę z Prusami (1870 – 1871). Kolejne obiekty mili­tarne w mieście zbudo­wano tuż przed i w trakcie I wojny świa­towej, m.in. gmach Szkoły Wojennej i 10 hangarów na lotnisku wojskowym. W okresie II Rzeczy­po­spo­litej głównym zmar­twie­niem władz wojsko­wych były remonty i moder­ni­zacje odzie­dzi­czo­nych po Niem­cach koszar i innych obiektów. Nowe inwe­stycje obej­mo­wały głównie budynki miesz­kalne dla kadry zawo­dowej i m.in. siedzibę dla Ekspo­zy­tury nr 3 Oddziału II Sztabu Głów­nego WP.
Wyda­wa­łoby się, że odna­le­zienie i opisanie ogromnej ilości obiektów mili­tar­nych na terenie Bydgoszczy, zbudo­wa­nych w latach 1772 – 1945, dziś po części już nie istnie­ją­cych, prze­kracza możli­wości jednego czło­wieka. Otóż twierdzę, że tak – to wiedzą zawo­dowi histo­rycy i dlatego żaden z nich nie podjął się tego zadania. Ale Krzysztof Droz­dowski jest pasjo­natem, miło­śni­kiem historii Bydgoszczy i Pomorza i zapewne nie wiedział, że rozpo­czy­nając groma­dzenie mate­riałów do mono­grafii Bydgoska archi­tek­tura mili­tarna 1772 – 1945 podej­muje się – w opinii leni­wych, zeżar­tych przez rutynę zawo­do­wych histo­ryków – zadania niewy­ko­nal­nego. Dzięki pomocy wielu życz­li­wych osób z Archiwum Państwo­wego w Bydgoszczy, Rejo­no­wego Zarządu Infra­struk­tury w Bydgoszczy, Centralnej Biblio­teki Wojskowej, Central­nego Archiwum Wojsko­wego i biura Miej­skiego Konser­wa­tora Zabytków w Bydgoszczy dotarł do niezna­nych dotąd mate­riałów doku­men­tal­nych, map, szkiców i zdjęć. W książce wydru­ko­wane one są w postaci czarno-białej, ale na dołą­czonej płytce CD mapy, szkice i zdjęcia znaj­dują się w postaci orygi­nalnej (wiele jest barw­nych) i można je sobie dokładnie obej­rzeć na moni­torze kompu­tera.

Nekro­polie i miejsca pamięci w regionie kujawsko-pomor­skim / pod red. Walde­mara Rozyn­kow­skiego, Małgo­rzaty Strze­lec­kiej, Michała Targow­skiego. – Toruń : Wydaw­nictwo Naukowe Uniwer­sy­tetu Miko­łaja Koper­nika, 2017.
Sygn. 165475

Niniejsza publi­kacja stanowi konty­nu­ację bogatej polskiej tradycji, w której toruńscy histo­rycy, badacze dziejów regionu kujawsko-pomor­skiego, popu­la­ry­zując najnowsze wnioski ze swoich badań, podej­mują dyskusję z prak­ty­kami, meto­dy­kami i nauczy­cie­lami w celu poszu­ki­wania jak najlep­szych sposobów upowszech­niania dorobku nauko­wego w prak­tyce szkolnej oraz życiu codziennym społecz­ności lokalnej. W części pierw­szej badacze epoki średnio­wiecza, XIX i XX w. skon­cen­tro­wali swoją uwagę na przed­sta­wieniu proble­ma­tyki „miejsc pamięci” z perspek­tywy obiektów średnio­wiecz­nych regionu, toruń­skich nekro­polii oraz miejsc zwią­za­nych z ekster­mi­nacją miesz­kańców Pomorza Gdań­skiego podczas II wojny świa­towej. Na część drugą złożyły się teksty napi­sane przez nauczy­cieli, przy­czynki badawcze autor­stwa młodych histo­ryków oraz wypo­wiedzi osób społecznie zaan­ga­żo­wa­nych w ochronę cmen­tarzy w regionie kujawsko-pomor­skim.
Ze Wstępu

Tajem­nica Doliny Śmierci : droga do prawdy : Bydgoszcz-Fordon 1939 – 2018 / Krzysztof Droz­dowski. – Wydanie I. – Warszawa : Agencja Wydaw­nicza CB, 2018.
Sygn. 165775p, 165776

