Mutyzm wybiórczy : skuteczne metody terapii / redakcja naukowa Maria Bystrza­nowska, Ewelina Bystrza­nowska. – Wydanie I. – Kraków : Oficyna Wydaw­nicza „Impuls“ , 2020.

Sygn. 166924

Po niespełna dwóch latach od wydania książki pt. Mutyzm wybiórczy – poradnik dla rodziców, nauczy­cieli i specja­li­stów, która spotkała się z bardzo pozy­tywnym przy­ję­ciem, zarówno wśród rodziców, jak również wśród nauczy­cieli i specja­li­stów, Maria Bystrza­nowska, tym razem wspólnie z córką Eweliną Bystrza­nowską – psycho­lo­giem o specjal­ności klinicznej, przy­stą­piły do opra­co­wania nowej książki z zakresu mutyzmu wybiór­czego (MW). Książkę tę można z jednej strony potrak­tować jako konty­nu­ację ww. porad­nika, z drugiej zaś może ona stanowić całkiem odrębną całość.

Do jej napi­sania zapro­szone zostało szersze grono osób: prak­tyków pracu­ją­cych na co dzień z dziećmi z muty­zmem wybiór­czym (psycho­logów, logo­pedów, peda­gogów i nauczy­cieli), a także rodziców dzieci z MW oraz osoby dorosłe, które już w dzie­ciń­stwie miały objawy tego zabu­rzenia i nie otrzy­mały właściwej pomocy. Zamiarem autorek było, aby powstała publi­kacja wszech­stronnie opisu­jąca to coraz powszech­niej diagno­zo­wane zabu­rzenie lękowe, w szcze­gól­ności skuteczne sposoby jego terapii, co ważne, z uwzględ­nie­niem realiów i specy­fiki polskiego systemu oświaty.

Ogro­do­te­rapia : scena­riusze zajęć i zabaw dla przed­szko­laków, w tym dzieci z niepeł­no­spraw­no­ścią sprzę­żoną i auty­zmem / Maria Kuleczka-Raszewska. – Wydanie pierwsze. – Warszawa : Difin, 2019.

Sygn. 166928, 166929

Poradnik dla osób pracu­ją­cych z dziećmi niepeł­no­spraw­nymi i auty­stycz­nymi. Inspi­racją do jej napi­sania była osobista fascy­nacja autorki przy­rodą, możli­wo­ściami wyko­rzy­stania jej walorów oraz pasja pracy z dziećmi. Powstała w wyniku wielo­let­niej prak­tyki zawo­dowej, w której autorka łączy różne metody i formy terapii, by w opty­malnym stopniu wspo­magać rozwój psycho­fi­zyczny dzieci z różnymi niepeł­no­spraw­no­ściami.

Książka zawiera:

• program ogro­do­te­rapii dla przed­szko­laków, w tym dzieci z niepeł­no­spraw­no­ścią sprzę­żoną i auty­zmem,
• przy­kłady scena­riuszy zajęć w ogro­dzie z uwzględ­nie­niem pór roku,
• narzę­dzie diagno­styczne umoż­li­wia­jące ewalu­ację,
• teksty piosenek wyko­rzy­sta­nych w programie.

Do książki dołą­czona jest płyta CD z autor­skimi piosen­kami w wersjach wokalnej i instru­men­talnej.

Port­folio w kształ­ceniu nauczy­cieli / Maria Szymańska. – Kraków : Wydaw­nictwo Naukowe Akademii Igna­tianum, 2019.

Sygn. 166930, 166931

Koncepcję autorską port­folio w kształ­ceniu nauczy­cieli, wypra­co­waną przez Autorkę w ciągu kilku­let­nich badań w prak­tyce eduka­cyjnej, należy ocenić bardzo wysoko. Choć rezul­taty badań zostały odnie­sione do potwier­dzenia znaczenia port­folio w kształ­ceniu reflek­syjno-trans­for­ma­cyjnym nauczy­cieli, to jednak trzeba je uznać za znaczący wkład do prak­tyki eduka­cyjnej na poziomie wyższym i do pedeu­to­logii. […]

Publi­kacja ma walor synte­zu­jący znaczący dorobek Marii Szymań­skiej w dzie­dzinie pedeu­to­logii i dydak­tyki szkoły wyższej. Ponadto przed­stawia unika­towy proces inter­cepcji wartości w kształ­to­waniu tożsa­mości zawo­dowej nauczy­ciela i peda­goga.