Dolina Śmierci w Fordonie, dziel­nicy Bydgoszczy, kryje wiele tajemnic. Pomimo upływu 73 lat od zakoń­czenia II wojny świa­towej nie znamy nazwisk wszyst­kich ofiar rozstrze­la­nych tam przez Niemców jesienią 1939 roku. Zbrod­nia­rzami byli w więk­szości Niemcy, którzy do 1.09.1939 roku miesz­kali w Polsce i mieli polskie obywa­tel­stwo, nierzadko byli sąsia­dami i znajo­mymi ofiar. Mordercy byli człon­kami Selb­st­schutzu (pol. Samo­obrona) i aresz­to­wali, a następnie zabi­jali Polaków, których jeszcze przed wojną uznano za wrogów państwa niemiec­kiego i umiesz­czono na listach śmierci (listy proskryp­cyjne). Do dnia dzisiej­szego sprawcy nie zostali rozli­czeni z popeł­nio­nych zbrodni. W dodatku tak umie­jętnie zatarli za sobą ślady, o czym pisze Krzysztof Droz­dowski, że więk­szości z nich nie znamy z imienia i nazwiska.
Czy po zakoń­czeniu wojny, w 1945 roku, teren fordoń­skiej Doliny Śmierci był wyko­rzy­sty­wany przez UB i NKWD do likwi­dacji niewy­god­nych osób? Czy prowa­dzono tam ekshu­macje, na temat których nie zacho­wały się żadne doku­menty, a jedynie relacje świadków? Dlaczego dopiero po dwóch latach, w 1947 roku, rozpo­częto w Dolinie Śmierci ekshu­macje?
I najważ­niejsze pytanie! Czy 8 maja 1947 roku Urząd Bezpie­czeń­stwa nakazał natych­mia­stowe zakoń­czenie prowa­dzo­nych prac ekshu­ma­cyj­nych w obawie przed ujaw­nie­niem swoich zbrodni z 1945 roku? Czy jeśli tak było, to nadal stąpamy po kościach naszych boha­terów? W takim razie, ilu ich jeszcze leży zapo­mnia­nych w ziemi? Co się stało z depo­zy­tami rzeczy znale­zio­nych w trakcie ekshu­macji? Czy prowa­dzone przez IPN od kwietnia 2018 roku śledztwo dopro­wadzi do poznania praw­dziwej liczby ofiar? Dlaczego tak długo zwle­kano ze wzno­wie­niem tego śledztwa, które prowa­dzono w 1967 roku i wkrótce zawie­szono? Czy starano się ukryć niewy­godne fakty? Co się stało z niemiec­kimi zbrod­nia­rzami po zakoń­czeniu wojny? Na to i wiele innych pytań Krzysztof Droz­dowski stara się odpo­wie­dzieć w niniej­szej publi­kacji.

Źródło :
wydaw​nictwo​.umk​.pl
cbwy​daw​nictwo​.home​.pl

Psycho­logia nauczania czyli Jak skutecznie prowa­dzić szko­lenia, zarzą­dzać grupami i wystę­pować przed publicz­no­ścią / Mateusz Grze­siak. – Gliwice : Wydaw­nictwo Helion, 2018.
Sygn. 163287, 163288

Wiedza to za mało!
Trzeba jeszcze umieć ją prze­kazać… Ta książka to owoc dwóch dekad doświad­czeń nauczy­ciela, trenera i szko­le­niowca, który w swojej karierze pracował w siedmiu języ­kach, zarówno z małymi, jak i wielo­ty­sięcz­nymi grupami. To efekt nieustan­nego samo­do­sko­na­lenia się, uczenia od najlep­szych, wypad­kowa wspól­nych doświad­czeń, jakie stały się udziałem Mate­usza Grze­siaka i jego uczniów – dziś samo­dziel­nych trenerów, szko­le­niowców, nauczy­cieli. To skarb­nica otwarta na każdego, kto rozumie nauczanie jako pracę i misję, której celem jest poma­ganie innym w zdoby­waniu nowych kompe­tencji.

Czytając Psycho­logię nauczania dowiesz się, jak skutecznie prze­ka­zywać posia­daną wiedzę. Poznasz skuteczne prawdy, którymi kierują się najlepsi prak­tycy zawodu. Zrozu­miesz, czym jest stan trenera i jak zarzą­dzać swoimi emocjami i zacho­wa­niami – jak stać i siedzieć, jak mówić, jak się poru­szać, jak prze­ka­zywać uczucia etc. Odkry­jesz narzę­dzia, które pozwa­lają szyb­ciej i efek­tyw­niej prze­ka­zywać uczest­nikom infor­macje doty­czące budo­wania ćwiczeń i mate­riałów szko­le­nio­wych. Zoba­czysz, na czym polega współ­praca z publicz­no­ścią, jakie problemy poja­wiają się na linii grupa – trener i dowiesz się, jak je rozwią­zywać. Opanu­jesz zasady logi­styki szkoleń oraz reguły szko­le­nio­wego biznesu. Dzięki tej książce nauczysz się uczyć, szcze­gólnie gdy przed­sta­wioną teorię wesprzesz prak­tycz­nymi ćwicze­niami, których znaj­dziesz tu wiele.