Dr hab. Miro­sława Zalewska-Pawlak, prof. UŁ

„Nauczy­ciel, jak artysta, filozof czy pisarz, może dobrze wyko­nywać swoją pracę tylko wówczas, gdy czuje się nieza­leżną jednostką kiero­waną płynącym z wewnątrz impulsem twór­czym, niezdo­mi­no­waną przez zewnętrzną władzę“ – tak w połowie XX wieku o prawo nauczy­ciela do samo­sta­no­wienia i spraw­czości upominał się Bertrand Russell (1872 – 1970), wyka­zując jak coraz bardziej potężne są wrogie siły, które nie godzą się na auto­nomię nauczy­ciela – siły dążące do tego, aby urobić go na wyłącznie posłuszny im instru­ment.

Jeśli nauczy­ciel ma faktycznie pełnić podsta­wową swą powin­ność, jaką jest kształ­to­wanie różnych aspektów ludz­kiej samo­dziel­ności, spraw­czości i podmio­to­wości, to wpierw on sam musi syste­ma­tycznie kształ­tować w sobie te właści­wości i walory (cnoty). Ta wyma­ga­jąca usta­wicznej refleksji – a rzec też można: czuj­ności teore­tycznej i troski koncep­cyjnej – proble­ma­tyka pedeu­to­lo­giczna jest przed­miotem rzetel­nych i pogłę­bio­nych studiów w mono­grafii Port­folio w kształ­ceniu nauczy­cieli. Istotne walory poznawcze tej mono­grafii mogą – zgodnie z zamie­rze­niem Autorki – sprzyjać również wzmac­nianiu pozy­tyw­nych zmian w prak­tyce działań peda­go­gicz­nych.

Dr hab. Marek Rembierz

Wielo­kul­tu­ro­wość w ujęciu inter­dy­scy­pli­narnym / Anna Kwiat­kowska. – Wydanie pierwsze. – Warszawa : Wydaw­nictwo Naukowe PWN SA : Instytut Psycho­logii. Polska Akademia Nauk, 2019.

Sygn. 166943, 166944

Według danych Orga­ni­zacji Narodów Zjed­no­czo­nych (ONZ) ponad 250 milionów ludzi żyje w krajach innych niż te, w których się urodzili. Stanowi to ok. 3% miesz­kańców Ziemi. Niewiele społecz­nych zagad­nień budzi obecnie tak silne emocje, jak kwestia wielo­kul­tu­ro­wości i migracji. Możli­wość harmo­nij­nego funk­cjo­no­wania społe­czeństw otwar­tych na mniej­szości lub będą­cych kultu­rowym tyglem jest przed­miotem gorą­cych, lecz nieko­niecznie rzeczo­wych sporów. Anna Kwiat­kowska prezen­tuje współ­czesną wiedzę doty­czącą zagad­nienia wielo­kul­tu­ro­wości widzia­nego zarówno z perspek­tywy makro‑, jak i mikro­spo­łecznej. Prezen­tuje domi­nu­jące dyskursy społeczno-poli­tyczne doty­czące wielo­kul­tu­ro­wości, zwłaszcza wobec imigrantów i uchodźców, rela­cjo­nuje najważ­niejsze fakty, za pomocą których można scha­rak­te­ry­zować różno­rod­ność kultu­rową współ­cze­snych społe­czeństw oraz ocenić poli­tykę państw w tym zakresie. Rozważa wielo­kul­tu­ro­wość w doświad­czeniu jednostki, skupiając się na proble­mach tożsa­mo­ścio­wych osób żyją­cych w środo­wisku wielo­kul­tu­rowym. Dane naukowe wzbo­gaca mate­riałem aneg­do­tycznym oraz licz­nymi foto­gra­fiami. „W tej książce starałam się opisać społe­czeń­stwo plura­li­styczne, tak jak je widzi psycholog społeczny i kultu­rowy. O ile psycho­logia kultu­rowa i jej kate­gorie anali­tyczne dostar­czały narzędzi do opisu różno­rod­ności kultu­rowej świata, to psycho­logia społeczna pozwo­liła lepiej zrozu­mieć i wyja­śnić funk­cjo­no­wanie w jedno­stek i grup w wielo­kul­tu­rowym społe­czeń­stwie. Dzięki wiedzy pocho­dzącej z prac psycho­logów poli­tycz­nych, poli­to­logów, demo­grafów, jak również etno­grafów i antro­po­logów, obraz wielo­kul­tu­ro­wości mógł zostać przed­sta­wiony pełniej i dokład­niej.“ Z tekstu „Autorka wyka­zała się dużą intu­icją odno­śnie do aktu­al­ności proble­ma­tyki, której posta­no­wiła poświęcić swoją pracę. Co ważniejsze, nie tylko aktu­al­ności w momencie gdy praca powsta­wała, ale też nara­stania jej w kolej­nych latach w obliczu sporu między zwolen­ni­kami prze­ko­nania, że wielo­kul­tu­ro­wość to projekt społeczny, który poniósł osta­teczną porażkę, a osobami, które wska­zują, że jest to projekt „skazany” na nieuchronny rozwój, który możemy albo moni­to­rować i ukie­run­ko­wywać, albo próbować mu zaprze­czać, godząc się z tym, że nie będziemy mieć na jego prze­bieg wpływu. Autorka wychodzi w swoich rozwa­ża­niach poza taką czarno-białą perspek­tywę (wielo­kul­tu­ro­wość to samo zło versus wielo­kul­tu­ro­wość to samo dobro) i sięga do analiz psycho­lo­gicz­nych pozwa­la­ją­cych zoba­czyć mecha­nizmy, które tworzą różne aspekty wielo­kul­tu­ro­wości.“

Z recenzji prof. dr hab. Haliny Grzy­mały-Mosz­czyń­skiej

Wielo­kul­tu­ro­wość w szkol­nic­twie wyższym : zarzą­dzanie i komu­ni­kacja z cudzo­ziem­cami z perspek­tywy różnic kultu­ro­wych : mono­grafia / Arnold Pabian, Barbara Pabian. – Warszawa : Wydaw­nictwo Naukowe PWN, copy­right 2019.

Sygn. 166948

Książka, opra­co­wana przez uzna­nych autorów, stanowi inte­re­su­jącą poznawczo podróż przez umię­dzy­na­ro­do­wione, a więc kultu­rowo zróż­ni­co­wane środo­wisko wyższych uczelni.

Prezen­tuje szerokie spek­trum zachowań o podłożu społeczno-kultu­rowym i reli­gijnym, które cudzo­ziemcy mogą uzewnętrz­niać podczas pobytu w polskich ośrod­kach akade­mic­kich, a także wyja­śnia, jak właściwie na nie reagować. Dostarcza wiedzy na temat zarzą­dzania zacho­wa­niami kultu­ro­wymi w szkol­nic­twie wyższym, przy­go­to­wania wizyt oraz obsługi obco­kra­jowców na terenie uczelni.

Rodzina z dziećmi, rodzina dysfunk­cyjna : peda­go­gika, praca socjalna, terapia / Izabela Krasiejko. – Wydanie pierwsze. – Warszawa : Difin, 2020.

Sygn. 166952, 166953

W obszarze wsparcia rodziny z wieloma proble­mami, nazy­wanej rodziną dysfunk­cyjną pracują obecnie dwie główne służby społeczne: pracownik socjalny i asystent rodziny. Razem z nimi często również pedagog szkolny, kurator sądowy, tera­peuta rodzinny, lekarz i pielę­gniarka środo­wi­skowa, poli­cjant dziel­ni­cowy, tera­peuta rodzinny, pracow­nicy orga­ni­zacji poza­rzą­do­wych. W prak­tyce dochodzi do konfliktów w zakresie podziału zadań i odpo­wie­dzial­ności za wyko­nanie danych działań. Niska jest koor­dy­nacja czyn­ności tych wszyst­kich służb i rodzina prze­żywa frustrację, spowo­do­waną wielo­ścią osób wyzna­cza­ją­cych im, często dyrek­tywnie, różne zadania do wyko­nania. Nie ma też jasnego podziału, która służba społeczna jest w systemie wsparcia rodziny a która w ochronie bezpie­czeń­stwa dziecka. Rzadko prowa­dzona jest praca grupowa lub środo­wi­skowa z całą rodziną.