Wysoko wraż­liwi / Elaine N. Aron ; prze­kład Józef Biecki, Dariusz Rossowski. – Łódź : Feeria Wydaw­nictwo – Wydaw­nictwo JK, 2017.
Sygn. 163313

Wyjąt­kowa książka o emocjach, zacho­wa­niach i rela­cjach społecz­nych osób wysoko wraż­li­wych. Po raz pierwszy w Polsce!

Czy jesteś wraż­liwcem? Więk­szość z nas od czasu do czasu odczuwa przy­tło­czenie światem swoich emocji, jednak osoby, o których mowa, żyją tak na co dzień. Autorka – psycho­te­ra­peutka, sama będąca też osobą wysoko wraż­liwą – poka­zuje, jak ziden­ty­fi­kować tę cechę u siebie, jak sobie z nią radzić oraz jak ją wyko­rzy­stać (tak!) w różnych sytu­acjach życio­wych.

Książka zawiera:
• test pozwa­la­jący wykryć u siebie okre­ślone aspekty wyso­kiej wraż­li­wości
• metody na postrze­ganie swojej prze­szłości w pozy­tywnej perspek­tywie, umac­nia­jącej poczucie własnej wartości
• przy­kłady wpływu wyso­kiej wraż­li­wości na pracę zawo­dową i relacje osobiste
• sposoby radzenia sobie z nadmiernym pobu­dze­niem
• wska­zówki, kiedy warto zwrócić się o pomoc do specja­listy

„Ta doniosła książka (…) poka­zuje nowy sposób postrze­gania siebie, pozwala odetchnąć z ulgą i zyskać mocne poczucie swego miejsca wśród ludzi.“
John Gray, autor best­sel­lera „Mężczyźni są z Marsa, kobiety z Wenus“

„Ta prze­ni­kliwa analiza funda­men­tal­nego wymiaru ludz­kiej natury jest lekturą obowiąz­kową. Zrów­no­wa­żona prezen­tacja zagad­nień przez autorkę wska­zuje, jak można odejść od trak­to­wania wyso­kiej wraż­li­wości jako wady, a prze­mienić ją w swoją zaletę.“
Philip G. Zimbardo, autor best­sel­lera „Nieśmia­łość“ oraz wielo­to­mo­wego podręcz­nika „Psycho­logia“

Reforma oświaty – prak­tyczne rady : 38 zmian w ustawie o systemie oświaty, 30 plano­wa­nych nowości w Karcie Nauczy­ciela, 29 problemów doty­czą­cych reformy z rozwią­za­niami / Bożena Winczewska, Wanda Pakul­nie­wicz, Dariusz Skrzyński, Leszek Zaleśny ; [redaktor publi­kacji Agnieszka Stebelska]. – Warszawa : Oświata Grupa Wydaw­nicza – Wydaw­nictwo Wiedza i Prak­tyka, copy­right 2018.
Sygn. 163331

Mate­riał opisuje nowe zadania dyrek­tora, nauczy­cieli oraz organów szkoły zwią­zane z wpro­wa­dze­niem nowych prze­pisów oświa­to­wych. Publi­kacja szcze­gó­łowo omawia reformę oświaty, nową ustawę Prawo oświa­towe oraz jak ona powią­zana jest z obowią­zu­jącą do wrze­śnia ustawą o systemie oświaty. Ekspert zebrał konkretne wątpli­wości i pytania dyrek­torów szkół i udziela na nie szcze­gó­łowej odpo­wiedzi – opisuje krok po kroku zasady postę­po­wania, ważne terminy w nowym roku szkolnym, nowe kompe­tencje organów. Publi­kacja pozwoli Państwu usys­te­ma­ty­zować wiedzę oraz wskaże gotowe, prak­tyczne i prawi­dłowe rozwią­zanie.
Książka „Reforma oświaty – prak­tyczne rady“ to kompen­dium wiedzy doty­czące nowych prze­pisów oświa­to­wych – tych, które dopiero zaczną obowią­zywać od 1 wrze­śnia 2017 r. oraz tych, które weszły już w życie. Publi­kacja zawiera szcze­gó­łowo omówione zmiany w Karcie Nauczy­ciela oraz ustawie o systemie oświaty i ustawie Prawo oświa­towe, oraz odpo­wiedzi na wątpli­wości i problemy dyrek­torów zwią­zane z nowymi prze­pi­sami. Eksperci odpo­wia­dają na 29 pytań dyrek­torów szkół z każdej dzie­dziny jej pracy, w związku z reformą oświaty.