W książce zostały zapre­zen­to­wane – w sposób przy­stępny, opisowy, z przy­kła­dami – modele, zasady i metody pracy pracow­nika socjal­nego oraz zasady i obszary jego współ­pracy z innymi przed­sta­wi­cie­lami służb społecz­nych w ramach reali­zacji trzech głów­nych metod pracy socjalnej: z indy­wi­du­alnym przy­pad­kiem, grupowej i ze społecz­no­ściami.

Badania pane­lowe w edukacji : studia poprzeczne i prowa­dzone wzdłuż czasu : próba syste­ma­tyki i analizy / Zdzi­sław Piwoński. – Toruń : Wydaw­nictwo Adam Marszałek, 2019.

Sygn. 167104

Na pytanie, czy obecny stan edukacji wska­zuje na relacje i zależ­ności między czyn­no­ściami dydak­tycz­nymi i wycho­waw­czymi, jesteśmy w stanie odpo­wie­dzieć, moni­to­rując losy eduka­cyjne w czasie, dyna­mikę pożą­da­nych zmian wśród uczniów. Stąd propo­zycja moni­to­ro­wania, śledzenia procesów eduka­cyj­nych w postaci studiów poprzecz­nych i podłuż­nych w bada­niach pane­lo­wych. Pane­lowy charakter badań pozwoli na moni­to­ro­wanie dyna­miki zacho­dzą­cych procesów. Badania prze­kro­jowe stanowią w istocie foto­grafię, są zatrzy­mane w czasie. Badania pane­lowe nato­miast są w stanie reje­strować prawi­dło­wości kształ­to­wania się postaw zwią­za­nych np. z orien­tacją społeczną uczniów. Mogą być użyteczne przy konstru­owaniu stra­tegii syste­mo­wych w obszarze edukacji. Pozwa­lają na zbadanie (w kontek­ście reali­zo­wanej podstawy progra­mowej) oddzia­ły­wania szkoły na rozwój kompe­tencji społecz­nych uczniów. Ponadto umoż­li­wiają lepsze zrozu­mienie ścieżek eduka­cyj­nych. Reasu­mując, ukazują dyna­mikę prze­mian.

Frag­ment wstępu

Dyslek­tyczne talenty : jak wydobyć ukryty poten­cjał dyslek­tycz­nego mózgu / Brock L. Eide, Fernette F. Eide ; prze­kład: Dorota Szat­kowska-Jaskuła. – Wydanie I. – Gdańsk : Harmonia Univer­salis, 2019.

Sygn. 167110, 167111

Czy wiedzie­li­ście, że wielu wybit­nych archi­tektów, praw­ników i inży­nierów – a nawet popu­lar­nych pisarzy – miało w dzie­ciń­stwie problemy z nauką czytania i pisania? W prze­ło­mowej książce Brock i Fernette Eide wyja­śniają, jak niepo­wta­rzalny styl poznawczy – wspólny dla 20 procent ludzi – prze­kłada się na sukces w szkole, pracy i życiu prywatnym. Opie­rając się na specja­li­stycznej wiedzy w dzie­dziny neuro­logii i peda­go­giki, autorzy poka­zują, że dyslek­tycy nie tylko inaczej odbie­rają słowo pisane, lecz także wyróż­niają się wyobraźnią prze­strzenną, dostrze­gają ukryte związki, które umykają innym, myślą o świecie narra­cjami i prze­ja­wiają niezwykłą kreatyw­ność.

Dyslek­tyczne talenty dostar­czają bezcen­nych wska­zówek, jak rodzice, peda­godzy i sami dyslek­tycy mogą rozpo­znać i wyko­rzy­stać dyslek­tyczne talenty: myślenie mate­ria­łowe (którym posłu­gują się archi­tekci i inży­nie­rowie), inte­gra­cyjne (naukowcy i projek­tanci), narra­cyjne (pisarze i praw­nicy) oraz dyna­miczne (ekono­miści i przed­się­biorcy).