Nasto­latki pod lupą : poznaj, by zrozu­mieć / Alek­sandra Piotrowska & Ewa Świer­żewska. – Warszawa : Wydaw­nictwo Zielona Sowa, copy­right 2017.
Sygn. 163428
Nasto­latki pod lupą to kolejna, po best­sel­le­rowej pozycji Szczę­śliwe dziecko, książka Dr Alek­sandry Piotrow­skiej kiero­wana do rodziców i opie­kunów. Tym razem znana psycholog w rozmowie z Ewą Świer­żewską pomaga zrozu­mieć nasto­latka, którym stało się nasze dziecko. Okres dojrze­wania to wyjąt­kowy czas, w którym potrzeby młodego czło­wieka rady­kalnie się zmie­niają. Ewoluują relacje z rówie­śni­kami, ale przede wszystkim z rodzi­cami i rodzeń­stwem. Poja­wiają się problemy, z którymi rodzicom, a także samym nasto­latkom, trudno sobie radzić. Wśród poru­sza­nych tematów znalazły się między innymi takie zagad­nienia jak: rozwój psycho­sek­su­alny, moty­wo­wanie, odpo­wie­dzial­ność, konse­kwencja w dzia­łaniu, zabu­rzenia odży­wania, auto­ry­tety, rozwi­janie zain­te­re­sowań, czy aktyw­ność spor­towa.
Czytel­nicy znajdą w tej książce odpo­wiedzi na poja­wia­jące się w ich głowach pytania.
Dr Alek­sandra Piotrowska w przy­stępny sposób wyja­śnia przy­czyny pewnych postaw i czasem niepo­ko­ją­cych zachowań, poka­zuje również możliwe rozwią­zania.
Ta książka na pewno pomoże zrozu­mieć nasto­latka. Ta książka pomoże dotrzeć do nasto­latka i nawiązać poro­zu­mienie.

12 wyjąt­ko­wych postaci : polscy autorzy o marze­niach / zilu­stro­wała Eluta Kidacka ; [redakcja Anna Belter]. – Poznań : Publicat, cop. 2018.
Sygn. 163434

Dzieci mają marzenia. W wyobraźni osią­gają wielkie cele, są zwycię­skie, radosne, wyjąt­kowe. Warto te emocje pielę­gnować, zachęcać do dzie­lenia się opowie­ściami o marze­niach, towa­rzy­szyć dzie­ciom w grze wyobraźni. Na tym gruncie buduje się poczucie własnej wartości i świa­do­mość, że nawet ambitne cele są osią­galne.
Dwunastu autorów napi­sało 12 opowieści o… marze­niach. O tym, jak mali stawali się Wiel­kimi. Zdoby­wali sławę i uznanie.
Zanim jednak zostali sław­nymi Polkami i Pola­kami, byli dziećmi – jak czytel­nicy tej książki.
Historie boha­terów inspi­rują do stawiania sobie celów i sięgania do gwiazd.
W książce znaj­dziecie 12 opowia­stek o dzie­ciń­stwie i młodości wyjąt­ko­wych Polek i Polaków, którzy swoim życiem udowod­nili, że warto reali­zować swoje marzenia, że czasami trzeba iść pod prąd albo pod górkę, walczyć z prze­ciw­no­ściami losu, aby poczuć i zachwycić się światem.
Prze­czy­tacie o ludziach niezwy­kłych – odważ­nych, wytrwa­łych, silnych, cier­pli­wych, utalen­to­wa­nych, odda­nych, goto­wych na poświę­cenia, z głowami pełnymi marzeń i fantazji. O ludziach kocha­ją­cych życie, którzy pozo­sta­wili nam tak wiele.

Dziecko afatyczne w szkole i przed­szkolu : poradnik dla nauczy­cieli / redakcja: Anna Paluch, Elżbieta Drew­niak-Wołosz. – Gliwice : Wydaw­nictwo Komlogo, 2017.
Sygn. 163437

Prezen­to­wana publi­kacja jest wyni­kiem pracy zespołu osób od wielu lat zajmu­ją­cych się proble­ma­tyką dzieci afatycz­nych. Specy­ficzne zabu­rzenie, doty­czące głównie rozwoju mowy i spraw­ności języ­kowej, o którym mowa w podręcz­niku, ma istotny wpływ na proces uczenia się dziecka. W różnym stopniu ujawnia się w toku rozwoju dziecka, towa­rzy­sząc mu zwykle przez całe życie. Wiedza o niedo­kształ­ceniu mowy o typie afazji (specy­ficznym zabu­rzeniu języka) jest nie wystar­cza­jąco rozpo­wszech­niona wśród rodziców i nauczy­cieli Ich rolą nie jest diagno­zo­wanie, to pozo­sta­wiamy specja­li­stom. Nato­miast to oni zwykle jako pierwsi zauwa­żają trud­ności dziecka i w głównej mierze wspie­rają je na co dzień.
Prezen­to­wany poradnik jest próbą dialogu specja­li­stów z nauczy­cie­lami i rodzi­cami. Autorki dążyły do stwo­rzenia przej­rzy­stego i czytel­nego obrazu dzieci z niedo­kształ­ce­niem mowy o typie afazji.
Bardzo cennym frag­mentem porad­nika jest mate­riał przy­go­to­wany przez rodziców, którzy zało­żyli i prowadzą Fundację dla Osób z Afazją „Wyrazić siebie”. Ta część porad­nika jest nieza­leżna. Głos rodziców jest dowodem ich zaan­ga­żo­wania w dzia­łania na rzecz poprawy warunków oraz możli­wości diagnozy, terapii i edukacji ich dzieci.

Religia w nowo­cze­snym państwie demo­kra­tycznym – szansa czy zagro­żenie? : analiza sporu libe­rałów i komu­ni­ta­rian / Marta Turkot. – Warszawa : Wydaw­nictwa Uniwer­sy­tetu Warszaw­skiego, 2017.
Sygn. 163452

Analiza dyskusji doty­czą­cych współ­cze­snego znaczenia religii dla demo­kra­tycz­nego państwa oraz jej form i warunków obec­ności w sferze publicznej. Autorka bada reli­gijne i poza­re­li­gijne podstawy państwa konsty­tu­cyj­nego, które znacząco wpły­wają na kondycję tego systemu. Sięgając do najważ­niej­szego sporu w zakresie filo­zofii poli­tycznej, jaki toczył się od lat 70. XX wieku, czyli do sporu między libe­ra­łami a komu­ni­ta­ria­nami doty­czą­cego głównie idei spra­wie­dli­wości w społe­czeń­stwie, stara się rozwinąć aktu­alną pole­mikę i wzbo­gacić ją o nowe argu­menty.

Cyfrowe dzieci : zjawisko, uwarun­ko­wania, kluczowe problemy/ koncepcja: Mariusz Z. Jędrzejko, Agnieszka Saracen, Adam Szwe­dzik ; redakcja naukowa: Sylwe­ster Bębas, Mariusz Z. Jędrzejko, Kaja Kasprzak, Adam Szwe­dzik, Agnieszka Taper. – Warszawa : Oficyna Wydaw­nicza ASPRA-JR, 2017.
Sygn. 163475p, 163476

Mono­grafia wielo­au­torska „Cyfrowe dzieci“ poka­zuje szeroki wachlarz obrazów dzieci, społe­czeń­stwa i edukacji wraz z próbą ich prze­ana­li­zo­wania z różnych perspektyw teore­tycz­nych i empi­rycz­nych. W publi­kacji podkre­ślane są globalne i lokalne oblicza rozwoju dziecka, jego relacji z otocze­niem społecznym (swoistej prze­strzeni eduka­cyjnej), jak również współ­czesne prze­miany teorii i prak­tyki eduka­cyjnej (w poszcze­gól­nych rozdzia­łach prezen­to­wana jest edukacja jako dzie­dzina zabez­pie­czania potrzeb społe­czeń­stwa – jako całości, oraz jako sfera zaspa­ka­jania specy­ficz­nych potrzeb indy­wi­du­al­nych). Można odnieść wrażenie, że szcze­gólnym zamiarem i istotną perspek­tywą teore­tyczno-empi­ryczną (uwidacz­nia­jąca się również w ukła­dzie książki) jest ta, którą okre­ślić można jako społeczno-aksjo­lo­giczną. Autorzy, oprócz głęboko i poprawnie meto­do­lo­gicznie poczy­nio­nych analiz, przy­bli­żają treści o charak­terze reflek­syjno-prze­glą­dowo-opisowym, jak i takie, które mają służyć rozwo­jowi teorii – zwłaszcza z obszaru peda­go­giki społecznej.
dr hab. prof. UZ Miro­sław Kowalski