Oferując prak­tyczne zale­cenia i inspi­ru­jące przy­kłady z życia, ta rewo­lu­cyjna książka udowadnia, że dysleksja zamiast ciężarem może być cennym zasobem.

Lektura obowiąz­kowa dla rodziców, peda­gogów i dyslek­tyków.

Gordon F. Sherman, były prezes Między­na­ro­do­wego Towa­rzy­stwa Dysleksji

Bycie z chorobą : przy­sto­so­wanie do wybra­nych prze­wle­kłych chorób soma­tycz­nych z perspek­tywy psycho­logii pozy­tywnej i koncepcji poznaw­czych / Joanna Mini­szewska. – Łódź : Wydaw­nictwo Uniwer­sy­tetu Łódz­kiego, 2019.

Sygn. 167115, 167116

Publi­kacja dotyczy przy­sto­so­wania chorych do wybra­nych prze­wle­kłych chorób soma­tycz­nych, takich jak cukrzyca, łusz­czyca, reuma­to­idalne zapa­lenie stawów, prze­wlekła choroba nerek. Autorka wyod­rębnia trzy grupy zmien­nych konsty­tu­ują­cych proces przy­sto­so­wania do choroby z uwzględ­nie­niem jego uwarun­kowań i efektu końco­wego: zmienne wyja­śnia­jące (subiek­tywne znaczenie choroby dla osoby chorej, wiedza na temat choroby), procesy pośred­ni­czące (media­tory – sens życia, stra­tegie radzenia sobie, korzyści zwią­zane z chorobą oraz mode­ra­tory – typ choroby, czas jej trwania) oraz zmienne wyja­śniane (akcep­tacja choroby i życia z nią, zdrowie psychiczne, bilans emocjo­nalny, zado­wo­lenie z życia). Adap­tacja rozu­miana jako proces oraz przy­sto­so­wanie jako efekt owego procesu zostały prze­ana­li­zo­wane z perspek­tywy psycho­logii pozy­tywnej, podkre­śla­jącej mocne strony osoby chorej, oraz psycho­logii poznaw­czej, ukazu­jącej znaczenie procesów poznaw­czych w rozu­mieniu, a także przy­sto­so­waniu do choroby i zwią­za­nych z nią uciąż­li­wości i ogra­ni­czeń.

„Mono­grafia ma charakter nowa­torski, zawiera analizę złożo­nego procesu przy­sto­so­wania do prze­wle­kłych chorób soma­tycz­nych. Wypełnia lukę w polskim piśmien­nic­twie psycho­lo­gicznym, ponieważ nie dotyczy jedynie radzenia sobie z chorobą i jego uwarun­kowań, ale złożo­nego procesu adap­tacji, którego efektem jest okre­ślony sposób przy­sto­so­wania do choroby. Autorka prezen­tuje też propo­zycję wsparcia psycho­lo­gicz­nego w tym procesie. Istotne znaczenie mają tutaj perspek­tywa psycho­logii pozy­tywnej – bazu­jąca na zaso­bach osoby chorej i perspek­tywa poznawczo-beha­wio­ralna – odwo­łu­jąca się do poznaw­czego wymiaru choroby.

Z recenzji prof. dr hab. Stani­sławy Steuden (KUL)

Kompe­tencje kreatywne nauczy­ciela wcze­snej edukacji dziecka / pod redakcją naukową Ireny Adamek i Józefy Bała­cho­wicz. - Wydanie 4. – Kraków : Oficyna Wydaw­nicza „Impuls“, 2019.

Sygn. 167169

Książka jest próbą opra­co­wania zagad­nień zwią­za­nych z kompe­ten­cjami kreatyw­nymi nauczy­ciela wcze­snej edukacji dziecka. Czy rzeczy­wi­ście – jak pyta D. Klus-Stańska – znie­wo­lony admi­ni­stra­cyjnie i biuro­kra­tycznie nauczy­ciel zrzuca z siebie odpo­wie­dzial­ność za wycho­wawczą i kształ­ce­niową rzeczy­wi­stość szkolną? Odpo­wiedź na to pytanie jest ważna, gdyż kompe­tencje nauczy­ciela decy­dują o prze­biegu procesu eduka­cyj­nego, o charak­terze działań nie tylko jego samego, ale i uczniow­skich. Stanowią bowiem kontekst kształ­to­wania się takich samych kompe­tencji u podopiecz­nych…