Książka jest przy­kładem rzetelnej diagnozy zjawiska. Na pozy­tywne podkre­ślenie zasłu­guje rozległa aktyw­ność badawcza i anali­tyczna wszyst­kich autorów opra­co­wania, tym bardziej że analiza wnio­sków i wyników wypły­wa­ją­cych z badań ma duże znaczenie diagno­styczne i prak­se­olo­giczne. Autorzy są nie tylko teore­ty­kami, ale także i prak­ty­kami społecz­nymi, obser­wu­ją­cymi dane zjawiska społeczne, szcze­gólnie w sferze zagad­nień zwią­za­nych z juwen­to­logią i cyber­prze­strzenią. Łączą przy tym kilka ról przy­pi­sy­wa­nych naukowcom w dzie­dzinie nauk społecz­nych, w tym rolę badacza zjawisk społecz­nych, prak­tyka, a także dydak­tyka, o czym się można prze­konać czytając konkluzje.
dr hab. prof. PRz Euge­niusz Moczuk

Depresja u dzieci i młodzieży : poradnik dla rodziców / Sylwia Wale­rych. – Warszawa : Wydaw­nictwo Wiedza i Prak­tyka, 2017.
Sygn. 163483,163484

Depresja to choroba uleczalna, jednak musi być odpo­wiednio wcze­śnie zdia­gno­zo­wana i prawi­dłowo leczona. Niele­czona może prowa­dzić do wielu nega­tyw­nych konse­kwencji, w tym do odebrania sobie życia. Według Świa­towej Orga­ni­zacji Zdrowia (WHO) jest ona najczę­ściej spoty­kanym
zabu­rze­niem psychicznym oraz główną przy­czyną niespraw­ności i niezdol­ności do pracy na świecie. W ciągu całego życia na depresję choruje kilka­na­ście procent popu­lacji osób doro­słych. Zabu­rzenia depre­syjne coraz częściej dotyczą również dzieci i nasto­latków. Niepo­ko­jącym zjawi­skiem jest zwięk­szenie w ostat­nich latach zacho­ro­wal­ności na depresję dzieci i młodzieży, a także obni­żenie wieku poja­wienia się pierw­szego epizodu depre­syj­nego. Aż 20% osiem­na­sto­latków doświad­czyło przy­naj­mniej jednego epizodu depre­syj­nego. Niniejsza publi­kacja stanowi zbiór infor­macji doty­czą­cych zabu­rzeń depre­syj­nych i tematów z nimi zwią­za­nych, takich jak samo­oka­le­czenia i próby samo­bójcze oraz strata i proces żałoby doty­czący dzieci i nasto­latków. Książka prze­zna­czona jest przede wszystkim dla rodziców i opie­kunów, a także dla innych osób zain­te­re­so­wa­nych zabu­rze­niami wieku rozwo­jo­wego.

Edukacja małego dziecka : praca zbio­rowa. T. 11, Nauczy­ciel i dziecko w dobie kryzysu edukacji / pod redakcją Ewy Ogrodz­kiej-Mazur, Urszuli Szuścik, Beaty Oelsz­la­eger-Kosturek. – Cieszyn : Wydział Etno­logii i Nauk o Edukacji Uniwer­sy­tetu Śląskiego ; Kraków : Oficyna Wydaw­nicza „Impuls“, 2017.
Sygn. 153235p / T. 11, 135236 / T. 11

Tom 11 serii Edukacja małego dziecka, zaty­tu­ło­wany Nauczy­ciel i dziec­ko w dobie kryzysu edukacji, składa się z dwóch części. Teksty mają charakter teore­tyczny, empi­ryczny i prak­tyczny. Stanowią wkład w dyskusję nad stanem edukacji małego dziecka oraz możli­wo­ściami jej mody­fi­kacji zgodnie z uniwer­salnym systemem wartości w perspek­tywie kształ­cenia młodych pokoleń i budo­wania warto­ścio­wego społe­czeń­stwa. W szer­szej perspek­tywie – dotyczą dyle­matów kształ­cenia nauczy­cieli.
W części pierw­szej – Współ­czesny nauczy­ciel wobec zmiany w edukacji – autorzy tekstów podej­mują ważne kwestie zwią­zane z budo­wa­niem auto­ry­tetu nauczy­ciela, ze stylami i meto­dami jego pracy peda­go­gicznej zarówno w przed­szko­lach, jak i szko­łach.
Wycho­dząc naprzeciw potrzebom dzieci, autorzy wska­zują w swoich arty­ku­łach na sposoby ich rozpo­znania oraz uwzględ­niania w prak­tyce peda­go­gicznej. Podkre­ślają wagę właściwej komu­ni­kacji między nauczy­cie­lami, rodzi­cami i dziećmi. Przed­sta­wiają możli­wości wdro­żenia w polskich szko­łach warto­ścio­wych koncepcji i systemów kształ­cenia, mniej lub bardziej znanych w świa­to­wych syste­mach eduka­cyj­nych.
Teksty zawarte w części drugiej, zaty­tu­ło­wanej Rodzic – dziecko – nauczy­ciel w aktu­alnej prze­strzeni wycho­wawczo-eduka­cyjnej, odnoszą się do zagad­nienia współ­pracy rodziców (i rodziny) z nauczy­cie­lami pracu­ją­cymi w przed­szko­lach i szko­łach. Ukazano w nich znaczenie dzie­ciń­stwa spędza­nego w rodzinie, przed­szkolu i szkole oraz wagę udziału rodziców w edukacji dzieci. Przed­sta­wiono dyle­maty rodziców zwią­zane z pójściem dziecka do przed­szkola, podję­ciem przez nie obowiązku szkol­nego oraz ich poglądy na temat osoby nauczy­ciela. Podjęto wątek zmiany w komu­ni­ka­cyjnej prze­strzeni edukacji, a także proble­ma­tykę uwarun­kowań i impli­kacji współ­cze­snego wycho­wania w rodzinie w kontek­ście „zatra­cenia” w cyber­prze­strzeni czy niehar­mo­nij­nego rozwoju dzieci oraz zagad­nienie kryte­riów oceny warunków rozwoju dzieci w rodzinie.
Oddając do rąk Czytel­ników ten tom, wyra­żamy nadzieję, że jego lektura będzie przy­czyn­kiem do podjęcia lub pogłę­bienia badań nad dzie­ciń­stwem i edukacją małego dziecka.
Beata Oelsz­la­eger-Kosturek

Etyczne i społeczne wymiary pracy / redakcja naukowa Ireneusz M. Świtała, Norbert G. Pikuła, Kata­rzyna Białożyt. – Kraków : Oficyna Wydaw­nicza „Impuls“, 2017.
Sygn. 163490