„[…] Mono­grafia […] »Kompe­tencje kreatywne nauczy­ciela wcze­snej edukacji dziecka« jest ważnym przy­czyn­kiem do dyskusji nad konstru­owa­niem takiego modelu edukacji przed­szkolnej i wcze­snosz­kolnej, w którym kompe­tencje kreatywne nauczy­ciela staną się nie tylko pożą­dane, ale wręcz niezbędne, ponieważ […] potrzebny staje się czło­wiek »wielo­wy­mia­rowy«, charak­te­ry­zu­jący się mobil­no­ścią, syner­ge­ty­zmem, otwar­to­ścią i wyobraźnią, umie­jący poko­nywać trud­ności i prze­kra­czać granice własnych możli­wości, ale też czło­wiek o anali­tyczno-synte­tycznym spoj­rzeniu na świat“.

prof. UAM, dr hab. Hanna Krauze-Sikorska

Nauczy­ciel mentor : zbuduj klasę marzeń / Marzena Kud, Barbara Lew. – Warszawa : Difin, 2019.

Sygn. 167171

Książka jest pierwszą pozycją na rynku prze­kła­da­jąca wiedzę bizne­sową z zakresu budo­wania zespołu i zarzą­dzania zaso­bami ludz­kimi na grunt szkolny. Idea książki zakłada, że nauczy­ciel może zbudować w klasie silny zespół wyko­rzy­stując poten­cjał i zasoby uczniów, swoje umie­jęt­ności przy­wódcze i w sposób atrak­cyjny sprzedać wiedzę i zaszczepić chęć do nauki. Książka ma być pomocna w budo­waniu auto­ry­tetu nauczy­ciela, usta­lania zasad współ­pracy z uczniami i rodzi­cami i zarzą­dzaniu emocjami. Dzisiaj nauczy­ciele wychodzą ze studiów nieprzy­go­to­wani do rozmów z rodzi­cami, trud­nych sytu­acji z uczniami, nie są wypo­sa­żeni w umie­jęt­ności trener­skie pozwa­la­jące im prowa­dzić lekcje w atrak­cyjny sposób, co pozwo­li­łoby zwięk­szyć wyniki eduka­cyjnie uczniów.

Poradnik zawiera rozmaite case study i narzę­dzia zaim­ple­men­to­wane ze świata biznesu, ułatwia­jące moty­wację uczniów, wyra­bianie dobrych nawyków, radzenie sobie w trud­nych sytu­acjach – np. niechęć zdol­nego ucznia do nauki.

Rodzina zastępcza : uregu­lo­wania prawne a prak­tyka sądowa / Karo­lina Walancik-Ryba. – Warszawa : Wydaw­nictwo Naukowe PWN, copy­right 2019.

Sygn. 166933, 166934

„… mono­grafia dotyczy proble­ma­tyki, która spotkała się z niewielkim zain­te­re­so­wa­niem piśmien­nictwa. Istnie­jące publi­kacje z zakresu prawa pochodzą z reguły z okresu sprzed wejścia w życie ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspie­raniu rodziny i systemie pieczy zastęp­czej lub też dotyczą głównie zagad­nień peda­go­giczno-psycho­lo­gicz­nych. Nie budzi moim zdaniem wątpli­wości potrzeba opubli­ko­wania recen­zo­wanej mono­grafii, która umie­jętnie łączy zagad­nienia teore­tyczne z prak­tycz­nymi“.

Z recenzji dra hab. Grze­gorza Jędrka, prof. UKSW

Oprac. Grażyna Ruta-Balińska – Wydział Groma­dzenia i Opra­co­wania Zbiorów PBW w Bydgoszczy

Źródło:

www​.impul​so​fi​cyna​.com​.pl
www​.difin​.pl
www​.wydaw​nictwo​.igna​tianum​.edu​.pl
www​.pwn​.pl
www​.marszalek​.com​.pl
www​.harmonia​.edu​.pl
www​.wydaw​nictwo​.ahe​.lodz​.pl/