Niniejsza publi­kacja zaty­tu­ło­wana Etyczne i społeczne wymiary pracy. Książka została podzie­lona na trzy główne części.
W pierw­szej części, zaty­tu­ło­wanej Aksjo­lo­giczne wymiary pracy, skon­cen­tro­wano się na takich wiodą­cych zagad­nie­niach aksjo­lo­gicz­nych, jak etyczne zacho­wania pracownika/pracodawcy wobec pracy/w miejscu pracy/wobec pracow­ników, zachowań etycz­nych w kontek­ście problemów społecz­nych ze szcze­gólnym uwzględ­nie­niem bezro­bocia. Ponadto w odnie­sieniu do zjawiska preka­riatu rozwa­żano istotę wartości pracy ludz­kiej i jej godność.
Druga część – Starość i niepeł­no­spraw­ność wobec rynku pracy – podej­muje niezwykle ważne zagad­nienia z perspek­tywy prze­mian społeczno-demo­gra­ficz­nych oraz istoty zatrud­nienia na rynku pracy pracow­ników o różnym stopniu niepeł­no­spraw­ności. W tej części znalazły się zatem teksty autor­stwa Norberta G. Pikuły (Sytu­acja społeczna osób star­szych w kontek­ście rynku pracy) czy Moniki Czerw (Aktyw­ności zawo­dowej osób z niepeł­no­spraw­no­ścią). W tej części skupiono się przede wszystkim na tema­tach odno­szą­cych się do edukacji szcze­gólnie margi­na­li­zo­wa­nych osób na rynku pracy, jakimi są seniorzy. W swoich arty­ku­łach Marta Luty-Michalak i Kata­rzyna Białożyt zajęły się problemem wartości edukacji i wska­zały jej kierunki, możliwe szcze­gólnie do wyko­rzy­stania w cało­ży­ciowym kształ­ceniu do funk­cjo­no­wania na rynku pracy (Life­long lear­ning a akty­wi­zacja zawo­dowa osób w niemo­bilnym wieku produk­cyjnym oraz Znaczenie aktyw­ności eduka­cyjnej osób star­szych w adap­tacji do emery­tury).
Nato­miast ostatnia, trzecia część pracy – najob­szer­niejsza treściowo i nosząca tytuł Przy­go­to­wanie pracow­ników do zmie­nia­ją­cego się rynku pracy – dotyczy zagad­nienia przy­go­to­wania osób w wieku produk­cyjnym do funk­cjo­no­wania w zmie­nia­jącym się rynku pracy i zatrud­nienia. Arty­kuły Marcina Radzi­wołka (Emigracja rodziców jako problem peda­go­giczny), Kata­rzyny M. Stanek (Stres i wypa­lenie zawo­dowe pracow­ników socjal­nych. Konse­kwencje pracy z klientem czy orga­ni­zacji pracy?) oraz Gertrudy Wieczorek i Kata­rzyny Barto­szek (Wsparcie i możli­wości pomocy wete­ranom w Polsce) koncen­trują się na proce­sach przy­go­to­wania pracow­ników służb społecz­nych (peda­gogów, pracow­ników socjal­nych czy psycho­logów) do pracy z poja­wia­ją­cymi się wciąż nowymi sytu­acjami i zjawi­skami, jakich doświad­czają podmioty ich bezpo­śred­nich oddzia­ływań. Czer­piąc z doświad­czeń okresu między­wo­jen­nego, Janusz Kościel­niak zwrócił uwagę na istotne elementy pracy z osobami bezro­bot­nymi, które mogą być adap­to­wane do współ­cze­snej prak­tyki m.in. w zakresie moty­wo­wania do prze­kwa­li­fi­ko­wy­wania się i podej­mo­wania zatrud­nienia [Kwestia bezro­bocia i pomocy bezro­botnym w Polsce w okresu między­wo­jen­nego w pismach pioniera socjo­logii parafii księdza Fran­ciszka Mirka (1893 – 1970)].

Źródło :
www​.helion​.pl
www​.impul​so​fi​cyna​.com​.pl
www​.wydaw​nic​two​fe​eria​.pl
www​.fabry​ka​wiedzy​.com
www​.zielo​na​sowa​.pl
www​.publicat​.pl
www​.komlogo​.pl
www​.wuw​.pl
www​.aspra​.pl

25 listo­pada będziemy obcho­dzić, jak co roku, Dzień Kole­jarza. Z tym dniem kojarzą się niewąt­pliwie podróże, dlatego propo­nu­jemy książkę „Między waliz­kami” Pauliny Wilk, pozycję zaku­pioną do Biblio­teki w ramach Naro­do­wego Programu Rozwoju Czytel­nictwa.

Między waliz­kami
Paulina Wilk
Wydaw­nictwo W drodze, 2017

W książce „Między waliz­kami” znalazł się czas na refleksje o tym, czym jest ruch, podróż i przy­pa­try­wanie się światu, ale także na badanie codzien­ności. Z zadzi­wienia codzien­no­ścią, obser­wo­waną na miejscu i w podróży, powstała kolekcja krót­kich form, w których odbi­jają się główne wątki współ­cze­sności, choć ukazy­wane są z osobi­stej, intymnej perspek­tywy.

Frag­ment:
Podróż trwała długo – wystar­cza­jąca długo, by się z innymi pasa­że­rami z prze­działu poznać i polubić. Czasu było dość, by przy­snąć, zbudzić się wśród już znajo­mych twarzy, a nawet poża­łować, że wąsaty pan w zielonym swetrze wysiada, bo tak ciekawie opowiadał. Za Malbor­kiem przy­kle­ja­liśmy twarze do szyby, żeby zoba­czyć zamek. Zawsze z tym samym zachwytem, sien­kie­wi­czowską dumą. Kiedy wsiadał ktoś nowy, był atrakcją, prze­cho­dził szybką akli­ma­ty­zację i stawał się jednym z nas. Spędza­liśmy godziny zwró­ceni twarzami do siebie, otwarci i gotowi do rozmowy. Zaga­dy­wałam obcych doro­słych, a gdy ktoś rozkładał książkę na kola­nach albo zasła­niał twarz krańcem kurtki lub firanki, by zasnąć, tata przy­kładał palec do ust – siedziałam cicho.

Źródło opisu i okładki: www​.wdrodze​.pl